┄═﷽═┄ ✅ ذکر برخی از آراء و نظرات علامه طهرانی (رض) 🔘در حوزه‌ها باید علاوه بر حكمت نظرى مؤسّسه‌هاى حكمت عملى دائر شود. ۞. و مِنَ المُؤسَفِ علَیه امروزه در حوزه‌هاى علمیه دروس اخلاقى عملى، و سلوك و سیر إلى الله، و عرفان شهودى و وجدانى بطور كلّى متروك شده است. در حوزه مقدّسه علمیه قم هم كه تا اندازه اى دروس حكمت متعالیه نضج یافته است و دروس عرفان در سطح بسیار ضعیفى رواج یافته است، عرفان نظرى است نه عرفان عملى. و آن تنها، مُغنى و مستكفى نیست. دروس حكمت هم به تنهائى انسان را به مقصد نمی‌رساند. ۞. آنچه أهمّ از امور است، تدریس و تربیت طلّاب به دروس تزكیه و تهذیب اخلاق عملى و عرفان شهودى است كه ما را آشنا به حقیقت اسلام و نبوّت و معاد و ولایت و قرآن میكند، و بالاخره انسانیت ما را به ما مى‌نمایاند در تمام دورانى كه حقیر در نجف أشرف مشغول تحصیل بودم، نه تنها این دروس طالب نداشت، بلكه منع مى‌شد. حوزه درس اخلاق نبود. مجمع تفسیر و بیان معارف نبود. بلكه در سطح عمومىِ افكار حوزه، مطرود و ممنوع بود. ۞. سید جمال بود و بس. و او هم وقتى به نماز مى‌آمد عبا بر سر مى‌كشید. و از این معانى او نیز كسى خبر نداشت، و گرنه او را از نجف بیرون می‌كردند. ۞. بعضى از كتاب‌فروشها كه خرید و فروش كتب حكمت و فلسفه را به نظر بعضى از مراجع حرام می‌دانستند، اگر احیاناً در ضمن مجموعه خریدى كه مى‌نمودند كتاب «أسفار» ملّاصدرا و یا «منظومه» سبزوارى دیده مى‌شد، آن را با انبر برمی‌داشتند تا دستشان بدان اصابت نكند و نجس نگردد. ۞. در این صورت ضرورى مى‌نمود كه اگر فرضاً كسى بخواهد دنبال معارف و إلهیات برود، باید مختفیانه و بطور تقیه دنبال كند. و یا اگر طلبه‌اى بخواهد یك شب در مسجد كوفه و یا مسجد سهله بیتوته داشته باشد، باید عیناً مثل قاچاقچى‌ها عمل كند تا مورد سوء ظنّ قرار نگیرد، و نظر كلّى حوزه به او عوض نشود. ۞. خدا می‌داند در مدّت اقامت حقیر در نجف، مورد اصابت چه تهمتها و هدف چه رَمْى‌ها قرار گرفتیم و تحمّل چه مشكلاتى را نمودیم، و با چه مرارت‌ها و تلخی‌هاى حقیقى زندگى روبرو بودیم، با آنكه دروس ما و جدّیت ما مشهود بود. فقط ناهمرنگى با وضع ظاهرى ما را بدین مصائب كشانید. و امید می‌رفت بعد از انقلاب اسلامى، در حوزه‌ها براى تدریس اخلاق عملى و معارف شهودى تأسیساتى نوین بر پا شود، آن‌هم نشد. 📚 منبع: کتاب #روح_مجرد| علامه طهرانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦

┄═﷽═┄ ✅ ذکر برخی از آراء و نظرات علامه طهرانی (رض) 🔘عرفان عملی و اخلاق شهودی نزد اهلش مرز داشته و لازم التّدریس است. ۞. پس از انقلاب، یكى دو سال كه می‌گذشت و حقیر «رساله لُبُّ اللُباب در سیر و سلوك اولى الالباب» را انتشار دادم، براى بعضى مورد توجّه و نیاز قرار گرفت. روزى از حوزه علمیه قم بعضى به عنوان نمایندگى از جانب برخى از مدبّران و مدیران تحوّلات فكرى و احیاء حكمت و عرفان نزد حقیر در مشهد مقدّس آمدند و پیام آورده بودند كه: شما دو كتاب دیگر هم بنویسید: یكى مختصرتر از «لُبُّ اللباب» و یكى مشروح‌تر و عمیق‌تر، تا براى جمیع طلّاب در تمام سطوح ابتدائى و متوسّطه و نهائى مورد استفاده قرار گیرد و تدریس شود. ۞. من گفتم: از نوشتن آنها منعى نیست، و لیكن خواندن این كتاب‌ها تا اندازه‌اى مفید است، نه به تمام معنى. آنچه جان حوزه‌ها را زنده می‌كند، و روح نبوّت و ولایت و اسلام و قرآن را زنده و جاویدان مى‌نماید. ۞. تدریس حكمت عملى و حوزه‌هاى تربیت طّلاب به عرفان شهودى و وجدانى است كه بنیاد اوّلینِ نفوس را تغییر می‌دهد، و آنان را به طهارت واقعیه و حقیقیه مى‌كشاند. و امّت اسلام در این وَهله خاصّ برخورد مى‌كنند با افرادى كه هم‌چون دست پروردگان صمیمى رسول أكرم و حواریین أمیر المؤمنین علیهما السّلام مى‌باشند. و اینان قادرند با آن طهارت ذاتیه و نفس زكیه خود تأثیرى بسیار عمیق در نفوس جمیع مردم این كشور و نفوس مردم دنیا بگذارند و آن روح واقعیت رسول الله را به جهانیان ارائه دهند. و در حقیقت خودشان و غیرشان را به اسلام واقعى سوق دهند. ۞. پس از مدّتى جواب آوردند كه: اخلاق و عرفان عملى، مرزى ندارد كه دسته‌بندى و تدریس شود. فلهذا فعلًا صلاح حوزه در این است كه تدریس حكمت و فلسفه بشود، و در خصوص این فنّ شاگردانى خبره و مُمَحّض تربیت شوند. ۞. و معلوم است كه این جواب، تمام نیست. زیرا همان‌طور كه فقه و اصول و حكمت و ادبیات عرب براى اهل خبره‌اش مرز دارد، عرفان عملى و اخلاق شهودى هم براى اهل خبره‌اش مرز دارد؛ و براى غیر اهل خبره هیچ‌كدام از اینها داراى مرز نیستند. ۞. فلهذا باید دنبال اهل خبره‌اش رفت و پیدا كرد، و بدین بهانه حوزه‌ها را از چنین علوم خطیره‌اى كه حكم اساس و بنیان را دارند تهى و خالى نگذاشت. ۞. بارى، با ذكر این مطالب كه بسیار به‌طور فشرده و خلاصه بازگو شد، علّت اختفاء مطالب علّامه‌ها و گلپایگانى‌ها مشهود مى‌شود. 🔘معارف الهیه مانند جواهر نفیسه، مصون و محفوظ از نظر اجانب است. ۞. مطلبى دیگر كه شایان ذكر است آنكه: این مطالب، مطالب ارزشمندى است كه آسان بدست نمى‌آید، و براى تهیه آن باید رنجها كشید، و مصیبت‌ها دید، و مسافرت‌ها نمود، و تحمّل‌ها كرد. زیرا به منزله جواهر قیمتى است كه آن را در درون خزینه‌ها و صندوق‌هاى محكم و مستحكم نگهدارى مى‌كنند تا از تلف و ضیاع مصون بماند. 