خانم... آقا... میشه چند دقیقه وقتت رو بهم بدی؟ با شمام! دقیقا شما... سلام. تا حالا سعی کردم پیرامون بحث #حجاب صحبت نکنم. چون تحلیل ها زیاد هست و الحمدلله همه هم تحلیل گر. این بار بخاطر یه موضوع تخصصی تصمیم گرفتم این بحث رو باز کنم. شاید به گوش یه مسئول یا نهاد خورد. ممکنه یه کم طولانی باشه ولی صبوری کن و با من جلو بیا. در مورد اتفاقی که رخ داده هممون غصه داریم. چه #مهسا_امینی بود، چه هرکسی دیگه، هیچ وقت ما از مرگ عزیزانمون خوشحال نخواهیم بود. بی تفاوت هم نیستیم! حتی اگر اون فرد یا هر فردی علاقه ای به رعایت قوانین جامعه نداشته باشه. او هموطن ما بود. پاره دل ایران بود. روحش شاد. و اما بعد... این اتفاق شاید برای یک بار هم که شده مسئولین رو به این آگاهی برسونه که از ابتدا یک بار دیگه در بحث #حجاب تجدید نظر کنند. صبرکن! تجدید نظر به معنای رد کردن نیست. زود قضاوت نکن! به عقیده حقیر مقوله «حجاب شرعی» در جمهوری اسلامی به یک بن بست رسیده. یعنی از حالت تاثیر گذاری به اسم امر به معروف دیگه خارج شده. و بهتره که با نگاه شرعی و دینی بهش نگاه نکرد. چطوری بهش نگاه کرد و در آخر میگم. شاید در برهه های اولیه انقلاب با کار فرهنگی صحیح می‌شد جلوی این حجم از وخامت بی حجابی رو گرفت، منتها در حال حاضر خیر! چرا که در بحث فرهنگی بدون تعارف ما باخته ایم. در عرصه رسانه ای و تربیتی و آموزشی و تبلیغی نتونستیم دین حقیقی رو به نسل های امروزی باورمند کنیم و اونجور که باید تاثیر بذاریم. حالا بی انصافی نکنم و نگم که هیچی نتونستیم! منتها چشم گیر و همه جانبه نبوده. چرا که اگر اثر گذار بود، قطعا وضع فعلی جامعه این نبود. پس این نکته رو اول داشته باشید که ما از خیر کار فرهنگی گذشتیم. درسته که کار فرهنگی رو نباید رها کرد و باید بیشتر کار کرد ولی کار فرهنگی در این دوره حداقل یک پروژه چند ده ساله است. هالیوود که یک شبه به این جا نرسیده. ماهم یک شبه نمیتونیم کار فرهنگی کنیم و بحث حجاب رو حل! اینو تا اینجا داشته باشید. پس حل مسئله رعایت حجاب در جامعه در این دوره حقیقتا مشکله. هرکی هم ادعا می‌کنه راه حل قطعی و فوری و سریع و انقلابی داره به نظرم لاف میزنه. متاسفانه این مسئله رشته ای شده که به سمت بیزاری از دین هم میره، چون با سیاست عجین شده. البته علت این بیزاری رسانه است. که بهش اشاره خواهم کرد. مشکل کجاست؟ مشکل قرائت های مختلف هست. ببینید دوستان! حجاب که یک واجب الهیه، مثل مسائل اعتقادی دیگه یعنی توحید و نبوت و نماز و روزه که یک امر کاملا شخصی هستن و لا اکراه فی الدینه، نیست. نه آقا نیست. اینو به مردم بگید. ۱_ حجاب هم یه حکم شخصی و فردیه و هم اجتماعی! یعنی به منِ تنها ربط نداره. اگر به دید صرفا یک باور شخصی یا بهتر بگم یه اعتقاد شخصی بهش نگاه کنیم و بیخیالش بشیم، راه ورود به جرائم خاص رو باز می‌ذاره. چطوری؟ راهی که غرب رفته دیگه. در بی بند و باری و روابط نامشروع و از بین رفتن بنیان خانواده و... اشکالش اینه که با رهاکردنش باید وارد فاز جرم انگاری بشی و ملت رو مجازات کنی. مثالش میشه این: «گوشت رو بذاری جلوی گربه و بگی نخور. بعد هم که خورد، کتکش بزنی بگی چرا خوردی؟ نباید می‌خوردی» ته تهش میشه چی؟ فرد بی حجاب دقیقا داره زمینه سازی می کنه برا اون فعل مجرمانه. یعنی زنا و لواط و... مگه می‌شه حکومت نسبت بهش بی تفاوت باشه؟ یعنی حکومت رها کنه تا بعد اکثریت همه مرتکب جرم بشن و آخر خودش مجبور بشه حد زنا رو جاری کنه؟ بگیره شش هزار نفر رو سنگسار کنه؟ تازه بعد از اینکه کار از کار گذشت بگیره نفری ۱۰۰ضربه شلاق بزنه یا اعدام و تبعید کنه؟ خب دیوانه است مگه؟ از قبل جلوی این جرم بزرگ رو می گیره. اینجاست که بُعد قانونی حجاب سردر میاره. ۱_۱ بذارید همین جا یه نکته رو عنوان کنم. ممکنه این ایراد وارد بشه که کی گفته با بی حجابی قرار مردم مرتکب جرم زنا و... بشن؟ چه دلیلی هست؟ خب نمونه اش رو ما جلوی چشممون داریم. غرب تو این مسئله چطوره؟ روابط نامشروع چقدر فراگیره؟ بچه هایی که معلوم نیست پدراشون کیه. اگر قرار بود به حکم اسلام باهاشون رفتار بشه که کلا جامعه غربی از دم باید مجازات می‌شدن. ممکنه بازهم گفته بشه راه حلش آموزش به مردان هست که نگاه نکنن.(از اون حرفاست) 🙄 تصور کنید جامعه ای که مردانش سراشون تو آسمونه یا روی زمین و هر دم ممکنه پهن زمین شن. یه آدم گرسنه جلوش پلو گوشت بذار و بگو روتو کن اونور نخور! عجب مجاهد فی سبیل اللهی!!! تا تربیت چنین مردمی قرن ها فاصله داریم. مگر در زمان حکومت عدل الهی که چشم ها بینا میشن و عقول بالغ چنین اتفاقی رخ بده. ممکنه بعضی خانم ها بگن که عجب بی جنبه هایی. حالا یا بی جنبه ان یا هرچی! این خلفت و فطرت خداست. همینی که هست. چه کنیم؟ 👇👇👇👇👇