به مناسبت ایام وفات #حضرت_ام_البنین_س: فاطمه بنت حِزام ملقّب به امّ البنین همسر علی(ع) و مادر #حضرت_عباس_ع و عبدالله و جعفر و عثمان است که جملگی در واقعه کربلا به شهادت رسیدند. او عشق و محبّت فراوانی به اهل بیت رسول خدا(ص) داشت و پس از ازدواج با #امام_علی_ع نیز فرزندان او را بر فرزندان خود مقدم می شمرد و احترام فراوان میکرد و حتی از ایشان خواست که به نام فاطمه صدایش نزنند تا فرزندانش با یادآوری مصائب مادرشان فاطمه(س) دچار ناراحتی نشوند. جناب امّ البنین پس از #واقعه_کربلا نیز طی اشعاری جانسوز چنین گفت: "مرا دیگر أمّ البنین نخوانید چرا که من در آن زمان چهار پسر داشتم و الان هیچکدام را ندارم." از جمله این شهداء حضرت عباس(ع) است که #امام_سجّاد_ع در شأن او فرمود: "همانا برای عمویم عباس نزد خدا مقام و منزلتی است که جمیع شهداء در روز قیامت به آن مقام و منزلت، غبطه میخورند."۱ در منابع اسلامی آمده که پس از بازگشت خاندان اهل بیت(ع) از شام به مدینه و شنیدن خبر شهادت فرزندانش گفت: "کاش همه آنها و آنچه در زیر آسمان است فدای حسین میشد ولی او زنده میماند." نقل شده که جناب ام البنین پس از واقعه کربلا نیز به #قبرستان_بقیع می رفت و برای شهدای اهل بیت گریه می کرد و اهل مدینه نیز همراه او گریه می کردند. او حدود سه سال پس از واقعه عاشورا زنده بود تا اینکه در ۱۳ جمادی الثانی سال ۶۴ ه. ق وفات یافت و در مدینه و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. ۱. شیخ صدوق، الامالی، ج۱، ص۴۶۲ 🌿@Khodaye_khub