#قصه_های_پیامبران 🌸حضرت لوط علیه السلام #قسمت_اول مردم شهر سدوم، مردم بد و گناه کاری بودند.آن‌ها همه ی روزها و شب‌های خودشان را به گناه مشغول بودند و خدا را نمی پرستیدند. آن‌ها دزد بودند و راهزنی می‌کردند و زشت ترین گناه‌ها را انجام می‌دادند. وقتی مسافری از شهر دیگر می‌آمد از راه دور به او سنگ می‌زدند و سنگ هر کس به مسافر می‌خورد او را لخت کرده و پول‌هایش را می‌دزدیدند، اذیت و آزارش می‌دادند و می‌خندیدند. آن‌ها قمار باز هم بودند و اصلا بهداشت را رعایت نمی کردند و حتی به حمام نمی رفتند و غسل نمی کردند و مهمان نواز هم نبودند و خیلی راحت به همدیگر فحش می‌دادند. آن‌ها آن قدر گناه می‌کردند که خدای بزرگ حضرت لوط را مامور کرد تا پیامبرشان باشد و آن‌ها را راهنمایی کند تا دیگر گناه نکنند. حضرت لوط همیشه از کارهای زشت و بد مردم سدوم ناراحت و عصبانی می‌شد و آن‌ها را نصیحت می‌کرد. اما هیچ کس به حرف‌های حضرت لوط توجهی نمی کرد و او را مسخره می‌کردند. یک روز وقتی حضرت لوط داشت از یک کوچه رد می‌شد صدای جیغ و فریاد زن و مردی را از یک خانه شنید. حضرت لوط جلوتر رفت و نگاه کرد. چند مرد قوی داشتند وسایل و پول‌های آن خانواده را می‌دزدیدند و زن و بچه‌هایش را بیرون از خانه انداخته بودند و داشتند مرد خانواده را کتک می‌زدند. حضرت لوط ناراحت شد و با عصبانیت وارد حیاط خانه شد و دست یکی از دزدها را گرفت و کنار انداخت و گفت: -این چه کاریه که می‌کنین. مرد دزد حضرت لوط را هول داد و گفت: -به تو چه ربطی داره. حضرت لوط با دزدها درگیر شد و گفت: -خجالت بکشید. از این هم گناه دست بردارید. دزدها که از قدرت حضرت لوط ترسیده بودند از آن خانه رفتند. حضرت لوط بچه‌های آن‌ها را بوسید و نوازش کرد و با کمک پدر و مادر آن‌ها وسایلشان را داخل خانه برد و با ناراحتی گفت: -اگه خدای یگانه رو می‌پرستیندن این قدر گناه کار نبودن. اعضای آن خانواده با تعجب به هم نگاه کردند و گفتند: -خدای یگانه! حضرت لوط گفت: -بله، خدای یگانه خداییه که از چوب و سنگ نیست. خورشید و درخت نیست و فقط یکی است. خدایی که از همه ی کارهای بد و زشت متنفر است و خوبی‌ها را دوست دارد و پیامبرها را برای راهنمایی مردم فرستاده. آن‌ها نگاهی به یکدیگر کردند و مرد خانواده گفت: -چه خدای خوبی. حضرت لوط خوشحال شد و گفت: -خدای یگانه، مهربان و بزرگ است. مادر در حالی که بچه‌هایش را در بغل داشت گفت: ... #ادامه_دارد.. @kodakane

#قصه_های_پیامبران 🌸حضرت لوط علیه السلام #قسمت_دوم تو پیامبر خدا، لوط هستی؟ حضرت لوط گفت: -بله. زن و مرد به هم نگاه کردند و گفتند: -ما خدایی را که لوط مهربان را برای ما فرستاده دوست داریم و به خدای یگانه ایمان می‌یاریم. حضرت لوط خوشحال شد و از آن‌ها خداحافظی کرد و از خانه اشان رفت. عصر همان روز حضرت لوط به میدان شهر رفت و طوری که همه بشنوند گفت: ای مردم شهر، لحظه ای به کارهای خودتون فکر کنین، اگه کسی بر سر خودتون و خانواده‌هاتون این بلاها و دزدی‌ها کتک زدن‌ها رو بیاره خوشتون می‌یاد؟ تا کی می‌خواین به این کارها ادامه بدین. خدای یگانه بپرستین و به جای بدی‌ها به خوبی‌ها توجه کنین. از بس بت پرستیدین و گناه کردین قلب‌هاتون سیاه شده و جای هیچ خوبی نمونده. مردم هر کدام به کار خودشان مشغول بودند و توجهی به حضرت لوط نداشتند فقط یک لحظه او را نگاه می‌کردند و با خنده می‌رفتند. حضرت لوط هر چه حرف می‌زد هیچ کس گوش نمی کرد انگار که همه ی آن‌ها ناشنوا شده بودند. حضرت لوط سری با ناراحتی تکان داد و گفت: -آن قدر بدی کردین که خوبی‌ها را نمی بینین و نمی خواین ببینید. و از آن جا رفت. حضرت لوط به شدت از کارهای مردم ناراحت بود. فردای همان روز مثل همیشه به میدان شهر رفت و با صدای بلند رو به مردم گفت: -شما کارهای حرام را که کارهای ناشایست هستن را هر روز تکرار می‌کنین و این بدی‌های شما و بت پرست بودنتان عاقبت خوبی ندارد. مردی که دیگر از دست لوط عصبانی شده بود گفت: -ببین لوط، دیگه داری حوصله ی همه ی ما رو سر می‌بری اگه ما این کارها رو هر روز تکرار می‌کنیم، تو این حرف‌های مسخره ات را صبح، ظهر، عصر و شب تکرار می‌کنی. مرد دیگری گفت: لوط، ما رو راحت بذار، ما هر کاری دوست داشته باشیم انجام می‌دیم و پیامبر نمی خوایم. از این شهر برو. بقیه هم شروع به فحش دادن حضرت لوط کردند و می‌گفتند: -لوط باید از این شهر بره. حضرت لوط ناراحت شده بود هر چه قدر بیشتر با آن‌ها حرف می‌زد آن‌ها بدتر می‌کردند. شب حضرت هود در اتاقی جداگانه مشغول عبادت شد و با خدا درد و دل می‌کرد: -ای خدای بزرگم همه ی مردم این شهر بیش از حد بد هستن. من هر چه می‌گویم اثری نمی کند آن‌ها بدون هیچ خجالت و ترسی جلوی همه هر کاری دوست دارند می‌کنن. من خیلی ناراحت هستم. حتی همسرم هم خدا را نمی پرستد و حرف‌های منو قبول ندارد. صبح وقتی حضرت لوط برای کار از خانه خارج شد با شنیدن سر و صدایی به سرعت به طرف صدا دوید. #ادامه_دارد.. @kodakane

#قصه_های_پیامبران 🌸حضرت لوط علیه السلام #قسمت_سوم مردم همه جمع شده بودند و مرد لاغر را با چوب و سنگ کتک می‌زدند و می‌خندیدند و او را مسخره می‌کردند. حضرت لوط که خیلی ناراحت شده بود جلوی سنگ‌های آن‌ها ایستاد و گفت: -وایی بر شما که انسان نیستین و اذیت و آزار و مسخره گی جز زندگیتون شده. این قدر ستمکار نباشین و دست از این کارها بردارین. به شما می‌گم که خدای یگانه رو بپرستین و در غیر این صورت خدا همه تون رو عذاب خواهد کرد. مردم که از دست حضرت لوط خسته شده بودند هر کدام چیزی می‌گفتند: -ای لوط توی کارهای ما دخالت نکن. ای کاش از این جا می‌رفتی، اگه بخوایی این حرف‌ها رو بزنی و دخالت کنی تو رو از شهر بیرون می‌اندازیم. لوط این قدر عذاب، عذاب نکن، اگه راست می‌گی عذابت را بفرست. آن‌ها خندیدند و حضرت لوط را مسخره کردند و به سمتش سنگ می‌زدند و می‌گفتند: عذابتو بفرست تا بخندیم... حضرت لوط که دلش شکسته بود دست مرد لاغر را گرفت و کمکش کرد تا به خانه اش برود و با آن مرد از خدای یگانه صحبت کرد. آن مرد گفت: -در شهر دیگه مردی مومن هست که مثل تو از بت‌ها و بدی‌ها خوشش نمی آید او هم مثل تو از خدای یگانه حرف می‌زند. حضرت لوط گفت: -اسمش ابراهیم است، او هم پیامبر خداست و برای مردم شهر سدوم خیلی نگران است اما متاسفم که مردم شهر سدوم بسیار بد هستن و هیچ نمی فهمن. آن مرد حضرت لوط را به خانه اش دعوت کرد. حضرت لوط که خیلی دل شکسته بود گفت: -ممنون روز دیگه ای می‌یام. خوشحالم که تو هم خدای یگانه را می‌پرستی. مرد دست حضرت لوط را به گرمی فشرد و گفت: -من هم از تو ممنون هستم ای پیامبر خدا، حضرت لوط از آن مرد خداحافظی کرد و به خارج از شهر رفت و کنار یک چاه نشست. همین طور که داشت با خدا حرف می‌زد و از نا مهربانی‌های مردم می‌گفت، سه مرد جوان و زیبا به طرف چاه آب آمدند تا از چاه آب بیرون بکشند و از آن بخورند. حضرت لوط نگاهی به آن‌ها انداخت.