دوست دارم دو پسر و دختر مومن رو به هم برسونم اما ... سلام پسر دانشجویی هستم و به خدا و پیغمبرش ایمان دارم.این از این. در کلاس ما دختر خانم چادری و با ایمانی درس می خوانند. الآن منتظرید بگم عاشقش شدم؟؟؟ نه:) اشتباه فکر کردید!!!! مسئله ای که هست اینه که احساس می کنم این خانم خیلی تنهاست. این دختر تنها دختر چادری هستش که واقعاً سنگینه و اعتقاد داره. و خب توی کلاس ما هم پسر مذهبی به اون صورت پیدا نمیشه. ولی خب ایشون هم یه دختر جوانه و دوست داره یه همدم و عشق داشته باشه و مورد توجه و محبت پسری قرار بگیره.چیزی که حس می کنم اینه که به خاطر پایبندی به اعتقاداتش این تنهایی و انزوای اختیاری رو انتخاب کرده، و خب به این خاطر خیلی تنها و ناراحته ،این رو حتی از بعضی دلنوشته هاش توی شبکه های اجتماعی می تونم درک کنم. هر چی باشه من خودم این جنس غم رو تجربه کردم و میشناسم و درک می کنم آدم به خاطر خدا از بعضی علایقش دوری کنه چه حالی داره!!! این رو هم توی پرانتز بگم که خودش نه تا حالا به من و نه کس دیگه مستقیما چیزی نگفته. من دوست دارم بهش کمک میگم. من توی مسجد و جاهای دیگه زیاد رفت و آمد دارم و دوست و رفیق هم زیاد دارم. می خوام از بین رفقای خوبی که دارم . مومن ترین ،خوش تیپ ترین و با اخلاق ترین شون رو انتخاب کنم و واسطه بشم تا برای ازدواج با این خانم آشنا بشه. یعنی اول با پسره صحبت کنم و دورادور دختره رو بهش نشون بدم. اگه بهتر داد بیام این ور قضیه و با خانم صحبت کنم و از رفیقم تعریف کنم و نظرش رو بپرسم. این جوری دو تا مومن رو به هم رسوندم. می دونید من خودم به خاطر دینم خیلی سختی کشیدم و تنهایی رو تحمل کردم، دوست ندارم یه بنده خدا مثل من این جوری سختی بکشه، دوست دارم اون دختر خوشحال و خوشبخت بشه و احساس نکنه به خاطر عقاید ارزشمندش احساس بی کسی و متفاوت بودن داشته باشه. خب این نقشه اولیه بنده بود. تا حالا هم تجربه کار واسطه گری رو نداشتم. و راه زیادی دارم تا این رو به مرحله عمل در بیارم. قبلش خواستم از شما عزیزان مشورت و راهکار بگیرم. از خانم های چادری و مذهبی وبلاگ هم می خوام یه خواهری بکنن و مشورت بدن و خودشون رو بذارن جای اون دختر و بگن که ناراحت نمیشن و مثلا بگن به شما چه ربطی داره که برای من دنبال شوهر می گردی؟ اصلاً اگه به مشکلی برخوردن فردا کسی یقه منو نمی گیره؟ یا اصلاً مشکلی هم نبود، ازدواج کردن و ازدواج شون موفق نبود و طلاق گرفتن(خدای نکرده) ممکنه بگن خدا باعث و بانی این ازدواج رو لعنت کنه؟ من نیتم خیره ولی می ترسم.به راهنمایی و مشورت های شما عزیزان نیازمندم. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19671 https://eitaa.com/khbartar #خانواده_برتر

دخترم، محبتم مونده رو دستم نمی دونم نثار کی کنم ... سلام دختر حدود ۲۵ تا ۳۰ ساله هستم، مجردم. خیلی آدم با احساسی هستم همه ش دوست دارم محبت و خوبی کنم علی الخصوص به بچه ها، موقعیت ازدواج ندارم، نمی دونم چه کار کنم، دوست دارم ازدواج کنم و خانواده داشته باشم و از صمیم قلب بهشون محبت کنم ولی نمی شه. موندم محبتی رو که داره لبریز میشه چه کار کنم؟ نثار کی کنم؟ خانواده با محبتی هم ندارم و باهام خوب نیستن هر چند من دوست شون دارم ولی فقط به فکر مسائل شخصی خودشونن.موندم چه کار کنم این اوضاع اذیتم می کنه. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19667 https://eitaa.com/khbartar #خانواده_برتر

خانمی 36 ساله ام، چرا کسی که کمی شبیه هم باشیم سر راه من نمیاد؟ من یه خانمم که چند ماه دیگه ۳۶ ساله میشم. حدود ده سال قبل #ازدواج کردم امّا سر خونه #زندگی نرفتم چند سال تو عقد بودم و همسرم فوت شدن بعد اون تا چند سال به شدت افسرده بودم و کلاً فکر تشکیل زندگی نبودم. از ۳۲ سالگی به بعد تقریباً دوست داشتم تشکیل زندگی بدم. من شاغلم و ماهانه به درآمد معقول البته نه چندان زیاد دارم. فوق لیسانس از دانشگاه خیلی معتبر دولتی هم گرفتم. چهره م تعریف نباشه خیلی خوبه ساده س عمل اینها انجام ندادم امّا خوبم در کل. از نظر خانواده خیلی بسته ایم اصلاً رفت و آمد نداریم یعنی به طور مطلق صفر، هیچکس از اقوام و آشنایان دور منو ندیده و نمی‌بینه تو هیچ روضه و مراسمی نمیریم. اینها رو گفتم بدونید کلاً موقعیت ازدواج این جوری ندارم. امّا تو محیط کار و بیرون تا حالا خیلی خواستگار داشتم حتی فضای مجازی تو سایت رسمی آشنایی اینها به چند نفر معرفی شدم که تا حالا ۹۹ درصد من هیچ مشکلی تو دیدار اول نداشتم یعنی هر کس می بینه سریع می پسنده. امّا مشکلم اینه یا این اشخاص خیلی سن بالا بودن و چهره‌های به شدت پیر طوری من خودم تصور می‌کردم روم نمی‌شد باهاشون بیرون برم و دیگران منو کنار اینها ببینن، چند نفرم پسر مجرد بودن که بیکار بودن حتی باید تو پول رهن خونه هم کمک شون می‌کردی. من خودم از نظر مالی یه آپارتمان مثلاً یه تومنی دارم و همه لوازم منزلم این یه ساله شیک و لوکس خریدم امّا خونه رو اجاره دادم و پیش پدر و مادرم. من واقعاً نمی دونم چی کار کنم خیلی تعجب می‌کنم چرا کسی که کمی شبیه هم باشیم سر راه من نمیاد. من اصلاً توقع مالی ندارم فقط میگم جوری باشه بعداً آبروم نره و من مجبور باشم همه ش تقلا کنم تا گذران زندگی کنیم. اهل روابط آزاد و صیغه شدن و... خدا رو شکر از اول نبودم. الآن خیلی دوست دارم منم تو خونه زندگی خودم باشم و تجربه زندگی شخصی داشته باشم. می‌خوام بدونم دوستان برای کسی تو موقعیت من چه پیشنهادی دارن . مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19231 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

