برای آموزش رنگ ⚡ ابتدا با رنگ قرمز شروع کنیم ⚡️ چون کودکان اغلب به رنگ قرمز واکنش بهتری نشان می دهند. تعدادی از اشیای ساده قرمز رنگ لازم داریم که البته ویژگی های زیادی نداشته باشند. بهتر است ابتدا تعدادی از اشیا را انتخاب کنیم که از نظر شکل و اندازه و جنس ک##املاً مشابه و فقط از لحاظ رنگ باهم تفاوت داشته باشند.
این کمک می کند تا کودک دیگر ویژگی های شی را با رنگ جابجا نگیرد چون کودک قبلاً(در آموزش طبقه بندی) جدا کردن اشیا قرمز را به دست آورده، پس این بار همراه با جدا سازی آن ها از نماد یا نام رنگ هم استفاده می کنیم به این ترتیب تا چند روز فقط رنگ قرمز را به او معرفی می کنیم. یعنی کودک اشیا قرمز مشابه را جدا کرده و برایش بارها و بارها نام قرمز را تکرار می کنیمو از او سوال می کنیم چه رنگیه؟«قرمز».
حالا دو شی ک##املا هم اندازه و هم شکل مثل مهره یا لگو را جلو کودک قرار داده و می گوییم:« قرمز را بده ». اگر کودک هنوز مطمئن نیست کمی دست او را هدایت می کنیم تا قرمز را بردارد و به ما بدهد. بارها و بارها جای آن ها را تغییر داده و خواسته ی خود را تکرار می کنیم. تکرار و تمرین را فراموش نمی کنیم. وقتی کودک بین اشیای هم شکل و هم اندازه موفق به شناسایی رنگ قرمز شد، یکی دیگر از ویژگی های اشیا مورد نظر را تغییر می دهیم(مثلاً اندازه) و باز هم هر گاه کودک توانست اشیا قرمز هم شکل اما کوچک و بزرگ و در اندازه های مختلف را تشخیص دهد می توانیم شکل اشیا را هم غیر همسان در نظر بگیریم. یعنی کودک بتواند بین اشیای مختلف قرمزها را بردارد و یا بین چند شکل مختلف که هم اندازه هم نیستند قرمزها را انتخاب کند.
پس کودک یاد گرفته که رنگ قرمز را به اشکال مختلف تعمیم دهد. اگر کودک گفتار دارد پس می توانیم بیان رنگ قرمز را هم از او بخواهیم؛ «این چه رنگیه؟» پس از گذشت مدت زمان کافی برای تثبیت رنگ قرمز و اطمینان از یادگیری کودک می توانیم آموزش رنگ بعدی( ترجیحاً آبی )را شروع کنیم. پس رنگ قرمز را به کلی کنار گذاشته و فعلاً کار نمی کنیم و به همان ترتیب که قرمز را شروع کردیم رنگ آبی را آموزش می دهیم.
یعنی همان مراحل قبل را تکرار می کنیم؛ معرفی رنگ آبی، شناخت رنگ آبی از بین اشیای هم شکل و هم اندازه، کم کردن شباهت ها، تعمیم و آموزش بیان رنگ آبی. تمام این مراحل باید با صرف مدت زمان کافی و ارائه پاداش ها و تقویت های به موقع انجام شود. تا جایی که اطمینان حاصل کردیم که کودک آبی را شناخته است.
اکنون مرحله ی بسیار مهمی در آموزش رنگ فرا می رسد یعنی تمیز و تشخیص بین دو رنگ قرمز و آبی. حالا دو شی هم شکل و هم اندازه(مثلاً دو مهره) یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ آبی را جلوی کودک گذاشته و از او می خواهیم که قرمز را بدهد و یا آبی را بدهد.
کودک باید به دو رنگ نگاه کرده و آن را که خواسته ایم بدهد. معمولاً به دلیل این که بیشتر کودکان اوتیستیک در شناخت رنگ مشکلات عدیده ای دارند آموزش رنگ را باید با حساسیت بسیاری دنبال کرد. مثلاً در انتخاب رنگ خواسته شده ممکن است کودک از انواع سرنخ های ناخواسته استفاده کند. مثلاً کودکانی هستند که موردی را که به دست مربی نزدیک تر است انتخاب می کنند یا نگاه مربی را تعقیب می کنند و به هرکدام ختم شد همان را می دهند.
پس دقت کنید نگاه کودک و تمرکز او به اشیا مورد نظر معطوف باشد و از کلیدها و سرنخ های ناخواسته استفاده نکند.
یکی دیگر از معضلات آموزش رنگ آزمون و خطا است که اکثر کودکان از آن استفاده می کنند. یعنی دست خود را به طرف یکی از دو شی برده و اگر نگاه یا حرکات مربی آن را تایید نکرد به سراغ شی دیگر می روند. به این مورد هم باید توجه کنیم. تجربه به ما نشان داده است که آموزش رنگ یکی از چالش های مهم در آموزش کودکان اوتیستیک است.
