🔰 دو نکته از بیانات رهبری در دیدار با مسئولان نظام🔰 #بیانات_رهبری 🔘 دوم انسجام و همکاری، شرط اول برای پیشبرد کارها در جهت اداره معیشت مردم و حل مشکلات اقتصادی به عنوان مهمترین مسئله مبتلابه کشور و اصلی‌ترین تهدید دشمنان است. از ابتدای دولت چهاردهم، دولت با اخذ گفتمان «وفاق/انسجام/ ترک دعوا و اختلاف» خط مشخصی در کشور آغاز کرد که بخش مهمی از حاکمیت را هم همراه خود نمود. اما به نظر می‌رسد گفتار رهبری در این باره مختصاتی داشته است که باید مستقلا تحلیل گردد: اولا تکیه ایشان بر وحدت عمومی ملت و «ملت متحد»، خصوصا با توجه به تهدیدات دشمن. ثانیا «همکاری و انسجام» قوا و نیروهای داخلی کشور به عنوان یک کل در جهت پیشبرد امور. در این دیدار به انسجام بدنه دستگاه‌ها و نیز در داخل قوه مجریه هم تاکید کردند؛ امری که اهمیتش در پشت ادعای وفاق سیاسی، مغفول واقع می‌شود. ثالثا مسئولین علاوه بر شرط انسجام و نیز به پشتوانه همراهی "ملت متحد" باید متعهدانه وارد میدان اداره با همه‌ی احتمال «اشتباه، خطر و بعد یقه‌گیری و مچ‌گیری» شوند و در این میدان با سرعت عمل، فکر کنند، تصمیم بگیرند، اجرا کنند و بعد با پیگیری به نتیجه برسانند. به نظر می‌رسد شهید جمهور، رئیسی عزیز، این گونه بود و توانست میان این امور جمع کند. هجمه‌هایی که به ایشان در دوران حیات و ممات شد و می‌شود، دقیقا به سبب همین امر بود. تحول در عرصه اداره کشور هم این چنین اتفاق می‌افتد. او مقید به اعمال مرّ قانون، اهل شرح صدر در تعامل خود با سایر قوا در میانه دعواهای محتمل و گاه بزرگ، اهل تصمیم و اقدام و نهایتا برخورد وفاق آمیز با مردم بود. 🔘 پانوشت ۱_جالب است که بدانید رهبری در دولت قبل، بیانی درباره دال "وفاق" داشته‌اند؛ توجه به آن برای فهم معنا و مقصود از وفاق در منظر ایشان بااهمیت است: "دولت باید مظهر وفاق باشد. بعضی از این تغایرهای موهومی را که در بین مردم وجود دارد، بایستی با نگاه وفاق‌آمیز و نگاه ملاطفت به عموم مردم این توهّمات را تضعیف کرد. حالا ممکن است این نگاه‌ها، این اختلاف نظرها بکلّی از بین نرود لکن بایستی از تأثیرگذاری آنها در حرکت جامعه جلوگیری کرد." ۲_ در تکمیل نکته دوم، ملاحظه بخش زیر که از بیانات رهبری در دیدار با هیئت دولت سیزدهم و پس از شهادت شهید رئیسی(ره) برگرفته شده، ضروری است: «در این نامه‌ی معروف و فرمان معروف امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به مالک اشتر، ایشان میفرمایند بهترین و محبوب‌ترین کارها در نزد تو باید این چند چیز باشد؛ دو سه چیز را ذکر میکنند، از جمله: اَجمَعُها لِرِضَی الرَّعِیَّة؛ محبوب‌ترین کارها در نظر تو باید آن کاری باشد که مایه‌ی خشنودی توده‌های مردم است؛ دنبال این باش. ... بعد، در دو سه فِقره بعد