به‌شادیِ‌مردم‌اعتماد‌مکن‌ ، برف. تا‌‌میباری‌ ، نعمتی ! چون‌بنشینی‌بر‌زمین‌به‌لعنتشان‌دچاری .. آخر‌ببین‌چه‌جهان‌بدی‌‌ست. آفتاب‌را‌داوریِ‌تو‌قرار‌داده‌اند‌ و‌تو ، با‌پایی‌لرزان‌به‌زمین‌می‌نشینی‌ پیداست‌که‌می‌شکنی‌‌برف. آب‌شو‌ ..‌ آب‌شو‌ ، موسیقیِ‌منجمد . و‌بیا‌و‌ببین‌رنج‌را‌تو‌کشیدی‌ . . .

غزل لطف خداوند است اهل دل خبر دارند غزل خوب است در وصف امیرالمؤمنین باشد ..((((:

اگر کوه‌ها متزلزل شدند؛ تو پایدار بمان! ‌دندان‌هایت را بهم فشار ده؛ سرت را به عاریتِ خدا بسپار؛ قدم‌هایت را چونان میخ در زمین استوار کن و بدان که پیروزى از جانب خداوند سبحان است(: -مولا علی- ‌ ‌

بر دنیایی که مانند خواب های پریشان شب می گذرد شکیبا باش ...! +امیرالمؤمنین‌علی‌علیه‌السلام

‌

از اینجا به بعد بخونید.. شاید حرفی باشه که خیلی‌ها نیاز دارن بشنون!