دیشب ساعت ۹ زدیم شبکه آی‌فیلم. میخواستیم زیرخاکی ببینیم اما پخش نکرد. چرا؟ شب شهادت حاج قاسم بود! دلم رفت صاف وسط تاریکی قبرستان بقیع... جایی که حتی روز شهادت هم کسی اجازه ندارد اشک بریزد چه برسد به روشن کردن شمع و چراغی... امروز ولادتِ کسی بود که اگر نبود، چیزی به اسم شیعه وجود نداشت که حتی بخواهیم منطقی داشته باشیم به اسم منطق مقاومت و بعد کسی مثل حاج قاسم را تکریم کنیم. او که امروز ولادتش بود و از هیچ کدام از استوری‌های بچه‌مذهبی‌هایی که دنبالشان می‌کردم، یک استوری تبریک ولادت هم ندیدم، یادگار کربلاست. کربلای امام حسین(ع) که به قول حاج قاسم ما ملتش هستیم. قربان تک تکشان اما... من با مرثیه‌خوانی‌های پرتکرار مخالفم. من با تبدیل حاج قاسم به یک روضه‌ای که هروقت اسمش را شنیدیم، تنها عکس‌العملمان گریه و لعنت به ترامپ باشد مخالفم. من با هرچیزی که حاج قاسم را تقلیل دهد به یک پرچم سیاه گوشه قاب تلویزیون مخالفم.

دیروز از دم مترو برای مامان گل خریدم و توی مسجد بغلش کردم و با افتخار گل را تقدیمش کردم. رفتم خانه مادرجون و با صدای بلند عید مادرجون و آقا(بابابزرگم) را تبریک گفتم. با دایی و زندایی روبوسی کردم و هرکه را دیدم، بعد از سلام گفتم عیدتان مبارک! از دیشب، بهترین اوقات سال من شروع شد. شب و روز اول ماه رجب، تحویل سال زندگی من است. دنیا دورهایش را می‌زند و شب اول رجب که می‌رسد، بار همه غم‌ها و اضطراب‌ها از روی دوشم برداشته می‌شود و انگار که زندگی تازه از نو شروع می‌شود‌. حتما حکمتی بوده که مبارکْ قدم باقرالعلوم(ع)، شده اولین روز اولین ماه از ماه‌های زیبای خدا :) عیدتان مبارک❤️🌸

امام هادی علیه السلام فرمودند: دُعـائی را که خواهم گُفت، من آن را بسیار می خوانم و از خُـدا تقاضا کرده ام هرکس بعد از من نزد قبرم بخواند، او را نا اُمید نفرمـاید. و آن دُعـا این است: « یـا عُدَّتیِ عِندَ ألعُدَد، وَ یا رَجـائیِ وَ ألمُعتَمَدِ، وَ یـا کَهفیِ وَ ألسَّنَدِ، وَ یـا واحِـدُ یـا أَحَدُ وَ یا قُل هُوَ أللهُ أَحَدٌ، أسألُکَ أللّهُمَّ بِحَقِّ مَن خَلَقتَهُ مِن خَلقِکَ، وَ لَم تَجعَل فِی خَلقِکَ مِثلَهُم أَحَـداً، أن تُصَلّیَ عَلَیهِم وَ تَفعَل بیِ کَیتَ وَ کَیتَ. ای سرمـایه و ذخیره ی من نزد ذخیره ها، و ای اُمید و تکیّه گاه من، و ای پناهگاه و پُشتوانه ی من، و ای یگانه و ای یکتـا، ای کسی که به پیامبرت فرموده ای: بگو او خُـدای یگانه است. خُـداوندا، از تو درخواست می کُنم به حقّ کسانی که آنها را آفریدی و در میان آفریدگانت هیچ کس مـانند آنها نیست، که بر ایشان درود فرستی و با من چنین و چنان کُنی(طلب حاجات بنما).

با این کتاب، دنیایی را زندگی کردم که دوست ندارم هیچوقت در واقعیت تجربه‌اش کنم. #چند_از_چند [بیست و سه از بیست]

این باید اینجا هم باشه که این دلخوشی و ذوقش بهم انگیزه بده❤️🥺

میشه به نیت حاجت من یه صلوات هدیه به امام‌رضا بفرستید؟💔

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓✤༓༶•••┈┈┈ ﷽ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زنانِ زیادی را می‌شناسم که: در دانشگاه می‌گویند کاش در دوران نوجوانی مهارت‌هایی را یاد می‌گرفتیم؛ یا در دوران متاهلی می‌گویند کاش در مجردی برای یکسری مسائل بیشتر وقت می‌گذاشتیم؛ یا بعد از تولد اولین فرزندشان می‌گویند کاش در اوايل ازدواج، کتاب‌ها و مطالعات بیشتری داشتم. یا زمانی که چند فرزند دارند حسرت زمان‌های هدر رفته تک‌فرزندی را می‌خورند. انگار همه‌ی ما دوست داریم فقط یک‌قدم به عقب برگردیم تا جای پای‌مان را در گذشته‌ سفت‌تر کنیم. اما کمتر کسی‌ست که به «آن‌» فکر کند. به همین لحظاتِ کوچکی که حسرت گذشته نمی‌گذارد اهمیت‌شان را درک کنیم. واقعیت تلخ این است که ما آدم‌های معمولی، گذشته درخشانی نداریم. کارهایی کردیم که شاید فقط با استغفارِ واقعی بتوانیم ردش را از لباس‌مان پاک کنیم. ولی حقیقت شیرینی هم وجود دارد که تا زمانی که جان‌ از بدن‌مان کوچ کند، وقت داریم! به‌قول استادِ عزیزی؛ رشد لزوما با کار‌های‌خاص و ویژه‌ای شروع نمی‌شود، بلکه تغییر از اتفاقات ساده‌ای رقم می‌خورد که ما باید در آن شرایطِ معمولی، کار واجبی را انجام می‌دادیم. خیلی وقت‌ها مشکل ما در ندیدن همین «ساده‌‌های آدم‌ساز» است. از همین الانِ ساده آینده شکل می‌گیرد. گرچه تعریفم از آینده آنی نیست که لزوما در این دنیا لمس شود. #آخرین‌جمعه‌ماه‌رجب

اسطوره ما در قلب نبرد به ما درس عزت و آزادی میده "للحرية الحمراءِ بابٌ لكلِ يدٍ مُضرَّجةٍ يُدقّ".. "آزادی سرخ دری دارد که هر دست خونی شده ای به آن می زند" @monem_ps

23 سال تو زندان منتظر بود كه بياد بيرون وپای مبارک مادرش را ببوسد این صهیونیست‌ها چندتا فرزند از مادرش جدا کرده؟ لعنة الله على القوم الظالمين اسير على الرجبي اهل شهر الخليل هستند ومحكوم به ١٨ حبس ابد بود . با دستور رجال الله وبا بركت طوفان الاقصى به آغوش گرم مادرش برگشت الله اکبر @monem_ps

من ۲۳ سالم است! کپشن این فیلم، سیلی محکم و دردناکی زیرگوشم بود... گوشم سوت می‌کشد. مغزم هم... من کجا و ....