نظرتون چیه اگه دانشگاه‌ها تفکیک جنسیتی بشن؟ با سلام خدمت همه کاربران گرامی بنده مهندس منطقی هستم. احتمالاً اکثراً با من آشنایی دارید. موضوع سوال یا بهتر بگم نظر سنجی من این هست: با توجه به اینکه دختر و پسرهای دانشجوی ما داخل دانشگاه به دلیل جو موجود، تمرکز لازم را ندارن و بسیاری از اوقات درگیر حاشیه و موارد غیر درسی میشن (در پست‌های همین وبلاگ هم مشهوده) آیا بهتر نیست برای جلوگیری از این مشکل، دختر و پسر دوران تحصیلات عالی خودشون را هم به صورت مجزا بگذرونن؟ ببینید دختر و پسرهای ما تا سن ۱۸ سالگی به شکل جدا تحصیل می کنن و پس از اون در اوج نیازهای فیزیولوژیک و ابتدای جوانی با هم مختلط میشن که این موضوع در صورت عدم مدیریت می تونه ضربات بسیار جدی به وضعیت روحی، تحصیلی و در نهایت آینده‌ی جوان‌ها وارد کنه. پس چه بهتر که دوران دانشگاه هم مثل مقاطع تحصیلی قبلی به دور از هیجانات حاصل از قرارگیری دو جنس در کنار هم باقی بمونه تا دانشگاه اون چیزی که از نامش بر میاد را ارائه بده. یعنی محل به دست آوردن علم و دانش باشه نه چیز دیگه! ممکنه بگید خب داخل دانشگاه با هم نباشن می تونن جاهای دیگه با هم ارتباط برقرار کنن. باید بگم درسته ولی حداقلش اینه که ما بستری که به طور عمده باعث نزدیک بودن دختر و پسرها و شکل گیر‌ی ارتباطات بیهوده بین اون ها میشه را مسدود می‌کنیم که خودش می تونه بسیار موثر باشه. چون به هر حال بخش زیادی از زمان دانشجوها در دانشگاه سپری میشه که همین امر باعث درگیر شدن ذهن با افکار غیر درسی و غیر علمی خواهد شد. هر کسی هم مشخصاً سوال‌های درسی خودش را از طریق همجنس خودش می تونه رفع کنه. پس این بهونه هم کنار میره‌. ضمناً چنانکه مستحضر هستید؛ چند سال پیش طرح تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها مطرح شد امّا به دلایلی که عنوان کردن مثل کمبود بودجه و هزینه بر بودن این طرح و دیگر موارد، از سمت دولت به اون پرداخته نشد. از دوستانی که قصد نظر دهی دارن تقاضا می‌کنم دلایل موافقت یا مخالفت خودشون را با این موضوع به طور کامل بیان کنن تا هم اندیشی و گفت و گوی دوستانه ای را در کمال احترام، با یکدیگر داشته باشیم. پیشاپیش از همگی سپاسگزارم. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19229 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

دختری ۱۹ ساله ام، مشکلم اینه که #عاشق همه میشم من یه دختر ۱۹ ساله ام مشکلم اینه که عاشق همه میشم؛ نمی‌دونم باید چه کار کنم از دوست و آشنا و فامیل و همکلاسی و همکار بگیر تا اونی که تو تاکسی دیدی و اونی که تو مغازه دیدی؛ یعنی می‌خوام ببینم شون خوشحال میشم استرس می‌گیرم؛ برای همه شون؛ و این احساس رو روی خواننده‌ها و سلبریتی ها و فوتبالیست‌ها و ... دارم کلاً رو هر جنس مذکری (حالا نه خیلی بچه یا سن بالا) مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19227 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar https://rubika.ir/khbartar #خانواده_برتر

سراسر عشق 😍 🍃 لحظه رو به رو شدن پدر سوری با کودکش که از زیر آوار خارج شده... واکنش پدر و کودک را ببینید بی نظیر است... ماجرای این کودک و نجات او در حالی که تنها بازمانده خانواده از زیر آوار زلزله بود، با موجی از همدردی ها مواجه شده بود. حالا پدرش بعد از نجات از زیر آوار به دیدار او رسیده است. پرچم بالاست🇮🇷✌️ @mrtahlilgar1

🔺 طرف از ایران کاپشن فرستاده ترکیه، جیب هایش را هم پر از خوراکی کرده ... چقدر بی نظیر بود این حرکت، خود امدادگران ترکیه هم به وجد آمده اند / رفیقی که این حرکت مشتی را انجام داده ای دمت گرم... پرچم بالاست🇮🇷✌️ @mrtahlilgar1

🎥 از آخر صف یکی قیام کرد... ✔️«تا انتها ببینید خیلی جالبه» حرکت خودجوش یک دانش آموز هنگام اجرای سرود سلام فرمانده در آخر صف دانش آموزان که تصویر امام خمینی را بالای سر برد ببینید عکس العمل جالب دانش آموزان، مصداق آیه شریفه قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ است. (به بندگانم بگو شما را فقط یک موعظه می‌کنم و آن موعظه این است که به صورت جمعی و فردی برای خدا قیام کنید.) گاهی حرکت‌های اجتماعی نیاز به یک پیش‌رو و شروع کننده دارد. اگر یک نفر جرأت و جسارت داشته باشد و آغاز کند، بقیه کم کم همراهی می‌کنند. کانال#استاد_رائفی_پور/عضوشوید👇 https://eitaa.com/joinchat/3834445946C035739b57d

📷آرمان و روح الله رفتند تا "آرمان روح الله" بماند..‌ 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