.shade.koodakan
ما به مراتب دیده ایم که اگر آموزش رنگ با دقت صورت بپذیرد، کودک در آموزش های بعدی هم بهتر و سریع تر پیش می رود و البته کودکانی هم هستند که در آموزش رنگ به زمان خیلی بیشتری نیاز دارند و برخی هم تا مدت ها موفق به ارائه رنگ مورد نظر ما نمی شوند. اگر کودک در تشخیص دو رنگ قرمز و آبی به طور همزمان موفق شد، آموزش رنگ بعدی را شروع می کنیم. می توانیم اکنون رنگ زرد را آموزش دهیم. تمام مراحل قبل را برای رنگ زرد تکرار می کنیم و سپس هر سه رنگ قرمز و آبی و زرد را در کنار هم و به طور همزمان ارائه کرده و از کودک می خواهیم که بین آن ها تمیز قائل شود.
توجه به چند نکته بسیار مهم است. یکی این که باید در هر مرحله از یادگیری کودک اطمینان حاصل کنیم و سپس به مرحله ی بعد برویم و دیگر این که به فرایند تعمیم دهی در آموزش رنگ توجه داشته باشیم.
#شناخت_رنگها
#ناظمی
🔸از اینجا در بله، انگلیسی رو از صفر یاد بگیر👇
ble.ir/join/ZWVmMzAxYz
برای آموزش رنگ ⚡ ابتدا با رنگ قرمز شروع کنیم ⚡️ چون کودکان اغلب به رنگ قرمز واکنش بهتری نشان می دهند. تعدادی از اشیای ساده قرمز رنگ لازم داریم که البته ویژگی های زیادی نداشته باشند. بهتر است ابتدا تعدادی از اشیا را انتخاب کنیم که از نظر شکل و اندازه و جنس ک####املاً مشابه و فقط از لحاظ رنگ باهم تفاوت داشته باشند.
این کمک می کند تا کودک دیگر ویژگی های شی را با رنگ جابجا نگیرد چون کودک قبلاً(در آموزش طبقه بندی) جدا کردن اشیا قرمز را به دست آورده، پس این بار همراه با جدا سازی آن ها از نماد یا نام رنگ هم استفاده می کنیم به این ترتیب تا چند روز فقط رنگ قرمز را به او معرفی می کنیم. یعنی کودک اشیا قرمز مشابه را جدا کرده و برایش بارها و بارها نام قرمز را تکرار می کنیمو از او سوال می کنیم چه رنگیه؟«قرمز».
حالا دو شی ک####املا هم اندازه و هم شکل مثل مهره یا لگو را جلو کودک قرار داده و می گوییم:« قرمز را بده ». اگر کودک هنوز مطمئن نیست کمی دست او را هدایت می کنیم تا قرمز را بردارد و به ما بدهد. بارها و بارها جای آن ها را تغییر داده و خواسته ی خود را تکرار می کنیم. تکرار و تمرین را فراموش نمی کنیم. وقتی کودک بین اشیای هم شکل و هم اندازه موفق به شناسایی رنگ قرمز شد، یکی دیگر از ویژگی های اشیا مورد نظر را تغییر می دهیم(مثلاً اندازه) و باز هم هر گاه کودک توانست اشیا قرمز هم شکل اما کوچک و بزرگ و در اندازه های مختلف را تشخیص دهد می توانیم شکل اشیا را هم غیر همسان در نظر بگیریم. یعنی کودک بتواند بین اشیای مختلف قرمزها را بردارد و یا بین چند شکل مختلف که هم اندازه هم نیستند قرمزها را انتخاب کند.
پس کودک یاد گرفته که رنگ قرمز را به اشکال مختلف تعمیم دهد. اگر کودک گفتار دارد پس می توانیم بیان رنگ قرمز را هم از او بخواهیم؛ «این چه رنگیه؟» پس از گذشت مدت زمان کافی برای تثبیت رنگ قرمز و اطمینان از یادگیری کودک می توانیم آموزش رنگ بعدی( ترجیحاً آبی )را شروع کنیم. پس رنگ قرمز را به کلی کنار گذاشته و فعلاً کار نمی کنیم و به همان ترتیب که قرمز را شروع کردیم رنگ آبی را آموزش می دهیم.
یعنی همان مراحل قبل را تکرار می کنیم؛ معرفی رنگ آبی، شناخت رنگ آبی از بین اشیای هم شکل و هم اندازه، کم کردن شباهت ها، تعمیم و آموزش بیان رنگ آبی. تمام این مراحل باید با صرف مدت زمان کافی و ارائه پاداش ها و تقویت های به موقع انجام شود. تا جایی که اطمینان حاصل کردیم که کودک آبی را شناخته است.