آن‌ها به حضرت لوط سلام کردند. حضرت لوط از جا بلند شد و گفت: -سلام بر شما کجا می‌خواین برین؟ یکی از آن‌ها گفت: -می خوایم به شهر سدوم بریم. حضرت لوط ترسید و می‌دانست مردم بد شهر سدوم به محض ورود این سه جوان غریبه، اذیت و آزارشان را شروع می‌کنند. با نگرانی گفت: -به این شهر نرین، مردم شهر اصلا آدم‌های خوبی نیستن. یکی از آن‌ها جواب داد: -اشکالی نداره. ما باید به این شهر بریم و نمی ترسیم. حضرت لوط گفت: -باشه، پس به خانه ی من بیاین. من شما رو یواشکی به خانه ی خودم می‌برم. حضرت لوط آن سه مرد زیبا را به خانه ی خود برد و از دختراهای خود خواست تا از آن‌ها به خوبی پذیرایی کنند. حضرت لوط همه اش نگران بود و می‌ترسید آخر او مردم شهر سدوم را خیلی خوب می‌شناخت. در همین لحظه بود که همسر حضرت لوط، مردم شهر سدوم را بدون این که حضرت لوط بفهمد، خبر دار کرد. او به پشت بام رفت و آتشی باز کرد و دودش را همه ی مردم شهر دیدند. حضرت لوط داشت با مهمان‌هایش حرف می‌زد که صدای سر و صدا بالا رفت و محکم به در می‌زدند. حضرت لوط از جا بلند شد و پنجره را باز کرد و گفت: -چی شده؟ #ادامه_دارد.. @kodakane

#قصه_های_پیامبران 🌸حضرت لوط علیه السلام #قسمت_چهارم یکی از مردها که قوی و هیکلی بود داد زد: -ای لوط ما می‌دونیم چه کرده ای، زود باش آن‌ها را به ما بده. مگه ما به تو نگفته بودیم دیگه مهمان دعوت نکن به خونه ات. حضرت لوط با ناراحتی گفت: -خجالت بکشید این سه جوان مهمان من هستن و شما حق ندارین آن‌ها را اذیت کنین. آن مرد گفت: -مسخره بازی را کنار بذار لوط و آن‌ها را به ما بده و با تفریح ما هم مخالفت نکن. مرد دیگری فریاد زد: -زود باش لوط وگرنه خانه ات را روی سرت خراب می‌کنیم. حضرت لوط که از ناراحتی و عصبانیت می‌لرزید گفت: -دست بردارین، این قدر بد نباشین. اگه ایمان داشته باشین و توبه کنین و دیگه کارهای زشت نکنین. من اجازه می‌دم تا با دخترهایم ازدواج کنین آن‌ها شروع به سنگ انداختن کردند و حضرت لوط را تهدید می‌کردند، حضرت لوط فریاد زد: -حتی اگه منو بکشین اجازه نمی دم این مهمان‌ها را اذیت کنین. بعد با ناراحتی آهی کشید و گفت: -ای خدا، کاش قدرتی داشتم تا می‌تونستم جلوی همه ی این‌ها بایستم. حضرت لوط پنجره را بست و رو به آن سه مرد زیبا گفت: -زود باشین، بیاین از پشت بام فرار کنین. در همین لحظه یکی از آن‌ها گفت: نگران نباش ما از طرف خدا آمده ایم، ای لوط وقت عذاب این مردم فرا رسیده، خانواده و دوست‌های خودتو از این جا ببر و یادت نره که اصلا به پشت سرتون نگاه نکنین و این را بدون که تنها کسی که این کار را می‌کند همسر تو است که از گناه کاران است. حضرت لوط گفت: -خدایا، خدای بزرگم، شکر. در همین لحظه بود که چند نفر به زور وارد خانه ی حضرت لوط شدند و به محض این که چشمشان به آن سه جوان زیبا افتاد کور شدند. حضرت لوط نصف شب، همراه دخترهایش و انسان‌های خوب و مومنی که می‌شناخت از شهر سدوم رفت. همین که آن‌ها پایشان را از شهر بیرون گذاشتند، زمین لرزید و سنگ از آسمان به جای باران پایین ریخت، به طوری که مردم شهر هر جا که فرار می‌کردند نمی توانستند جان سالم داشته باشند و با خانه‌هایی ویران، همگی مردند. #پایان @kodakane