چرا بعضی از خانم‌ها، پسرهایی با سطح پایین انتخاب می کنن؟ سلام دوستان وقت بخیر من پست هی زیادی خوندم و توی یکی از پست رسیدم و این جمله رو دیدم: چرا خانم‌ها پسرهایی با سطح پایین رو انتخاب می کنن دوستان واقعاً سوال منم هست من خودم هم شخصاً در محیط کاری یا دانشگاهیم شاهد این امر بودم که خانم‌های بسیار زیبا و خوب و حتی خوش اخلاق و گاهاً پولدار در کنار پسرهای با سطح پایین چه از نظر اندام و قیافه و حتی اخلاق هستند و حتی به او سخت وابسته می‌شوند. سؤالم این هست که چگونه چنین چیزی پیش اومده؟ من هم از خودم تعریف نمی کنم امّا واقعاً خوب هستم، ولی تا به حال با کسی وارد رابطه نشده ام در حد صحبت بوده و هیچ جرقه‌ای جهت ایجاد رابطه برام زده نشده، چگونه ممکنه من با این ورژن که مطمئناً از نظر دختر خوب هست، تنها هستم و شرایط عاطفی چون خودم ندارم، امّا اون پسرها دارند. دوستان من هرگز مغرور نیستم که بگم از بقیه بهترم اصلاً این منظورم نیست و حتی منطورم این نیست که خانم‌های بسیار زیبا خوبن و خانم‌ها یا آقایون سطح پایین بد هستند نه این منظورم نیست واقعاً سؤالم بود که چزا و چگونه ممکنه، واقعاً سواله برام هر چقدر خوبی می‌کنید بدی می بینین توی یکی از پست‌های این سایت هم دیدم که نوشته بودند یک خانم از آقا جهت درس سوء استفاده کردند و این آقا هم ظاهراً مشکل خاصی نداشتند از نظر ظاهری بچه‌ها من باور می‌کنم و یقین دارم چون هم در محیط کاری هم در محیط دانشگاهی و حتی در محیط خیابان هم دیدم که آقایون با سطح های پایین چه خانم‌های با سطح بالا را دارند. ممنون میشم جوابم رو بدید شاید هم من خطا می‌کنم مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19226 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar https://rubika.ir/khbartar #خانواده_برتر

تاثیر ظاهر منزل دختر خانم در دیدگاه #خواستگار سلام حال تون خوبه ان شاء الله فرض کنید دختر خانمی در سن #ازدواج هست و شرایط خوبی هم داره امّا یک مشکلی هست خیلی دیدم مردم و اقوام و کلا همه میگن خوبه که منزل خانواده دختر یه مقدار مرتب و آراسته و شیک باشه البته منظور تجملات نیست ولی خودتون متوجه هستید دیگه ... حالا تصور کنید این خانم منزل شون ظاهر خوبی نداشته باشه و فرسوده باشه هم چنین وسایل زندگی هم قدیمی باشه طوری که خانواده از پذیرش مهمان و خواستگار فراری باشن و به بهانه های مختلف خواستگار ها رو رد کنن یا اگر خواستگار و مهمان بخواد بیاد خیلی دچار ناراحتی و خجالت بشن در عین حال پدر خانواده هم وضع مالی شون خوب باشه امّا اصلاً نپذیرن که به ظاهر زندگی هم کمی اهمیت بده چه کار باید کرد؟ صحبت کردن هم فایده نداشته نظر آقایون چیه؟ وقتی وارد منزل میشن و ظاهر رو می بینن چقدر در نگاه شون به اون خانم تاثیر داره؟و چه برخوردی خواهند داشت؟ تصور کنید حتی محل مناسبی در منزل برای گفت وگوی دو نفره هم وجود نداشته باشه مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19220 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar https://rubika.ir/khbartar #خانواده_برتر

🔺 برای این عکس نوشته اند: طوری زندگی کنید که ادامه زندگیتون این طوری باشه ... عشقتون پایدار... پرچم بالاست🇮🇷✌️ @mrtahlilgar1

چه طور با نگاه های خیره ی بعضی از آقایان کنار بیام؟ من یک دختر بیست و هشت ساله هستم و راجع به مشکل مزاحمت های خیابانی نظرتون رو می خوام. چیزی که اذیتم می کنه نگاه های خیره و گاهاً متلک هایی هست که می شنوم. هنوز در این سن نتونستم با این موضوع کنار بیام و نسبت بهش بی تفاوت باشم. نمی دونم چه کار کنم که این نگاه ها و متلک ها کمتر بشه و یا من رو کمتر ناراحت کنه، معمولاً اطرافیان به من می گن که رفتارت محجوبه، مطابق عرف جامعه لباس می پوشم لباسم نه تنگه و نه گشادهف نه جوری هست که توجه رو جلب کنه، تقریبا آرایش نمی کنم، لباسم پوشیده هست. معمولاً مرد ها به صورت و چشم های من خیره نگاه می کنند، نگاه های آزار دهنده و طولانی ای هست گاهی متلکی هم میگن یا می خندند ... هر بار که بیرون میرم لااقل چند بار این نگاه های آزار دهنده رو تجربه می کنم. در این نگاه ها واقعاً وقاحت رو می بینم. قبلا وقتی متوجه می شدم کسی بهم خیره شده اصلاً بهش نگاه نمی کردم امّا فایده ای نداشت و گستاخ تر هم می شد. متأسفانه برای بعضی ها این طور جا افتاده که این موضوع طبیعیه و اشکالی نداره یا از یک زن توقع دارن که فقط وقتی مورد تعرض فیزیکی قرار گرفته اعتراض کنه، امّا خیره نگاه کردن و متلک گفتن هم می تونه بسیار آزار دهنده باشه. به خدا دیگه خسته شدم برای کار های غیر ضروری ترجیح میدم اصلاً بیرون نرم، وقتی هم میرم همیشه اخم می کنم، دیگه خیلی خسته و دلشکسته شدم که اومدم این جا دارم پیام می ذارم کسی که مثل من از نگاه های خیره ناراحت میشه حساس نیست به نظرم این رفتار واقعاً نوعی خشونت هست. شاید موضوع پیش پا افتاده ای به نظر برسه امّا مثل یک فرسایش روانی هر موقع که میرم بیرون شروع میشه و انرژی روانیم رو می خوره برای اینکه این اتفاق کمتر پیش بیاد چه کار میشه کرد؟ لطفاً لطفاً اگر راهکاری به نظرتون می رسه بگید یا اینکه اصلاً چه طور نسبت بهش بی تفاوت بشم؟ مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19212 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar https://rubika.ir/khbartar #خانواده_برتر

