مرحوم حاج اسماعیل دولابی (ره) :
از حدیث کسا ، ادبِ صحبت کردن با فرزندان و شوهر و همسر را بیاموزید.
وقتی می خواهید از منزل خارج شوید ، اهل خانه را خشنود کنید و بیرون بیایید. وقتی هم خواستید وارد خانه شوید، بیرون در استغفار کنید و صلوات بفرستید، هر ناراحتی که دارید بیرون بگذارید و با روی خوش داخل [خانه] شوید.
اهل خانه هم با روی خوش به استقبال شما بیایند. کمال زن و مرد در این است.
Join @koodak_tarbiaat
مادر بزرگ برایم از سفر هدیه آورده بود؛ جعبهی کادو را که باز کردم، از خوشحالی بالا و پائین میپریدم و فریاد میزدم... آخ جون... آتاری!
آن روزها هر کسی آتاری نداشت؛ تحفهای بود برای خودش! کارم شده بود صبح تا شب در دست گرفتن دستهی خلبانی آتاری و هواپیما بازی کردن. مدتی گذشت و من هر روزم را با آتاری بازی کردن شب میکردم و هر چه میگذشت بیشتر از قبل دوستش داشتم.
خوشحالترین کودک دنیا بودم...
تا اینکه یک روز خانهی یکی از اقوام دعوت شدیم؛ وارد خانه که شدم چشمم خورد به یک دستگاه جدید که پسر آن خانواده داشت. بهش میگفتند میکرو.
آنقدر سرگرم بازی شدیم که زمان فراموش شد. خیلی بهتر از آتاری بود. خیلی...! بازیهای بیشتری داشت؛ دستهی بازی دکمههای بیشتری داشت؛ بازیهایش بر عکس آتاری یکنواخت نبود و داستان داشت. تا آخر شب قارچخور بازی کردم و هواپیمای آتاری را فراموش کرده بودم.
به خانه که برگشتیم دیگر نمیتوانستم آتاری بازی کنم. دلم را زده بود. دیگر برایم جذاب نبود. مدام آتاری را با میکرو مقایسه میکردم. همش به این فکر میکردم که چرا من نباید میکرو داشته باشم ولی یک بار نشد بگویم چرا من آتاری دارم و دیگران ندارند.
امروز که در انباری لای تمام خرت و پرتهای قدیمی آتاریام را دیدم فقط به یک چیز فکر کردم... ما قدر داشته هایمان را نمیدانیم. آنقدر درگیر مقایسه کردنشان با دیگران میشویم تا لذتشان از بین برود و دلزدهمان کند. داشتههای دیگران را چوب میکنیم و میزنیم بر سر خودمان و عزیزانمان و به این فکر نمیکنیم داشتههای ما شاید رویای خیلیها باشد. زندگی به من یاد داد مقایسه کردن همه چیز را خراب میکند.
✍ حسین حائریان
Join @koodak_tarbiaat
بچه ها خنده های بی معنا را دوست دارند. ما برای اینکه بخندیم، باید برنامه ساخته بشه و کلی تو سر و کله هم بزنن، باید برنامه طنز باشد و..
خنده های ما بزرگترها عاقلانه است. کودکانه نیست. ما نیاز داریم زمانهایی در طول روز عقل و آبروی کاذبمون رو تعطیل کنیم و کودک باشیم. به کودک درونمون، به معصومیت درونمون فرصت بدیم بیاد با کودکمون بازی کنه. اونوقت بچه ها به امنیت می رسند و میفهمند که حامی دارند. حامی شان هم آگاهه که اینا چی میخواند. پس در خانه فضای کودکانه باید باشه.
[استاد سلطانی]
join @koodak_tarbiaat
📌خانوادۀ خوب، فرزند صالح
اصلیترین ثمرۀ زندگی مشترک، فرزند است؛
☘️ثمرهای که میتواند انسان را به سعادت برساند و زندگی را برای او تبدیل به بهشت کند.
📛از آن سو، فرزند بد، زندگی را برای انسان، به جهنّم تبدیل کرده، لکّۀ ننگی برای پدر و مادر خویش میشود.
✅بسیاری از ما در دنیای امروز به دنبال پیدا کردن راهی هستیم که بتوانیم به بهترین و راحتترین شیوه، فرزندان سالم و صالحی را تربیت کنیم.
✖️فضای بیرون از خانه، محیط امنی نیست.
در وضعیت کنونی، محیط خارج از خانواده، پُر از عواملی است که میتواند فرزند ما را از هستی ساقط کند.
