✊ در این گفتگو به ابعادی از ماجرای طوفان اقصی پرداختم... https://telewebion.com/episode/0x916e0c6

⚠️همراهی مولوی عبدالحمید با جریان سازش، عبرت بار است دیروز خانه شیخ نحوی بودم از خاندانی معروف از اهل سنت هرمزگان که در روستایی از شهرستان قشم زندگی می کند و سابقه حوزه شان چهارصد سال است. لطف کرد و ما را نهار مهمان ماهی کرد. پیرمرد، کنترل دست ش بود و بین الجزیره و شبکه های دیگر می گشت و وقایع غزه را پیگیری می کرد. پرسیدم فکر می کنید نتیجه چه خواهد شد؟ شعری خواند از یک شاعر عرب با این مضمون که مگر می شود بدون خون دادن عزت به دست آورد؟ و گفت: پیغمبر اسلام بدون فداکاری نتوانست به عزت برسد. من هم دلم روشن است که اقدام حماس به عزت فلسطین منجر خواهد شد. من باور دارم که آینده خیلی روشن است. با جمعی از علمای قشم هم نشستم. بعد هم به مدرسه صدرالاسلام خمیر رفتم. همه دغدغه جدی فلسطین را داشتند و حتی از اینکه برخی علما نسبت به این مساله، موضع بینابین گرفته اند ابراز ناراحتی کردند! در این میان ولی مولوی عبدالحمید با یک تغییر رویکرد جدی از اینکه «راه حل مساله فلسطین فقط جهاد هست» صراحتا به اینجا رسیده که «نابودی اسرائیل شدنی نیست!» و «خشونت در طرفین درگیری محکوم است!» و رسما از به رسمیت شناختن حق مردم فلسطین بر همه سرزمین های اشغال شده رسیده اند به نظریه غربی «دو دولت» که عملا موافقت برای اعطای بخش اعظم زمین های فلسطینی به اسرائیل است! در ماجرای اخیر، جریانی از ایرانیان غربگرا، شاید برای اولین بار، قبح حمایت علنی از اسراییل بچه کش را شکست و حال، یک روحانی سنی که تا کنون از فلسطین دفاع می کرده، علنا اعلام کرد که اسراییل را بخاطر تبدیل شدن به یک کشور نمی شود از بین برد و راه حلی جز اینکه فلسطینی ها بخشی از سرزمین اشغال شده خود را به آنها بدهند وجود ندارد! براستی چطور می شود قرآن خواند و اینچنین نظر داد؟ دوران محنت و رنج انبیاء الهی چند سال بوده؟ آیا آنها هم حق داشتند پس از مدتی، مردم را از نصرت الهی مایوس کنند؟! رنج هایی که اصحاب پیامبر ص و خود ایشان کشیدند را چطور توجیه کنیم؟! کاش جناب مولوی پاسخی به این تناقضات داشته باشند! ملاک حق و باطل آدم ها نیستند. من به عنوان حامی دیروز، امروز که ایشان را در جبهه تطبیع کنندگان و پیروان صلح با این رژیم اشغالگر منحوس می بینم، موضع خودم را به خاطر خدا علنی می کنم. دلیل نمی شود و انصاف نیست که به خاطر این موضع اشتباه، هر آنچه ایشان از گذشته تا امروز می گویند را نیز خطا بدانیم ولی مسلمانی ما اقتضا می کند که بنده انسان ها نباشیم و مصلحتی جز بیان حق را عندالله در نظر نگیریم. عقب نشینی ایشان از مواضع گذشته شان در حمایت از مردم فلسطین، برای خود من بشدت عبرت بار و مایه تاسف است. و اما فقط یک سوال باقی مانده است : شما تا قبل از پیوند خوردن جدی با جریان غربگرا در یکسال اخیر حرف از جهاد می‌زدید و آیات قرآن را می‌خواندید و تنها راه حل را جهاد با رژیم صهیونیستی می دانستید ... چه چیزی عوض شده که به یکباره ارزیابی واقع گرایانه شما تغییر کرده است!؟ میدان ؟ حکم جهاد با کافر حربی ؟‌ یا چیز دیگر؟ #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