می‌فرمایند: وَ اِنَّما عِمادُ الدّینِ وَ جِماعُ المُسلِمینَ وَ العُدَّةُ لِلاَعداءِ العامَّةُ مِنَ الاُمَّة؛(۲) آن که به درد تو میخورد در مقابل دشمن،‌ آن که میتواند وحدت ایجاد کند، یکپارچگی به وجود بیاورد در کشور، همین توده‌ی مردمند؛ اینها هستند که اگر باهم باشند، کشور یکپارچه میشود؛ وَالّا نورچشمی‌ها هر کدام انگیزه‌های خودشان را دارند، برای خودشان کار میکنند. طبعاً اهواء(۳) وقتی که متخالف بود، با همدیگر برخورد میکند ــ در این شکّی نیست ــ یعنی «اجتماع» اصلاً دیگر معنا پیدا نمیکند. امّا مردم چرا؛ آحاد مردم، توده‌ی مردم، میتوانند اجتماع کنند و عُدّه‌ی للاعداء [باشند]؛ برای مواجهه‌ی با دشمن، در هر میدانی، مردم به کار می‌آیند ... آقای رئیسی این خط را حرکت میکرد، دنبال این بود؛ این خیلی باارزش است، این خیلی خوب است، این واقعاً‌ الگو است، باید همه‌ی ماها یاد بگیریم این کار را. این یک نقطه از نقاط ویژه‌ی ایشان بود.» 🆔 @Khizeesh

🔹 و ما نودی مثل ما نودی بالولایة ✍ سیدعلی موسوی تحلیل بنده تا کنون در مورد واکنش مسوولین امنیتی و نظامی پس از طوفان الاقصی، عدم واکنش به موقع به دلیل گرفتاری در تحلیل غلط جلوگیری از افتادن در «تله جنگ با آمریکا» بود. بر این اساس پیش روی جسورانه تر رژیم صهیونیستی در لبنان و سوریه را نتیجه این امر می دیدم. این تحلیل مستند به مواضع مسوولین امنیتی و نظامی ما و به طور خاص مواضع دبیر شورای عالی امنیت ملی و برخی اشارات فرماندهی ستاد کل نیروهای مسلح بود. طبعا در این تحلیل همه مسوولین امنیتی نظامی ما دلسوزند و همانطور که آقا امروز اشاره فرمودند «توجیه منطقی» برای راهبرد خود دارند. اما از نظر حقیر در این توجیه مناقشه بود. رهبر عزیزمان در خطبه نصر فرموده بودند: آنچه منطقی است، در وقت خود، انجام میگیرد؛ «کمااینکه انجام گرفت» این دفاع رهبر معظم انقلاب در سیاق حمایت از مسوولین نظامی در میانه جنگ معنایی ویژه پیدا می کرد. خصوصا در کنار تحذیر ایشان از غضب الهی به دلیل عقب نشینی غیر تاکتیکی. در بیانات امروز علاوه بر تکرار همان بیان « آن کسانی که باید کاری را انجام بدهند، در وقت خودش کار را انجام دادند.» فرمودند: 📌 وعده‌ی صادق اگر در فلان وقت انجام میگرفت، فلان حادثه اتفاق نمی‌افتاد. این درست نیست. 🔴 به علاوه تصریح فرمودند: ابهام مطرح بشود... گاهی بعضی از سؤالات را طرف جواب هم نمیتواند بدهد، یعنی فرصت جواب ندارد یا امکان جواب دادن نیست نسبت به این قضیه. اینطور موارد حتی ابهام را مطرح هم نکنید. «حداقل» معنای این موضع صریح حضرت آقا، پایان دادن به طرح چنین تحلیل ها و ابهام آفرینی هایی از جنس تحلیل حقیر در وضعیت کنونی است. 📌📌بنده و امثال بنده اگر ولایت پذیریم و نعمت ولایت را به عنوان ارزنده ترین نعمت پذیرفته ایم، دل و جانمان را باید به این بیان بسپاریم و نیش و کنایه و ریشخندها را نوش جان کنیم. 🆔 @Khizeesh

