یه وقتایی که خودتو از زیر بار خستگیا ومشغولیت های زندگی میکشی کنار وبه اولویت خدا که امام زمانته فکر میکنی وبرنامه می ریزی،یه وقتایی که تاناامید شدن فاصله ای برات نمونده اما دست خودتو میگیری وبلند میشی،یه وقتایی که خودتو هیچ می بینی اما معتقدی که کارات ناچیز نیست واگه حس بی ارزش بودن کارات بهت دست داد،بهش دست نمیدی ومیدونی که این حربه ی شیطانه که قسم خورده تورو ناامید کنه..یه وقتایی که قرار نیست از کسی کلمه ی ممنون بشنوی وبه جاش حرف وتمسخر تحویلت میدن اما ادامه میدی به این امید که تو مسئولیت داری،وظیفه داری،واجب شرعیته که برای امامت قدمی برداری..همین وقتا،اگه نبود نگاه حضرت،خستگی روحت رو می بلعید.
#امام_زمان
تو هم به این امید که:«اگر یک نفر را به او وصل کردی،برای سپاهش تو سردارِ یاری»ادامه بده.
#امام_زمان
«ســــلامٌ علـــىٰ السّبـــــب
الّذي يجعلنــــي أقــــاوم
سلامٌ علىٰ صاحب الزمان»
سلام بر دلیلِ استقامتم
سلام بر صاحب الزمان.
#امام_زمان
تو مثل حادثهای گنگ،بین شادی و غم
تو مرزِ بین دو حسِ نیاز و پرهیزی..
-
این درست نیست که ما فقط اشتباهات آدمارو میبینیم.آدمی که بارها کنارتون بوده و آرومتون کرده ممکنه یبار تو موقعیت خوبی نباشه و درکتون نکنه.آدمی که همیشه باهاتون خوب حرف زده ممکنه یه بار عصبی باشه و مثل همیشه حرف نزنه.آدمی که همیشه تاریخای مهمتونو یادش بوده ممکنه به خاطر درگیری زیاد یه بار یادش رفته باشه. اگر تصمیم گرفتید یه آدم رو به خاطر اینا ترک کنید یادتون باشه تموم دفعاتی که خوب بودن ندیدیدشون،چون اگه میدیدید به خاطر یکبار اشتباه تنهاشون نمیزاشتید.
-
«کسی که برای رسیدن به مقام های دنیوی و جلب توجه مردم و جلب رضایت و احترام آنان و یا برای بدست آوردن لذت ها و زرق و برق های دنیوی به دنبال علم است،خود را به کمترین قیمت فروخته است.»
آیت الله جوادی آملی