💠 درباره فرصت های فکری طوفان الاقصی همه نباید درگیر میدان بشوند. خوب است که جریانات فکری انقلاب به ابعاد دیگر این حماسه بپردازند. اتفاقی که پس از هفت اکتبر 1973 یعنی دقیقا پس از نیم قرن، توانست یک بحران نظامی جدی برای رژیم خلق کند و برند امنیتی که فلسفه تشکیل دولت صهیونیستی برای قوم یهود بوده را بشکند. ایجاد این نوع «غافلگیری» یک پشتوانه جدی دارد. ابعاد مهم زیرساخت فکری اجتماعی که چنین دستاوردی را رقم می زند باید کنکاش شود. ایستادگی طولانی مدت یک جامعه، امری تصادفی نیست. از همین رو برآن شدم تا نکاتی را به اهل فکر تقدیم کنم، باشد که در این جهاد مقدس شریک شوند: 1) الگوی الهام بخش محمد ضیف وی می تواند به یک برند سنی مذهب جریان مقاومت در حد عماد مغنیه تبدیل بشود. متاسفانه کانال های تندرویی که نفوذی شیرازی ها در خط انقلاب هستند مثل ...(دوستانی گفتند اصلاح رویه کردند و پاک کن!) سالها علیه حماس حرف زدند و به بهانه سوریه، این جریان را در ذهن مخاطب ایرانی مذهبی شکستند. سنی ستیزی در میان مذهبی های ما هنوز هست چرا که اولویت بندی را جریان متحجر انجام می دهد. علت محبوبیت یمن در جامعه ایرانی، شیعه بودن آنان و ضدیت با سعودی بود! همانطور که حزب الله، تا قبل از جنگ سوریه برند شیعی محبوب در میان جامعه عربی سنی بود و هنوز هم جایگاه دارد، باید حماس را برند محبوب سنی در میان جامعه شیعی کرد و این کار خود یک تحول معرفتی در حوزه وحدت است و کار فکری می طلبد و با خبررسانی صرف انجام نخواهد شد! هنوز سخنرانانی مثل ح.ک اشاراتی دارند به اینکه حقیقت بر اینها عرضه اگر بشود چه شود! یعنی نمی توانند یک سنی موفق انقلابی را درک یا تحمل کنند. هنوز برخی هییتی ها می گویند اگر اینها شیعه بودند تا حالا تمام شده بود و حتی درباره زکزکی مظلوم که جریانش تارومار شده احساس موفقیت دارند ولی دستاوردهای مقاومت فلسطینی را نمی بینند! هنوز برخی منبری ها از اینکه درباره این اتفاقات سخن بگویند ابا دارند یا صرفا از منظر دیگری بنام صهیونیزم حاضرند بدان بپردازند و جنبه ایجابی جریان مقاومت برای آنان معنابخشی نشده است. 2) تولد انسان فلسطینی مقاوم مانند انسان ایرانی که در برابر فشارها و تحریم ها به خوبی دوام آورده و در جنگ، فداکاری های کربلایی گونه ای را از خود به نمایش گذاشته است، باید درباره خلق این موقعیت جدید در فلسطین نیز همت گمارد. اینکه همه چیز را به پای خودمان می زنیم هم دروغ و هم یک آفت است! اگر تربیت دینی مردم غزه نبود و اگر ایستادگی بسیار سخت آنان نمی بود، حماس و مقاومتی هم وجود نمی داشت که اینطور هیمنه رژیم را بشکند. اینکه چطور غزه بعنوان یک زندان بزرگ دو میلیون نفری، در میانه فشارهای جهانی و تحریم های مختلف هوایی و زمینی و دریایی و با تحمل جنگ های پیاپی، اینگونه ایستادگی می کند و الگوهای الهام بخش او چه چیزهایی هستند باید مورد بررسی واقع شده و درباره آن گفته و شنیده شود. انتصاب همه دستاوردها به خودمان یا تلاش برای مصادره آن، در عین اینکه می دانیم نقش اراده و تربیت نیروهای جهادی سازش ناپذیر و سخت تر از آن، این جامعه مقاوم، امری سیاست زده و خطایی راهبردی است. چیزی که رهبری انقلاب درباره اتفاقات اخیر فرمودند ذیل همین هویت بخشی و استقلال در عمل قابل فهم است. 3) مدل اسلام سیاسی مقاوم در زمانه مدل سازی های غلط از اسلام لیبرال و اسلام سیاسی از مدل توسعه مدرن اماراتی و سعودی تا مدل اخوانی ترکی تا قطری و... پرداختن به یک اسلام سنی اخوانی ولی مقاوم و سازش ناپذیر، یک فرصت نظری و البته ضروری است. عموما به ابعاد انسانی و اجتماعی و حتی مدیریت اقتصادی این مدل کمتر توجه شده است و گرچه حدود عمل آنها در یک محیط کوچک بوده ولی همین خود نیز نشانگر سختی های مضاعف این ماجراست و جا دارد که به آن پرداخته شود. الگوسازی از حماس بمثابه یک جریان فکری جدید در میانه مدل های غلط رایج و نیز هویت بخشی به آن امری ضروری در فضای فکری کنونی جریان اسلام سیاسی که بشدت غربزده شده می باشد. #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