الآن تو این سن و سال کسی برای من ارزش قائل نیست .خیلی افسوس خوردم چون من شرایط زندگی خانوادگی من هیچ وقت جوری نبود که بخواد خواستگاری جذب کنه وضع زندگی مان آنچنانی نبود. رفت و آمد هم با کسی نداشتیم خواستگار که از تو دیوار در نمیاد. باید زمینه ای براش فراهم شه متأسفانه متأسفانه تو زندگی من خواهرم هیچ وقت این زمینه فراهم نشد، زمانی پول به من رسید که خیلی سنم رفته بود بالا . اگر می تونستم دوباره برگردم و زندگی کنم به ازدواج به عنوان یک هدف نگاه می کردم. براش تلاش می کردم. چطور من برای استخدام شدن تلاش کردم اگر زودتر تلاش می کردم قطعاً زودتر سر کار می رفتم. دو تا همکار من رو میدید. و قطعاً ازدواج می کردم، می دونی وقتی بچه نداشته باشی انگار هیچی نیستی ژنی از تو انتقال پیدا نمی کنه و تو همیشه مجردی. متاسفم برای خودم، شما جای من نیستید ببینید چه تجربیات تلخی از نشدن های بسیار دارم. چه تجربه تلخی که همیشه بری عروسی دخترهای کوچکتر از خودت. پسر عموم می خواست زن بگیره، اومد خونه مون دید وضع مالی خونه مون زیاد رو به راه نیست هیچ نگفت و رفت. با خودم گفتم نگویید قسمت نبود بگین اگر ظاهر خوبی داشتی الآن اون دختره با پسر عموت ازدواج نمی کرد. اپن به قسمت و این حرف ها هیچ اعتقادی ندارم. تو جامعه ایرانی اگر دختر از خانواده ای باشه که حمایت نشه قطعاً مجرد می مونه حمایت خانواده برای دخترها خیلی حسابه. هر کس رو دیدم تو اطرافیان که ازدواج نشده براش چون خیلی مظلوم بوده، خانواده اش هیچ وقت حمایتش نکرده، این رد خور نداده همه حرف هام. نمی دونم نظر بقیه چیه من فقط این رو می دونم حق من از زندگی این تنهایی نبود حق من بود ازدواج کنم بچه دار بشم. امّا متأسفانه باید بگم نشد چرا چون شرایط جور نبود .فقط همین . برم با خودم و تنهاییم گم شم. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19211 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar https://rubika.ir/khbartar #خانواده_برتر

اگر دوباره می تونستم زندگی کنم به ازدواج، حرفه ای فکر می کردم من یه دختر ۳۷ ساله ام . از یه خانواده نسبتا متوسط رو به فقیر. خودم همیشه مدرسه که می رفتم شاگرد اول بودم. امّا همیشه فقیر بودم هیچ وقت دوچرخه نداشتم. لباس شاید دو سال یه بار. این چنین گذشت، من درس خوندم .نمی دونم بچه های دهه ۶۰ می دونن چقدر اون زمان ها کنکور سخت بود. سال اول رو امتحان دادم، پیام نور حسابداری آوردم از اینکه پیام نور بودم تو ذوقم خورد هیچ وقت سرکلاس نرفتم، درس خوندم ولی چون همه ش تو خونه بودم روحیه ام از بین رفت. اون سال ها که عنفوان جوانی من بود می دیدم دخترهای اطرافم همه بزک کرده، خوشگل، خانواده ها وضع خوب، جهاز تکمیل ... چقدر خواستگار براشون میاد و میرن. اون دخترها عموماً همسایه ها یا دخترهای اطراف مان بودن. شاید ساده ترین تو اون دخترها فقط من بودم. منی که همیشه ساده پوش بودم به دلیل فقر مالی خانواده. درسم خوب بود ولی از وقتی رفتم پیام نور چون با کسی در ارتباط نبودم افتضاح شده بود، به خودم اومدم دیدم معدلم شده زیر ۱۴ خیلی تلاش کردم تا معدل رو آوردم روی ۱۵. سال های بدی بود از یه طرف هر روز شاهد این باشی که برای دخترهای اطرافت به خاطر ظاهرشون هر روز خواستگار میاد تو همچنان کنج خونه نشستی. با درس های غیر حضوری. هی می گفتم خدایا چرا هیچ کس خواستگار من و خواهرم نیست. مگه ما از فلانی چی کمتر داریم. بعد بزرگترها که هیچ کاری از دست شان بر نمی اومد هی می گفتند قسمت نیست. فلانی ازدواج کرد قسمتش بود. خیلی این حرف زجرم می داد قبول نداشتم. یه روز با خودم فکر کردم دیدم تو دخترهای اطرافم فقط اون هایی خواستگار ندارن که خانواده هاشون رنگ و لعاب نداشتن. البته بیشتر این فاکتور که رنگ و لعاب خانواده و سطح مالی خانواده چقدر باشه خیلی خیلی تاکید می کنم خیلی تاثیر می ذاره روی کیفیت خواستگار. یادمه تو در و همسایه همه برای همدیگه خواستگار معرفی می کردن ولی هیچ کس برای ما هیچ کس رو معرفی نکرد، چون ما خیلی فقیر بودیم و ساده، کسی ما رو در حد خودش نمی دید. دنیا برام شده بود نشدن ها، آزمون استخدامی می اومد هر چی شرکت می کردم قبول نمی شدم. سنم به ۲۹ رسیده بود . البته تو این بین رفتم ارشد گرفتم از دانشگاه آزاد یه کم بهتر شده بودیم می تونستیم هزینه کنیم برای آزاد اون هم با هزار وام، دانشگاه آزاد هم فایده ای نداشت. همکلاسی ها توشون کارمند بود امّا سمت من نمی اومدن، موقع ارشد ۲۷ سالم بود فارع التحصیل شدم تو ۲۹ سالگی. واقعاً احساس بی کفایتی و بی ارزشی سراسر وجودم بود، کار هم بلد نبودم تا برم جای خصوصی کار کنم، من از پایه لیسانس ضعیف بودم چون هیچ وقت راهنما نداشتم.‌ تا اینکه یه آزمونی اومد خیلی تلاش کردم یک سال بود همه آزمون ها رو شرکت می کردم تجربه ام زیاد بود. دیگه خیلی تلاش کردم. قبول شدم اون موقع ۳۰ سال داشتم. تا وقتی که استخدام شدم و مراحل استخدام گذشت شد ۳۱ وارد کار شدم، اولین بار بود طعم پول داشتن، لباس خوب پوشیدن رو می چشیدم، فکر کن من این قدر فقیر بودم گوشی نداشتم خودم خریدم برای خودم. وارد کار شدم همکارانم یکی یکی می اومدن. فهمیدم من از همه جدیدها بزرگترم، آه از نهادم در اومد که چرا همه از من کوچکترن؟ من چرا وقتم رو تلف کردم توی زندگیم، دائم خودم رو سرزنش می گردم . یه همکار آقا داشتم . پسر خوبی بود دائم ابراز علاقه می کرد ولی متأسفانه من فهمیدم که من بزرگترم آقا نمی دونست. همکار خانم کوچکتر از من هم بود که از آقا هم کوچکتر باشه. چند سال گذشت دو سال آقا همچنان با من خوب بود برخوردش با اون خانم هم خوب بود. البته نا گفته نماند این آقا تو بیرون اداره با همه جور دختری دوست بود و همه چیز رو تو این دنیا امتحان کرده بود و قرار بود با یه دختری تو فامیل خودشون ازدواج کنه تو جریان ش بودیم. تا اینکه اون آقا با اون خانم که ظاهرا پزشکی بودن اختلاف شد و دیگه بهم ریخت . زمان دو سال از استخدام گذشته بود، آقا می دونست من ازش بزرگترم دیگه . مثل اینکه تو بین همکاران یه دختر رو انتخاب کرده بود صرفاً به این دلیل که خانم همون موقعیت شغلی داره و سنش هم پایین تر. اون خانم ظاهر زیبایی هم نداشت من با اینکه معمولاً آدمی هستم زیاد به خودم نمی گم قیافه دارم به جرات می تونم بگم من بهتر بودم. اون آقا با من هم همیشه رفتارهایی داشت. ولی برای ازدواج اون خانم رو انتخاب کرد. که به گفته خود اون آقا چهره ی خانم رو نمی پسندید.می گفت زشته، حتی جلوی روی خانم. امّا به‌ هر حال وقتی ازدواج رو این طور دیدم با خودم گفتم من باید سال ها پیش سر کار مب رفتم، حداقل کسی به خاطر موقعیت و شرایط من رو بخواد، قسمت و این حرف ها الکیه، افسوس خوردم، چرا وقت خودم رو این همه سال تلف کردم؟ برای خودم تلاش نکردم که حتما برم سر کار؟ چرا این قدر دیر رفتم سر کار؟

