#وداع_با_ماه_رمضان نیایش آخر ماه خدا امتحان بندگی یارب بیا نیایش ما را قبو ل کن از بنده ی حقیر تو مولا قبو ل کن سی روز درحضور تو ماسجده کرده ایم این سجده های ناقص مارا قبو ل کن گر میهمان خوب برایت نبوده ایم عرض ارادت ا ز همه ما قبو ل کن یک ماه میهمان تو بودیم ای کریم مارا تو سائلان همین جا قبو ل کن درامتحان بندگیت سرشکسته ایم من اعتراف می کنم ، امّا قبو ل کن مهمانیت تمام شدوسفره جمع شد مارا هنوز تشنه ی دریا قبو ل کن شب های قدر ذکر علیٍ علیّ ما پیچید درعوالم بالا، قبو ل کن ما که نماز و روزه ی خوبی نداشتیم امّا به جان حضرت زهرا قبو ل کن با اشک شرم خویش«وفایی»نوشت وگفت یک شاخه گل به رسم هدایا قبو ل کن #سید_هاشم_وفایی✍ #عید_فطر

#رمضان_المبارک #شعر_آیینی #غزل_وداع دل تا به خودش آمد و فهمید ، زمان رفت چون تیر که از چله ی تقدیر کمان رفت " اوقات خوشی بود که با دوست به سر شد" سی روز و شب وصل که چون برق جهان رفت یک ماه به لطف نفس گرم مناجات از دوش دل خسته ﯼ ما بار گران رفت سیراب شد از کوثر تسبیح ، نفس ها زنگار هوی و هوس از جوهر جان رفت صد حیف ندانست دلم قدر شب قدر تا فیض ابوحمزه و اشک و هیجان رفت خورشید که از پرده ی شوال در آمد تا سال دگر فرصت ماه رمضان رفت با آمدنش غلغله افتاد در افلاک با رفتن او رونق بازار جهان رفت آن ماه که در مرحله ی وصف فراتر از دایره ی شعر و معانی و بیان رفت کمیل کاشانی

#رمضان_الکریم وقتِ خداحافظیه، مهمونی ام تموم شد! حسرتِ این روزایِ خوش، بغضی توی گلوم شد صاب خونه ممنون توأم، هیچ چیزی کم نذاشتی با اینکه لایق نبودم، سنگ تموم گذاشتی نمی تونم دل بِکنم، جدایی خیلی سخته! بدرقه رفتن اینطوری، خدایی خیلی سخته! ماه رمضون کجا میری!؟ نرو دلم می گیره از این به بعد باز غروبا، بی تو دلم می گیره تا سال بعد چیکار کنم! زنده شاید نباشم با چشم گریون دوباره، از تو باید جداشم حرف جدایی که میشه، دلم عزا می گیره دلم به یادِ روضه های کربلا می گیره ** حسین من نرو بمون، سایه ی روسرم باش حالا که عباس ندارم، پناه این حرم باش دلم شده پشتِ سرت، مثل موهات پریشون خودت بگو چیکار کنم، تنها تو این بیابون داداش نرو تورو خدا، نذار که در به در شم نذار با شمر و حرمله، تا کوفه همسفر شم #وحید_قاسمی

