چگونه از تصویرسازی در نوشتن استفاده کنیم؟ ۱. جزئیات اضافه کن وقتی می‌گویی: «او به اتاقش رفت و روی تخت نشست»، همین‌جا متوقف نشو. این فرصت مناسبی است که دریچه‌ای به دنیای او باز کنی و نشان بدهی که زندگی‌اش چه شکلی است. تختش چطور است؟ یک تخت دونفره‌ی مرتب با رو‌تختی‌ای که حتی یک چین‌وچروک هم ندارد؟ یا یک تخت یک‌نفره با ملحفه‌های رنگ‌و‌رو‌رفته و سوراخ‌سوراخ؟ با همین جزئی‌نویسی‌ها، می‌توانی خیلی چیزها درباره‌ی شخصیت و داستانت بگویی. ۲. عجیب باش در توصیف‌هایت کمی بی‌پروا و غیرمعمول باش. مخصوصاً وقتی پای تشبیه و استعاره در میان است. کلیشه‌ها معمولا خسته‌کننده و قابل‌پیش‌بینی‌اند. به‌جای اینکه برف را مثل «ستاره‌هایی درخشان که از آسمان فرو می‌ریزند» توصیف کنی، بگو «خاکستر سردی که در باد معلق مانده و آرام بر زمین می‌نشیند.» خلاقیت در نوشتن توصیف‌ها نوشته‌ات را از دیگران متمایز می‌کند. ۳. حواس پنج‌گانه را به کار بگیر این یکی از آن تکنیک‌های قدیمی و امتحان‌شده است، اما یادآوری‌اش خالی از لطف نیست. بویایی و چشایی را در توصیفاتت فراموش نکن؛ این‌ها همان حواسی‌اند که معمولاً نادیده گرفته می‌شوند. البته حواست باشد که به دام چک‌لیست نیفتی! لازم نیست در هر توصیف، هر پنج حس را بیاوری، مخصوصاً به ترتیبی که توی ذوق بزند. یکی دو حس را انتخاب کن تصویری زنده‌تر و خاص‌تر ارائه دهد. ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

از هر نویسنده چه کتابی بخوانیم؟ (قسمت 1) 🔹جلال آل احمد: مدیر مدرسه، زن زیادي، سه تار، دید و بازدید، خسی در میقات، نون والقلم، نفرین زمین 🔹منیژه آرمین: شب و قلندر، شباویز، شانزده سال، کوروش آسوده بخواب، آن روز که عمه خورشید مرد، سرود اروندرود، بوي خاك، اي کاش گل سرخ نبود 🔹فرخنده آقایی: جنسیت گم شده، گربه هاي گچی، یک زن یک عشق 🔹نرگس آبیار: اختر و تلواسه هایش، قصه زنی که همه اش یاس فلسفی داشت، شیار 143 🔹ناصر ایرانی: سختون، راز جنگل سرخ، زنده باد مرگ، نورآباد دهکده من 🔹نادر ابراهیمی: مصابا و رویاي گاجرات، آتش بدون دود، یک عاشقانه آرام، بار دیگر شهري که دوست می داشتم 🔹حبیب احمدزاده: شطرنج با ماشین قیامت، داستان هاي شهر جنگی 🔹میترا الیاتی: مادمازل کتی و چند داستان دیگر، کافه پري دریایی 🔹مهشید امیرشاهی: به صیغه اول شخص مفرد، ساز بی بی خانم، بعد از روز آخر #کتاب_خوب ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

#هفت_طرح_داستانی 6- تراژدی در پیرنگ تراژدی، یک مشکل درونی در شخصیت اصلی که معمولا جایگاه خوبی در اجتماع دارد باعث بروز فاجعه، خرابکاری و مرگ می‌شود. البته این مدل پیرنگ مناسب داستان کودک نیست و داستان کودک و نوجوان معمولا با پایان خوش همراه است. اما استثناهایی وجود دارد، مثل “الان نه، برنارد” نوشته ی دیوید مک کی که در آن پسر کوچکی که پدر و مادرش به او توجه نمی‌کنند توسط یک هیولا بلعیده می‌شود. از ادبیات بزرگسال می‌توان اتللو و رومئو و ژولیت را مثال زد. #تمرین: یک داستان با طرح داستانی «تراژدی» بنویسید و برای ما هم بفرستید. ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

با خواندن ادبیات خوب، به هزاران فرد تبدیل می‌شوم و همچنان خودمم. ✍سی اس لوئیس #مطالعه ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

