✅ مال حرام ❀ سخنرانی کوتاه استاد عالی ❀ @lahootiyan_ir

استاد صمدی آملی حفظه الله : در شب میشود با قرآن حشر خاص پیدا شود تا این حقیقت غیر متناهی، مطابق با شأنیت هرخواننده ای خود رابه او نشان دهدو بر اومتجلی گردد.  شب وقت مواعده حق با کلیمي مشربان است که و اذ واعدنا موسی اربعین لیله در میقات شب، عاشقان، لباس احرام بر تن کنند و لبیک گویان رب ارني انظر الیک را نغمه شباهنگ خویش قرار دهند و با دو بال علم و عمل تا بر دوست پرواز کنند. 📚شرح دفتر دل @lahootiyan_ir

تقصیر ماست... @lahootiyan_ir

امام خامنه ای حفظه الله : آدم دارای ولایت این است كه: 🔻"ولیّ" را بشناسد، 🔻فکر "ولیّ" را بداند، 🔻با "ولیّ" همفکر بشود، 🔻عمل "ولیّ" را بشناسد، 🔻با "ولیّ" هم عمل بشود، 🔻دنبال او راه بیفتد، 🔻خودش را فکراً و عملاً پیوسته با "ولیّ" بکند، این شخص #با_ولایت است. 📚طرح كلي انديشه اسلامي در قرآن، ص۵۶۳ @lahootiyan_ir

باید با فرهنگ شمر ساز مبارزه کرد و مواظب باشیم این فرهنگ روی ما اثر نگذارد. مال دنیا، عمر سعد را مقابل همبازی دوران کودکی اش قرار داد و حبّ فرزند، زبیر را جلوی امیرالمومنین قرار داد. 📚 ظرفیت های تمدن سازی عاشورا، جلسه هفتم ۲۶ شهریور ۹۷ @lahootiyan_ir

@lahootiyan_ir

مرحوم مرشد می‌فرمودند : مردم آنچه خود می کنند، به خدا نسبت می دهند و اگر هم آدم منصفی باشند، چرخ روزگار را مسئول آن می دانند و میگویند: کار دنیا برعکس است تو بنا را کج ساختی و گرنه چرخ کج رفتار نیست. حب مال و منال را به قدری در روح و جسمت زیاد کردی که انگار می خواهی مثل قارون شوی. آنقدر به عیش و نوش پرداختی و موسیقی گوش کردی که آخرت را فراموش کرده ای. تو از آفرینش چه خبر داری که می گویی چرخ کج رفتار است؟ خویش را از حب دنیا ثانی قارون مکن هم ردیف بلعم و بن ملجم و هارون مکن گر چه موسیقار دانی طبع را موزون مکن بی خبر از آفرینش شکوه از گردون مکن تو بنا را کج نهادی، چرخ کج رفتار نیست @lahootiyan_ir

قرآن و عترت قرآن خدا با این که همه آیات را دارد اما صامت است و عترت اطهار كلام الله هستند. مرحوم مرشد می گوید: همان طور که قرآن بیان فرموده و تاریخ نوشته و علما و حکما بیان کرده اند، پیامبر اسلام آخرین پیامبر خداست و در موقع رحلت دو امانت از خود به جا گذاشت: یکی قرآن و دیگری عترت . ولی بعد از پیغمبر هر دوی این امانتها به سر نیزه رفت و بنی آدم بر آنها جفا کردند. قرآن در جنگ صفین به بالای نیزه رفت و سر مطهر حضرت اباعبدالله در کربلا و شام بر سر نیزه شد. وی شعری نیز در این زمینه دارد: دو ثقل محترم ختم رسل بنهاد در دنیا یکی قرآن یکی عترت یکی صامت یکی گویا ولی بعد از پیمبر هر دو شد بر نيزه اعداء یکی در جنگ صفین و یکی در شام غم افزا یکی از آن دو را بین در و دیوار می بینم @lahootiyan_ir

در بیداری هرچه داری در خواب میبینی، همانطوری که بعد ازمرگ آنچه داشته ای به ظهور میرسد، و آن خواب بزرگ هم درپیش دارید. هرچه در اینجا کرده اید همان است در سرشت دارید آنجا هم همانید. @lahootiyan_ir

علی آقایِ عابد نهاوندی فرزند حیدر آقا معجزه تهرانی (ره) که نوه حاج مرشد چلویی می‌باشد و خود از دلسوختگان است در کتاب بهترین کاسبِ قرن نقل می‌کنند که : شبی جد بزرگوارم را در مجلسی خواب دیدم که جمع انگشت شماری از دوستان ایشان نشسته اند. پدربزرگم قدم میزد و شخصی از خود آنها بالای منبر نشسته بود و روضه حضرت اباعبدالله الحسین را می خواند. خود و چند نفر از حضار هم گریه می کردند. من به جمع آنان پیوستم و خدمت جدم رسیدم. چند سال گذشت. روزی یکشنبه شب به منزل جناب مهندس مصلحی در شهرآرا رفتم که برای اولین بار به آن روضه هفتگی وارد شده بودم. دیدم شخصی که در خواب بالای منبر دیده بودم، همان شخصی است که در این مجلس بالای منبر است و آن مرحوم حاج اسماعیل دولابی(ره) بود. @lahootiyan_ir

معمولا آن طور نیست که ما انسان ها وجود خدا را احساس کنیم، بیشتر علم به معنی خدا داریم، علم به معنی خدا در حدی است که ما را از وجود خدا آگاه می کند ولی راه ارتباط با خدا راه دیگری است، همان طور که علم به تری آب، علم به معنای آب است و شما را با تری و رطوبت مرتبط نمی کند، راه ارتباط با تری آب راه دیگری است در روش ارتباط با آب، یک قطره‌ی آب هم تر است ولی علم به یک دریا به اندازه ی یک قطره آب هم تر نیست. خدادانی غیر از خداداری است اگر ما متوجه نشویم وقتی علم به خدا داریم غير از وقتی است که با خدا مرتبط هستیم و علم به خدا را برای خود کافی بدانیم مبتلا به غرور می شویم و فکر می کنیم اولیاء الهی هم در حد ما هستند. آری خدادانی به عنوان آدرس رجوع به خدا، خوب و مفید است؛ شما اگر دانستید خدایی هست، مثل این است که آدرسی به شما داده اند تا مسیر و مقصد خود را بشناسید ولی آدرس به تنهایی ما را به مقصد نمی رساند. خداداری، چیز دیگری است و از جنس دیگر و برای رسیدن به آن، روش دیگری را باید دنبال کرد. @lahootiyan_ir

بر آمیختن جسم و روح، موجب شده که روح، مجال پریدن نداشته باشد زیرا سبکی و سبکبالی، شأن روح است. مگر این که روح، اصل خود را فراموش کند و تابع جسم شود. خویشتن نشناخت مسکین آدمی از فزونی آمد و شد در کمی خویشتن را آدمی ارزان فروخت بود اطلس، خویش را بر دلق دوخت حقیقتا مشکل آدمی همین است که خود را «بد» می شناسد و با خود «بد» عمل می کند و لذا نه تنها همه استعدادهای خود را از بین می برد بلکه متوجه استعدادهای روحانی دیگران هم نیست و این همان برخورد غائبانه با خود و دیگران است. @lahootiyan_ir