#رمضان_الکریم #زمزمه_مناجات یــــادت دلیل گریه‌ی پـــنـــهــانـی من است نامـــت انـیـس این دل زنــــدانــی من است نـــــیمه شب آمــدم که نــبــیــنــــی رخ مرا بـــــار‌ گــنــاه عـــلـــت پـــنـــهانی من است از خود بریده‌ام به تـــو نـــزدیــــک تـــر شوم این لحظه‌ها که خلوت روحــــانی من است در خــلــوتــم همــیــشـه کـلـنـجـار مـی‌روم می‌گویم این چه وضع مسلمانی من است؟! کـــاری بــکـن کـه رو نـزم بر کـسـی بــیا… چـیــزی بــده کــه رزق سـلیمانی من است از ســفــره‌ی تــو مـی‌خورم و سیر می‌شوم شـکـرت از این که نـعـمتت ارزانی من است یـک جلـوه‌ات بر این دل تــــاریک و سنگی‌ام پـایـان خـواب‌هـای زمـسـتـانـی من اســـت امــشــب کـه داد مـی‌زنـم الـعـفـو ای خدا! لـحـظـه بـه لـحـظـه رحمت بارانی من است گــــــرم گــنــاه بــــــوده‌ام و دیـــــر آمــــدم عـــصــیـــان دلــیـل غیبت طولانی من است تـا کـه نـبــخــشی‌ام من از این جا نمی‌روم ایـــن گــریــه برگ سبز پشیمانی من است دارد بــســاط سفـــره‌ی تـــو جمع می‌شـود غــم مــی‌خــورم که آخر مهمـانی من اسـت #محمد_حسین_بیات_لو

#زمزمه_مناجات #رمضان_الکریم حیف که از دست ما ماه خدا می‌رود ماه مناجات و نور، ماه دعا می‌رود ماه سحر خیزی اهل صفا می‌رود ماه وصال علی، ماه ولا می‌رود ماه خدا رفت رفت، جلوۀ بدرش به خیر زمزمـه‌های شب و لیلۀ قدرش به خیر بود به روی خدا، چشم تماشای ما خواندن جوشن کبیر، صوت دل‌آرای ما هر شب و هر روز بود، بزم خدا جای ما زمـزمۀ افتتاح، سـر زد از آوای مـا حیف که مانند برق، این مه معبود رفت دیـر ز راه آمد و، خنده زد و زود رفت ماه خداوند رفت، ماند به دل آه ما دست خداوندگار بود به همراه ما نور به افلاک داد، ذکر هو الله ما ذکر هو اللهِ ما، اشک سحرگاه ما نـالۀ العفو مـا از رمضان دل ربود گاه دعای سحر، گاه ابوحمزه بود زآینۀ دل گرفت ماه خداوند، زنگ سلسلۀ زلف وصل، بود سحرها به چنگ عبد خدا بود و صلح، دیو هوی بود و جنگ یافت ز خون علی صورت این ماه، رنگ محفل قرب خدا کوی علی بود و بس روی جمیل خدا روی علی بود و بس کیست علی؟ کیست؟ کیست؟ سرّ مگوی خدا آن کـه هیـاهوی اوست، معنی هـوی خـدا دست و زبان گوش و چشم روی نکوی خدا داشته شصت و سه سال، دیده به سوی خدا نور به او متکی، خلق به او زنده بود عالم و آدم نبود، او به خدا بنده بود ارض و سماوات را در همگان یک علی است هم به مکان یک علی، هم به زمان یک علی است هم به جهان یک علی، هم به جنان یک علی است بلکه خداوند را در دو جهان یک علی است قادر منان یکی است، خالق داور یکی است بعـد خداونـدگار، احمد و حیـدر یکی است حاصل لوح و قلم، نام علی بود و بود نقش وجود و عدم، نام علی بود و بود بعد خدا دم به دم، نام علی بود و بود ذکر خداوند هم نام علی بود و بود مدح علی هم همان مدح محمّد بوَد احمـد حیـدر بـود حیـدر احمد بوَد علی به نص صریح، نفس پیمبر بود علی کنـار نبی، ساقی کوثر بود علی تمام نماز، نه بلکه برتر بود نمـاز بی مهر او، گنـاه اکبـر بود عبد مؤید علی است، جمال سرمد علی است نه، جان پیغمبر است، تمام احمد علی است این دو ز صبح ازل، کنار هم زیستند جدا ز هم تا ابد، نبوده و نیستند خدای داند فقط که بوده و کیستند که بوده و کیستند؟ چه بوده و چیستند؟ دو نـاشناس وجـود دو نـور غیب و شهود به هر دو از حق سلام به هر دو از ما درود علی است آقای من، علی است مولای من علی است دنیای من علی است عقبای من جحیم با مهر اوست، جنت اعلای من اگر رَوَم در بهشت، سوای او، وای من مرده بُدم با دمی زنده شدم از دمش «میثمم» و می‌دهم جان به ره میثمش #استاد_غلامرضا_سازگار