🛑 عقلانیت واکنش در گیر و دار غزه! چقدر زیاد بودند کسانی که در این مدت با سوال «برای غزه چه کنیم؟» به سراغم آمدند ولی در ذهن شان چیزی در حد جنگیدن یا کاری که مستقیما بر شرایط بحرانی غزه اثر بگذارد بود و به ایده های مختلفی که مطرح میکردم حس نمی گرفتند! من البته این دغدغه را مقدس و انسانی و شایسته تقدیر می دانم ولی مادامی که صرفا اینطور بخواهیم بشکه بنزین دغدغه را یکجا آتش بزنیم و نه موتوری را روشن کنیم و نه مسیری را طی نماییم، همواره آنچه می ماند حسرت است و بس و در آینده هم نخواهیم توانست در این بحران ها کاری موثر بکنیم. چرا که انجام کار موثر نیازمند آماده کردن ابزارهاست. تلخ اینکه خیلی از این افراد نه آن کار بزرگ توی ذهن شان را می توانستند انجام دهند نه کاری دیگر می کردند و نهایتا هم با شرکت در یک راهپیمایی، خودشان را آرام کرده و به ناامیدی مبتلا می‌شدند. آنچه می‌نویسم شاید اگر پس از این بحران و در شرایطی آرام تر خوانده شود بهتر فهم گردد و با آن برخوردی منطقی تر بشود ولی چه کنم که حالا گوش ها آماده ترند! اساسا بدون «تمرکز» و «استمرار» هیچ اقدام موثری رخ نمی نماید. کارهای مقطعی هم زمانی موثرند که پشتوانه ای با این دو مولفه داشته باشند لذا می شود به ایده هایی که مستقیما بر جنگ اثر بگذارند دست زد ولی با تهیه ابزارها و آماده کردن زمینه های آن در بلندمدت... می شود کاروان هایی به سمت غزه راه انداخت، می شود پشت مرزهای فلسطین اشغالی تجمع کرد، می‌شود تولیدات رسانه ای داشت که در آنجا موثر افتد ... ولی همه اینها ارتباطات و همکاری ها و تخصص یابی های پیشینی می‌خواهد. این یعنی در ایام جنگ، کاری نمیشود کرد؟‌ خیر!‌ اتفاقا معنی اش این است که دنبال کار «موثر» باشیم و این امر به مخاطب و ابزارهای فعلی ما مرتبط است. چرا نباید روی مخاطب خودمان که اتفاقا در این ایام بیشتر می‌شنود و متاسفانه درگیر دهها شبهه درباره فلسطین است کار کنیم؟! چرا برای سلبریتی هایی که با پول مملکت شهرت یافتند و جرأت نوشتن درباره غزه ندارند کاری نمی کنیم؟ چرا اولا خود ما درک مان را عمیق تر نمی کنیم که بتوانیم اطراف خودمان را توجیه کنیم؟ چرا از حرکت های مردمی دنیا عقب افتادیم و بجز‌ جمعه نمی توانیم تجمع میلیونی ایجاد کنیم ؟! اینها همه ضرورت های کار بر جامعه ای است که دولت ش «مهمترین» حامی مقاومت است و اگر این جامعه سست شود دولت هم مجبور به عقب نشینی است! پس اگر اهل تکلیف باشیم کار زیاد است و اتفاقا در ایام بحران هم باید انجام شود ... #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

📛 منطق درگیری و توازن بازدارنده! خیلی ها این روزها می پرسند «چرا ایران به رژیم صهیونیستی حمله نمی کند؟» و یا چرا «حزب الله وارد نمی شود؟!» بنظرم مساله روشن بود ولی سوالات که زیاد شد دست به قلم شدم تا مساله را تبیین کنم. منطق «بازدارندگی» یعنی احتراز حداکثری از صدمه دیدن در جنگ های خونین، یک منطق قرآنی است که در آیه شصت سوره انفال آمده و ظهور در «اولویت رویکرد دفاعی» دارد: « و اعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَمِن رِباطِ الخَيلِ تُرهِبونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُم...» در این منطق ما باید تا بیشترین توان، قدرت دفاعی مان را بالا ببریم و همین خود مهمترین عامل در اجتناب از حمله کفار و دشمنان به ما خواهد بود. آنچه در اتفاقاتی مثل جنگ اخیر غزه جاری است همین «توازن قدرت» است. یک صحنه شطرنج پیچیده و عواملی مختلف که هر حرکت آن می تواند به بالا گرفتن شعله ها شود. آری! اگر جهان اسلام همراه بود و کشورهای منطقه جرات ورود را داشتند، بر اساس حکم فقهی، واجب بود که این «کافران حربی» را سر جای شان بنشانیم ولی چه سود که می ترسند و ورود تنهایی ایران قطعا با دخالت مستقیم ناتو و آمریکا همراه خواهد بود که قطعا صدمات جدی به ما خواهد زد و ما باید تا همراه شدن بیشتر جهان اسلام و قدرت یافتن جدی تر جبهه مقاومت، از استراتژی تهدید و بازدارندگی بهره ببریم. ورود حزب الله هم گرچه اگر کارد به استخوان برسد و غزه بعنوان «آخرین قلعه مقاومت فلسطینی» در حال از دست رفتن باشد انجام خواهد شد ولی بدوا بخاطر عقوبات بین المللی و همچنین امکان دخالت سایر قدرتها، نباید با عجله همراه باشد. همین سیاست اذیت محدود امنیتی و ارایه پالس نگرانی به رژیم فعلا کفایت می کند. آنچه ایران در ارسال پیام واضح به رژیم و تهدید او انجام داد هم ذیل همان سیاست قرآنی قابل فهم است. قطعا اگر سایر کشورها نیز جرات چنین تهدیدهایی را داشته باشند، اثربخشی آن بسیار بیشتر است و بازدارندگی لازم را ایجاد خواهد کرد. از همین روست که باید توسعه فکر «مقاومت در برابر استکبار» و «آزادی قبله اول» مهمترین راهبردهای ما در کل کشورهای اسلامی باشد. #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

🇵🇸‌ چرا #طوفان_الاقصی تنها گزینهٔ پیش روی ملت #فلسطین است؟ ۷۰ سال تجربه فلسطینیان چه می‌گوید؟ 🎥 علیرضا کمیلی، دبیر اتحادیه بین‌المللی #امت_واحده #مجمع_اسلامی_حبل‌الله 🆔 @Hablollahir

💥خواب خوشی که بعد از ۵۰ سال، دوباره آشفته شد 🌪چرا #طوفان‌_الاقصی یک عملیات تاریخ‌ساز است؟ 💣 چرا ضربه‌ای که مقاومت #فلسطین در مقطع فعلی به اشغالگران زده، با هیچکدام از جنگهای پیشین قابل مقایسه نیست؟ 🎥 علیرضا کمیلی، فعال جهان اسلام و دبیر «اتحادیه بین‌المللی امت واحده» پاسخ می‌دهد. ⏱ ۱دقیقه و ۵۰ثانیه #مجمع_اسلامی_حبل‌الله 🆔 @Hablollahir

