.
«گاهی میشم شبیه آدمایی که مشغولیت های بسیار، باعث محدود شدن نگاهشون میشه ! شبیه به آدمایی که فقط دنبال اون هایی میرن که در حال درخشش هستند.کسانی که خوب بلدن خودشون رو نشون بدن.کسانی که دلایلی برای نشون دادن امتیازات درونیشون پیدا میکنند.اما یادم میره که بعضی ها تمام تلاششون رو کردند که چیزی از درون خود نشون بدن اما نتونستن،خسته شدن،ناامید شدن ولی ندیدمشون.شبیه وقتایی که خیره میشی به نور آفتاب و چند لحظه بعد همه جارو تاریک می بینی.بعد از چند ماه همین الان به فکر فرو رفتم.همین الان غصه ی ندیدن بعضی ها دلمو گرفت.چرا صرفاً نور طلب شدم؟ چرا تاریکی های دیگران رو ندیدم و نجستم که شاید نوری پیدا کنم و اگر نبود خودم برای اون ها ستاره می کشیدم ؟چرا خودمو سپردم به ارزشیابی های اداری که صرفا زرنگ محور و عاشق آدم های برجسته اند؟ چرا یادم رفت دانش آموز ساکت و درون گرا و آسیب دیده ای که از همه جا طرد شده است را ببینم ؟ناراحتم.»
.
«دوریم از هم،قبول ! ولی من با یاد تو زندگی میکنم.صبحمو با تو شروع و شبمو با تو پایان میدم.دلتنگتم.گاهی حتی حرف هم نمیتونم باهات بزنم.چون از همون ابتدا که سلام میکنم،اشک میشم و دوست ندارم اشکامو غیر از تو کسی ببینه.اومدم بهت بگم که تو تنها بزرگی هستی که میتونم باهات مشورت کنم و بعدش خیالم راحت بشه.تو تنها کسی هستی که میتونه ذهنمو از این همه تشویش نجات بده.تو یاور منِ بی دفاعی.تو مادر،پدر،رفیق منی..»
#امام_زمان
رسائل اشتیاق بلا نهایة
الی من ساکن بکل الخلایا
نامه های بی پایانِ دلتنگیم
برای کسی که در سلولِ به
سلولِ تنم زندگی میکنه.
طغیٰ شوقی و ما اتحمل هذا الحال
متی ساعی بریدک یرجع لی بمرسال؟
کاسه ی درونم پر شده از این همه
دلتنگی،کی نامه ای که قراره برام
بنویسی به دستم می رسه؟کی
سراغی از منِ دور افتاده می گیری..
در میان نامهیِ
اعمالِ دوران نبودنت
شب هایی که برایت
گریه کردم دیدنی است.
.
«گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟ گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقيهی گُلای رنگارنگت هستی، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشههاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن، ولی تدریجی.»
#ناشناس
.
.
آدم امن کیه؟ کسی که نمیترسی پیشش بدجنس باشی، نمیترسی حسود باشی، نمیترسی قضاوت بشی، نمیترسی بچه و مودی به نظر برسی، نمیترسی پشیمون باشی، نمیترسی بی حوصله باشی. لازم نیست وقتی حرف میزنه حتما یه چیزی جواب بدی. هیچ بایدی وسط نیست، هیچ اجباری نیست، هیچ رودربایستی ای نیست. آدمی که میتونی چشماتو ببندی خودتو از بلندی پرت کنی پایین و مطمئن باشی دستتو وسط راه میگیره. آدم امن کسیه که وقتی دوست داشتنی نیستی دوستت داره.آدم امن کسیه که حتی یکسال طول بکشه و نبینیش بازم مثل قبل دوسش داری و دوستت داره. آدم امن حواسش هست که تنها دوستت نیست و ازت توقع نداره همیشه باهاش باشی. امیدوارم آدم امنی کنارت باشه و خودت آدم امن کسی باشی.
#حرفاتون
.
کانَ اوَلَ دَرْسُنا حُبُکَ❤️
اولین درسِ ما عشقِ تو بود.
#امام_زمان
1_4742014436_۱۵۰۵۲۰۲۳.mp3
8.69M
سلام يا رئيس الحُبِّ إلك سَلام..