#اجرا_شده_از_بسته_رمضان_۱۴۰۲ شاعر و نغمه پرداز : #میلاد_فاروقی اجرا : #محمد_حسین_حدادیان متن نوحه : شان نزول آیات قرآن تنها گفتن از فضیلت هاشه بین اصحاب، لایقِ خلافت غیر از علی کی میتونه باشه اونکه دائم فقط از معرکه ها در میرفت انتظاری دیگه به رسیدن خیرش نیست هرجا آب باشه تیمم میشه باطل قطعا وقتی حیدر باشه احتیاجی به غیرش نیست شاه و سرور حیدره شیر صفدر حیدره جانشین بر حق بعد پیمبر حیدره شهد زمزم حیدره صاحب دم حیدره صدیق اکبر و فاروق اعظم حیدره یا حیدر یا امیرالمومنین # وقتی حرف مردونگی باشه اسم حیدره که میدرخشه اونکه شیر میدون نبرده خاتم توی نافله می بخشه جمع رحمت خدا و غصبش رو یک جا تنها میشه تو وجود حضرت حیدر دید اونکه هم بازی ایتام و پناه شون بود ولی دشمن حتی از نگاهشم می ترسید خیر الاسماء حیدره صاحب ما حیدره هم اسدالله و ابوالیتامی حیدره ذکر بیرق حیدره. یل خندق حیدره تا ابد حق با علیه چون مع الحق حیدره یا حیدر یا امیرالمومنین # لولا علی لمّا خَلَقتُکَ گفته خدا اینو به پیغمبر دنیا رو آفریدم براتو تورو آفریدم واسه حیدر خدا از روز ازل سپرده بعد خلقت اختیار همه عالم رو به دست مولا داره دنیا رو سر انگشت کسی میچرخه که با یک دست در خیبر و در آورد از جا یل بی باکه علی فوق ادراکه علی ما همه از خاکیمو پدر خاکه علی والی والا علی جان ِ و جانا علی لا امیرالمؤمنین الا مولانا علی یا حیدر یا امیرالمومنین

به نام خدا #اجرا_شده_از_بسته_رمضان_۱۴۰۲ شاعر و نغمه پرداز : #سید_محمد_حسن_احمدی #سید_علی_کاظمی_نسب اجرا : #کربلایی_مجتبی_فیاضی متن نوحه : مثل حق یکتاعلی علی علی علی علی علی ای جهان آراعلی علی علی علی علی علی عالی و اعلی علی علی علی علی علی علی لافتی الاعلی علی علی علی علی علی من که پیش غیرتو،سر خم نکردم تو دوای هر چی درد،من کوه دردم تو مقام و منزلت،دادی به کعبه درحقیقت دور تو،باید بگردم مردیتیم نوازی تو تویی که چاره سازی تو پیش توخاکم که از من هرچی میخوای بسازی تو # مرحبامرحب فکن علی علی علی علی علی ای یل خیبر شکن علی علی علی علی علی الگوی رزم حسن علی علی علی علی علی صاحب و مولای من علی علی علی علی علی مثل کوهی استوار،در بین لشکر بازوی پروردگار،شمشیر حیدر معرکه در دست تو،ای شیر کرار گردش چشمان تو،غوغای محشر تویی که برترینی تو همیشه اولینی تو فقط تو برگشت از جنگ تویی که آخرینی تو # چشم توعین الیقین علی علی علی علی علی دست تو حبل المتین علی علی علی علی علی وجه رب العالمین علی علی علی علی علی یاامیرالمومنین علی علی علی علی علی من کجا ومدح تو،در این دقایق گشته عین ولام و یا،اوصاف خالق تو مع الحقی وحق،با توهمیشه باب علم مصطفی،قرآن ناطق دعای مستجابی تو حقاً ابوترابی تو رمز نجات شیعه تو روز حساب کتابی تو

