چه میدانی؟
شاید روزی، جایی
کسی دلش برای این روزهای ما تنگ شد
دورهمی ۱۶ اسفند | کافه هور
لَیاْلی
📪 پیام جدید آبپرتقاله؟ #دایگو
نه، دمنوش تبریز. شامل به خشک، سیب خشک، هل، زعفران و کمی خلال پسته.
طعم و عطر خوشایندی داره.
لَیاْلی
امروز گفت: چقدر اونایی که یکی مثل تو رو تو زندگیشون ندارن، گناه دارن.
و امروز برای ادامه دادنِ زندگی انگیزهی بیشتری دارم.
لَیاْلی
عزیزان قلم دوست و قلم به دست، برای عیدی نوروز از طرف من کدوم انتخابتونه؟ ۱_ تخفیف دورهی نویسندگی📚✒
پدیدهای دیگر از روی نویسندگیم! گریبانم رو گرفته که میخوای دوره بذاری؟ زهی خیال باطل. من قصد نوشتن و خلوت کردن دارم. شمام باید دنبال کارهای افتتاحیه سایت و کتابهای پیش رو بری. تصور مطلوبی که ازت دارم اینه که خودنویس به دست زیر نور شمع روی برگههای کاهی مینویسی و احدیام از احوالت خبردار نیست.
این چنینه که هنوز نتونستم بیام از کمپ نوشتن و هدیهی سال نو بگم. دلش رو به دست میارم و میام براتون میگم. تا دلش رو به دست میارم میتونید تو نظرسنجی شرکت کنید.
اگر هنر نبود،
دنیا چطور قابل تحمل میشد؟
۲۵ اسفند | تالار وحدت
لَیاْلی
اگر هنر نبود، دنیا چطور قابل تحمل میشد؟ ۲۵ اسفند | تالار وحدت
و سادهترین افطارم تا به امروز. آب و خرما و شکلات.
هیچوقت فکر نمیکردم بهخاطر شروع تئاتر اینطوری افطار کنم و تا چند ساعت بعدش انگار نه انگار چیزی نخوردم.
هنر شاید خرج زندگی رو نده، اما برای زنده موندن کافیه.