محبت افراطی نکنیم
نهی از زیاده روی در محبت می تواند اشاره به برخی از کارها باشد که نه تنها واقعیت آن محبت نیست؛ بلکه جفا در حق فرزند است.
مثلاً به اسم محبت، استقلال را از بچه ها بگیریم؛ به گونه ای که در انجام کارهای خود به قدری وابسته به والدین باشند که از عهدهٔ کارهای خودشان برنیایند یا به بهانهٔ محبت، اجازهٔ هر کاری را به آنها بدهیم؛ حتی کارهایی که برایشان خطرناک است، چه خطر جسمی و چه خطر روحی.
گاهی فرزند کار اشتباهی انجام می دهد که به برخورد تند از سوی ما نیاز دارد؛ اما محبت اجازهٔ تندی به ما نمی دهد. این دلسوزی خود نوعی افراط در محبت محسوب می شود.
گاهی هم مادر باید کار زشت فرزند را به پدر اطلاع دهد تا او از اقتدار خویش برای بازداشتن فرزند از آن کار استفاده کند؛ اما محبت، به او اجازهٔ چنین کاری را نمی دهد و فرزند هم در آن کار زشت، پیش روی می کند. این هم افراط در محبت است.
📚 کتاب من دیگر ما
[استاد عباسی ولدی]
join @koodak_tarbiaat
وقتی مادر بچه را از پدر می ترساند،
دو تا مشکل پیش می آید:
اول اینکه یعنی:
«عزیزم، من ضعیف و بی عرضه ام،
باید وایستی پدرت تو رو درست کنه»
دوم اینکه وحشت ایجاد می کنیم،
زمانی که این پسر یا دختر نیاز به
پدر دارد، دیگر پدر ندارد. چون از او
می ترسد رابطه قطع است. دوره ی نوجوانی، آنجاست که متوجه اشتباهمان می شویم. بچه ها را تحقیر نکنید.
[استاد سلطانی]
Join @koodak_tarbiaat
به جای نابغه، خوشبخت تربیت کنید.
خانواده ها می خواهند کودکشان را فلان کلاس و موسسه ثبت نام کنند تا نابغه شود و بعد از کلی رفت و امد ، نتیجه ای جز خشم و اضطراب و افسردگی برای کودکشان ندارد.
گیریم که کودک شما بتواند یک عدد 8 رقمی را در یک عدد 5 رقمی ضرب کند و جوابش را در یک صدم ثانیه بگوید، یا بتواند در 15 سالگی لیسانس بگیرد، یا حافظ کل دیوان حافظ و سعدی و مولانا شود آیا آن وقت می تواند درست زندگی کند؟ از زندگی لذت ببرد؟ مسایلش را حل کند؟ درست تصمیم بگیرد؟ دوست پیدا کند؟ اصلا می تواند بخندد؟
کودکان ما نیازی به نابغه شدن ندارند، اما نیاز دارند که بدانند چگونه زندگی کنند.
Join @koodak_tarbiaat
یکی دیگر از نکاتی که #قبل_از_بارداری باید رعایت شود، "مدیریت کلام" است. پرهیز از تکلم در حین انعقاد نطفه. چرا که در روایت است که تکلم حین انعقاد نطفه ممکن است منجر به لال شدن کودک شود. ممکن است تکلم جهش ژنی ایجاد کند و باعث این امر شود.
عامل دیگر که باید رعایت شود "مدیریت تفکر" است.
مردی نزد امیر المومنین علیه السلام آمد و گفت یا اباالحسن شما قضاوت کنید٬ من و همسرم این طور سیاه چهره نیستیم ولی فرزندمان سیاه چهره شده است. حضرت فرمودند؛ ای مرد آیا هنگامی که نزد همسرت بودی به زن سیاه چهره ای فکر کردی؟ مرد گفت بله. حضرت فرمود؛ همین فکر تو باعث شد که این بچه اینگونه شود.
حتی ممکن است که نوع تفکر هم جهش ژنی ایجاد کند. نوع تفکر پدر و مادر در حین انعقاد نطفه خیلی مهم است. لذا همیشه تفکرتان در آن لحظه این باشد که خداوند به شما فرزند صالح و شایسته و سالمی عطا کند. این تفکر بهترین نوع تفکر است یعنی خیر دنیا و آخرت با همین است و پدر و مادر فکرشان را جای دیگر نبرند.
گاهی متأسفانه به خاطر گسترش رسانه و ماهواره می بینیم به دلیل دیدن تصاویر غیر اخلاقی و نامناسب زن و مرد ممکن است تفکرشان برود سراغ آن صحنه هایی که دیده اند و این خیلی می تواند آسیب بزند.
