🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ✍🏻 مـــــردی نـزد#دانشمنــــدی از پــدرش شڪایت ڪرد . گفت پــــدرم مرا #بسیار آزار می‌دهد. پیــر شده است و از مــن می‌خواهد #یڪ روز در مزرعه گندم بڪارم روز دیگر می‌گوید #پنبه بڪار و خودش هم نمی‌داند دنبال چیست؟ مرا با این #بهانه‌گیری‌هایش خسته ڪرده است، بگو چه ڪنم؟ دانشمند گفت با او #بساز گفت نمی‌توانم. ✍🏻دانـشمنــــــد پـرسیـــد: آیا #فــــرزنــــد ڪوچڪی در خانه داری؟ گفت بلی. گفت اگر #روزی این فرزند #دیوار خانه را خراب ڪند آیا او را می‌زنی؟ گفت: نه، چون #اقتضای سن اوست. آیا او را #نصیحت می‌ڪنی؟ گفت نه چون مغزش نمی‌رود و... ✍🏻گفـــت می‌دانـــی چــرا با فــــرزنــدت #چنین برخورد می‌ڪنی؟ گفت نه. گفت: چون تو #دوران ڪودڪی را طی ڪرده‌ای و می‌دانی ڪودڪی چیست ،اما #چون به سن پیری نرسیده‌ای و تجربه‌اش نڪرده‌ای ، هرگز نمی‌توانی #اقتضای یڪ پیر را بفهمی!!! ✍🏻در پـــــیـری انــــســان #زود رنـــــــج می‌شــود، #گوشه‌گیر می‌شود، عصبی می‌شود. احساس ناتوانی می‌ڪند و... پس ای #فرزند برو و با پدرت #مدارا ڪن اقتضای سن پیری جز این نیست. #داستان #پندانه #احترام JOiN👇 💖 @Kolbezendegi 💖

#داستان_کوتاه 🍂 قحطی در سالی که قحطی بیداد کرده بود و همه مردم زانوی غم به بغل گرفته بودند، مرد عارفی از کوچه‌ای می‌گذشت، غلامی را دید که بسیار شادمان و خوشحال است. به او گفت: «چه طور در چنین وضعی می‌خندی و شادی می‌کنی؟» غلام جواب داد: «من غلام اربابی هستم که چندین گله و رمه دارد و تا وقتی برای او کار می‌کنم #روزی مرا می‌دهد، پس چرا غمگین باشم در حالی که به او #اعتماد دارم؟» مرد عارف گفت: «از خودم شرم کردم که یک غلام به اربابی با چند گوسفند #توکل کرده و غم به دل راه نمی‌دهد و من خدایی دارم که مالک تمام دنیاست و نگران روزی خود هستم!»