اگه یه دختر محجبه و سرسنگین عاشق پسری بشه باید چه کار کنه؟ سلام و وقت بخیر. اگه یه دختر محجبه و سرسنگین و سر به زیر و آروم عاشق پسری بشه باید چی کار کنه؟ اون پسر هم فردی تودار و درون گرا باشه و همه ش سر به زیر باشه از اون هایی که سرشون تو لاک خودشونه. و سرشون پایینه و کم حرف هستند و فقط درس یا کارشون رو انجام میدن و می خونن بعد میرن. دختر بیچاره چه کار باید بکنه. واسطه ی مطمئن هم وجود نداشته باشه که به پسره بگه. لطفاً راهنمایی کنید. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/18857 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar https://rubika.ir/khbartar #خانواده_برتر

📌جون به جونشون کنن خودتحقیر هستن! 🔻عده‌ای درحالی با کمک ۱۰هزارلیری(۵۳۰ دلاری) اردوغان به خانواده‌های زلزله‌زده فاز خودتحقیری برداشتن که: 🔹 دولت ایران تا الان تسهیلات قرض الحسنه ۳۰۰میلیونی در شهرها و ۲۵۰میلیونی در روستاها 🔹کمک بلاعوض۶۰میلیون تومانی در منازل شهری و ۴۰ میلیون تومانی در منازل روستایی به مردم خوی اهدا کرده است. ✅ بنیاد هم سیمان و میلگرد مورد نیاز رو رایگان در اختیار مردم قرار داده است 🔸http://fna.ir/1u81ws 🚨 کانال ضد شایعات: https://eitaa.com/joinchat/3988652329Ce0f62c7395

به یکی از هم دانشگاهی هام علاقمند شدم، امّا شرایط ازدواج رو ندارم سلام خدمت دوستان عزیز راستش یه مسئله ای ذهنم رو درگیر کرده . لطفاً اگه می تونید کمکم کنید. من مدتیه که به یکی از هم دانشگاهی هام علاقمند شدم . واقعاً هم قصدم خیره و دوست دارم باهاشون ازدواج کنم . امّا شرایط ازدواج (خونه ، ماشین و ...) رو ندارم. الآن هم من دارم فارغ التحصیل میشم هم اون خانم . راستش اگه بخوام الآن اقدام کنم هم خانواده م نمی ذارن هم شرایطم جور نیست . از طرفی هم می ترسم تا چند سال دیگه که شرایطم درست شد ایشون ازدواج کرده باشن. الآن من باید چه کار کنم؟ خیلی وضعیت بدی شده مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19200 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

لطفاً کمک کنید دیگه صبرم به سر رسید سلام امیدوارم حال تون خوب باشه، من هر چی که اتفاق افتاد رو میگم. ۱۷ سالمه، پسری گرم مزاج هستم و از اواسط ۱۴ سالگی دچار مشکلی که تقریباً همه همسن های من هستند شدم. خدا می دونه چقدر اینترنت رو گشتم و کلی مطالب خوندم. از لحاظ آسیب ها به خودم گفتم که حتی اگه آسیب جسمی نداشته باشه حتماً آسیب های روحی به خاطر باور ها و اعتقاداتم مشکل برام می‌تراشن. خدا می‌دونه چند بار توبه کردم و زورم رو زدم. روزی حدود ۵ کیلومتر بعد از ظهر ها مشغول دوی استقامت هستم و وسطش اصلاً توقف نمی کنم ولی شب باز هم افکار اذیتم می کنن. خدا می‌دونه چند بار برای دقیقه به دقیقه روز ها برنامه ریزی کردم ولی هزار تا عامل باعث بهم ریختگی میشه. همه عوامل محرک رو توی خونه حذف کردم ولی تو بیرون میرم ورزش کنم هزار تا عامل محرک باعث مشکلات میشن. حتی اگه سرم رو پایین بندازم تا نبینم شون، زیر پاشون له میشم. نماز هام اول وقته، تو همین تابستون دارم درس می خونم و کنارش برنامه نویسی هم یاد می گیرم و زبان هم همین طور. بعضی اوقات تونستم تا یه مدت طولانی خودم رو نگه دارم ولی یه نیرویی تو بدنم به وجود می اومد و می خواست خودم رو به دیوار بکوبونم. انگار می خواد منفجر بشم. بعد از ارضا شدن اون نیرو کلا محو میشه ولی یک روز بعد از شروع ترک دوباره به وجود میاد. شاید الآن بگید با احتلام درست میشه ولی به نظرم از خودارضایی حداقل برای من بدتره، یه زمون که چند ماه تونستم ترکش کنم هفته ای چند بار این احتلام منو از کار و زندگی انداخت، تازه من زیاد مسافرت هستم و مشکل خیلی بد تره. همین الآن که این رو نوشتم، ارادم یه کم قوی شد که ترک کنم چون یه کم خالی شدم، اون نیرویی که می خواد منفجر بشم هم قوی تر شد چون دارم حسش می کنم و می دونم ققط یک تلقین نیست. یه روز منفجر میشم و به همه نشون داده میشه که من چی کشیدم. می دونم شرایطم از همه بد تره اون هم با اختلاف، پس وقتی این رو خوندید منو با بقیه مقایسه نکنید. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19199 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