اکنون مرحله ی بسیار مهمی در آموزش رنگ فرا می رسد یعنی تمیز و تشخیص بین دو رنگ قرمز و آبی. حالا دو شی هم شکل و هم اندازه(مثلاً دو مهره) یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ آبی را جلوی کودک گذاشته و از او می خواهیم که قرمز را بدهد و یا آبی را بدهد.
کودک باید به دو رنگ نگاه کرده و آن را که خواسته ایم بدهد. معمولاً به دلیل این که بیشتر کودکان اوتیستیک در شناخت رنگ مشکلات عدیده ای دارند آموزش رنگ را باید با حساسیت بسیاری دنبال کرد. مثلاً در انتخاب رنگ خواسته شده ممکن است کودک از انواع سرنخ های ناخواسته استفاده کند. مثلاً کودکانی هستند که موردی را که به دست مربی نزدیک تر است انتخاب می کنند یا نگاه مربی را تعقیب می کنند و به هرکدام ختم شد همان را می دهند.
پس دقت کنید نگاه کودک و تمرکز او به اشیا مورد نظر معطوف باشد و از کلیدها و سرنخ های ناخواسته استفاده نکند.
یکی دیگر از معضلات آموزش رنگ آزمون و خطا است که اکثر کودکان از آن استفاده می کنند. یعنی دست خود را به طرف یکی از دو شی برده و اگر نگاه یا حرکات مربی آن را تایید نکرد به سراغ شی دیگر می روند. به این مورد هم باید توجه کنیم. تجربه به ما نشان داده است که آموزش رنگ یکی از چالش های مهم در آموزش کودکان اوتیستیک است.
.shade.koodakan
ما به مراتب دیده ایم که اگر آموزش رنگ با دقت صورت بپذیرد، کودک در آموزش های بعدی هم بهتر و سریع تر پیش می رود و البته کودکانی هم هستند که در آموزش رنگ به زمان خیلی بیشتری نیاز دارند و برخی هم تا مدت ها موفق به ارائه رنگ مورد نظر ما نمی شوند. اگر کودک در تشخیص دو رنگ قرمز و آبی به طور همزمان موفق شد، آموزش رنگ بعدی را شروع می کنیم. می توانیم اکنون رنگ زرد را آموزش دهیم. تمام مراحل قبل را برای رنگ زرد تکرار می کنیم و سپس هر سه رنگ قرمز و آبی و زرد را در کنار هم و به طور همزمان ارائه کرده و از کودک می خواهیم که بین آن ها تمیز قائل شود.
توجه به چند نکته بسیار مهم است. یکی این که باید در هر مرحله از یادگیری کودک اطمینان حاصل کنیم و سپس به مرحله ی بعد برویم و دیگر این که به فرایند تعمیم دهی در آموزش رنگ توجه داشته باشیم.
#شناخت_رنگها
➖➖➖➖➖➖➖
ثبت نام آنلاین کلاس برنامه‌نویسی ویژه سنین 8 تا 17 سال 👇
B2n.ir/w60085
برای آموزش رنگ ⚡ ابتدا با رنگ قرمز شروع کنیم ⚡️ چون کودکان اغلب به رنگ قرمز واکنش بهتری نشان می دهند. تعدادی از اشیای ساده قرمز رنگ لازم داریم که البته ویژگی های زیادی نداشته باشند. بهتر است ابتدا تعدادی از اشیا را انتخاب کنیم که از نظر شکل و اندازه و جنس ک##املاً مشابه و فقط از لحاظ رنگ باهم تفاوت داشته باشند.
این کمک می کند تا کودک دیگر ویژگی های شی را با رنگ جابجا نگیرد چون کودک قبلاً(در آموزش طبقه بندی) جدا کردن اشیا قرمز را به دست آورده، پس این بار همراه با جدا سازی آن ها از نماد یا نام رنگ هم استفاده می کنیم به این ترتیب تا چند روز فقط رنگ قرمز را به او معرفی می کنیم. یعنی کودک اشیا قرمز مشابه را جدا کرده و برایش بارها و بارها نام قرمز را تکرار می کنیمو از او سوال می کنیم چه رنگیه؟«قرمز».