[استاد تراشیون]
join @koodak_tarbiaat
یکی دیگر از مواردی که باید در قبل از بارداری رعایت شود، "انتخاب زمان مناسب برای فرزند دار شدن" است. هیچ شکی نیست که زمان مناسب اثر می گذارد. مثلا پدر اسکندر مقدونی یک فرد ستاره شناس بوده. او به این نتیجه می رسد که در مطالعات علمی٬ فلان سیاره در فلان موقعیت اگر قرار بگیرد٬ (واین در آموزه های دینی خودمان هم هست) اگر آن شب فرزندی تشکیل شود فرزندش دانشمند می شود. او برای همسرش این این مطلب را بیان می کند و ظاهرا ۷۰ سال یک بار این سیاره در این موقعیت با زمین قرار می گیرد.
اتفاقا خواهر همسرش هم که شنیده بود این مطلب نجومی را، دقت می کند و همان شب نطفهٔ بچه ای تشکیل می شود که همین جناب خضر نبی علیه السلام است و فرزند این ها می شود اسکندر مقدونی. لذا گاهی توجه به برخی از این نکات تأثیر دارد و این که می گوییم باید برنامه ریزی کرد٬ به این معنا نیست که اگر این طور عمل نکنند، کودک لزوما بد می شود. خوب است که انسان این دقت ها را داشته باشد.
نبی اکرم صلی الله علیه و آله قبل از اینکه وجود مبارک حضرت زهرا سلام الله علیها تشکیل شود٬ روزه می گیرند و شب از میوهٔ بهشتی برای حضرت آورده می شود و حضرت تناول می کنند. معلوم می شود این دقت ها بوده است.
[استاد تراشیون]
Join @koodak_tarbiaat
مرحوم حاج اسماعیل دولابی (ره) :
از حدیث کسا ، ادبِ صحبت کردن با فرزندان و شوهر و همسر را بیاموزید.
وقتی می خواهید از منزل خارج شوید ، اهل خانه را خشنود کنید و بیرون بیایید. وقتی هم خواستید وارد خانه شوید، بیرون در استغفار کنید و صلوات بفرستید، هر ناراحتی که دارید بیرون بگذارید و با روی خوش داخل [خانه] شوید.
اهل خانه هم با روی خوش به استقبال شما بیایند. کمال زن و مرد در این است.
Join @koodak_tarbiaat
مادر بزرگ برایم از سفر هدیه آورده بود؛ جعبهی کادو را که باز کردم، از خوشحالی بالا و پائین میپریدم و فریاد میزدم... آخ جون... آتاری!
آن روزها هر کسی آتاری نداشت؛ تحفهای بود برای خودش! کارم شده بود صبح تا شب در دست گرفتن دستهی خلبانی آتاری و هواپیما بازی کردن. مدتی گذشت و من هر روزم را با آتاری بازی کردن شب میکردم و هر چه میگذشت بیشتر از قبل دوستش داشتم.
خوشحالترین کودک دنیا بودم...
تا اینکه یک روز خانهی یکی از اقوام دعوت شدیم؛ وارد خانه که شدم چشمم خورد به یک دستگاه جدید که پسر آن خانواده داشت. بهش میگفتند میکرو.
آنقدر سرگرم بازی شدیم که زمان فراموش شد. خیلی بهتر از آتاری بود. خیلی...! بازیهای بیشتری داشت؛ دستهی بازی دکمههای بیشتری داشت؛ بازیهایش بر عکس آتاری یکنواخت نبود و داستان داشت. تا آخر شب قارچخور بازی کردم و هواپیمای آتاری را فراموش کرده بودم.
به خانه که برگشتیم دیگر نمیتوانستم آتاری بازی کنم. دلم را زده بود. دیگر برایم جذاب نبود. مدام آتاری را با میکرو مقایسه میکردم. همش به این فکر میکردم که چرا من نباید میکرو داشته باشم ولی یک بار نشد بگویم چرا من آتاری دارم و دیگران ندارند.
امروز که در انباری لای تمام خرت و پرتهای قدیمی آتاریام را دیدم فقط به یک چیز فکر کردم... ما قدر داشته هایمان را نمیدانیم. آنقدر درگیر مقایسه کردنشان با دیگران میشویم تا لذتشان از بین برود و دلزدهمان کند. داشتههای دیگران را چوب میکنیم و میزنیم بر سر خودمان و عزیزانمان و به این فکر نمیکنیم داشتههای ما شاید رویای خیلیها باشد. زندگی به من یاد داد مقایسه کردن همه چیز را خراب میکند.
✍ حسین حائریان
Join @koodak_tarbiaat
بچه ها خنده های بی معنا را دوست دارند. ما برای اینکه بخندیم، باید برنامه ساخته بشه و کلی تو سر و کله هم بزنن، باید برنامه طنز باشد و..
خنده های ما بزرگترها عاقلانه است. کودکانه نیست. ما نیاز داریم زمانهایی در طول روز عقل و آبروی کاذبمون رو تعطیل کنیم و کودک باشیم. به کودک درونمون، به معصومیت درونمون فرصت بدیم بیاد با کودکمون بازی کنه. اونوقت بچه ها به امنیت می رسند و میفهمند که حامی دارند. حامی شان هم آگاهه که اینا چی میخواند. پس در خانه فضای کودکانه باید باشه.
[استاد سلطانی]
join @koodak_tarbiaat
📌خانوادۀ خوب، فرزند صالح
اصلیترین ثمرۀ زندگی مشترک، فرزند است؛
☘️ثمرهای که میتواند انسان را به سعادت برساند و زندگی را برای او تبدیل به بهشت کند.
📛از آن سو، فرزند بد، زندگی را برای انسان، به جهنّم تبدیل کرده، لکّۀ ننگی برای پدر و مادر خویش میشود.
✅بسیاری از ما در دنیای امروز به دنبال پیدا کردن راهی هستیم که بتوانیم به بهترین و راحتترین شیوه، فرزندان سالم و صالحی را تربیت کنیم.
✖️فضای بیرون از خانه، محیط امنی نیست.
در وضعیت کنونی، محیط خارج از خانواده، پُر از عواملی است که میتواند فرزند ما را از هستی ساقط کند.
🔔اگر کسی چشم بینایی برای دیدن عوامل ضدّ تربیتی در جامعه و گوش شنوایی برای شنیدن زنگ خطر داشته باشد، معنای تربیت شدن فرزند در محیط خارج از خانه را میفهمد.
وقتی هم این زنگ خطر را شنید، تمام همّتش را به کار میبندد که محیط خانه را محیطی سرشار از صمیمیّت و محبّت کند.
📚 کتاب تا ساحل آرامش، کتاب اول، صفحه25
🖋استاد عباسی ولدی @abbasivaladi
#تا_ساحل_آرامش
#فانوس_دانایی
#شناختهای_لازم_در_زندگی_مشترک
join @koodak_tarbiaat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 کلیپ
والدین سختگیر🔚کودکان دروغگو‼️
هرگز؛
بچهها دروغگوبه دنیا نمیآن
🔍دلایلش رو توی خودت پیدا کن (پسترو به همسرت بفرست)
join @koodak_tarbiaat
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
یکی از ارزش های لباس را گفتیم که برای راحتی. خوب چه اشکالی دارد که بچه ها در جشن ها لباس راحت بپوشند و شکل بزرگترها نشوند، حتی دوسه دست لباس برایشان ببریم و فرصت بازی و خوش گذشتن برای آن ها فراهم کنیم و نه خودمان حرص بخوریم و نه عروسی را به کودک زهرمار کنیم که جُنب نخور کثیف میشه، پاره میشه و....
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شدن به جای حرص خوردن، ذوق کنیم و ناراحتی ایجاد نکنیم. قبلاً هم گفتیم که همه چیز در زندگی حول محور رشد است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم. (ادامه دارد)
#شخصیت
[استادسلطانی]
@koodak_tarbiaat
حال که فرزندانمان بزرگ شده، فضای منزل مان خالی از نقاشی های کودکانه شده...
دیگر اثری از شکلک های خندان بر روی دیوارهای خانه، حک کردن اسامی بر روی پارچه ی دسته ی مبل ها و طرح های لرزان انگشتی بر روی شیشه های بخار گرفته ی پنجره های خانه، وجود ندارد.
پس امروز برای نوجوانت بهترین لحظات را ثبت کن تا حسرتی برای فردایت
Join @koodak_tarbiaat
در دانشکدههای فنی یا پزشکی به دانشجو نمیگویند که این کار یا آن کار را نکن تا بعد از 7 سال دکتر یا مهندس شوی. بلکه میگویند که چه کاری را بکن. پدری و مادری فقط آموختن کار خوب به فرزندش است. ما متأسفانه فکر میکنیم که پدری و مادری فرماندهی است.
باید بچه را مسئول بار آورد تا جوابگوی کار خودش باشد و احساس استقلال کند. روزی که به عنوان پدر و مادر به فرزندمان میگوییم این کار یا آن کار را بکن نتیجه اش این خواهد بود که وقتی درمدرسه میگویند که این تکلیف را در خانه انجام دهید کودک اصلأ فکر نمیکند که این تکلیف خودش است بلکه میگوید این تکلیف پدر و مادرم همراه با جنگ است.
به عنوان مثال، در مورد مسواک زدن، اصلأ نباید به کودک بگوییم که مسواک بزن بلکه باید خودمان عمل مسواک زدن را طوری با لذت و سر و صدای توأم با شادی انجام بدهیم که کودک خودش هم (ولو دو روز بعد) به سر شوق بیاید که مسواک بزند. وقتی کودک خودش خواست که مسواک بزند آن موقع به کودک بگوییم چون مسواک نداری باید صبر کنی تا فردا برایت مسواک بخریم و همه با هم مسواک بزنیم.
🌿 @koodak_tarbiaat