#مناجات_با_خدا؛ #وداع_با_ماه_مبارک_رمضان؛ #اخلاقی_و_اندرز؛ #امام_رضا_ع_شهادت اوقات رسیدن به خدا، زود گذشتند شب‌های مناجات و دعا زود گذشتند من دیر رسیدم درِ این میکده اما از جُرم منِ بی سر و پا، زود گذشتند "اوقاتِ خوش آن بود که با دوست به‌سر شد" اوقات خوش ما، رفقا زود گذشتند؟! از شر بساطی که شود ختم به عصیان با یاد خدا، اهل حیا زود گذشتند تا اینکه خجالت نکشد بعد کرامت از پیش گدا، اهل سخا زود گذشتند حق می‌گذرد زود از آن طایفه‌ای که در مسند قدرت ز خطا زود گذشتند پلکی نزده، عمر شتابان سپری شد چون باد، دو روز گذرا زود گذشتند آن زمره‌ی خوش‌نام که حداثِ حسینند از زینت این دار فنا زود گذشتند در راه رسیدن به حسین و به حریمش از جان و تن خود، شهدا زود گذشتند از معصیتی که نگذشتند کریمان در صحن گوهرشادِ رضا زود گذشتند هر شب منم و خاطره‌ی صحن گوهرشاد کِی از دلم این خاطره‌ها زود گذشتند؟ کس قدر ندانست مقامات رضا را از شأن عظیمش به خدا زود گذشتند ** نَسّاب کجا و نَسَب پاک امامان؟! اصحاب ازین داغ چرا زود گذشتند؟! ✍ #محمدجواد_شیرازی

#مناجات_با_خدا #امام_زمان_عج_مناجات_فاطمی #حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت با یاد #شهید_آرمان_علی‌وردی و #شهید_سید_روح_الله_عجمیان غل و زنجیر گنه بر پر و بالم مانده به روی دوش من، این وزر و وَبالم مانده دستگیری کن ازین بنده، مگر که چقدر... فرصت از زندگی رو به زوالم مانده سحر و ذکر لب و نافله از دستم رفت کمکم کن که فقط اشک زلالم مانده هر که پرسید بگو کیست امیدت؟ گفتم: صبر کن، لطف خدای متعالم مانده کیست جز حضرت حجت که دعاگوی دلم در غریبی و پریشانیِ حالم مانده؟ عجمیان و علی وردی و خوبان رفتند روسیاهی به رخ همچو زغالم مانده خواب دیدم که نجف بودم و بیدار شدم عطر ایوان علی، گوشه ی شالم مانده کربلایی نشدن، علت خسران من است بر دل سوخته از هجر، ملالم مانده باید از داغ غریبی علی آب شوم تا نفس هست و ازین عمر، مجالم مانده ** شده هر ناله ی زهرا، عرق شرم علی شرمسار از رخ او، شاه دو عالم مانده گفت با خادمه حیدر که بگو فضه چرا چند ماه است پسِ ابر، هلالم مانده؟! ✍ #محمدجواد_شیرازی

