از اول ذالقعده تادهم ذالحجه که معروف به چهله کلیمی هست به سالکان سفارش شده است.
Telegram.me/lahootiyan1
🔹آثار نماز🔹
علّامه آیةالله حسن زاده آملی مدّظلّه:
نمازگزار با آفريدگارش گفتگو مى كند، و جسته جسته بدانجا مى رسد كه هميشه و همواره خودش را در پيشگاه او مى بيند، و هيچگاه خودش را فراموش نمى كند، و پيوسته كشيک خويش مى كشد تا درست گفتار و نيكو كردار و پاكيزه رفتار باشد
📚«هزار و یک کلمه» ج 2 ص 378
Telegram.me/lahootiyan1
namaz-yekshanbe-mahe-zighade-870809.mp3
5.54M
💎 نماز یکشنبه ماه ذیالقعده
🔹فضیلت نماز در روایتی از پیامبر صلّی الله علیه و آله
🔸نحوه استغفار و مرور گناهان تمام عمر
♦️صدقه قبل از نماز و سایر توصیهها
#مراقبات_ماه_ذیالقعده
@lahootiyan_ir
استاد مهدی طیّب :
چهلّه کلیمیّه (موسویّه) - یکی از سه چهلّه مهم اهل سلوک
اهل سلوک قائل به سه چهلّه مهم در طول سال هستند.
دو چهلّه آن پیدرپی است و از اوّل ماه رجب شروع میشود و تا آستانه بیست ویکم ماه مبارک رمضان ادامه پیدا میکند. شصت روز آن، دو ماه رجب و شعبان است، به علاوه بیست روز ماه مبارک رمضان که جمعاً هشتاد روز میشود که دو چهلّه پیوسته است.
کسی که از این دو چهلّه به خوبی بهره ببرد، برای درک و دستیابی به لیلهالقدر مستعد میشود.
لیلهالقدر آفاقی یک بحث است و لیلهالقدر انفسی که مهمتر است، بحث دیگری است.
🔵 چهلّه کلیمیّه یا موسویّه
چهلّه دیگر از اوّل ماه ذیالقعده شروع و تا روز عرفه ادامه دارد.
به این چهلّه، چهلّه کلیمیّه یا موسویّه میگویند، زیرا خدای متعال چنین چهل روزی را با موسی بن عمران قرار خلوت گذاشت.
خدای متعال در قرآن کریم فرمود:
✨ما با موسی سی شب وعده گذاشتیم و سپس آن سی شب را با ده شب تکمیل کردیم، در نتیجه میقات و قرار ملاقات موسی با پروردگار جمعاً چهل شب شد.
🔅این قرار از اوّل ماه ذیالقعده شروع و به روز عرفه ختم گردید، لذا این ایّام به یک چهلّه تبدیل شد.
🔅همچنین قرآن کریم فرمود : «وَ اِذْواعَدْنا مُوسى اَرْبَعِینَ لَیْلَة»، آن هنگام که ما با موسی چهل «شب» وعده گذاشتیم.
در اینجا تأکید روی «شب» هم فوقالعاده است. نفرمود: چهل روز قرار گذاشتیم؛ بلکه فرمود: «چهل شب» قرار گذاشتیم.
اینکه نقش شب در سیر و سلوک چیست و خلوتهای انسان در دل شب با خدای خود چه آثار فوقالعادهای دارد، بحث مستقلّی است که زمان جداگانهای میطلبد و بعضاً هم به آنها اشاره کردهایم. قرآن کریم در سوره مزّمّل، بعد از اینکه فرمود: «قُمِ اللَّیْلَ اِلاّ قَلِیلاً »، ای پیغمبر! جز اندکی در شب نخواب و بقیهی آن را بیدار و مشغول عبادت و تهجّد باش؛ فرمود: «اِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ اَشَدُّ وَطْئاً وَ اَقْوَمُ»، بی گمان عباداتِ نشأت یافته از شب، گامی مستحکمتر و سخنی پای برجاتر است. لذا شب در پروازهای معنوی و عروج عرفانی، فوقالعادگی دارد.
🔸اهل سلوک برای شب جایگاه ویژهای قائلند.
✅ eitaa.com/lahootiyan_ir
✅ telegram.me/lahootiyan1
نکاتی از بزرگان سیر و سلوک در آداب چهلّه نشینی
▪️۱- در این چهل روز هر روز صبح، دعای عهد، یعنی دعای «اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ ...» را بخواند.
▫️در روایت این دعا آمده است، اگر کسی چهل روز آن را بخواند، از یاران بقیّةالله الاعظم ارواحنافداه خواهد بود و اگر قبل از ظهور از دنیا برود، خدا او را برای اینکه در رکاب و محضر حضرت باشد، به دنیا برمیگرداند.