بسمه تعالی به بهانه‌ی دیدار اخیر رهبر حکیم انقلاب با دانشجویان (22/12/1403) ☘️ «قواعد فهم متن؛ از دل خنکی سیاسی تا استنباط فنّی» #بیانات_رهبری 🖊 امیرحسین صباغ ▫️رهبر عزیز انقلاب در دیدار رمضانی خود با دانشجویان، علناً از برخوردهای غیر منطقی عدّه‌ای از انقلابیّون و دلسوزان، نسبت به دستگاه‌های نظامی و امنیّتی کشور شکوه کردند. آقا فرمودند: «نقد اشکال ندارد، منتهی نقد کردن با تهمت زدن فرق می‌کند. مراقب باشید وقتی نقد می‌کنید کسی را متهم نکنید. سوال مطرح بشود اشکال ندارد. سوال مطرح بشود، ابهام مطرح بشود و فرصت جواب دادن به وجود بیاید. گاهی هست که طرف مقابل بعضی از سوالات را هم نمی‌تواند جواب بدهد؛ یعنی فرصت جواب ندارد یا امکان جواب دادن نسبت به این قضیّه نیست. در این‌طور موارد حتّی ابهام را هم مطرح نکنید.» ⭕️ در ماجرای انتقاد به مشی نیروهای مسلّح در جریان طوفان‌الاقصی و وعده‌ی صادق یک و دو و مطالبه‌ی وعده‌ی صادق سه، حداقل دو دسته منتقد داشتیم: عدّه‌ای باب تهمت علیه مسئولان عالی سیاسی و نظامی را باز کردند و بار خویش را سنگین نمودند؛ اما عدّه‌ای نیز بدون این‌که تهمت و افترایی علیه مسئولان بزنند، صرفاً به دستگاه محاسباتی و تحلیلی ایشان انتقاد کرده و نسبت به آن ایجاد ابهام نمودند. حال از کمال بی‌انصافی است که ما هر دو دسته را یک کاسه کرده ‌و یک حکم برایشان صادر کنیم. ⭕️ تهمت و افتراء به مسئولان عالی نظام همیشه بد بوده و هست؛ چه به مسئولان سیاسی، چه به مسئولان نظامی، چه به مسئولان قضایی یا هر رسته‌ی دیگری. ❓اما آیا انتقاد و ایجاد ابهام نسبت به دستگاه تحلیلی مسئولان نیز به طور مطلق و عموم مذموم است؟ ⁉️ آیا اگر مسئولان سیاسی کشور در یک مسئله‌ای –مثلاً مسائل فرهنگی، یا مسائل ورزشی، یا مسائل سیاست خارجی، یا مسائل اقتصادی، یا....- دچار خطای محاسباتی شدند، عاقله‌ی جوانان مؤمن انقلابی باید زبان به دهن دوخته و دیگر انتقاد علمی و کارشناسی هم نکند؟ آیا اگر مجلس در مسئله‌ای گرفتار اشتباه فاحش در تصمیم‌گیری شد، کسی حقّ انتقاد فنّی و دلسوزانه ندارد؟ پاسخ همه‌ی این‌ها روشن است. 💠 منتهی حضرت آقا در این مسئله‌ی خاص سرّی و امنیّتی (مسئله‌ی پاسخ به رژیم غاصبِ کودک‌کش) صلاح را بر این دیدند که حتّی در لایه‌ی اندیشه و گفتمان نیز، کسی زبان به انتقاد علیه تصمیم‌گیران این عرصه باز نکند و ایجاد ابهام ننماید. 🔰 این‌که آقا فرمودند در برخی مواردی که مسئولان امکان جواب دادن ندارند، حتی ابهام هم مطرح نگردد، آیا باید آن را منصرف به مسائل حادّ و کلان نظامی و امنیّتی کنیم یا اینکه همین یک جمله را بهانه‌ای سازیم برای فرار از پاسخگویی مسئولان اقتصادی و فرهنگی و ورزشی و قضایی و...؟ آیا با همین یک جمله می‌خواهیم به جنگ انباشت توصیّه‌های حضرت آقا مبنی بر ضرورت پاسخگویی مسئولان نظام به ابهامات و انتقادات و شکایات مردم برویم؟ اگر حرف آقا را بد بفهمیم، دیگر جایی برای اصل انتقاد در نظام جمهوری اسلامی باقی خواهد ماند؟ ▪️این صحبت صریح رهبری همان‌طور که «عبرتی» بود برای طیفی از انقلابی‌ها که در بحبوحه‌ی جنگ وجودی، با ایجاد انتقاد و ابهام نسبت به مسئولان عالی سیاسی و نظامی، بخشی از بدنه‌ی عمومی جامعه را به فضای تقابل با تصمیم‌گیران ارشد نظامی و امنیّتی نظام بردند، «آزمایشی» است برای طیف دیگری از انقلابیّون که آیا این توصیّه‌ی حکیمانه‌ی آقا را ابزار تسویه‌حساب سیاسی با جریان رقیب خود می‌نمایند یا نه؟ 🆔 @Khizeesh

📺 مشاهده فیلم کامل برنامه سحرنشینی ۲۸اسفند۱۴۰۳ شبکه دو سیما با حضور حجت الاسلام قنبریان https://telewebion.com/episode/0x11fe2275 ✍احمد قوی جناب استاد قنبریان به مناسبت بحث ابناء الآخره با اشاره به بحث نهاد دین و تبلیغ به صورت کاملا غیر مستقیم و همراه با تکریم و لطافت، تحلیلی از حواشی اخیر داشتند که درس آموز است. 🆔 @Khizeesh

عن الرضا عليه السلام :الحَسَناتُ في شَهرِ رَمَضانَ مَقبولَةٌ ، وَالسَّيِّئاتُ فيهِ مَغفورَةٌ . مَن قَرَأَ في شَهرِ رَمَضانَ آيَةً مِن كِتابِ اللّهِ عز و جل كانَ كَمَن خَتَمَ القُرآنَ في غَيرِهِ مِنَ الشُّهورِ ، ومَن ضَحِكَ فيهِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ لَم يَلقَهُ يَومَ القِيامَةِ إلاّ ضَحِكَ في وَجهِهِ وبَشَّرَهُ بِالجَنَّةِ ، ومَن أعانَ فيهِ مُؤمِنا أعانَهُ اللّهُ تَعالى عَلَى الجَوازِ عَلَى الصِّراطِ يَومَ تَزِلُّ فيهِ الأَقدامُ ، ومَن كَفَّ فيهِ غَضَبَهُ كَفَّ اللّهُ عَنهُ غَضَبَهُ يَومَ القِيامَةِ ، ومَن نَصَرَ فيهِ مَظلوما نَصَرَهُ اللّهُ عَلى كُلِّ مَن عاداهُ فِي الدُّنيا ، ونَصَرَهُ يَومَ القِيامَةِ عِندَ الحِسابِ وَالميزانِ . حضرت امام رضا (ع) در این روایت به حسنات در ماه مبارک رمضان اشاره می‌کنند و در این بین به "من نصر فیه مظلوما" اشاره می‌کنند. راهپیمایی روز قدس مصداق مهمی از این حقیقت است. 🆔 @Khizeesh

⚙📕 پیشرفت؛ علم و تولید «پیشرفت مادی کشور در درجه‌ی اول، متوقف بر دو عنصر است: یک عنصر، عنصر علم است؛ یک عنصر، عنصر تولید است. اگر علم نباشد، تولید هم صدمه میبیند؛ کشور با علم پیش میرود. اگر علم باشد، اما بر اساس این علم و بر بنیاد دانش، تولید تحول و تکامل و افزایش پیدا نکند، باز کشور درجا میزند. عیب کار ما در دوران حکومت طواغیت این بود که نه علم داشتیم، و چون علم نبود، نه تولید متکی بر پایه‌ی علم و پیشرونده و رشدیابنده داشتیم. لذا دنیا وقتی وارد میدان صنعت شد، پیش رفت؛ قاره‌ی آسیا که دیرتر از اروپا وارد میدان صنعت شده بود، پیش رفت؛ ولی ما بر اثر حکومت این طواغیت و شرائط گوناگون، عقب ماندیم. اگر میخواهیم جبران کنیم - که میخواهیم، و ملتمان حرکت هم کرده است و به میزان زیادی پیش هم رفته است - باید به علم و تولید اهمیت بدهیم؛ باید در مراکز علم، در مراکز تحقیق، با شکلهای نو و مدرن پیگیری شود. چند سال است که من روی مسئله‌ی علم تکیه میکنم و الحمدللَّه چرخهای پیشرفت علمی و تولید علم در کشور به حرکت درآمده است؛ البته باید باز هم سرعت بگیرد، هنوز اول راهیم. و دوم، تولید است. تولید، چه در عرصه‌ی صنعت، چه در عرصه‌ی کشاورزی، از اهمیت درجه‌ی اول برخوردار است. کشوری که تولید نداشته باشد، خواهی نخواهی وابسته است. اگر همه‌ی نفت و گاز دنیا هم زیر زمینهای ما و در چاه‌های ما ذخیره شده باشد، به دردمان نمیخورد؛ کمااینکه میبینید کشورهائی وجود دارند که از لحاظ ذخائر معدنی و طبیعی - چه ذخائر انرژی، چه ذخائر فلزهای بسیار ذیقیمت و کمیاب - در کمال ثروتمندی هستند؛ اما خودشان بر روی این زمینی که زیرش این همه گنج خفته است، زندگی نکبت‌بار و فلاکت‌باری دارند. باید تولید در کشور - بخصوص تولید دانش‌بنیان، متکی به دانش و مهارتهای علمی و تجربی - پیش برود؛ این به دست کارگر و کارفرماست. مدیریت آن هم با دولت است؛ بایستی سازماندهی کنند، کار کنند. این سیاستهای اصل ۴۴ که ما چند سال پیش به دستگاه‌های دولتی و قانونگذاری ابلاغ کردیم، میتواند نقش ایفاء کند؛ منتها بایستی همه‌ی دقت لازم را در اینجا بکنند. بشر موجود عجیبی است عزیزان من! گاهی عبادت و نماز شب هم میشود وسیله‌ی نفوذ شیطان، وسیله‌ی فریب نفسِ خود انسانی که دارد نماز شب میخواند! همه‌ی ایده‌های خوب، همه‌ی فکرهای خوب و شریف میتواند منفذی بشود برای شیطان. سیاستهای اصل ۴۴ خیلی خوب است، خیلی لازم است و حتماً باید با گسترشِ تمام اجرا شود؛ اما مراقب باشند مثل آن نماز شبِ دام شیطان نشود. از اینجا هم ممکن است شیطانها نفوذ کنند. بارها گفته‌ام؛ آدمهای سوءاستفاده‌چی، قانوندانهای قانون‌شکن، کسانی که بلدند چه جوری سر مأمور و مسئول و رئیس و مرئوس و آدم کوچه و بازار را بپیچانند، برای اینکه به یک طعمه‌ای دست پیدا کنند؛ اینها کارخانه را بخرند، بعد به بهانه‌های گوناگون کارخانه را زمینگیر کنند، کارگرها را بیکار کنند؛ بعد از ماشین‌آلات فرسوده‌ی همان کارخانه، پول فروشش را در بیاورند، از زمین آن کارخانه هم به میلیاردها و آلاف و الوف برسند؛ از این کارها شده است، میشود؛ باید همه حواسشان جمع باشد.» بیانات در دیدار کارگران نمونه سراسر کشور(1389/02/08) 🆔 @Khizeesh