🔔اگر کسی چشم بینایی برای دیدن عوامل ضدّ تربیتی در جامعه و گوش شنوایی برای شنیدن زنگ خطر داشته باشد، معنای تربیت شدن فرزند در محیط خارج از خانه را میفهمد.
وقتی هم این زنگ خطر را شنید، تمام همّتش را به کار میبندد که محیط خانه را محیطی سرشار از صمیمیّت و محبّت کند.
📚 کتاب تا ساحل آرامش، کتاب اول، صفحه25
🖋استاد عباسی ولدی @abbasivaladi
#تا_ساحل_آرامش
#فانوس_دانایی
#شناختهای_لازم_در_زندگی_مشترک
join @koodak_tarbiaat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 کلیپ
والدین سختگیر🔚کودکان دروغگو‼️
هرگز؛
بچهها دروغگوبه دنیا نمیآن
🔍دلایلش رو توی خودت پیدا کن (پسترو به همسرت بفرست)
join @koodak_tarbiaat
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
یکی از ارزش های لباس را گفتیم که برای راحتی. خوب چه اشکالی دارد که بچه ها در جشن ها لباس راحت بپوشند و شکل بزرگترها نشوند، حتی دوسه دست لباس برایشان ببریم و فرصت بازی و خوش گذشتن برای آن ها فراهم کنیم و نه خودمان حرص بخوریم و نه عروسی را به کودک زهرمار کنیم که جُنب نخور کثیف میشه، پاره میشه و....
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شدن به جای حرص خوردن، ذوق کنیم و ناراحتی ایجاد نکنیم. قبلاً هم گفتیم که همه چیز در زندگی حول محور رشد است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم. (ادامه دارد)
#شخصیت
[استادسلطانی]
@koodak_tarbiaat
حال که فرزندانمان بزرگ شده، فضای منزل مان خالی از نقاشی های کودکانه شده...
دیگر اثری از شکلک های خندان بر روی دیوارهای خانه، حک کردن اسامی بر روی پارچه ی دسته ی مبل ها و طرح های لرزان انگشتی بر روی شیشه های بخار گرفته ی پنجره های خانه، وجود ندارد.
پس امروز برای نوجوانت بهترین لحظات را ثبت کن تا حسرتی برای فردایت
Join @koodak_tarbiaat
در دانشکدههای فنی یا پزشکی به دانشجو نمیگویند که این کار یا آن کار را نکن تا بعد از 7 سال دکتر یا مهندس شوی. بلکه میگویند که چه کاری را بکن. پدری و مادری فقط آموختن کار خوب به فرزندش است. ما متأسفانه فکر میکنیم که پدری و مادری فرماندهی است.
باید بچه را مسئول بار آورد تا جوابگوی کار خودش باشد و احساس استقلال کند. روزی که به عنوان پدر و مادر به فرزندمان میگوییم این کار یا آن کار را بکن نتیجه اش این خواهد بود که وقتی درمدرسه میگویند که این تکلیف را در خانه انجام دهید کودک اصلأ فکر نمیکند که این تکلیف خودش است بلکه میگوید این تکلیف پدر و مادرم همراه با جنگ است.
به عنوان مثال، در مورد مسواک زدن، اصلأ نباید به کودک بگوییم که مسواک بزن بلکه باید خودمان عمل مسواک زدن را طوری با لذت و سر و صدای توأم با شادی انجام بدهیم که کودک خودش هم (ولو دو روز بعد) به سر شوق بیاید که مسواک بزند. وقتی کودک خودش خواست که مسواک بزند آن موقع به کودک بگوییم چون مسواک نداری باید صبر کنی تا فردا برایت مسواک بخریم و همه با هم مسواک بزنیم.
🌿 @koodak_tarbiaat
خانواده های تک والد
در اکثر موارد جدایی ها، فرزند با مادر زندگی می کند. در این صورت، پیوند شدید مادر و دختر می تواند این خطر را در پی داشته باشد که او همیشه پیش مادرش بماند. دختر کوچولو می تواند نقش حامی را داشته باشد و همیشه وابسته به مادر است که این مسئله می تواند زمینه ساز مشکلاتی از قبیل عدم شناخت و اعتماد به نفس در این بچه ها باشد. بسیار مهم است که مفهوم پدر را در قالب کلمات به بچه بیاموزیم و بگذاریم تا وجود شخصی دیگر مانند دایی، پدربزرگ، همسر جدید مادر و... را به جای پدر در کنار خود حفظ کند. بچه به پدر و مادر نیاز دارد. آنها نقش های متفاوتی در زندگی او دارند و هیچ کدام نیز نمی تواند در غیاب دیگری، جای او پر کند.