❤️‍🩹 سناریوی پایان جنگ غزه چیست ؟ ایران کجای این معرکه است ؟! رژیم صهیونیستی از روز اول، جنگ زمینی علیه غزه و از بین بردن حماس را وعده داد تا بتواند اندکی از ضربه سهمگین بیش از ۲۰۰۰ کشته و بیش از ۲۰۰ اسیر بکاهد ولی چرا پس از ده روز هنوز حمله زمینی نکرده است؟ می توان یک دلیل اصلی و یک دلیل فرعی را شمرد: دلیل اصلی، پیام شفاف ایران مبنی‌بر این است که غزه بعنوان آخرین سنگر مقاومت فلسطینی خط قرمز ماست! برای باور این مسأله هم حمله به ناو آمریکا توسط یمنی ها، حمله به چاه نفت آنها در سوریه، حمله به پایگاههای شان در عراق و حملات حزب الله را میتوان نام برد. پیام واضح و جدی بود و نقش ایران محوری... فشارهای مردمی هم مهم بود. خصوصا پس از ماجرای حمله به بیمارستان المعمدانی، چهره رژیم خیلی خراب تر شد و فشارهای مردم بیشتر. این مسأله هم مانعی برای امکان حمله گسترده به غزه محسوب می شد و حالا هم تنها راه باز شدن رفح و رسیدن کمک ها همین فشارهاست. حالا رژیم که از طرفی مجبور است برای آبروی از دست رفته به غزه حمله کند و از طرفی نگران تهدیدهای جبهه مقاومت است در حال جلب حمایت آمریکا و انگلیس و فرانسه است ولی از طرف آنها هم برای شعله ور کردن درگیری در منطقه منع شده است لذا یک حمله محدود زمینی به غزه قابل پیش بینی است. لذا بنظر می‌رسد استراتژی «مرگ تدریجی» را برای غزه در پیش بگیرد. یعنی حصار را محکم نگه دارد تا مردم کم بیاورند. بمباران و ترور سران نظامی را ادامه دهد و نهایتا با تضعیف حماس و غزه، قبل از شروع آتش بس و مذاکرات تبادل اسرا، بتواند اسرای خود را آزاد نماید! چون می داند که برگه اسرا که حالا دست حماس است می‌تواند منجر به امتیازدهی خیلی زیاد به او بشود. البته آینده را نمیشود پیش بینی کرد ولی شواهد مرا به چنین سناریوی مختاری رسانده است. #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

💰 انحطاط اپوزوسیون ایرانی‌! اپوزوسیون بودن یک امر طبیعی است. اینکه بخواهی خلاف سیاست های کشورت باشی هم قابل درک است. حتی می توانم اینکه نخواهی دیندار باشی را درک کنم ولی وقتی هیچ مبنایی - تاکید میکنم هیچ مبنایی- نداشته باشی به پوچی‌ میرسی! یعنی اصولی مثل شرف، عزت، انسانیت، مردم دوستی، استقلال و عدم وابستگی و امثالهم را نمی توانی قبول نکنی و بخواهی ژست دلسوزی برای مردم بگیری! اپوزوسیون مدرن ایرانی خصوصا پس از حوادث سال قبل، عملا یک جریان منحط وابسته بدون ریشه در جامعه و ارزشهای اجتماعی و تاریخی و هویتی ما بود. این جریان اگر با موجودیتی بنام جمهوری اسلامی مسأله داشت قابل درک بود ولی حالا عملا ضد همه ارزشهای انسانی به آغوش رژیم کودک کش اسرائیل رفته و حتی با وجود مشاهده این همه کشتار، از آنان دفاع می کند!‌ چیزی که حتی در محیط نخبگانی غرب هم قابل تصور نیست. این نشانه انحطاط، نداشتن مبنای فکری و تئوری مشخص و اصول روشن است. چیزی که مردم ما هم به خوبی آن را دریافت و در مقابل مگاپروژه رسانه ای آنان، همراهی نکرد. مردم هم فهمیدند که اینان حتی یک متفکر در میان خود ندارند و جز دلار چیزی نمی شناسند!‌ درود بر مردم اصیل ایران و ننگ بر این جریان معارض بی بته! #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

حالا که مهدی نصیری و شایان مصلح و برخی جریانات انقلابی نما یادشان افتاده که حماس پیروز را بزنند و مثل جنگ ۲۲ روزه دوباره ویروسی دیگر را توسعه دهند مجبور شدم توضیحاتی کوتاه درباره حضور حماس در سوریه بدهم 📍 @komeilialireza

💥حمله به قلب شبهات 🔻علیرضا کمیلی؛ دبیر اتحادیه بین المللی امت واحده و کارشناس مسائل فلسطین: 🔸دانشجویان به من می‌گویند می‌خواهیم برویم غزه بجنگیم؛ در صورتی که دارند در کشوری زندگی می‌کنند که از لحاظ فضای رسانه‌ای مایه خجالت شده است؛ الان در فضای توییتر با وقاحت دارند از اسرائیل دفاع می‌کنند.هرکسی در هرجایی که هست کلی اقدام می‌تواند انجام دهد. الان بچه های دانشجو می‌توانند خیمه بزنند، فیلم پخش کنند، خیلی از حرف‌هایی را که مخاطب نشنیده است در دانشگاه، به‌ گوش دانشجو برسانند. 📍 @komeilialireza