▪️۲- هر روز چهل مرتبه ذکر تسبیحات اربعه را بگوید.
▫️«سُبْحانَ الله، وَالحَمْدُلله، وَلا اِلهَ اِلاَّ الله، وَالله اَکبَرُ»
▪️۳- بعد از گرفتن وضو «آیهالکرسی» بخواند، برای اهل قبور هم این آیه را بخواند و یا خواندن آن را بعد از نمازهای صبح، ترک نکند.
▪️۴- گفتن اذکاری در این چهل روز توصیه شده است، مانند:
▫️ذکر «یا باقِی» روزی ۱۱۳ بار
▫️ذکر «یارَبُّ یا الله» روزی ۲۰۴ بار
▫️ذکر «یا صَمَدُ» روزی ۱۳۴ بار
▫️ذکر «یا عَلِیُّ» روزی ۱۱۰ بار
▫️ذکر «یا باسِطَ الْیَدَینِ بِالرَّحْمَه» روزی ۴۰ بار بعد از نماز صبح
▪️۵- در روزهای دوشنبه و چهارشنبه چهل مرتبه سوره تکاثر «اَلْهیکُمُ التَّکاثُر...» را بخواند.
▪️۶- در طول این چهلّه، هر روز «زیارت عاشورا» را بخواند.
▪️ ۷- در طول روز «با طهارت و با وضو» باشد و هنگام رفتن به بستر هم با وضو باشد و با وضو به خواب برود.
▪️۸- در ایّام چهلّه حتماً هر روز نمازهای خود را اوّل وقت بخواند و مداومت بر خواندن «نماز اوّل وقت» داشته باشد.
▪️۹- اگر توانست در سحر صدبار «استغفار» نماید.
این استغفار را هم ممکن است در قنوت نماز وِتر (وَتر) به زبان جاری کند و یا جدای از نماز، در کنار نماز خود صد مرتبه استغفار کند. اگر در سحر موفّق نشد و برای این کار فرصت کم آورد؛ در این چهل روز حدّاقل صد مرتبه استغفار در طول روز را ترک نکند.
▪️۱۰- در طول این چهل روز، هیچ روزی را بدون «تلاوت قرآن و یا گوش سپردن به آن» از دست ندهد.
▪️۱۱- در این ایّام بر «ذکر و یاد خدا» مداومت داشته باشد. همیشه خود را در محضر و منظر الهی ببیند و حسّ حضور را کاملا حفظ کند.
▪️۱۲- بر «نفی خواطر» مداومت داشته باشد. خطوراتی که ذهن و دل او رامشغول میکند، از دل بیرون براند. در این زمینه از ذکر «لااله الا الله» به خوبی میتواند استفاده کند. بیرون راندن همهی افکار و تخیّلات از ذهن و دل، یعنی اینکه من فقط خدا را میخواهم، جز خدا هیچ چیز نمیخواهم و فقط میخواهم مشغول به محبوب خودم باشم.
▪️۱۳- از آداب چهلّهنشینی، «ترک اعتراض بر خدا» میباشد. در این زمینه دو جنبه وجود دارد: جنبه تکوینی، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه تشریعی، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت به هیچیک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم؛ معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم.
▪️۱۴- ادب دیگری در چهلّهنشینی، «جوع و کم خوردن» است، به قدری که طاقت عبادت را از انسان نگیرد. تا جایی که میتواند در طول این چهلّه، روزه بگیرد و اگر همه این چهل روز را نمیتواند، حدّاقل روزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزهی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد.
▪️۱۵- نکته دیگر در آداب چهلّهنشینی، پرهیز از خوردن غذاهایی است که باعث «سنگینی انسان» میشود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب آلودگی در فرد ایجاد میکند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی
برای عبادت را از انسان میگیرد و کسالت را بر او حاکم میکند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه جات فراوانی در آن به کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی دارند.
▪️۱۶- احتیاط کردن در لقمه؛ یعنی انسان هر چیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به حلال بودن آنها یقین دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه آن مواد غذایی یا شیء خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد.
▫️در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هرکس هرچه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن یقین پیدا نکرده است، حتّیالمقدور استفاده نکند. البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث رزق مفصّل گفتهایم که هنگامی که فرد در سلوک به مرتبهای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست میگیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمیدهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می گیرد؛ خدا حریمی ایجاد میکند و او را محفوظ میدارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمیدهد و نمیگذارد آن چیزها به سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هر چه به او تعارف کردند و یا هر چیز خوشمزهای که جلوی او گذاشتند و میتواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، لقمه حلال خورده باشد.