🔘تمتّع بردن از اولیاء الهی متوقّف است بر مناسخت و اتّحاد با آنها در جمیع امور ۞. حالا مى‌فهمیم كه چقدر انسان باید راه برود تا جزءِ اهل بیت خانه او گردد، و حكم فرزند یا خادم او به حساب آید. زیرا در غیر این صورت، یعنى در غیر صورت اتّحاد و وحدت در سلوك و راه و زىّ و لباس و غذا و طعام و بالاخره جمیع امورى كه از آن اهل بیت و از اختصاصاتشان به شمار مى‌آید، امكان پذیر نیست كه از روح آن اهل بیت متمتّع گردد. 📚 منبع: کتاب #روح_مجرد| علامه طهرانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦

🎧  در محضر فقیه عارف حضرت آیت الله کمیلی خراسانی «حفظه الله» ✅ اعتقاد و تصریح محیی‌الدّین ابن عربی به ظهور و خلافت حضرت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف | #روح_مجرد علامه طهرانی ⏱مدت زمان: ۰۰:۲۱:۲۴ 📆 تاریخ: ۱۴۰۲/۰۷/۲۵ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦

┄═﷽═┄ ✅ اعتقاد و تصریح محیی‌الدّین ابن عربی به ظهور و خلافت حضرت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف (قسمت ۱) 🔘 نصّ عبارت محیى الدّین عربى بر امام زمان طبق عقیده شیعه امامیه‌ 📖 و از جمله مطالب وارده در «فتوحات» كه براى حضرت آقا حاج سید هاشم معجب بود، عبارت او در باب ٣٦٦ بود كه راجع به حضرت امام زمان عَجّل الله تعالَى فرجَه الشّریف مى‌باشد. ایشان كراراً این عبارت را میخواندند و از یكایك فقراتش دلیل بر صحّت طَویت شیخ مى‌آوردند. و ما در اینجا براى مزید اطّلاع، آن عبارت را بنا بر نقل شیخ الفقهاء و المتكلّمین، بهاء الملّة و الدّین، شیخ بهاء الدّین عاملى أعلَى الله مقامَه در كتاب «أربعین» خود، در خاتمه حدیث سى و ششم، مى‌آوریم؛ چرا كه او نیز از كنایات آن عبارت، بر تشیع وى تفطّن جسته است. و عین عبارت شیخ بهاء الدّین اینست:  خاتِمَةٌ: إنَّهُ لَیعْجِبُنى کلامٌ فى هذَا الْمَقامِ لِلشَّیخِ الْعارِفِ الْکامِلِ‌ الشَّیخِ مُحْیى الدّینِ بْنِ عَرَبىٍّ أوْرَدَهُ فى کتابِهِ: «الْفُتوحاتِ الْمَکیةِ» قالَ رحمةُ اللهِ علیهِ فى الْبابِ الثَّلاثِمِائَةٍ وَ السِّتِّ وَ السِّتّینَ مِنَ الکتابِ المَذکور: 🔘الشَّیخِ مُحْیى الدّینِ بْنِ عَرَبىٍّ أوْرَدَهُ فى کتابِهِ: «الْفُتوحاتِ الْمَکیةِ» قالَ رحمةُ اللهِ علیهِ فى الْبابِ الثَّلاثِمِائَةٍ وَ السِّتِّ وَ السِّتّینَ مِنَ الکتابِ المَذکور: ۞. إنَّ لِلَّهِ خَلیفَةً یخْرُجُ؛ مِن عِتْرَةِ رَسولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیهِ (وَ ءَالِهِ) و سَلَّمَ، مِن وُلْدِ فاطِمَةَ (عَلَیها السّلامُ)، یواطِىُ اسْمُهُ اسْمَ رَسولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیهِ (وَ ءَالِهِ) و سَلَّمَ. جَدُّهُ الْحُسَینُ بْنُ عَلىِّ بْنِ أبى طالبٍ (عَلَیهِ السّلامُ)، یبایعُ بَینَ الرُّکنِ وَ الْمَقامِ. یشْبِهُ رَسولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیهِ (وَ ءَالِهِ) وَ سَلَّمَ فى الْخَلْقِ بِفَتْحِ الْخاءِ وَ ینْزِلُ عَنهُ فى الخُلْقِ بِضَمِّ الْخاءِ. ۞. أسْعَدُ النّاسِ بِهِ أهْلُ الْکوفَةِ. یعیشُ خَمْساً أوْ سَبْعاً أوْ تِسْعا. ۞. یضَعُ الْجِزْیةَ. وَ یدْعو إلَى اللهِ بِالسَّیفِ. وَ یرْفَعُ الْمَذاهِبَ عَنِ الارْضِ. فَلا یبْقَى إلّا الدّینُ الْخالِصُ‌. أعْدآؤُهُ مُقَلِّدَةُ العُلَماءِ أهْلِ الاجْتِهادِ، لِما یرَوْنَهُ یحْکمُ بِخِلافِ ما ذَهَبَ إلَیهِ أئِمَّتُهُمْ؛ فَیدْخُلونَ کرْهاً تَحْتَ حُکمِهِ خَوْفاً مِن سَیفِهِ‌. ۞. یفْرَحُ بِهِ عامَّةُ الْمُسْلِمینَ أکثَرَ مِن خَواصِّهِمْ. یبایعُهُ الْعارِفونَ بِاللهِ مِن أهْلِ الْحَقائِقِ عَن شُهودٍ وَ کشْفٍ بِتَعْریفٍ إلَهىٍ‌. ۞. لَهُ رِجالٌ إلَهیونَ یقیمونَ دَعْوَتَهُ وَ ینْصُرونَهُ. وَ لَوْ لا أنَّ السَّیفَ بِیدِهِ لَافْتَى الْفُقَهآءُ بِقَتْلِهِ. وَ لَکنَّ اللهَ یظْهِرُهُ بِالسَّیفِ وَ الْکرَمِ؛ فَیطْمَعونَ وَ یخافونَ. وَ یقْبَلونَ حُکمَهُ مِن غَیرِ إیمانٍ وَ یضْمِرونَ خِلافَهُ وَ یعْتَقِدونَ فیهِ إذا حَکمَ فیهِمْ بِغَیرِ مَذْهَبِ أئِمَّتِهِمْ أنَّهُ عَلَى ضَلالٍ فى ذلِک. لِانَّهُمْ یعْتَقِدونَ أنَّ أهْلَ الاجْتِهادِ وَ زَمانَهُ قَدِ انْقَطَعَ وَ ما بَقىَ مُجْتَهِدٌ فى الْعالَمِ؛ وَ أنَّ اللهَ لا یوجِدُ بَعْدَ أئِمَّتِهِمْ أحَدًا لَهُ دَرَجَةُ الاجْتِهادِ. ۞. وَ أمّا مَن یدَّعى التَّعْریفَ الإلَهىَّ بِالاحْکامِ الشَّرْعیةِ فَهُوَ عِندَهُم‌ مَجْنونٌ فاسِدُ الْخَیالِ ـ انتهى کلامُه‌. ۞. فَتَأَمَّلْهُ بِعَینِ الْبَصیرَةِ، وَ تَناوَلْهُ بِیدٍ غَیرِ قَصیرَةٍ؛ خُصوصاً قَوْلَهُ: إنَّ لِلَّهِ خَلیفَةً، وَ قَوْلَهُ: أسْعَدُ النّاسِ بِهِ أهْلُ الْکوفَةِ، وَ قَوْلَهُ: أعْدآؤُهُ مُقَلِّدَةُ الْعُلَماءِ أهْلِ الاجْتِهادِ، وَ قَوْلَهُ: لِانَّهُمْ یعْتَقِدونَ أنَّ أهْلَ الاجْتِهادِ وَ زَمانَهُ قَدِ انْقَطَعَ ـ إلَى ءَاخِرِ کلامِه؛ عَسَى أنْ تَطَّلِعَ عَلَى مَرامِهِ، وَ اللهُ وَلىُّ التَّوْفیقِ. 📚 منبع: کتاب #روح_مجرد| علامه طهرانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦

