#هر_شب_فرازهای_ابوحمزه_ے_ثماای: .... خدايا! من همه راه‌هاي مقاصد را به سوي تو باز مي‌بينم! و چشمه‌هاي اميد را به‌سويت سرشار ! ياري جستن به فضل تو براي آرزومندانت مباح و بي‌مانع است! و درهای دعا به آستانت برای فريادكنندگان باز است! و به خوبي مي دانم كه تو براي اجابت شخص اميدوار، آماده‌اي! و براي فريادرسي اندوهگينان ، مهياي فريادرسي هستي ! و به‌راستي مي‌دانم كه در پناهندگي به جود و كرمت و خشنودي به قضا و قدرت؛ عوضي است؛ از جلوگيري كردن بخيلان و گشايشي است، از احتياج بدانچه در دست دنياطلبان است! و به‌راستي کوچ كننده به درگاهت راهش نزديك است ! و مسلماً تو از خلق خود در حجاب نشوي ! مگر اینکه كردارشان ميان آنها و تو حاجب شود ! و من با مطلبي كه دارم قصد تو را كرده! و با حاجت خود رو به درگاه تو آوردم! و استغاثه‌ام را به درگاه تو قرار دادم ! و دعاي تو را دست آويز خود كردم ، بي آنكه من استحقاق داشته باشم كه تو از من بشنوي ! و نه مستوجب آنم كه از من بگذري! بلكه بدان اعتمادي كه من به كرم تو دارم ! و آن اطميناني كه به درستي وعده‌ات دارم ، و به خاطر پناهندگي‌ام به ايمان و اعتقادي كه بر يگانگي تو دارم و يقيني كه به معرفت و شناسايي تو دارم ، كه مي‌دانم پروردگاري غير از تو نيست! و معبودي جز تو وجود ندارد! يگانه‌اي! كه شريكي برايت نيست! خدايا تو فرمودي و گفتارت حق و وعده ات راست است (كه فرمودي) : «و درخواست كنيد خدا را از فضلش كه به‌راستي او به شما مهربان است» و رسم تو چنان نيست ای آقاي من! كه دستور سوال بدهي، ولي از عطا و بخشش دريغ نموده و خودداري كني! و تويي بخشاينده ای بر اهل كشور خود و متوجه بدانها ! به مهرباني و رأفتت! ( فرازی از دعای ابوحمزه مثالی ) 3 ... خدايا مرا در خردسالي, در نعمت‌ها و احسان خويش پروردي! و در بزرگي, نامم را بر سر زبان‌ها بلند كردي! پس اي كه در دنيا مرا به احسان و فضل و نعمت‌هاي خود پروريدي! و براي آخرتم به عفو وكرم اشارت فرمودي! اي مولاي من! شناسايي‌ام به تو راهنماي من به‌سوي تو است. و محبتي كه به تو دارم, شفيع من است; به درگاهت و من از راهنمايي كردن اين دليلم به‌سوي تو مطمئنم! و از پذيرفتن شفيعم از جانب تو , آسوده خاطرم. مي‌خوانمت اي آقاي من! به زباني كه گناه لالش كرده! پروردگارا با تو راز گويم به‌وسيله دلي كه جنايت به هلاكتش كشانده مي‌خوانمت اي پروردگار من! هراسان و خواهان! ‌و اميدوار و ترسان! اي مولاي من! هنگامي كه گناهانم را مشاهده مي‌كنم, هراسان شوم! و چون بزرگواري تو را بينم به طمع افتم. خدايا اگر بگذري , بهترين مهرورزي! و اگر عذاب كني, ستم نكرده‌اي! دليل و بهانه من اي خدا در اينكه دليري كنم , در سوال كردن از تو ; با اينكه رفتارم خوشايند تو نيست ; همان جود و كرم تو است! و ذخيره من در سختي‌ام, با بي شرمي من, همان رأفت و مهرباني تو است! و به‌راستي اميدوارم كه نوميد مكني ميان اين وآ‌ن, آرزويم را پس اميدم را صورت عمل ده و دعايم را شنيده گير اي بهترين كسي كه خوانندگان بخوانندش و برتر كسي كه اميدواران, بدو اميد دارند! ( فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی ) 4 🤲 @laylatolghadrnoor