اغلب این گونه به نظر می‌رسد که یمنی‌ها به بدویت نزدیک‌ترند اما یمن بدوی نیست، بکر است و دست تجددخواهی‌ها کوتاه از مرتبتش. @ESRAR3 ✍️احمد قوی (بخش اول) این جمله ی کوتاه به مطلب عمیقی اشاره کرده است که شاید با تلقی های بسیاری از ما در مورد توسعه و تمدن تفاوت دارد. همه باید به این فکر کنیم که زمین گیر نشدن با ویروس های زیست رایج امروز نشان بربریت است یا پیشرفت؟ در همین راستا باید دوباره به سوال های مهم ایران امروز فکر کنیم: پیشرفت مطلوب ما در قیاس با آنچه توسعه ی لیبرال سرمایه داری مدرن ادعا می کند چگونه است؟ با چه تقریری باید دنیا و آخرت را جمع کرد که توحیدی قملداد شود و نه التقاطی؟ کدام زندگی توان ترکیب شدن با مقاومت و تبدیل شدن به گفتمان در سطح جامعه را دارد؟ پاسخ به این سوالات برای ما به شدت حیاتی است. اما جواب هر چه باشد حتما یکی از مولفه های جدی آن نفی انگاره ی مانعیت جهاد در مسیر زندگی است. يا أيها الذين آمنوا ما لكم إذا قيل لكم انفروا في سبيل الله اثاقلتم إلى الأرض أرضيتم بالحياة الدنيا من الآخرة فما متاع الحياة الدنيا في الآخرة إلا قليل ( 38/توبه) بلکه در اندیشه ی قرآنی لبیک به دعوت خدا و رسول است که منجر به حیات می‌شود. استجيبوا لله وللرسول إذا دعاكم لما يحييكم...(24/انفال) دعوتی که با توجه به سیاق آیات سوره ی انفال حداقل شامل موضوع جهاد و قتال با دشمن خواهد بود. 🆔 @Khizeesh

باورمان نشود که ضعیف شده‌ایم! ✍رضا محمدآبادی جالب است در زمانی که رسانه‌های دشمن شعار ضعیف شدن ایران و محور مقاومت را سر می‌دهند، در میان اخبار مواردی می‌بینیم که اگر کار بلد باشیم می‌توانیم بر اساس آن روایت ضعف را به درستی به چالش بکشیم. اخباری که حتی اگر بگوییم غلط است و در اعتبار آن تردید کنیم و حتی توهم توطئه بشماریم، صرف این که از زبانی غیر از ما و از سوی دشمنانمان گفته شده جای تأمل جدی باقی می‌گذارد و روایت ضعف را می‌شکند. دقت کنیم شاید خودمان هم گرفتار این روایت‌هاییم:: _" وزیر خزانه‌داری ‎آمریکا: ایران یک سیستم پیچیده «بانکداری سایه» ایجاد کرده. این سیستم شبکه‌ای پنهان از تسهیل‌گران مالی است که به ایران اجازه می‌دهد ‎تحریم‌ ها را دور بزند." _ماجرای درگیری‌های بی سر و صدای دریایی ایران _ "یدیعوت آحارنوت: یمنی ها حضور خود در آفریقا را گسترش میدهند تا به اسراییل نزدیک شوند. حوثی ها، شاخه‌ای مستقل و نیابتی از ایران، حضور خود را به منطقه شاخ آفریقا مانند جیبوتی، سومالی، اریتره و اتیوپی گسترش داده‌اند. این مناطق از نظر جغرافیایی بسیار راهبردی هستند؛ بخشی از آن‌ها در مقابل یمن قرار دارد و بخشی در امتداد دریای سرخ است که برای محاصره اسراییل و ارسال کمک به حماس در غزه اهمیت دارد. حوثی در حال انتقال تسلیحات خود به آفریقا هستند تا به اسرائیل راحت تر ضربه بزنند." (چه جالب!) 🆔 @Khizeesh