🔴 مادران خانه‌دار 🔴 مهم‌ترین یا ...؟! مادران خانه‌دار شاید #بزرگ‌ترین گروه اجتماعی در کشور ما باشند. اکثریت نیز به اهمیت این گروه واقفند و مدام در سخنرانی‌ها، منابر و نوشته‌ها به این موضوع اشاره می‌کنند. از قضا منطق اسلام هم در این زمینه بسیار شفاف، حامی و امیدبخش است. این روزها نیز در جامعه توقعاتی از این قشر داریم. مثلاً؛ - در تبلیغات فرزندآوری نوک پیکان را مادران می‌دانیم. - در فهم عمومی از شرایط تحصیلیِ فرزندان، آن‌ها را مسئول می‌دانیم. - در تربیت فرزندان آن‌ها را مهم‌ترین گروه می‌نامیم. - در فهم عمومی؛ مسئولیتِ تنظیم مهر، عاطفه و آرامش در خانواده با مادران است - و ... اما؛ 👈 در #سیاست‌گذاری‌ها شاید کم‌ترین گروهی که مورد توجه قرار می‌گیرند، همین گروه هستند! 👈 مادران خانه‌دار در تصمیم‌سازی‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و قانون‌گذاری‌ها شاید #هیچ نقشی ندارند. 👈 کم‌ترین حمایت‌های اجتماعی از مادران خانه‌دار می‌شود و اگر مشکلات حقوقی داشته باشند، کار برایشان ساده نیست. 👈 در تسهیل استفاده از #محیط‌های_شهری، کم‌ترین گروهی که مورد توجه هستند - در کنار جامعه معلولین - شاید همین گروه باشند. (مثلاً محیط‌های شهری چقدر برای تعویض پوشک و دستشویی رفتن بچه‌ها، شیردهی، عبور و مرور با کالسکه و فرزندان کوچک و ... آماده است؟!) 👈 در روابط درون خانواده؛ کم‌ترین گروهی که نیازهایش مورد توجه است، مادران خانه‌دار هستند. خاصه در خانواده‌های چندفرزندی، کم‌تر فرصت می‌شود نیازهایشان مورد توجه قرار گیرد. 👈 برای خانواده‌های مذهبی، امکان استفاده از فضاها؛ بدون حضورِ پدرِ خانواده، سخت‌تر از گذشته شده. 👈 و ... (شاید بتوان ده‌ها مورد دیگر برشمرد) این یعنی در بیانِ ما مهم‌ترین و در عمل یکی از کم‌اهمیت‌ترین گروه‌های مورد حمایت جامعه! ❗️کار زمانی پیچیده‌تر می‌شود که به بانوان اثرگذار در لایه‌های قانون‌گذاری و اجرا در کشور نگاه کنیم. عمدتاً مادرانی که سال‌هاست در بدنه اداری - اجراییِ کشور حضور دارند، سال‌هاست که شاغلند و علی‌رغم اینکه مادرند اما عموماً درکی از شرایط مادر خانه‌دار و نیازهایش ندارند! لذا خیلی کمکی به این گروه بزرگ اجتماعی نمی‌توانند بکنند. (بگذریم که بعضاً در اولویت‌بندیِ مشکلاتِ کشور، اساساً مادران از اولویت خارج می‌شوند! غالباً مردان برای آن‌ها تصمیم می‌گیرند و طرح‌های شاذ برای حمایت از آن‌ها نصیب‌شان می‌شود ...) نکته اینجاست که باید به این موضوعات فکر کنیم و #ساز_و_کارهای لازم برای پر کردن خلاء بین نظر و عمل‌مان را پیدا کنیم. باید برای حضور آن‌ها در لایه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کشور - خصوصاً آنچه به خودشان مربوط است - تدبیر کنیم ... نمی‌دانم شاید خود مادران اگر گروه‌هایی تشکیل دهند و به این موضوعات فکر کنند، بیش از بقیه بتوانند به خودشان و جامعه کمک کنند. #حمید_کثیری