eitaa logo
کانون مداحان وخادمیاران رضوی چهارمحال وبختیاری
166 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
4.2هزار ویدیو
184 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
آمدی و آسمان بی حد چراغانی شده کل ایران؛ بالأخص مشهد چراغانی شده باز درهم میخری، از اشتیاق ِ این خبر در دلِ عشّاقِ خوب و بد چراغانی شده با نگاهی برطرف کن ظلمتِ خورشید را نور میخواهد اگر ممتد چراغانی شده عالِم آل محمد(ص) هستی و علامه ها آمدند و منبر و مَسند چراغانی شده ضامن آهو تویی و در شب میلاد تو دشت‌ِ آهوخیز صد در صد چراغانی شده کوریِ چشم ِ تمام عنکبوتانِ ذلیل با تلاش ِ کفتران گنبد چراغانی شده هست یاقوتِ مقدس این حرم تا به ابد با طلای ناب این مرقد چراغانی شده تا ببیند رأفتَت را چشم نابینایشان این حرم امشب چنین بی حد چراغانی شده! 🔸شاعر: مرضیه عاطفی
هرچه ما داریم داریم از رضا جانِ نجف ای به قربان خراسان ای به قربانِ نجف ما نمک‌گیرِ ضیافت خانه‌ی زهرا شدیم از تنورِ فاطمه خوردیم تا نان نجف خاکِ ما خاکِ عزیز بچه‌های فاطمه است ما از ایرانِ رضائیم و از ایران نجف وای بر کاهی که بر مشهد نگاهی بد کند دودمانش می‌رود با تیغِ سلطان نجف بارها نادِعلی خواندیم در ایوان طلا بارها رفتیم از این ایوان به ایوان نجف ایلِ زهرائیم یعنی غیرت ما یا رضاست آی دنیا گوش کن حیثیت ما یا رضاست لحظه لحظه از حریمِ تو خبرها می‌رسد هر‌چه می‌خواهیم بی اما اگرها می‌رسد از ملائک دسته دسته می‌رسند و می‌بَرند لطف پایِ زائران تو به پرها می‌رسد کربلا با اکبر است و مشهدت هم با جواد زود الطاف پدرها با پسرها می‌رسد کار وقتی که گره خورده است نیمه شب بیا دیدن آقای ما با مادر سحرها می‌رسد گریه‌های ما براتِ کربلای ما نوشت از سخن‌ها زودتر آهِ جگرها می‌رسد هرکه خوشبخت است تنها مرغ بختش مشهد است کشورِ ما تا قیامت پایتختش مشهد است ما به این صحن و در و دیوار عادت کرده‌ایم بر شفای اینهمه بیمار عادت کرده‌ایم بر همین آئینه‌کاری‌ها به کاشی‌ها به حوض و طاق‌ها یا به این فیروزه‌ها انگار عادت کرده‌ایم حق بده وقتی که می‌بینم بقیع را دِق کنم ما به این جمعیتِ زوار عادت کرده‌ایم کاش تنها ما تو را از تو بخواهیم و نه هیچ... ما به این حاجاتِ بی مقدار عادت کرده‌ایم دور یا نزدیک آقاجان چه فرقی می‌کند ما به این دیدار این دیدار عادت کرده‌ایم هر زمانی که در این دنیا مردد می‌شویم با قطاری باز هم راهیِ مشهد می‌شویم دور تا دورِ ضریحت دیدم اقیانوس را ای خدا از ما نگیر این قبله‌ی مأنوس را چند بیمار التماسم کرده‌اند از راه دور می‌برم از کفشداریَت غبارِ طوس را عرش هم قدری ندارد پیش این پایینِ پا جبرئیل اینجا چشیده لذتِ پابوس را هرچه می‌گردد نمی‌بیند نگاهِ جبرئیل ناامیدی ، بی پناهی ، زائری مایوس را بیشتر از جمع بیماران طبیبان آمدند دیده‌ام در پنجره‌فولاد جالینوس را هیچ چیزی که ندارم یک نگاه آورده‌ام - بر امام مهربان خود پناه آورده‌ام- 🔸شاعر:
نام تو پناه است، نگاه تو امان است آغوش تو، دلبازترین جای جهان است با نغمه‌ی نقاره‌ات، ای حضرت خورشید! نبض دل‌ ما، دم همه دم، در ضربان است سر از پی سر، در دل صحن تو، به خاک است دل از پی دل، از سر شوق تو، روان است با فاصله، دلچسب‌ترین واجبِ عالم، آوردن نامت، پس از آن، گفتنِ جان است من از تو شفا و تو صفا خواستی از من حاجات من، این‌ است، کرامات تو، آن است جاروست در این صحن، به دستان بزرگان خم، در خم ایوان تو، سرهای سران است بی‌تاب رسیدیم و در ایوان تو دیدیم آن ساحل امنی که خدا گفت، همان است اینجا چه خبرهاست؟ که از چشمه‌ی هر دل تا برکه‌ی هر چشم، خدا در جریان است انکارِ تو، ای شمس جهان! کم هنری نیست خفاش در این رشته، هنرمند زمان است از غیرت عشق است، که آیینه‌ی حُسنت از دیده‌ی آلوده‌ی بی‌نور، نهان است گفتند: مگو شاه، به این شاه، چه گویم؟ «آن را که عیان است، چه حاجت به بیان‌ است؟» سلطان، تو اگر نیستی، ای قبله‌ی ما! کیست؟ وقتی که به دست تو، دلِ اهل جهان است شبگردم و این رخصتِ از شمس سرودن، لطف پسر حضرت موسی، به شبان است دل گفت: بچسبم به ضریحت، دمِ دل، گرم! عقلم که فقط گفت: برو، وقت اذان است 🔸شاعر:
اینجا بهشت کشور ما مشهدالرضاست صحن و سرای ارض و سما مشهدالرضاست یک ذره کم نمی شود این اشتیاق ها عمریست روح اهل ولا مشهدالرضاست هر کس به مشهد آمده حاجت گرفت و رفت حج اسیر و زار و گدا مشهدالرضاست صحن عتیق و پنجره فولاد عشق ماست ایوان طلای دوم ما مشهدالرضاست زائر اگر زیارت کوی حسین خواست اذن دخول کرب و بلا مشهدالرضاست ای هفتمین سلاله ی حیدر عنایتی " یا ایها العزیز و جئنا بضاعتی " سائل شدم به کوی شما یا اباالحسن ای حجّت و ولی خدا یا اباالحسن زیر نظر گرفته مرا مهربانی ات ای عادت تو جود و سخا یا اباالحسن ما را به نوکری خودت مفتخر نما ای پادشاه لطف و عطا یا اباالحسن تو هشتمین پیمبر قرآنی منی زیبایی نماز و دعا یا اباالحسن ای قبله ی حوائج ما یا اباالجواد سلطان دهر و مهد وفا یا اباالحسن ای هفتمین سلاله ی حیدر عنایتی " یا ایها العزیز و جئنا بضاعتی " ای روشنیِ مهر و مه و آسمان ، رضا ای نور چشم فاطمه نور جهان ، رضا ای یادگار علم نبی مخزن علوم ! ای خاک بوس درگهِ تو عالمان ، رضا یا ایها الرئوف ! سر و جان فدای تو ای از بیان فضل تو ما ناتوان ، رضا هادی و رهنمای همه شیعیان تویی راه درست را بده بر ما نشان ، رضا "خورشید" بی جمال جمیلت جمیل نیست دل را نبسته ام به کسی غیرتان ، رضا ای هفتمین سلاله ی حیدر عنایتی " یا ایها العزیز و جئنا بضاعتی " 🔸شاعر:
همه باورم امام رضا سید و سرورم امام رضا شاه بی تاج تخت مایی تو صاحب کشورم امام رضا به فدای شما و اجدادت پدر و مادرم امام رضا بوده از کودکیْم تا حالا سایه ات بر سرم امام رضا گم شدم چند مرتبه، دو سه بار در هوای حرم امام رضا حس طوف ضریح زیبایت داده بال و پرم امام رضا هر زمان کار من گره خورده بوده ای یاورم امام رضا شرط توحید را پذیرفتم شیعه ی حیدرم امام رضا با تو سلمانم و اباصلتم بی تو من کافَرم امام رضا بی تو خیلی خرابم آقاجان با تو من بهترم امام رضا مثل آن پیرمرد سلمانی لحظه ی آخرم ... امام رضا 🔸شاعر:
🌺اللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى🤲 الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهید✨ صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیائِکَ ┄┅═✼🍃🌸🍃✼═┅┄ آسمان دلگیر بود اینجا زمینش خسته بود قرنها بال کبوتر پای آهو بسته بود سرزمین عشق بود اما سلیمانی نداشت ملُک عاشقها هزاران سال سلطانی نداشت تا نوشت آیات هجرت را برایش سرنوشت آمد و خاک خراسان قسمتی شد از بهشت بعد از آن هر قلب غمگین کنج گوهرشاد بود قبله‌ی دلهای خسته پنجره فولاد بود
سرود مسجدی ولادت امام رضا علیه السلام ای جان من اهلاً و سهلاً ابالحسن اهلاً و سهلاً ولادتت عید دو عالَم آمدی ای نور معظم نام تو شد ذکرم دمادم ای روی تو خرّمیِ گلشن ای جان من اهلاً و سهلاً ابالحسن اهلاً و سهلاً ای رأفت تو بی نهایت تابد ز تو نور هدایت امام رضا جانم فدایت دلها شد از نور تو روشن ای جان من اهلاً و سهلاً ابالحسن اهلاً و سهلاً ای پسر زهرا رضا جان تصدّقی کن به ما رضا جان مدینه و کربلا رضا جان ای حجت حی ذوالمنن ای جان من اهلاً و سهلاً ابالحسن اهلاً و سهلاً
🌷به‌مناسبت دارد دل ما راهِ نجاتی دیگر در مشهد و در قم، عتباتی دیگر بر بانویِ با کرامت قم صلوات بر شاه خراسان صلواتی دیگر@dobeity_robaey
عرض و سما حیران این خواهر برادر دنیاست در دستان این خواهر برادر اولاد موسی صاحب این خانه هستند هستیم ما مهمان این خواهر برادر جان جهان در مشهد و در قم نهان است پس جان ما قربان این خواهر برادر شکر خدا یک عمر رزق ما رسیده‌ست از سفره‌ی احسان این خواهر برادر این سرزمین همواره غرق عشق و شور است از لطف بی‌پایان این خواهر برادر محتاج این و آن نخواهد شد کسی که شد دست بر دامان این خواهر برادر ای کاش بنویسند روز حشر ما را در زمره‌ی یاران این خواهر برادر ✍
از کریمان سنگ می‌خواهیم ما، زر می‌رسد در حرم از آنچه می‌خواهیم بهتر می‌رسد لطف و احسان کریمان را شمردن مشکل است وقت احسان، پشت آن احسان دیگر می‌رسد اى که دستت می‌رسد کارى کنى، کارى بکن عمر دارد می‌رود، دارد اجل سر می‌رسد در طلب خوب است حاجات مکرر داشتن وقتی از این ناحیه دارد مکرر می‌رسد شب به شب در می‌زنم، چون در زدن مال من است دست سائل‌ها فقط تا حلقۀ در می‌رسد گر به ما کم می‌رسد از خصلت کم‌بینى است ورنه دارد ده برابر ده برابر می‌رسد من فقط یک نوکرم، کار خودم را می‌کنم او خودش هر وقت لازم شد به نوکر می‌رسد خادمان آنقدر بى اصل و نسب هم نیستند نسبت ما یا به فضه یا به قنبر می‌رسد فقر آمد می‌رود ایمان، ولى پیش شما می‌شود ایمان من فقرى که از در می‌رسد رزق در بین الطلوعین است، بین طوس و قم رزق از دو سفرۀ موسى بن جعفر می‌رسد هم به زیر دِیْن قم، هم زیر دِیْن مشهدم گه به داد من برادر، گاه خواهر می‌رسد فاطمه را خواستم، معصومه را زائر شدم فیض قبر مادرى از قبر دختر می‌رسد پیش تو محتاج‌ها در حال رفت و آمدند تا که آهو می‌رود، پشتش کبوتر می‌رسد :: پابرهنه می‌دوید و می‌دوید و می‌دوید زودتر از شمر آیا به برادر……..؟ ✍
🌷به‌مناسبت ایران که بهشت در دلِ قم دارد در مشهدِ خود امام هشتم دارد در این دهه‌ی کرامت و رحمت و نور خورشید به خورشید تبسّم دارد
پیر ما که می‌رود مشهد بهاران، بیشتر گفت می چسبد زیارت زیر باران، بیشتر گفت من تحقیق کردم در میان اهل بیت می دهد حاجت به ما شاه خراسان، بیشتر گفت من بهر مداوا گر چه هر جا سر زدم بوده ام پیش ضریحش تحت درمان، بیشتر رزق کشور ها به مهمان هایشان وابسته است با قدوم سبز او شد رزق ایران، بیشتر پایتخت کشور عشق است مشهد، سود کرد؛ هر که مشهد رفته در عمرش ز تهران، بیشتر من نمی دانم چرا حس می نمایم این حرم بوی جنت می دهد از باغ رضوان، بیشتر این حرم باشد مصفاتر ز اوصاف بهشت هست ما را جذبه اش از حور و غلمان، بیشتر هر چه انسان تشنه تر قصد زیارت می کند سوی سقاخانه افتد چشم انسان، بیشتر هر که در دنیا نبوسد پنجره فولاد را می شود روز قیامت او پشیمان، بیشتر نیستم اهل قسم خوردن ولیکن از همه دوستش دارم رضا را من به قرآن، بیشتر سایه ی مِهرش که باشد بر سر من مستدام دیده ام امداد او را وقت بحران، بیشتر کرده ثابت هرچه باشد میزبان بخشنده تر می کند دعوت به سوی خانه مهمان، بیشتر هر که می آید به اینجا از در باب الجواد می شود آری نصیبش لطف و احسان، بیشتر اهل وردنجانم و جان می دهم بهر رضا "زائرِ" مجنون ندارد حیف یک جان، بیشتر ۱۴۰۳/۲/۲۹