تاثیر ادامه تحصیل خانم متاهل در کیفیت انجام وظایف خانه داری سلام وقت همه دوستان و کاربران عزیز بخیر مستقیم میرم سر اصل مطلب. همه می دونیم این روزها ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر به نوعی میان افراد و به خصوص خانم ها باب شده و مدرک گرایی به شکل افراطی در جامعه دیده میشه. سوای از اهداف مختلف و تمایل افراد برای ادامه تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی، فکر می کنید برای یک خانم متاهل این امر چه تاثیری می تونه بر زندگی مشترکش بگذاره؟ آیا کسب مدارج بالای تحصیلی در تغییر رفتار و به نوعی ایجاد خود بزرگ بینی می تونه موثر باشه؟ و همچنین باعث عدم سازش و انعطاف در زندگی بشه؟ در نحوه و کیفیت انجام وظایف خانه داری و امور مربوط به نقش زن در زندگی چطور؟ به شخصه احساس می کنم در صورتی که زن متاهل وقت و انرژی خودش را به جای اختصاص دادن به زندگی و همسر و فرزندان به درس اختصاص بده و هدفش از درس خوندن صرفاً پیشرفت تحصیلی باشه، این کار درست نیست. چرا که این تفکر باعث ترجیح دادن درس بر زندگی مشترک و کوتاهی در انجام وظایف میشه. از نظر من اگر خانمی به شدت قصد ادامه تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی داره بهتره اول به فکر رسیدن به اهداف تحصیلی خودش باشه و پس از اون به ازدواج فکر کنه. چون زندگی مشترک تمرکز و دقت مد نظر خودش را می طلبه و اگر کسی بخواد سفت و سخت بهش رسیدگی کنه، کمتر جایی برای درس و تحصیل باقی می مونه. پس اهداف هر شخص باید قبل از ازدواج مشخص باشن و اگر ازدواج انتخاب شد باید اولویت شون زندگی مشترک و همسر باشه. لذا دوستان؛ مایلم در مورد ابعاد مختلف این قضیه بدون جبهه گیری نظر بدیم و نقد داشته باشیم. ضمنا؛ پیشاپیش از خانم هایی که دارای عقاید فمنیستی و جهت دار هستن تقاضا می کنم در بحث شرکت نکنن تا موجب بحث و جدل های حاشیه ای نشیم. با سپاس از همگی مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19198 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

نزدیک بله برونه امّا هنوز درباره رابطه جنسی حرف نزدیم سلام به دوستان. دختری بیست و ... ساله هستم مدتی هست خواستگاری دارم سی و ... ساله، ... ماهه در ارتباطیم .رسمی با خانواده برای خواستگاری اومدن و جواب مثبت هم گرفتن و حالا در همین پروسه هستیم و نزدیک بله برون.حداقل 10 بار حضوری همدیگه رو دیدیم و دو سه بار مشاوره هم رفتیم. درباره هر موضوعی که به ذهنمون رسیده کلی صحبت کردیم حتی مسائل خیلی کم اهمیت و جزیی. تنها مسئله ای که اصلاً صحبت نکردیم مسائل جنسی هست. مشاوره هم اشاره نکرد، ایشون بسیار مؤدب و مومن هستن و الآن هم با هم رسمی صحبت می کنیم و فعل مفرد استفاده نکردیم . ایشون اصلاً اشاره ای به این موضوع نکردن. و این باعث نگرانی من هست به دو دلیل. 1. می ترسم بعد از عقد متوجه اختلاف تو این مورد بشیم یا ایشون سرد باشن و مشکلی داشته باشند که با یه سوال ساده در مقطع فعلی قابل حل باشه 2. اگه من مطرح کنم بدشون میاد؟ اصلاً چی باید بپرسم و چطوری؟ خودم هم خجالت می کشم می ترسم از واکنش ایشون البته اگه بپرسم در چت خواهد بود. لطفاً راهنماییم کنید بگم یا نه؟ با چه ادبیاتی؟ مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19196 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

بچه‌ها با وجود اینکه می تونن شیرین باشن، ولی باید قبول کنیم که اسباب زحمت آدم هستن، به خصوص توی وضعیت اقتصادی الآن هر چی پول دارید باید خرج بچه هاتون کنید، به خصوص بچه‌های کوچک‌تر که به چیزهای بیشتری هم احتیاج دارن، یه روز برای شون کفش می‌خری به یه ماه نرسیده به پاشون کوچک میشه که تازه این یه مثال ساده هست و همه می دونیم بچه‌ها نیازشون خیلی بیشتر از این حرف هاست، بچه‌ها هم که پول در نمیارن و فقط مصرف کننده هستن، سرمایه هاتون صرف بچه تون میشه و نمی تونید پول هنگفتی رو صرف خودتون یا خواسته هاتون بکنید یا سرمایه گذاری کنید و باید فداکاری کنید. 3- به اندازه قبل آزادی نمی تونید داشته باشید وقتی بچه داشته باشید دیگه نمی تونید مثل زمانی که تنها بودید تنهایی هر جایی خواستید برید یا هر کاری خواستید بکنید بدون اینکه اول یه فکری به حال بچه هاتون بکنید و به یکی بسپاریدشون، شاید الآن به نظرتون چیزه اون قدر مهمی نباشه ولی وقتی توی موقعیتش که قرار بگیرید متوجه منظورم خواهید شد این رو بهتون قول میدم. اگه بچه کوچکی داشته باشید که توی خونه تنها باشه کل فکر و ذکرتون این میشه که چرا تو خونه تنهاش گذاشتید و اگه خدایی نکرده اتفاقی براش بیفته نمی تونید خودتون رو ببخشید ولی اگه مجبور باشید برید سر کار و ... چاره دیگه ای هم دارید؟ 4- ممکنه به خاطر بچه هاتون مجبور بشید با کسی بمونید که دوستش ندارید وقتی همسری دارید که خوب نیست یا دوستش ندارید، اگه فقط خودتون دو تا باشید جدا شدن خیلی ساده‌تر هست تا زمانی که بچه داشته باشید، چون بچه‌ها بیشترین آسیب رو در طلاق پدر و مادرشون می بینن، تو این جور مواقع هیچ جوره نمی تونید ببرید، چون یا باید خودتون و پارتنرتون رو فدا کنید که بچه‌ها آسیب نبینن با وجود اینکه می خواید طلاق بگیرید و از زندگی تون راضی نیستید، یا مجبورید بچه هاتون رو فدا کنید و باعث بشید که آسیب هایی رو تجربه کنن که جبرانش سخت خواهد بود. 5- مسئولیت کارهای بچه هاتون با شماست اگه بچه هنوز زیر ۱۸ باشه، هر کاری که بکنه از چشم شما میبینن، اگه خلاف کار بشه از تربیت نادرست شما میدوننش و احتمال مجازات قانونی شما هم زیاده، این موضوع مخصوصاً در نوجوانی اون ها خیلی اهمیت داره که سرکش میشن و به حرف های شما دیگه گوش نمیدن، اگه زمانی بدون اطلاع شما با ماشین شما کاری انجام بده میفته گردن شما، اگه مواد مخدر یا چنین موارد مشابهی رو تو خونه قایم کنه باز هم مسئولیتش میفته گردن شما، اگه بیرون دعوا کنه یا خسارتی بزنه به کسی یا چیزی هزینه ش رو شما باید بدی، شاید بگید من بچه م رو درست تربیت می‌کنم ولی تربیت شما تنها عامل موثر نیست و جامعه، دوستانش و طرز فکر خودش هم در این مسائل دخیل هستن و این موارد رو هم نمی تونید همیشه کنترل کنید. عزیزان توجه کنن که من نگفتم بچه دار شدن خوب هست یا بد، و قصدم ندارم بگم بچه دار بشید یا نشید، من فقط یه سری نکته رو گوشزد می خواستم بکنم، اگه محاسن یا معایب دیگه ای به ذهن شما می رسه تو نظرات با بقیه به اشتراک بذارید. مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19194 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر

محاسن و معایب بچه دار شدن سلام توی این پست می خوام از جنبه‌های مثبت و منفی بچه دار شدن بنویسم تا خودتون تصمیم بگیرید که می خواید بچه دار بشید یا نه از جنبه‌های مثبت شروع می‌کنم 1- بهترین میراث بچه مهم‌ترین میراثی هست که می تونید از خودتون به جا بذارید، چون حتی اگه دستآورد مهمی هم داشته باشید، اسم تون برای چند دهه میفته رو زبون ها، ولی بعد فراموش میشید ولی بچه آدم بعد از مرگ شما هم می مونه و باعث میشه فراموش نشید، منظورم اینه که حتی اگه کلی پول یا اکتشافات یا دست آورد مهم هم داشته باشید، اگه بچه‌ای نداشته باشید که این چیزها رو بهش بسپرید، با زمان همه میراث و دست آورد های مهم دیگه ای که به جا گذاشتید با شما می‌میرند. (این مورد بیشتر برای کسانی صدق می کنه که چیز مهمی داشته باشن که بخوان از خودشون به یادگار بذارن توی دنیا وگرنه اهمیت آن‌چنانی برای کسی که هیچی تو زندگیش بدست نیاورده، نداره.) 2- عشق بدون قید و شرط این یکی از مهم‌ترین چیز هایی هست که با بچه دار شدن میشه بدست آورد، چون بیشتر عشقی که شما توی زندگی تون تجربه می‌کنید عشق با شروط هست، طوری که گاهی همسر آدم هم فقط تا زمانی آدم رو دوست داره که ملاک هاش رو داشته باشید، عشق بدون قید و شرط چیزی هست که فقط از دو تا جا میشه تجربه اش کرد: مادر و بچه غیر از این دو مورد بعضاً فقط تا زمانی شما رو دوست دارن که ناامیدشون نکنید، اگر دقت کنید حتی بعضی پدرها قید بچه هاشون رو می زنن وقتی خطای بزرگی از بچه هاشون سر می زنه، ولی مادر و بچه همیشه دوست تون دارن حتی اگه مشکل بزرگی هم داشته باشید شما رو برای چیزی که هستید دوست دارن نه برای چیزی که دارید. (پول، موقعیت، ظاهر و...) ولی بین این دو هم باز بچه‌ها عشق شون حتی از عشق مادر هم واقعی تره و احتمالاً تنها کسانی هستن که همیشه طرف پدر و مادرشون هستند تحت هر شرایطی (کاری به استثناء ها نداریم، می دونم که گاهی بچه‌ها هم ناسپاس میشن ولی در اکثریت مواقع این‌طوری نیست.) تنها زمانی که من دیدم بچه‌ای پدر و مادرشون رو دوست نداشته باشن موقعی بوده که کتک شون می‌زدن یا بهشون ظلم می‌کردن. نزدیک ترین عشق بی قید و شرطی که می تونید تجربه کنید تو زندگی عشقی هست که بچه تون بهتون میده. 3-مسئولیت پذیر تر میشید با بچه کلی مسئولیت‌هایی میاد که مجبورتون می کنه که تو زندگی کارهایی رو بکنید که شاید حتی برای خودتون هم حاضر نمی شدید انجام بدید. شاید اگه از شغل تون بیزارید و فقط خودتون تنها بودید خیلی راحت بدون اهمیت به آینده نزدیک استعفا می‌دادید ولی چنین کاری رو موقعی که یه بچه تو خونه داشته باشید که چشم امیدش به شماست که تو خونه نون بیارید نمی‌کنید. موقعی که بچه دارید زندگی خودتون و بچه هاتون رو کمتر به خطر میندازید چون این جوری فقط زندگی خودتون نیست که با تصمیمات تون عوض میشه، زندگی خانواده تون هم تحت تاثیر تصمیمات شما عوض میشه و همین باعث میشه که روی تصمیمات تون بیشتر فکر کنید. 4- موقع پیری تنها نمی مونید الآن که جوونید این مورد شاید هنوز اون قدر به چشم نیاد ولی وقتی پا به سن بذارید چه بخواید چه نخواید نیاز پیدا می‌کنید که یکی کنارتون باشه که بهتون کمک کنه، الآن که جوونید تنها نیستید چون هنوز توانایی دارید و هنوز دوست و اعضای خانواده مثل پدر و مادر و بردار و... هنوز کنارتون هستن ولی پدر و مادر بالاخره از دنیا میرن و بردار و خواهر و دوستانتون ازدواج می کنن و شما رو فراموش می کنن، اون موقع چه کار می‌کنید؟ البته این هم بگم یه سری از بچه‌ها هستن که ناسپاسن و توی پیری تنهاتون ممکنه بذارن ولی در اکثر مواقع اگه بهشون ظلم نکنید از این بابت نیازی به نگرانی نیست و علاوه بر بچه خودتون کلی نوه و نتیجه هم خواهید داشت که این‌طوری هیچ وقت احساس تنهایی و بی کسی نمی‌کنید، تو این مورد هم بچه‌ها از همه قابل اطمینان تر هستن چون همسر هم ممکنه طلاق بگیره و بره ولی بچه‌ها معمولاً به این راحتی قید پدر و مادرشون رو نمی زنن. حالا جنبه‌های منفی 1- احتمال داره مجبور بشید توی شغلی که دوست ندارید بمونید که بچه هاتون رو تامین کنید درسته که بچه آدم رو مسئولیت پذیر تر می کنه ولی از طرفی ریسک پذیری آدم رو میاره پایین‌تر و همه مون می دونیم بدون ریسک کردن پیشرفتی هم در کار نیست، چند نفر رو می‌شناسید که بدون ریسک‌های بزرگ به جاهای بزرگی رسیده باشن؟ تو این حالت دو انتخاب بیشتر ندارید که یا پیشرفت رو بی خیال بشید و قناعت کنید یا زندگی بچه هاتون رو هم با خودتون به خطر بندارید، وقتی فقط زندگی خودتون باشه نیازی نیست از این بابت این قدر نگرانی داشته باشید. اینها همه باعث میشن شما توی یه شغل متوسط گیر کنید که شاید علاقه چندانی هم بهش نداشته باشید ولی احساس مسئولیت هم اجازه نمی ده که ریسک کنید و برید دنبال کار دیگه. 2- بچه مایه دردسره

