کنجِخلوت...!
به دوری تا به کِی ما را چنین مهجور میداری؟(:
به دردهای دل من امید درمان نیست
خدا نصیب کند تربتِ شفای تو را...(:
دلگرمی تو میشود این شعرها...نخند!
شاید شبی به آتش غم سوختی تو هم
#امیرحسین_پورعزیز
اگر چه حالِ مرا دیده بود با تو نگفت
چه خوب میشد اگر قاصدک خبرچین بود ...
#نفیسه_سادات_موسوی
بیابانیست مالامالِ دل، تا خیمهیِ لیلی
بسا مجنونِ سرگردان در این ریگ روان گم شد!
#قصابکاشانی
هدایت شده از شِیخ .
فراق، جانکاه است.
دردیست درمان ناشدنی.
گاهی وصال هم نمیتواند زخم عمیقِ ناشی از دوری را تسکین ببخشد. درد اگر به استخوان برسد، خانمان سوز است و با یک نگاه لطیف و چهار کلمه حرفِ حساب، التیام نمیباید. هر تجربهی تلخِ محزونی، به اندازه خود بزرگ است اما درد دوری و از دست دادن و فراق، هزار درد است و عظمتش تا آن سر دنیا میرسد.
آدمهایی که با دوری مدارا میکنند، صبور و خودساخته اند. و اِلا کمر آدمی را دلتنگی میشکند و انسان مغموم، دائما در نوسان است. در قعر خوشحالی، غمی عمیق دارد و در هنگام اندوه، غمی عمیقتر...
یعنی گاهی برای تعریف اندوهِ انسان، نمیتوان انتهایی در نظر گرفت که هر غم، بابی برای رسیدن به اندوهی عظیمتر است.
بگذریم!
دنیا محل زجر آدمیان است. آمده اند تا با نوشیدن این تلخیِ بیمثال، کیمیای وجودشان را پیدا کنند. اما گاهی، بهای رسیدن به آن کیمیا، بهای بسیار زیادیست.
کاش خداوند از دست دادن ها را
از حیات بشر حذف مینمود.
تلخ است که داشته باشی، و بعد
از دست بدهی ..
✍🏻 طلبهیجوانِحزباللهی
نیمه شب، خلوتی با خود و خدا
هدایت شده از - مکتبمرتضیٰعلی🇵🇸 -
یک بغل، مادر
دوای این همه درد و بلاست
مادر عالم! دعایی،
رنجمان بیانتهاست..