حالا دو شی ک##املا هم اندازه و هم شکل مثل مهره یا لگو را جلو کودک قرار داده و می گوییم:« قرمز را بده ». اگر کودک هنوز مطمئن نیست کمی دست او را هدایت می کنیم تا قرمز را بردارد و به ما بدهد. بارها و بارها جای آن ها را تغییر داده و خواسته ی خود را تکرار می کنیم. تکرار و تمرین را فراموش نمی کنیم. وقتی کودک بین اشیای هم شکل و هم اندازه موفق به شناسایی رنگ قرمز شد، یکی دیگر از ویژگی های اشیا مورد نظر را تغییر می دهیم(مثلاً اندازه) و باز هم هر گاه کودک توانست اشیا قرمز هم شکل اما کوچک و بزرگ و در اندازه های مختلف را تشخیص دهد می توانیم شکل اشیا را هم غیر همسان در نظر بگیریم. یعنی کودک بتواند بین اشیای مختلف قرمزها را بردارد و یا بین چند شکل مختلف که هم اندازه هم نیستند قرمزها را انتخاب کند.
پس کودک یاد گرفته که رنگ قرمز را به اشکال مختلف تعمیم دهد. اگر کودک گفتار دارد پس می توانیم بیان رنگ قرمز را هم از او بخواهیم؛ «این چه رنگیه؟» پس از گذشت مدت زمان کافی برای تثبیت رنگ قرمز و اطمینان از یادگیری کودک می توانیم آموزش رنگ بعدی( ترجیحاً آبی )را شروع کنیم. پس رنگ قرمز را به کلی کنار گذاشته و فعلاً کار نمی کنیم و به همان ترتیب که قرمز را شروع کردیم رنگ آبی را آموزش می دهیم.
یعنی همان مراحل قبل را تکرار می کنیم؛ معرفی رنگ آبی، شناخت رنگ آبی از بین اشیای هم شکل و هم اندازه، کم کردن شباهت ها، تعمیم و آموزش بیان رنگ آبی. تمام این مراحل باید با صرف مدت زمان کافی و ارائه پاداش ها و تقویت های به موقع انجام شود. تا جایی که اطمینان حاصل کردیم که کودک آبی را شناخته است.
اکنون مرحله ی بسیار مهمی در آموزش رنگ فرا می رسد یعنی تمیز و تشخیص بین دو رنگ قرمز و آبی. حالا دو شی هم شکل و هم اندازه(مثلاً دو مهره) یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ آبی را جلوی کودک گذاشته و از او می خواهیم که قرمز را بدهد و یا آبی را بدهد.
کودک باید به دو رنگ نگاه کرده و آن را که خواسته ایم بدهد. معمولاً به دلیل این که بیشتر کودکان اوتیستیک در شناخت رنگ مشکلات عدیده ای دارند آموزش رنگ را باید با حساسیت بسیاری دنبال کرد. مثلاً در انتخاب رنگ خواسته شده ممکن است کودک از انواع سرنخ های ناخواسته استفاده کند. مثلاً کودکانی هستند که موردی را که به دست مربی نزدیک تر است انتخاب می کنند یا نگاه مربی را تعقیب می کنند و به هرکدام ختم شد همان را می دهند.
پس دقت کنید نگاه کودک و تمرکز او به اشیا مورد نظر معطوف باشد و از کلیدها و سرنخ های ناخواسته استفاده نکند.
یکی دیگر از معضلات آموزش رنگ آزمون و خطا است که اکثر کودکان از آن استفاده می کنند. یعنی دست خود را به طرف یکی از دو شی برده و اگر نگاه یا حرکات مربی آن را تایید نکرد به سراغ شی دیگر می روند. به این مورد هم باید توجه کنیم. تجربه به ما نشان داده است که آموزش رنگ یکی از چالش های مهم در آموزش کودکان اوتیستیک است.
.shade.koodakan
ما به مراتب دیده ایم که اگر آموزش رنگ با دقت صورت بپذیرد، کودک در آموزش های بعدی هم بهتر و سریع تر پیش می رود و البته کودکانی هم هستند که در آموزش رنگ به زمان خیلی بیشتری نیاز دارند و برخی هم تا مدت ها موفق به ارائه رنگ مورد نظر ما نمی شوند. اگر کودک در تشخیص دو رنگ قرمز و آبی به طور همزمان موفق شد، آموزش رنگ بعدی را شروع می کنیم. می توانیم اکنون رنگ زرد را آموزش دهیم. تمام مراحل قبل را برای رنگ زرد تکرار می کنیم و سپس هر سه رنگ قرمز و آبی و زرد را در کنار هم و به طور همزمان ارائه کرده و از کودک می خواهیم که بین آن ها تمیز قائل شود.
توجه به چند نکته بسیار مهم است. یکی این که باید در هر مرحله از یادگیری کودک اطمینان حاصل کنیم و سپس به مرحله ی بعد برویم و دیگر این که به فرایند تعمیم دهی در آموزش رنگ توجه داشته باشیم.
#شناخت_رنگها
➖➖➖➖➖
قبولی تضمینی در تیزهوشان و نمونه 👇🏻
https://eitaa.com/joinchat/2892694243Cd3931dad2e
ٖ