رفتار درست با پسری که ما رو همدم خودش کرده چیه؟ سلام وقت همه بخیر باشه ان شاء الله سؤالی که دارم بیشتر یه جور کمک برای شناخت رفتار جنس مخالفه من دو سه ساله از دانشگاه فارغ التحصیل شدم... ترم ۳ یک گروه رفع اشکال مجازی تشکیل دادم و بچه‌های کلاس همه عضو شدن. یکی از همکلاسی‌های بنده که خیلی هم درس خون بودن مدتی بعد اومدن حضوری به من پیشنهاد همکاری دادن. برای کارهای پژوهشی و... من قبول نکردم چون صلاح نمی دونستم با کسی که فقط اسمش رو بلدم و شناخت بیشتری ازش ندارم همکاری کنم. ولی ایشون خیلی اصرار می‌کردن. به خاطر همین پرسیدم که چرا اومدن سراغ من و چرا وقتی من نمی‌پذیرم نمیرن با کسی دیگه همکاری کنن؟ ایشون گفتن چون تنها کسی که به نظرم میاد میشه باهاش همکاری کرد شمایین و خیلی پیگیر درس هستید بقیه جدی نیستن نمی شه بهشون اعتماد کرد و..... این بنای آشنایی من با ایشون بود و تا ترم آخر جزوه‌های منو قرض می‌گرفتن. هیچ وقت هم رفتار بدی ازشون ندیدم. ولی خیلی هر بار که به بهونه درس و... بهم پیام می‌دادن صحبت هاشون طولانی می‌شد و هر کاری می‌کردم روم نمی‌شد بگم پیام ندید یا حداقل صحبت رو کوتاه کنیم. مثلاً شب های امتحان ساعت ۱۰ پیام می‌دادن و تا ۱۱ طول می‌کشید و خداحافظی می‌کردیم. بعد ساعت ۱ شب که آنلاین می‌شدم پیام می‌دادن که چرا بیدارین؟ بخوابین فردا امتحان رو خوب بدین و... یا وقتی می‌دیدند امتحانی رو خراب کردم یا موقعیت پیشرفتی رو از دست میدم خیلی حرص می‌خوردن گاهی عصبی می‌شدن... وقتی هم که فارغ التحصیل شدیم، چون می‌خواستم بخونم برای کنکور دیلیت اکانت کردم ولی اینستاگرامم رو داشتم. بعد از چند ماه دیدم پیام دادن سلام خوبین؟ پیج تون رو اتفاقی دیدم اومدم سلامی بدم و حالی بپرسم. خیلی تعجب کردم! چون سعی می‌کردم خودم رو دور نگه دارم و حتی یک بار تونسته بودم خودم رو راضی کنم بهشون بگم حرف زدن مون طولانیه نباید به جز موارد ضروری صحبت کنیم... ایشون تایید کردن ولی بعد از اینکه تو اینستاگرام بهم پیام دادن باز نشستن تعریف خاطرات و.... خب من واقعاً دیگه نمی تونستم این رفتارهای عجیب رو تحمل کنم... پس بدون اینکه خداحافظی کنم یا هر چیز دیگه اینستاگرامم رو هم دیلیت کردم.... چون واقعاً عذاب می‌کشیدم از صحبت با نامحرم و رفتار ایشون هم خیلی عجیب بود! امّا بعدش یه کم ناراحت شدم که چرا یک دفعه بیخبر رفتم باز به خودم می‌گفتم لزومی نداشت خداحافظی کنم ولی نمی تونم خودم رو راضی کنم که رفتارم خارج از ادب نبوده.... ایشون مثل برادرم هوام رو داشتن و مشکلات زندگی و رازشونو که فقط دو تا از هم اتاقیاشون ازش خبر داشتن به من گفتن... برنامه شون برای خارج رفتن که هیچکس نمی دونست و.... من همه رو می دونستم. اهل نماز و روزه و محرم و نامحرم بودن و بیشتر حرف هاشون هم درسی بود خودش می‌گفت طرفای ما صحبت کردن این جوری با دخترها یه چیز عادیه... در حالی که هیچ کدوم از دوستان، هم اتاقی ها یا خانواده شون نمی دونستن با من صحبت می کنن. و چند بار هم بهم سفارش کردن که بعد از چت پیامارو پاک کنم.. راستش من اون حرفش رو باور نکردم هیچ وقتم نفهمیدم من براشون در چه جایگاهی بودم... همکلاسی که باهاش راحته؟ همدم غیرهمجنس مفت؟ وسیله هوس بازی با نقاب پاکی؟ یا واقعاً هدفی نداشتن؟! فقط می دونم احترام خیلی زیادی برام قائل بودن همیشه شاید بگین بعد از دو سه سال تازه یادت افتاده.... درسته خیلی گذشته ولی اول اینکه هنوز یه مقدار عذاب وجدانم باقیه می‌ترسم بی ادبانه رفتار کرده باشم و دوم می‌ترسم اگه توی فضای مجازی پیج منو دیدن دوباره بیان سلام و احوال پرسی و... اون موقع نمی دونم چه کار کنم! سوم می خوام بدونم میشه این همه رفتار متناقض رو در یک نفر دید؟ در اطرافیان تون دیدین چنین کسی رو؟ هدف شون چی بوده؟ و چهارم اینکه امسال ان شاء الله می خوام دوباره وارد دانشگاه بشم.... از شما می خوام رفتار صحیح با این جور افراد رو بهم بگین که نه بی ادبی کرده باشم نه درگیر چنین مسائلی شده باشم! ممنون میشم راهنمایی بفرمائید مشارکت در بحث و یا خواندن نظرات https://khbartar.blog.ir/post/19191 https://eitaa.com/khbartar https://iGap.net/khbartar #خانواده_برتر