شکسته پشت غم از بار غصه های رباب... از آن زمان که شنیده است ماجرای رباب.. #حضرت_رباب #باب_الحوائج

بنابر نقل برخی کتاب های تاریخی، رباب سلام الله علیها پس از بازگشت از شام، به مدت یک سال به تنهایی بر سر قبر امام حسین علیه السلام ماند و عزاداری کرد و سپس به مدینه بازگشت و در حالی که از شهادت آن حـضرت بـسیار ناراحت و غـمگین بود، از دنیا رفت (ابن اثیر، 1399: 4/ 88). در ماندن این بانوی مکرمه در کربلا، جای هیچ گونه استبعادی نیست؛ زیرا در آن روزگار، چنین کـاری به ویژه نزد زن های باوفا معمول بوده است، همان گونه که فاطمه پس از وفـات هـمسرش حـسن مثنی فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام تا یک سال در کنار قبرش چادر زد و عزاداری کرد (قمی، 1421: 1/ 256). این سخن را شـیخ مـفید و بسیاری از دیگر عالمان شیعی نیز نقل کرده اند؛ امّا شیخ کلینی از امام صادق علیه السلام نـقل مـی کند کـه آن بانو برای امام حسین علیه السلام یک سال عزاداری کرد، نه یک سال اقامت، و سپس از دنیا رفـت. عشق و‌محبت رباب به سیدالشهدا علیه السلام در کتب تاریخی بسیاری ذکر شده و این شخصیت شعرهای زیادی در رثای همسرش سروده است. #اربعین #حضرت_رباب #امام_حسين_عليه_السلام #رسانه_فرهنگی_مذهبی_خیمه_حیدر