🌀 ۱۳ توصیه‌ی کوتاه برای نوشتن ۱. کمتر حرف بزن، بیشتر بنویس. ۲. اولین پیش‌نویس همیشه افتضاح است. ویرایشش کن. ۳. کسی برای بهانه‌های تو وقت ندارد، فقط بنویس. ۴. الهام منتظر تو نمی‌ماند. تو هم منتظرش نمان. بنویس. ۵.‌ اگر نمی‌خوانی، نباید هم انتظار داشته باشی خوب بنویسی. ۶. زیاد نوشتن یک انتخاب نیست، مسئله‌ی بقاست. ۷.هیچ‌کس موفقیت را به تو بدهکار نیست. خودت باید به دستش بیاوری. ۸. کمال‌گرایی همان اهمال‌کاری است با لباسی فریبنده. ۹. قید قیدها را بزن. ۱۰. خواننده‌ها عاشق چشم و ابروی تو نیستند. باید از همان خط اول گیرشان بندازی. ۱۱. اگر تمامش نکنی، انگار هرگز آن را ننوشته ای ۱۲. شبکه‌های اجتماعی برایت کتاب نمی‌نویسند. آنها را ببند. ۱۳. درباره‌ی چیزی بنویس که برایت مهم است. این اشتیاق به خواننده هم سرایت می‌کند. ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

یک تکنیک فوق العاده برای تقویت دایره واژگان می‌نشینی پشت میز، قلم به دست، ایده‌ای در ذهن داری، اما کلمات برایش پیدا نمی‌شود. می‌خواهی چیزی بنویسی که در ذهن خواننده بدرخشد، اما جمله‌هایت کدر و بی‌جان از آب درمی‌آید. انگار که نویسنده‌ای هستی با جعبه‌ای پر از مدادهای کوتاه و کند، درحالی‌که برای کشیدن یک تصویر پرجزییات، مدادهای نو و تیز لازم داری. اما مشکل از کجاست؟ نداشتن خلاقیت؟ نه، مشکل جای دیگری است. مشکل در صندوقچه‌ی واژه‌های ماست. واژگانی به سه دسته تقسیم می‌شوند: ۱. واژگان فعال: کلماتی هستند که هر روز از آنها استفاده می‌کنیم، در مکالمات روزمره و نوشتن. ۲. واژگان غیرفعال: کلماتی که در تاریکی نشسته‌اند. آن‌هایی که می‌شناسیم و معنی‌شان را می‌دانیم ‌اما کمتر در مکالمه و نوشتن به کارشان می‌گیریم. ۳. واژگان نا آشنا: واژگانی هستند که اصلا معنی‌شان را نمی‌دانیم. دسته اول و سوم را بگذارید کنار. با دسته دوم ( کلمات غیر فعال) حسابی کار داریم😉 برای بهتر نوشتن باید این واژه‌های نیمه‌جان را زنده کنیم و از سایه بیرون بکشیم . اما چطور؟ نترس قرار نیست هر روز صد کلمه‌ی جدید از فرهنگ لغت حفظ کنی 😬. تکنیکی که برایت آورده ام بیشتر شبیه بازی است و قرار است کلی کیف کنی‌. ۱. دفتر، خودکار و کتاب مورد علاقه‌ت را آماده کن. ۲. کتاب را گشوده و شروع کن به خواندن. ۳. کلماتی که می‌شناسی ولی کمتر از آنها استفاده می‌کنی را یادداشت کن ( برای شروع دو لغت در روز کافیه) ۴. حالا سه جمله با آنها بنویس. همین؟ نه ۵.‌ روز بعد با ترکیبی از کلماتی که در دفتر یادداشت کردی یک داستانک بنویس. ۶. روز بعد یک پادکست ۱ دقیقه ای ضبط کن و از این کلمات در پادکست استفاده کن. موضوع و محتوای پادکست مهم نیست. حتی مهمل بباف. قرار نیست کسی آن را بشوند. ۷. و در نهایت روز بعد از این کلمات در گفتگوی روزمره با اطرافیان استفاده کن. اگر این بازی را به طور روزانه و مستمر انجام بدی، قول می‌دهم در کمتر از یک ماه کلی لغت به لغات فعال ذهنت اضافه شده. این کار فقط مهارت نوشتن را قوی نمی‌کند. حتی فقط مخصوص نویسنده‌ها هم نیست. این تمرین، ذهن را چابک می‌کند، فکر کردن را تیزتر، حرف زدن را دقیق‌تر. باعث می‌شود جمله‌هایمان، چه روی کاغذ و چه در گفتگو، زنده‌تر و پُررنگ‌تر شوند. و یک روز، در حالیکه پشت میز نشستی و شروع به نوشتن می‌کنی دیگر به دنبال واژه‌ها نمی‌گردی، آنها خودشان با اشتیاق به سراغت می‌آیند😊😉. #دایره_واژگان ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

#بازخورد_مخاطب ✍ از بازخورد های شما کلی انرژی می‌گیریم 🤩

#طنز ❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

اهمیت زنده ماندن زبان یک فرهنگ ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

#نقد_داستان سلام و نور 🔹داستان کودکانه‌ی شما را خواندم. آفرین! 🔹تصویرسازی‌ها و شخصیت پردازی‌ها مناسب با سن کودک طراحی شده بود. 🔹دیالوگ‌ها متناسب با متن بود. اما: 🔸بعضی جمله‌ها با زبان کودکانه هم‌خوانی ندارد. مثلا «قلب آسمان» مناسب سن کودک نیست. 🔸متن نیاز به ویرایش و علائم نگارشی دارد. داستانتان را مرتب کنید. ✅راه کلماتتان همواره روشن! ❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid