#رفقا_اگه_یاد_خدا_نباشه #هرنفسی_ضرره #شیخ_رجبعلی_خياط 🌼جوانے را در برزخ ديدم ڪہ مےگفٺ نمےدانيد در اينجا چہ خبر اسٺ هنگامے ڪہ بہ برزخ بيائيد خواهيد فهميد هر نَفَسے ڪہ بہ غير ياد خدا ڪشيده ايد بہ ضرر شما تمام شده اسٺ. 🆔👇👇👇 @sire_o_sh

□..مرحوم علامه طباطبائی از کسی نقل می کرد که وی [روح] ارسطو (و یا افلاطون) را احضار کرد و از وی از اوضاع زمانش پرسید. و او گله و ناله از اوضاع روزگار کرد که شما به آزادی و راحتی لا اله الا الله می گویید ولی ما به طور پوشیده و پنهان به همدیگر تلقین می کردیم. شرح اسفار اربعه ملاصدرا ، جلد ۶ ،صفحه ۴۷۱ استاد علامه حسن زاده آملی @shakhehtoba

از سید کائنات صلی الله علیه و آله روایت است که چون فرزندان و نبیره های آدم بسیار شدند در نزد وی سخن می گفتند و وی ساکت بود. گفتند ای پدر چه شد شما را که سخن نمی گویی؟ گفت: ای فرزندان من چون خداوند جل جلاله مرا از جوارش بیرون فرستاد با من عهد کرد و گفت: گفتارت را #کم کن تا به #جوار من برگردی. #هزار_و_یک_کلمه ؛ کلمه 246 @shakhehtoba

استاد امجد می گوید: « هرگاه از ایشان می پرسیدم: چگونه قرآن بخوانیم؟ می فرمودند : « توجّه داشته باشید که کلام الله است. » در اینجا مناسب است به دو روایت بسیار لطیف و عمیق اشاره شود که اگر معنای ژرف و خاص « تجلی» را بدانیم و التفات داشته باشیم که کلام از متکلم جدا نیست، آن دو را جامع ترین روایت در معرفی قرآن خواهیم دانست: ۱- حضرت مولی الموحدین علی علیه السلام می فرمایند: « فتجلی ـ سبحانه ـ لهم فی کتابه من غیر أن یکونوا رأوه بما أراهم من قدرته: پس خداوند سبحان، در کتابش (قرآن) بر بندگان، بی آن که [ بتوانند] او را ببینند، تجلی کرد به آنچه از توانایی اش به آنان نشان داد. » ۲- حضرت صادق علیه السلام فرمودند: « (والله) لقد تجلی الله لخلقه فی کلامه ولکنهم لایبصرون: ( به خدا قسم که) خداوند در سخن خویش (قرآن) بر آفریدگان خود تجلی کرده، اما آنان او را نمی بینند ( و توجه ندارند.) »

ツ ✍از عـلامه طباطبايی (ره) سوال کردند چـه کار کنيم که در #نــــماز حواسمان جمـــــع باشد؟؟ 👌فـــــرمود قـــبل از نمـــاز مــراقب #زبـان خودتان باشيد نماز با حضـور قلب مـــــزد است و آنـرا به هر کسی نمی دهند اين #هــــــديه را به کسی ميدهند که قبلاً زحمتی کشيده باشد. این زبان نامـــــرد همـــیشه همه چیو خـــــراب میکنه قـــبول دارید؟! 🆔👇👇👇 @sire_o_sh

از دم صبح ازل تا آخر شام ابد دوستی ‌و مهر بر یک‌عهد و یک‌میثاق بود سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد ما به‌او محتاج بودیم او به‌ما مشتاق بود