🔰روحانی بزرگترین مخالف رفع تحریمها میشود؟
🔹آمریکاییها با وقاحت تمام میگویند نمیپذیریم که ایران برداشته شدن تحریمها را راستیآزمایی کند و سپس به تعهدات هستهای اش بازگردد!
ایران یک بار همه تعهداتش را یکجا انجام داد و پس از راستیآزمایی آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نوبت به رفع تحریمها توسط آمریکا رسید که به قول جناب آقای صالحی دبه درآورد و آقای روحانی نیز در سخنرانی شهریور ۹۵ خود در سازمان ملل متحد زبان به اعتراف و اعتراض گشود که "تعلل ایالات متحده در اجرای تعهدات قانونیاش در ماههای گذشته اشتباهی راهبردی است که باید فوراً جبران شود".
🔸 آمریکا اما بدعهدیهایش را جبران نکرد و پس از روی کار آمدن ترامپ، پس از اینکه آقای روحانی به خانم موگرینی تضمین داد در صورت خروج آمریکا از برجام، ایران در این توافق خواهد ماند، واشنگتن با خیال راحت برجام را ترک کرد.
🔹اینک به نقطه سر خط رسیدهایم. ایران همچنان به بسیاری از تعهدات برجامی خود پایبند است، تنها چیزی که از برجام نصیبش شده، ولخرجیهای دهها میلیارد دلاری با توهم رفع شدن تحریمها و پولهایی است که بابت فروش نفت در بانکهای خریداران بلوکه شده است؛ و والبته حفرههای امنیتی به بزرگی فجایعی که در نطنز شاهدش بودیم.
🔸امروز جمهوری اسلامی ایران یک شرط منطقی دارد و آن این است که نمیخواهیم یک بار دیگر تعهداتمان را تمام و کمال انجام دهیم و ۹ ماه بعد رئیسجمهورمان در سازمان ملل سخنرانی کند و از تعلل آمریکا از انجام تعهداتش شکایت به بیخاصیتترین مجمع عالم ببرد! آمریکا باید تحریمها را بردارد و ایران پس از راستیآزمایی و مشاهده اثر این رفع تحریمها به انجام تعهداتش بازگردد. ایران یک بار ثابت کرده است که در انجام تعهداتش صادق است و آمریکا نیز ثابت کرده است که به تصریح آقای روحانی اهل تعلل است.
🔹باید گفت مخالف اصلی رفع تحریمها کسی است که از سیاست راستیآزمایی رفع تحریمها کوتاه بیاید. آقای روحانی اگر دغدغه رفع تحریمها را دارد، باید با توجه به سابقه برجام، محکم بر سر سیاست راستیآزمایی که حرف قطعی نظام است بایستد. اما اگر با نیش و کنایه در پی کوتاه آمدن نظام از این سیاست باشد، بدانیم که بزرگترین مخالف رفع تحریمها شخص آقای روحانی است.
#سیدیاسرجبرائلی
این حمایت رهبر حکیم انقلاب اسلامی از تولیدکنندگان لوازم خانگی، تکلیف مهمی بر روی دوش این عزیزان گذاشت که عبارتست از تخصیص دائمی بخشی از سود به تحقیق و توسعه با هدف داخلیسازی قطعات و ارتقای پیوسته کیفیت و فناوری. دولت باید ضمن جلوگیری از واردات، این تکلیف را الزام و بر آن نظارت کند.
دولت ابزارهای حمایتی بسیاری در اختیار دارد که کنترل واردات و اعطای تسهیلات مالی و غیرمالی از آن جملهاند. همه این حمایتها از محل منابع عمومی یعنی بیتالمال انجام میشود. این حمایت صرفا زمانی توجیه دارد که دولت میان منافع بخش خصوصی و منافع ملی پیوند برقرار کند. این پیوند، زمانی برقرار میشود که تولیدکننده در ازای حمایتی که دریافت میکند، مکلف به اقداماتی در راستای منافع ملی شود که سرمایهگذاری برای ارتقای فناوری یک مورد مهم آن است.
بخش خصوصی موتور محرک اقتصاد است و دولت در نسبت با آن باید نقش حامی، هادی و ناظر را ایفا کند. در فصل دوم کتاب دولت و بازار، در قالب نظریه حمایت هوشمند، الگویی برای ایفای نقش دولت در اقتصاد ارائه کردهام که دعوت میکنم مطالعه بفرمایید.
#سیدیاسرجبرائلی
🆔 @komeiyl20