@koodak_tarbiaat
دوره دبستان، دوره بلوغ جنسی در دختران است. و پسران در دوره راهنمایی. اگر ما به این مسئله توجه نکنیم خیلی آسیب به بچه هامون می زنیم و متاسفانه نکته بد، اینکه در این سالها همه حواس ما فقط دنبال درس بچه هاست، کلاس تقویتی، چه نمره ای گرفته، کجا اردو رفته؟ درس، معلم، کتاب، کتاب اضافه و...
کمتر جایی دیدم که در مدرسه زنگ حمایت عاطفی و درک احساسات داشته باشند. معلم نیم ساعت اول رو به بچه ها بگه: بچه ها، پنجشنبه، جمعه تعطیل بودید، حالا اونایی که خوشحال بودند بیان بگن چکار کردند چرا خوشحال بودند، کیا غصه خوردن؟ یا عصبانی شدن؟ چند تا مدرسه را می شناسید که این کار را بکنند.؟ البته بعضی ها می کنند ولی ذوقیه.
[استاد سلطانی]
join @koodak_tarbiaat
یکی از حاضرین سوءال کردند که: من به دخترم میگم که نباید پایش لخت باشد ولی او اصرار دارد که مثل سایر بچه ها جوراب شلواری نپوشد و پایش لخت باشد؟
استاد سلطانی: اولین و مهمترین مسئله در پوشیدن لباس این است که خود ما چه الگویی هستیم. خود ما هم در منزل اجازه نداریم که هر لباسی دلمان خواست بپوشیم.
در بحث تربیت جنسی راجع به این موضوع صحبت شد وقتی اصل، اصول، ارزش ومهارت ها برای ما مشخص باشند، لباس پوشیدن یک مهارت است، حال ارزش های آن برای ما چیست؟ یکی از ارزش ها سادگی است، یکی دیگر پوشیدگی و حجاب است. ما در خانه هم نمی توانیم هر طور که می خواهیم بپوشیم. مواقعی که تنها هستیم یا با همسرمان هستیم یا فرزندمان هست و یا زمانی که مهمان داریم، هر کدام یک جور لباس نیاز دارد.
مگر پدرو مادر محرم نیستند؟ ولی وقتی به منزل ما می آیند باز هم همان طور که تنها هستیم لباس می پوشیم؟ ارزش ها نباید بازدارنده باشند بلکه باید در حد تعادل باشند. تنها جایی که پوشش هیچ نوع محدودیتی ندارد بین زن و شوهر است چون عمیق ترین محرمیت بین این دو است. و غیر از آن ما با محدودیت روبه رو هستیم و با تمام محارم دیگر محدودیت پوشش داریم و اصلاً نمی شود که محدودیت نباشد.
بنابراین ما یک ارزش در جامعه داریم به نام « پوشش » که بر پایه ی این ارزش باید مهارت لباس پوشیدن داشته باشیم. روی این موضوع باید کار کنیم. و منظور من این نیست که از فردا باید بچه های ما باید این جوری یا آن جوری بپوشند، من فقط می خواهم که در ذهن شما یک جرقه ایجاد کنم تا روشن شود و ببینید که چه عواملی باعث می شود که بچه هایمان تا این حد به سمت دیده شدن بروند چون این مسئله آسیب می زند.
[استادسلطانی]
@koodak_tarbiaat
در پاسخ به مادری که سوءال کردن که خود بچه ها دوست دارند که این شکل لباس بپوشند؟ بله ما همیشه این مسئله را داریم که والدین اذعان می کنند: آخه خود بچه می خواد. مثلاً می پرسیم چرا کودک 4 ساله ات را کلاس زبان می فرستید؟ در جواب میگن که "آخه خود بچه می خواد"
قبلاً هم بسیار گفتم که باید به عنوان پدر و مادر کلی نگری داشته باشیم، بچه ها چی می خوان؟ بچه ها رشد می خواهند، توجه می خواهند، و دیده شدن را می خواهند و همه ی این ها ذیل کلمه ی رشد هستند یعنی توجه را برای کمک کردن به رشد او باید به کودک کرد و دیده شدن باید به گونه ای باشد که به رشد و تکامل کودک کمک کند نه به جلوه گری و غیره.
کودک به طور فطری می خواهد رشد کند اما ما زندگی را چگونه به او معرفی می کنیم. من نمی گم که کودک اصلاً لباس عروس نپوشد یا لباس چین چین نپوشد و از امروز فقط بلوز و شلوار تن بچه ها کنید! بلکه منظور من این است که ارزش ها را بشناسیم، مهارت ها را پایه ریزی کنیم و به چرائی ها پاسخ بدهیم. چرا بچه ی ما باید لباس بپوشد؟
[استادسلطانی]
@koodak_tarbiaat