لطفا مطالعه شود 👇👇👇 💠 پاسخ امام خامنه ای به کسانی که ادعا می کنند صدا وسیما باید هر برنامه ای بسازد تا مردم به سراغ #ماهواره نروند 🔷 کسانی که دوست دارند اهل تحلیل عمیق باشند حتما این عبارات را با دقت بخوانند و به کار گیرند. 1️⃣ مغالطه «اینها واقعیات جامعه است.» ♦️ يك حالت روشن‏ فكرى خام وجود دارد كه معتقد است همه چيز را بايد به مردم گفت. من اين را قبول ندارم. چطور هر چيزى را بايد به مردم گفت؟ آيا در خانه‏ ى شما، هر اتفاقى كه برايتان بيفتد، به بچه‏ تان مى‏ گوييد؟ بايد گفت، يا نبايد گفت؟ چرا شما همه‏‌ى خبرهاى داخل خانه‏‌تان را به بچه ‏تان نمى‏‌گوييد؟ چون بعضى از خبرها براى او مضر است و يا اصلًا جالب نيست. (21/ 12/ 1369) بيانات در ديدار با مديران و مسئولان بخشهاى خبرى صدا و سيما 2️⃣ مغالطه «جذب ماهواره نشوند!» ♦️ سليقه و اعتقاد من اين است كه بايد با يك ديد همه ‏جانبه و به اصطلاح دورانديش با اين قضيه برخورد شود. اگر ما به تصور اين ‏كه دشمن با ماهواره به سراغمان مى ‏آيد - حرفى است كه امروز زياد رايج است- يا اين‏كه راديوها و تلويزيونهايشان تا چند صباح ديگر فضاى زندگى و جامعه‏ ى ما را پوشش خواهد داد، بگوييم «پس بياييم عقب نيفتيم و خودمان براى ايجاد جاذبه در مردم، فيلمهاى ويدئويى يا سينمايى و يا تلويزيونى را به آن شكلى كه براى مردم جاذبه دارد توليد كنيم.» اين به نظر حرف درستى است؟ ميبينيم چنين فكرى در بعضى از ذهنها، واقعاً هست؛ اما اين‏طور كه نميشود با قضيه و با مشكل برخورد كرد. ما بايد مصونيت بدهيم. وقتى كه احساس ميكنيم خطر، عمومى است، يا خطر، در حال وسعت گرفتن است، بايد كارى كنيم و مصونيت ببخشيم. (19/ 09/ 1371) بيانات در ديدار اعضاى «شوراى عالى انقلاب فرهنگى» 3️⃣ مغالطه «کار باید جاذبه داشته باشد.» ♦️ بنده يادم آمد يك ماجرايى را كه سيّد قطب در يكى از كتابهايش نقل ميكند كه بنده هم در يكى از نوشته‏ ها كه مال سالها پيش است- مال قبل از انقلاب است- آن را از قول او نقل كردم. ميگويد در يكى از شهرهاى آمريكا داشتم ميرفتم، رسيدم به يك كليسايى؛ ديدم بغل كليسا يك سالن اجتماعات است. آن‏ وقت آنجا برنامه زده ‏اند «برنامه‏ ى شب»؛ برنامه را كه خواندم، ديدم نوشته مثلًا موسيقىِ فلان‏ جور، بعد موسيقى فلان‏ جور، بعد آواز فلان ‏جور، بعد يك شام سبك، بعد مثلًا جلسه‏ ى چنين؛ علاقه‏ مند شدم بروم ببينم قضيّه چيست؟ گفت شب رفتم ديدم بله، يك سالنى است مثل يك كاباره! آنجا دخترها، پسرها، جوانها مى‏ آيند مى‏ نشينند، با هم مأنوس ميشوند؛ آنجا هم برنامه ‏هايى هست روى سِن؛ موسيقى و مانند اينها هست؛ من هم تماشا ميكردم وضعيّت اينجا را. بعد هم يك شام سبكى آوردند، دادند خورديم و [بعد] مثلًا يك نوشابه ‏اى، چيزى؛ قسمت جالبش اينجا است؛ ميگويد كه شب چند ساعتى گذشت، آخرِ شب شد، ديديم كه كشيش- كشيشِ آن كليسا كه اين سالن، مربوط به آن كليسا است- با وقار تمام از يك طرف سِن وارد شد، رفت و يك مقدار از اين كليدهاى برق را زد و بعضى از چراغها را خاموش كرد بعد هم كشيش رفت. ميگويد من ديگر رفتم و نماندم. ميگويد فردا رفتم سراغ آن كشيش، گفتم كه خب اين چه وضعى است؟ آخر شما روحانى هستيد، شما آخوند هستيد، مبلّغ دين هستيد، اين چه وضعى بود مثلًا شما ديشب با اين همه جوان و اين برنامه‏ ها؟ گفت كه آقا، شما توجّه نداريد؛ من براى جذب كردن جوانها به كليسا مجبورم اين كار را بكنم؛ ميگفت به او گفتم- حالا به تعبير بنده- مرده ‏شور اين كليسا را ببرد! خب بگذار بروند كاباره؛ [اگر] همان كارهايى كه در كاباره ميكنند، اينجا بنا است بكنند، خب بروند همان كاباره بكنند؛ چرا بيايند كليسا؟ اگر قرار است كه ما جوان را به فسق و فجور و عيش و عشرت و موسيقى حرام و از اين قبيل چيزها بكشانيم، خب چرا اسممان را بگذاريم اسلامى؟ اين كه ديگر اسلامى نيست؛ اين غير اسلامى است، اين ضدّ اسلامى است. بنابراين جاذبه‏ اى كه بنده ميگويم تشكّل اسلامى بايد پيدا كند، از اين قبيل جاذبه‏ ها نيست، اينها ضدّ مصلحت است، ضدّ حق است؛ اينها خيانت به محيط دانشجويى است؛ جاذبه از راه ‏هاى درست. يكى از انواع ايجاد جاذبه اين است كه حرف نو پيدا كنيد: «سخن نو آر كه نو را حلاوتيست دگر»؛ حرفهاى نو. (20/ 04/ 1394) بيانات در ديدار جمعى از دانشجويان در بيست و چهارمين روز ماه مبارك رمضان 1436 در حسينيه ‏ى امام خمينى رحمه‏ الله‏ #پایتخت #دروغ #هنجار_شکنی @tollabolkarimeh 🌷