#دلنوشته_مهدوی 🌸🌸🌸 سجاده را می گشایم ذکر می گویم ولی هنوز دلم آرام نیافته دوست دارم با مقام شامخت «خودم» گفتگو کنم «یا حبیب من لا حبیب له» از مساحت کوچک سجاده ام خسته ام سجاده «دل» می گشایم بارالها در قلب تپنده ی لحظه های نزول ملکوت؛ حال مرا خوب میدانی. بارالها؛ نخ تسبیح اعمالم به ضرب غرور و تفاخر پاره شد و باطنم از نور خالی است. بارالها؛ آنقدر ناچیز و فقیرم که نمی دانم چگونه می توانم تو را شکر بگویم. بارالها؛ به قدر امشبت برایم چراغی بفرست تا جاده را تا آخرت مشاهده کنم. آخرتی که«خیر و ابقی» بارالها؛ اینک که بر سر سجاده دل سلام می دهم مقام لایزالت را؛ دستانم را یاری کن تا در بحر توبه دست و رو بشویم . یا رب؛ مهربانم؛ این مسافرخانه را برایم محل امنی قرار بده تا به سلامت به سویت رهسپار شوم . معبود من؛ تو را برای حضور «عطر تمام گل‌های نرگس سپاسگزارم» ... محبوب من؛ همین عطر از کل دنیا مرا بس است؛ زیبایی «حضرت غایب از نظر » را هر که دید دست از دنیا چون مهزیار شست. مولای من؛ من نه تنها آیه ای از آفرینش که معجزه ای بودم؛ اما خود را دیر فهمیدم؛ اما یا رب؛ تو خود گفتی؛ هر آنچه هستی باز آ من باز آمدم؛ حریمی امن تر از حریمت نیافتم که قلبم را بسپارم . بارالها؛ قلبم از شوق بندگی ات آکنده است و هر چه در سرزمین فهم و تعقل بزرگتر می شوم بیشتر «تنها و فقط تو را دوست دارم» این دنیا «محل لعب» می شود؛ اگر نخ تسبیح اعمالم و نیتم را گره نزنی؛ اگر این مسافر خانه را محل امن بندگی ام نگردانی؛ من تنهایی زورم نمی رسد؛ یاری ام کن که به مخلوقت از سوی من زیانی نرسد. محبوب من؛ معبود من؛ به حق نورانی ترین شب زنده دار امروز جامه ی پاکی را بر جان من بپوشان‌؛ چون اگر پاکی نباشد همراهی با حضرت مهدی موعود «عجل الله تعالی فرجه الشریف» نیز نصیب «م.ن» نخواهد شد. پروردگارا ممنونم که مرا خلق کردی؛ ممنونم که مرا پرورش دادی؛ ممنونم که بهترینها را نصیبم کردی. 🌸اللهم صل علی محمد و آل محمد🌸 به قلم: زهرا اردبیلی #دلنوشته #نیمه_شعبان #همدلی_برای_ظهور #عید_نو_عهد_نو #مدرسه_علمیه_بقیع @hawzah_khaharan_alborz