⭕️ تأملی در ریاست جمهوریِ فقیه! خلاصه‌ای از نوشتار حجت‌الاسلام‌والمسلمین قنبریان ۱۴۰۳/۳/۱۲ ۱- مسأله واقعی در ریاست جمهوری، جمع کردن بین وحدت‌‌آفرینیِ ملی، و خلوص(معیارمندی و مکتب‌محوری) است؛ البته نه وحدتی که دولت را چندپاره و شرکت سهامی کند؛ نه خلوصی که قدرت تعامل نداشته و به ملی بودنِ انتخاب و ملی بودنِ حکمرانی، ضربه بزند. ۲- پیدا کردن کسی با این دو معیار، منحصر در یافتن مجتهدِ فقه نظام نیست. ۳- فقیه بودن (اجتهاد در فقه نظام) برای شورای نگهبانِ امروز، اولویتی بر معیارهای مدیریتی و اجرایی و بروکرات بودن، ندارد. ۴- مجتهدانِ فقه نظام –صرف نظر از معیارهای شورای نگهبان– حتی اگر کارنامه‌ اجرایی هم داشته باشند، در صورتی برای این جایگاه مفیدند که جامعِ آن خلوص و وحدت شوند. ۵- ممکن است اجتهاد در عرصه‌ای از فقه نظام –مخصوصاً آنجا که اجتهاد شرعی نام می‌گیرد– راه را بر دیگر نظراتِ برآمده از مکتب و گفتمان، ببندد و مانع هم‌افزایی و امرِ ملی بشود. ۶- وای اگر این اجتهاد، به جمهوریتی کمتر از حد موردنظر امام بینجامد؛ و وای اگر این اجتهاد، برای مسئله اساسی کشور یعنی اقتصاد، شکوفه‌ای نزده باشد. ۷- الان مگر چند مجتهدِ فقه نظام داریم که: - هم در همه مسائل اساسی کشور، مطابق با موازین قانون اساسی، به استنباطهایی رسیده باشند؛ - هم شخصیت اجرایی مورد تأیید شورای نگهبان را داشته باشند؛ شهید #بهشتی که در این مقیاس بود، به تعبیر رهبری، تکرار نشده است! ۸- کسی مثل شهید رئیسی –که جامع این دو معیار هم بود، به شرط اطلاع کامل از -مکتب، -رویکردهای اساسی انقلاب (گفتمان) -و قانون اساسی در سه عرصه اقتصاد و فرهنگ و سیاست، هم می‌تواند خلوص انقلابی را حفظ، و هم به سمت وحدت و ملی ماندنِ امر ملی، راهبری کند. ۹- هنوز به حسب نظرسنجی‌ها، میزان مشارکت زیر ۵۰٪ است. امر ملی (حکمرانی ملی)، با حماسه ملی(مشارکت بالا) رقم می‌خورد. رقم خوردن حماسه‌ی ملی هم، وابسته به رقم خوردنِ رقابت بین کسانی است که جمع‌کنندهٔ نیروها و ظرفیتهای کشور باشند. ✍ سعید فلاح ۱۴۰۳/۳/۱۳ #انتخابات #بهشتی 🧭 خیمهٔ تبیین بستر هم‌فهمی،هم‌دردی،هم‌رزمی 🚩@Kheyme_tabyeen