┄═﷽═┄ ✅ اعتقاد و تصریح محیی‌الدّین ابن عربی به ظهور و خلافت حضرت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف (قسمت ۲) 🔘 نصّ عبارت محیى الدّین عربى بر امام زمان طبق عقیده شیعه امامیه‌ ۞. «حقّاً و حقیقةً مرا به شگفت در مى‌آورد در این مقام گفتارى كه شیخ عارف كامل محیى الدّین بن عربى در كتاب «فتوحات مكّیه» اش آورده است. وى در باب سیصد و شصت و ششم از این كتاب می‌گوید: ۞. خداوند خلیفه‌اى دارد كه خروج می‌كند. وى از عترت رسول الله از پسران فاطمه مى‌باشد كه نامش با نام رسول الله مطابقت دارد. جدّ او حسین بن علىّ بن أبى طالب است. مردم با او در میان ركن و مقام بیعت مى‌نمایند. در خِلقتش با رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم شباهت دارد، و در خُلقش از او پائین‌تر است. ۞. سعادتمندترین مردم كه از وجودش بهرمند مى‌شوند اهل كوفه مى‌باشند. او پنج سال یا هفت سال یا نه سال زندگى می‌كند. ۞. او جزیه و خراج را از كفّار ذمّى برمی‌دارد؛ و مردم را با شمشیر به خدا فرا مى‌خواند؛ و تمام مذهب‌ها را از روى زمین بر مى‌اندازد؛ بنابراین غیر از دین خالص چیز دیگرى باقى نمى‌ماند) دشمنان او مردمى هستند كه از علمائى كه فقط آنان را مجتهد می‌دانسته‌اند تقلید مى‌كنند، چون مى‌بینند كه او برخلاف رأى و فتواى ائمّه آنها حكم و فتوى می‌دهد؛ بنابراین از روى كراهت فرمان او را مى‌پذیرند از ترس شمشیر او. ۞. عامّه مسلمانان بیش‌تر از خواصّ آنها به او خشنود و مسرور می‌گردند. از میان اهل حقائق، عارفین به خدا از روى مشاهده باطنى و كشف قلبى كه به‌واسطه شناسائى خداوندى صورت می‌گیرد با او بیعت مى‌نمایند. ۞. او مُعینان و یاورانى دارد كه رجال الهى هستند. ایشان دعوت او را بر پا می‌دارند و او را نصرت و یارى مى‌نمایند. و اگر هر آینه شمشیر بر كفَش نبود، فقهاء فتوى به كشتنش می‌دادند؛ و لیكن خداوند ظهور او را با كرم و با بخشش و ایضاً با شمشیر و قهر توأم فرموده است؛ فلهذا هم از روى طمع به كرم او، و هم از روى خوف از شمشیر او حُكمش را بدون آنكه بدان ایمان داشته باشند قبول مى‌كنند، و امّا در دل خلافش را نیت دارند. و چون او بر خلاف مذاهب ائمّه شان حكم می‌دهد، درباره او معتقدند كه او در این حكم در گمراهى است. به جهت آنكه ایشان اعتقاد دارند كه: هم صاحبان اجتهاد و هم زمان اجتهاد سپرى شده است، و در عالَم، دیگر مجتهدى نمى‌تواند بوده باشد، و خداوند پس از ائمّه آنها كسى را كه داراى مرتبه اجتهاد باشد به وجود نمى‌آورد. ۞. و امّا كسى كه از روى عرفان الهى و شناخت خداوندى ادّعاى أحكام‌ شرعیه را بنماید، وى در نزد آنان مجنون و فاسد الخیال است. (در اینجا كلام محیى الدّین پایان مى‌پذیرد، و شیخ بهائى كه ناقل این مطالب از او بود می‌فرماید👇 ۞. تو در این مطالبِ محیى الدّین با چشم بصیرت تأمّل كن، و با دست بلند و دراز ـ نه كوتاه و قصیر 📚 منبع: کتاب #روح_مجرد| علامه طهرانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦

┄═﷽═┄ ✅ کلام حاج سید هاشم حداد (رض) در نفی خواطر ۞. می‌فرمودند: اگر نفى خواطر براى سالك خوب صورت گیرد، بالاخره وى را به عالم نیستى می‌رساند كه هستى محض است، به‌طورى كه دیگر نه تنها خاطره‌اى بر او وارد نمى‌شود بلكه ممكن نیست وارد شود. و چنان در عالم توحید مستغرق می‌گردد كه مجال نزول به كثرات را پیدا نمى‌كند و خطره‌اى بر او نمى‌گذرد؛ تو گوئى میان او و میان خواطر سدّ سكندر كشیده‌اند كه به هیچ‌وجه قابل شكاف و رخنه و ثلمه نمى‌باشد. ۞. در این حال است كه خاطرات با اجازه وى و با اذن نفسانى وى وارد مى‌شوند. یعنى اگر اجازه دهد خاطره‌اى بر ذهنش عبور مى‌كند، و إلّا فَلا ۞. و بنابراین، حال سالك در این حال با حال پیشین او كاملًا در دو جهت متعاكس قرار می‌گیرند. در وهله اوّل خواطر بدون اذن و رخصت او هجوم مى‌نمودند و زوایاى قلب را تصرّف می‌كردند و به قول ما كودتائى در دل او حاصل مى‌شد كه باید سالك با رنج و تعب مدّت‌ها زحمت بكشد تا بتواند حضور قلب‌ پیدا كند و خواطر را بالمرّه دفع نماید؛ ۞. ولیكن در این وهله سالك پیوسته با خدا و در حرم خداست و خاطره‌اى حقّ ورود ندارد. ممكن است روزها و ماه‌ها بگذرد و خاطره‌اى بر ذهنش مرور ننماید مگر خاطرات نیك و بدون ضرر كه لازمه زندگى و معیشت است، مثل لزوم آب آشامیدن در موقع عطش و پاسخ سلام دادن در موقع سلام كردن و أمثال ذلك. ۞. اینجاست كه فرق میان سالك راستین و مدّعیان سلوك واضح مى‌شود؛ و مرد وارد در حرم از شخص مدّعى ورود جدا می‌گردد؛ و آنكه به حقیقت عبادت و عبودیت پیوسته است با آنكه از روى تصنّع و خودساختگى بدون ادراك لذّت عبادت، خود را عابد و زاهد مى‌شمرد و به قیام و قعود و ركوع و سجود اشتغال مى‌ورزد، متمایز مى‌شود. ۞. وَ قُلْ لِقَتیلِ الْحُبِّ وَفَّیتَ حَقَّهُ‌ *** وَ لِلْمُدَّعى هَیهاتَ ما الْکحَلُ الْکحِلُ‌؛ «و به كشته راه عشق بگو: از عهده وفاى حقّ عشق برآمدى! و به مدّعى راه عشق بگو: هیهات از اینكه بتوانى از عهده وفاى حقّ عشق برآئى! هیچ‌گاه شخص سرمه به چشم كشیده و تصنّعاً مژگان را سیاه كرده، مانند شخص سیاه مژگان نخواهد بود.» 📚 منبع: کتاب #روح_مجرد| علامه طهرانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦

🎧  در محضر فقیه عارف حضرت آیت الله کمیلی خراسانی «حفظه الله» ✅ نفی خواطر| کتاب #روح_مجرد علامه طهرانی (رض) ۞. کتب نوشته شده در احوالات آیت الحق حاج سید هاشم حداد (رض) ۞. مجالس تفسیر سوره توحید علامه طهرانی ۞. نفی خواطر ⏱مدت زمان: ۰۰:۲۱:۲۸ 📆 تاریخ: ۱۴۰۲/۰۷/۲۲ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) @komeilyir|www.komeily.com ◦◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉◦