فلسفه گریه و اشک بر سیدالشهداء علیه السلام این مطلبی که الآن القا کرده‌اند به جوانهای ما که تا کیْ گریه و تا کیْ روضه و اینها!؟ بیایید تظاهر کنیم. اینها نمی‌فهمند روضه چیست؛ و این اساس [را] کی تا حالا نگه داشته است، این را نمی‌فهمند، و نمی‌شود هم بهشان بفهمانیم. اینها نمی‌فهمند که این روضه و این گریه آدم ساز است؛ انسان درست می‌ کند. این مجالس روضه، این مجالس عزای سیدالشهداء این آن تبلیغات بر ضد ظلم، این تبلیغ بر ضد طاغوت است. بیان ظلمی که به مظلوم شده تا آخر باید باشد. صحیفه امام خمینی،جلد 10،صفحه 120 میگویند چرا ماتم و گریه و اشک را در بین مردم رواج میدهید؟ این ماتم و اشک برای ماتم و اشک نیست، برای ارزشهاست. آنچه پشت سر این عزاداریها، بر سر و سینه زدنها، اشک ریختنها وجود دارد، عزیزترین چیزهائی است که در گنجینه‌ی بشریت ممکن است وجود داشته باشد؛ او همان ارزشهای معنوىِ الهی است. اینها را میخواهند نگه دارند که حسین‌بن‌علی مظهر این ارزشها بود. یادِ آنهاست؛ زنده نگه داشتن آنهاست. و ملت اسلام اگر نام حسین را و یاد حسین را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد برای خود، از همه‌ی موانع و مشکلات عبور خواهد کرد. رهبر معظم انقلاب۸۶/۱۰/۱۹ #عزاداری #محرم #امام_حسین علیه‌السلام #امام_خوانی خوانش آثار #امامین_انقلاب 🆔@khoshneviszadeh

مجالس شما را دوست دارم هیئت یک واحد اجتماعی است،محور این اجتماع کوچک یا بزرگ، مودّت اهل‌بیت (علیهم السّلام) و هدایت به سمت اهداف اهل‌بیت است... هیئت را اصحاب ائمّه تشکیل دادند و آنها شروع کردند؛ بعد از حادثه‌ی کربلا دُور هم جمع میشدند. امام صادق (علیه ‌السّلام) از راوی سؤال میکنند: تَجلِسونَ وَ تُحَدِّثون؟ می‌نشینید دُور هم، صحبت میکنید، حرف میزنید؟ یعنی مسائل ما را مطرح میکنید؟ او جواب میدهد که بله، این کار را میکنیم؛ یعنی همین مجموعه‌ی هیئات. بعد حضرت میفرمایند: اِنَّ تِلکَ المَجالِسَ‌ اُحِبُّها؛ من دوست میدارم این مجالس را. قربان آن دل! [میفرماید] مجالس شما را دوست میدارم. اِنَّ تِلکَ المَجالِسَ‌ اُحِبُّها و اَحیوا اَمرَنا... یعنی راه ما را زنده نگه دارید، مکتب ما را زنده نگه دارید. رهبر معظم انقلاب در دیدار مداحان اهل بیت ۱۴۰۰/۱۱/۳ #عزاداری #محرم #هیئت #امام_حسین علیه‌السلام #امام_خوانی خوانش آثار #امامین_انقلاب 🆔@khoshneviszadeh

روضه و گریه مکتب را حفظ کرده است: خطای بزرگ این بود که اسلام را وارونه‌اش کرده بودند و سید الشهدا به داد اسلام رسید، سید الشهدا اسلام را نجات داد. آن کسانی که می‌گویند روضه سید الشهدا را نخوانید اصلاً نمی‌فهمند مکتب سید الشهدا چه بوده و نمی‌دانند یعنی چه؛ نمی‌دانند این گریه‌ها و این روضه‌ها حفظ کرده این مکتب را. الآن هزار و چهار صد سال است که با این منبرها و با این روضه‌ها و با این مصیبتها و با این سینه زنیها ما را حفظ کرده‌اند؛ تا حالا آورده‌اند اسلام را. حرف سید الشهدا همیشه حرف روز است: این عده از جوانهایی که اینطور نیستند که سوء نیت داشته باشند خیال می‌کنند حالا باید ما حرف روز بزنیم! حرف سید الشهدا حرف روز است، همیشه حرف روز است، همیشه حرف روز را سید الشهدا آورده است دست ماها داده و سید الشهدا را این گریه‌ها حفظ کرده است و مکتبش را، این مصیبتها و داد و قالها حفظ کرده؛ این سینه زنیها و این دستجات، و عرض می‌کنم اینها حفظ کرده. اگر فقط مقدّسی بود و توی اتاق و توی خانه می‌نشست برای خودش و هی زیارت عاشورا می‌خواند و تسبیح می‌گرداند، نمانده بود چیزی، هیاهو می‌خواهد. هر مکتبی هیاهو می‌خواهد: هر مکتبی هیاهو می‌خواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مکتبی تا پایش سینه زن نباشد، تا پایش گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد، حفظ نمی‌شود. اینها اشتباه می‌کنند، بچه‌اند اینها! بیانات حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) در جمع وعّاظ تهران 17تیر1358 جلد ۸ صحیفه، صفحه۵۲۶ #عزاداری #گریه #روضه #امام_حسین علیه‌السلام #امام_خوانی خوانش آثار #امامین_انقلاب 🆔@khoshneviszadeh

چهل سال گریه بر امام حسین علیه السلام فَرُوِىَ عَنِ الصّادِقِ عليه السلام أنّه قالَ اِنَّ زَینَ العابِدینَ علیه‌السلام بَکی عَلی ابیهِ اربَعینَ سَنَةً، صائِما نَهارُهُ، وقائِما لَیلُهُ، فَاِذا حَضَرَهُ الاِفطارُ وجاءَ غُلامُهُ بِطَعامِهِ وشَرابِهِ، فَیَضَعُهُ بَینَ یَدَیهِ، فَیَقولُ: کُل یا مَولایَ. فَیَقولُ: قُتِلَ ابنُ رَسولِ اللّه ِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم جائِعا، قُتِلَ ابنُ رَسولِ اللّه ِصلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم عَطشانا، فَلا یَزالُ یُکَرِّرُ ذلِکَ ویَبکی حَتّی یُبَلَّ طَعامُهُ مِن دُموعِهِ، ویَمتَزِجَ شَرابُهُ مِنها، فَلَم یَزَل کَذلِکَ حَتّی لَحِقَ بِاللّه ِ عَزَّ وجَلَّ.» از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمودند «همانا حضرت زین العابدین علیه‌السلام به مدّت چهل سال بر پدرشان می گریستند. در حالی که روزها را روزه می‌گرفتند و شب‌ها را عبادت می کردند. هر گاه خادم برای افطار ایشان غذا و آب می‌آورد و در برابرشان می‌نهاد و می‌گفت: مولای من بفرمایید، حضرت می‌فرمودند: «فرزند پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، گرسنه کشته شد! پسر پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، تشنه به شهادت رسید!». این کلمات را مدام تکرار می‌کرد و می‌گریست، تا این که غذایش اشک آلود می‌شد و آب نیز با اشک می‌آمیخت و ایشان همواره چنین بود تا به خداوند بلندمرتبه پیوست.» لهوف سید بن طاووس صفحه ۱۲۱ #امام_حسین علیه السلام #امام_سجاد علیه السلام #گریه #عزاداری ‌‎‌‌࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال «مأوا» بپیوندید: @khoshneviszadeh