#مناجات_با_خدا #امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه آنکه تقدیر مرا یک عمر پشت در نوشت... نام من را بین مهمان‌های تو آخر نوشت دیشب از بس گریه کردم صبح تحویلم گرفت دعوت من را برای این دو چشم تر نوشت جای نان می‌خواستم قدری تماشایش کنم حیف باشد محضر صاحب کرم از زر نوشت هرقدَر من معصیت کردم به روی من نزد قصه‌ام را تا ابد در خانه‌ی دلبر نوشت به من بی آبرو چه آبرویی داده است من بدی کردم ولی او صورت دیگر نوشت دست من را داد در دست علی مرتضی بعد ازآن نام مرا در دفترش قنبر نوشت یک علی گفتم تمام سیئاتم پاک شد سرنوشتم را خداوندِ علی، از سر نوشت آخر خط بودم و زهرا به فریادم رسید بعد ازآن بخت مرا از هرکسی بهتر نوشت کل دارایی من این است... عشقم به حسین! بین ثروتمندها اسم مرا مادر نوشت چشم وا کردم که دیدم ناگهان در هیأتم... دست زهرا در حسینیه مرا نوکر نوشت از همان‌موقع چه کیفی می‌کنم من با حسین! شرح آن‌ را باید از امروز تا محشر نوشت چندوقتی می‌شود دور از تو ماندم، وای من فطرست‌ را دست تقدیر عاقبت بی پر نوشت ** ای فدای اسم شیرینت «حسین جان» کز ازل حق به تقدیر گلویت کندی خنجر نوشت نیزه‌ها روی تنت یکجور رفته کج شده مزد "هَل مِن ناصرت" را با سنان لشکر نوشت شمر روی سینه‌ات مشغول ذبحت بود آه... قاتلت را مقتل اما، غُصه‌ی معجر نوشت ✍ #سیدپوریا_هاشمی

اشعار روضه محور برای #هفتم_شهادت_امام_علی علیه السلام #بیست_و_هفتم_رمضان به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را شنیدم نالۀ جانسوز زهرا مادر خود را نظر بر دیدۀ گریان مادر کردم و دیدم که می شوید به اشک دیده زخم شوهر خود را امامی مهربان بودی که کردی در شب قتلت به آب و دانۀ مرغان سفارش دختر خود را به یاد غربت مادر فتادم پای تابوتت چو دیدم گریه های بی صدای خواهر خود را ملاقات خدا رفتن عذار لاله گون خواهد از آن شستی به خون، در سجده روی انور خود را ز تو پوشید دائم روی سیلی خورده را مادر تو هم امشب نشان او مده زخم سر خود را به گلزار جنان محسن در آغوشت چو بنشیند ببوس از جانب من روی تنها یاور خود را تو پیشانی سپر کردی به شمشیر عدو، من هم نهم با کام عطشان زیر خنجر حنجر خود را بود در خاطرم زخم جبینت خاصه آن ساعت که گیرم در بغل نعش علیّ اکبر خود را غذای آخر تو شیر بود و یاد من آمد که باید پیش تیر از شیر گیرم اصغر خود را زبان طبع (میثم) را به محفل ها دُر افشان کن که ریزد بر قدوم خاندانت گوهر خود را استاد سازگار 🚩 لبیک یاحسین علیه السلام 🇮🇷

▪️بعداز شهادت امام علی علیه « برای شب‌های آخر رمضان » خانه با رفتنت اینبار به هم ریخته است شهر بی حیدر کرار به هم ریخته است پـدرم نبـض زمـان بـودی و با رفتن تو سحر و روزه و افطار به هم ریخته است هرکسی دید پدر، حال مرا گفت به خویش: دختر فـاطـمه بسیار به هم ریخته است بـستـر خـالـی تو گـوشۀ این خـانه پـدر علتی شد که پرستار به هم ریخته است بـودنـت مـایـۀ آرامـش و آسـایـش بــود حال با رفتن تو کار به هم ریخته است حسن غـمـزده را بیشتر از زخـم سرت قصه سینه و مسمـار به هم ریخته است حرفی از کوچه نباید بشود پیش حسیـن چونکه با گفتنش هر بار به هم ریخته است صحبت از کوفه و بازار و اسیری کردی ازهمان لحظه علمدار به هم ریخته است گـفـتـه ای کـوفـه میارند مرا طوری که همـۀ کوچـه و بازار به هم ریخته است استاد سازگار 🚩 لبیک یاحسین علیه السلام 🇮🇷