eitaa logo
شکوفه های بهشتی
526 دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
4.5هزار ویدیو
345 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
راهکارهای عزتمندی واقعی انسان با بهره گیری از آموزه های امام حسن عسکری (علیه السلام) 🔹 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت سالروز میلاد امام حسن عسکری (علیه السلام) به بازخوانی فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با موضوع راهکارهای عزتمندی واقعی انسان با بهره گیری از آموزه های امام حسن عسکری(ع) می پردازیم، که در ادامه توجه شما را به آن جلب می نماییم. حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با اشاره به حدیثی از امام حسن عسکری که به سراغ گرایشی که ذلت او را به همراه داشته باشد، نمی رود؛ بیان داشتند: وجود مبارک امام عسکری(سلام الله علیه) فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَکُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ» چقدر ناشایست است انسان به چیزی علاقه داشته باشد که باعث ذلّت اوست، برخی می ‌بینید برای رسیدن به یک مقام و پُست و جاه تلاش و کوشش می ‌کنند در حالی که توان آن را ندارند یا برای آنها مصلحت نیست، همین که رسیدند به آنجا ذلّت اینها ظاهر می ‌شود. فرمود مبادا شما به چیزی رغبت داشته باشید که این با عزّت شما سازگار نیست این است. وجود مبارک امام عسکری فرمود؛ آن رغبتی که باعث ذلّت انسان است به دنبال آن رغبت نروید مؤمن به سراغ آن گرایش و میل و آن خواستنی که ذلّت او را به همراه دارد نمی‌رود. 🔹 معظم له بیان داشتند: به این است که نزد کسی مثل خودش سَر خم بکند، نزد غیر خدا سر خم بکند، به غیر خدا محتاج باشد، نیازی به غیر خدا داشته باشد این ذلّت است فرمود شما عزیزید این است این را با هر گرایشی از دست ندهید، در صورت از دست دادن عزّت، این قدر انسان باید ذلیلانه با این و با آن بجوشد تا به مقامی برسد، امام (ع) فرمود؛ این چه کاری است؟ «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَکُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ»، لذا وقتی ذلّت‌زدایی کردیم به مقام عزّت رسیدیم فهمیدیم که عزیز بودن، گوارا بودن، مقامی داشتن برای خودمان حساب باز کردن، این است. مطالعه بیشتر: 🌐 esra.ir 📚 درس اخلاق تاریخ: 1386/02/06 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
مؤمن 

🔸 خدا فرمود من مؤمن‌ هستم؛ بخش پایانی سوره مباركه «حشر» همین است؛ فرمود خدا است و است و است و و و . 🔸 «مؤمن» معنایش این نیست كه کسی بگوید من به خدا و قیامت اعتقاد دارم، وگرنه «خدا مؤمن است» یعنی چه؟ «مؤمن» یعنی ؛ یعنی ، ، كسی كه امنیت می ‌بخشد. 🔸 ما یك وقت به دیگری امان می ‌دهیم یك وقت خودمان را در امان نگاه می ‌داریم. اگر خودمان بخواهیم در امان باشیم و به خودمان امنیت بدهیم، باید برویم در ، پناه گاه را هم خدا فرمود: «كَلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی». «مؤمن» كسی است كه به خودش امنیت بدهد، ایمنی بدهد، خب ایمنی به چیست؟ به این است: ـ اصول دین را معتقد باشد ـ به فروع دین عمل كند. 🔸 «آمَنَ»؛ یعنی خودش را حفظ كرد؛ اگر از ما سؤال كنند كه حفظ او به چیست، می ‌گوییم به اصول دین، و به فروع دین، باشد. آن وقت آن وصفی كه ذات اقدس الهی دارد ما هم پیدا می ‌كنیم؛ خدا ایمنی بخش است نسبت به دیگران، ما ایمنی بخش هستیم نسبت به خودمان. 🔸 آن كسی كه امنیت می ‌بخشد، ایمنی می ‌آورد، امان می ‌دهد و از عذاب می ‌رهاند، «مؤمن» است. ما نباید بگذاریم این بدن، این جان، این خواص ما بسوزند، اگر نگذاشتیم اینها بسوزد، شدیم ؛ یعنی ایمنی بخشیدیم و اگر رها كردیم، «مؤمن» نیستیم. 🔸 اگر كسی «مؤمن» باشد، حتماً به این فكر است كه ، چون اصلاً «مؤمن» یعنی ایمنی بخش، امنیت بخش، امان بخش! در درجه اول، خودش را از امنیت برخوردار می ‌كند و در درجه دوم، جامعه را از امنیت برخوردار می‌ كند. اگر كسی «مؤمن» باشد، حتماً به این فكر است كه مشكل جامعه را حل كند! ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/fmk6ai4 ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/dk3spTd7yfA 📚 درس خارج فقه نقد و نسیه ـ جلسه 35 تاریخ: 1392/09/20 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra