کارنامهٔ نفر چهارم آزمون کتبی دکتری زبانشناسی ۱۳۹۹
خانم #شرمین_احمدی
🇮🇷 @linguiran
کارنامهٔ نفر ششم آزمون کتبی دکتری زبانشناسی ۱۳۹۹
آقای #حسین_آریائیفر
🇮🇷 @linguiran
با اینکه سالها از انتشار کتاب "قیام امام حسین علیهالسلام" میگذرد ولی این اثر مرحوم سید جعفر شهیدی همچنان از بهترین آثار در تحلیل زمینههای شکلگیری نهضت عاشوراست.
این کتاب از جهت متن و شیوایی قلم تحسینبرانگیز است و در عین اختصار بسیار عمیق نگاشته شدهاست. دکتر شهیدی بهدنبال پاسخ به این پرسش مهم است که چرا مسلمانان تنها پنجاه سال پس از رحلت پیامبرشان، فرزند او را به شهادت میرسانند؟
#سید_جعفر_شهیدی
#معرفی_کتاب
🇮🇷 @linguiran
✅ چرا جیغکشیدن را دوست داریم و از آن متنفریم؟
جیغها گنجینهای غنی از اطلاعاتاند که در یک لحظه منتقل میشوند. فیلمهای ترسناک، بدون جیغهای بهموقع و ناگهانی بازیگرانش، هیجان ندارند. با شنیدن آنها، برق از چشممان میپرد و در کسری از ثانیه، قندمان میافتد. کمتر صوتی بتواند اینگونه واکنش طبیعی افراد را تحریک کند. این صدای زبر و زمخت فقط بهمعنای وحشتزدگی نیست. شادی، درد و تعجب هم خودشان را از همین راه بیرون میریزند. اما آنچه عجیب است مهارت ما در تشخیص معنای جیغهاست: ما میفهمیم کدام جیغ بهخاطر شادی است و کدام بهدلیل وحشت یا درد. گویا آنها #دستور_زبان مخصوص خودشان را دارند.
ادامۀ مطلب را در پیوند زیر بخوانید:
http://tarjomaan.com/neveshtar/9719/
🇮🇷 @linguiran
✅ واپسین تحفۀ حقشناس
دکتر #محمد_غفاری
استادیار ادبیات انگلیسی دانشگاه اراک
اخیراً پس از ده سال واپسین ترجمۀ مرحوم #علیمحمد_حقشناس (۱۳۱۹-۱۳۸۹)، استاد فقید زبانشناسی دانشگاه تهران، با نام دربارۀ چند متنِ فلسفی یونان قدیم بههمت عباس مخبر منتشر شده است (نشر نیو، ۱۳۹۹).
این کتاب شامل یازده جستار است، بدون ذکر نام نویسنده و مأخذ آنها. عنوان فصلها به این قرار است: «آناکسیمندر: آثار بازمانده»، «مکالمات کنفوسیوس»، «هراکلیتوس: آثار بازمانده»، «راه حقیقت و راه عقیدت [= پارمنید]»، «آناکساگوراس: آثار بازمانده». طبق گفتۀ عباس مخبر در پیشگفتار کتاب (ص. ۷)، مرحوم حقشناس مقالۀ دیگری نیز در همین زمینه ترجمه کرده بوده که متأسفانه با درگذشت ایشان ناتمام مانده و به همین دلیل در این مجموعه گنجانده نشده است.
مروری بر این کتاب را در پیوند زیر بخوانید:
http://www.bookcity.org/detail/22413/root/papers
🇮🇷 @linguiran
ویرایش بهانهٔ غلط در نگارش.pdf
139.8K
ویرایش، بهانهٔ غلط در نگارش
#محمد_اسفندیاری
🇮🇷 @linguiran
7.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تماس تصویری خلیفه شيخ زايد امارات با نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونسیتی.
نکته جالب در این ویدیو صحبتکردن شیخ زاید به #زبان_عبری است.
🇮🇷 @linguiran
✅ از پشت فیلتر زیباتر است: اینستاگرام چگونه زندگیمان را دگرگون کرد؟
کارکنان اولیۀ اینستاگرام میخواستند چیزی شبیه یک گالری هنری آنلاین بسازند.
میشود به اینستاگرام همچون راهی برای گرامیداشتن زندگی نگاه کرد. اینستاگرام به ما میگوید زندگیِ همۀ ما ارزش تماشاکردن دارد و یادمان میاندازد به دنیای اطرافمان توجه کنیم؛ از ما میخواهد حواسمان به غروبی بینظیر باشد یا چشممان دنبال برگهای پاییزی بگردد که روی پیادهرو چیده شدهاند. درعینحال، اینستاگرام تجربۀ شخصی را خنثی و بیاهمیت میکند: لحظات خاص به شرطی ارزشمندند که بتوان آنها را به اشتراک گذاشت؛ صعود به قله ارزشی نخواهد داشت، مگر بتوانیم عکسی از بالای قله بگیریم. کتاب «بدون فیلتر» توضیح میدهد که اینستاگرام چطور نگاه ما را به زندگی دگرگون کرده است.
ادامۀ مطلب را در پیوند زیر بخوانید:
http://tarjomaan.com/barresi_ketab/9886/
🇮🇷 @linguiran
نشانهشناسی نگاه.pdf
806.9K
نشانهشناسی نگاه
گفتاری از دکتر #حمیدرضا_شعیری
🇮🇷 @linguiran
از صبح که چشم باز میکنی تا شب که چشم فرو میبندی، چند کلمه خرج میکنی؟
آری خرج...
کلماتی که از ما صادر میشوند، خرج دارند!
و محل تأمین این هزینه، روحِ ماست.
کلمات از روح کَنده میشوند. برای همین هم هست که کلام بعضیها آرامت میکند و کلام بعضیها، منقبضت.
مراقب باش، آنقدر کلمه خرج نکنی که روحت سر سجاده توانِ بلندشدن نداشته باشد.
یا آنقدر با اظهارنظرهای بیهوده، از روحت هزینه ندهی که وقت خواب، جانِ پرواز به سمت خوابهای زیبا را از آن بگیری.
امروز، از همین الآن تا شب، حساب کتاب کلماتت را داشته باش!
هرجایی که میشود حرف نزنی، نزن!
و هرجا که باید حرف بزنی؛ به کوتاهترین اما نغزترین و پرمهرترین کلام، پاسخت را به زبان بیار...
@ostad_shojae
🇮🇷 @linguiran
✅ زبانشناسی، زباندانی، زبانآگاهی
فرق این سه در چیست؟
🔸«زبانشناسی» شاخهای از علم است که به مطالعۀ علمی زبان میپردازد، رشتهای تحصیلی است که دانشجویان در آن تحصیل میکنند، حوزهای است که کتابهای تخصصی در زمینهاش نوشته میشود، و ساختهای مورد مطالعهاش آواشناسی، ساختواژه، نحو، معناشناسی و گفتمان است. زبانشناسی لزوماً زبانویژه نیست، یعنی آنچه در درجۀ اول مورد مطالعه قرار میدهد زبان در معنای عام آن است و در درجۀ بعد قواعد و ساختارهای زبانی را بر روی زبانهای مشخص بررسی میکند.
🔸«زباندانی» معانی متعدد دارد. مثلاً به کسی که بر زبانهای متعدد تسلط داشته باشد زباندان میگویند. اما منظور من از زباندانی تسلط بر ظرایف و زیر و بمِ یک زبانِ مشخص است. پس، با این تعریف، زباندانی زبانویژه است. محمد قاضی در ترجمۀ دن کیشوت زباندانیاش را نشان میدهد، در سبکی که برگزیده است، یا در معادلگذاریهای فارسیاش برای ضربالمثلهای غیرفارسی. یا مثلاً زباندانی داریوش آشوری را، علاوهبر نثر خاصش، در واژهسازیهایش میتوانیم مشاهده کنیم. زباندانها همانهایی هستند که قابلیتهای یک زبان را بهخوبی میشناسند و میتوانند آثاری خلق کنند که کاربران آن زبان را حیرتزده کنند. ادبا معمولاً در این دستهاند. چهبسا کسی زبانشناس مقبولی باشد، اما زباندان قابلی نباشند و چهبسا زباندان قابلی که از زبانشناسی چیزی نداند؛ بعضی پیران روستایی زباندانانی هستند که سواد خواندن و نوشتن هم ندارند چه رسد به دانستن زبانشناسی.
🔸اما جذابتر از دو تای قبل «زبانآگاهی» است. زبانآگاهی یک فرایند است، طریقه و مسیر است، حرکت از زبان و با زبان بهسمت خودِ زبان است و ممکن است در لایههای متفاوتی ظهور و بروز پیدا کند و از همین رو اعم از زبانشناسی و زباندانی است، مثلاً وقتی کسی زبانشناس میشود بهنوعی زبانآگاه هم میشود، چون به قواعدِ ریز و پیچیدهای که در زبان به کار میبرده و از آن غافل بوده آگاهی پیدا میکند؛ کسی که با خواندن متون نظم و نثرِ کهن قابلیتهای زبانی خود را افزایش میدهد بهنوعی زبانآگاه میشود؛ یا ویراستاری که به واژهها و عبارات زبان حساس و دقیق میشود زبانآگاه است و هر چه حساسیت و دقت زبانیاش بیشتر باشد زبانآگاهتر است.
🔸همۀ اینها سطوحی از زبانآگاهی است، اما به نظر میرسد لایههای عمیقتری هم داشته باشد: زبانآگاهی طریقی است که نتیجهاش درک و دریافت هر چه بیشترِ ظرایف جهانهای ذهن و روان و خارج و رابطۀ میان این جهانها با یکدیگر است. بسیاری از اختلالات روانی و مشکلات ذهنی با بالارفتن سطح زبانآگاهی حل میشود. ذهنآگاهی نیز از خلال سکوت میان کلمات و فواصل کلامی جوانه میزند و رشد میکند. اگر همچون هایدگر به موضوع بنگریم، از آنجا که هیچ مفهومی بدون نامگذاری پا به عرصۀ وجود نمیگذارد، هر چه مفاهیم و بازنماییهایش در جهان ما بیشتر میشود، ناشناختهها شناخته میشوند. دستآخر اینکه اتساع وجودی در انسان با زبانآگاهی است که محقق میشود. فرد هر چه زبانآگاهتر باشد دایرۀ اندیشهاش وسیعتر است و به تبع آن ظرف وجودیاش اتساع بیشتری دارد. چهبسا زبانشناس یا زباندانی که به این معنا زبانآگاه نباشد، اما نکتۀ قابل توجه این است که زباندانی میتواند جادۀ زبانآگاهی را هموارتر کند و زبانشناسی تحلیل علمیتری از آن ارائه دهد.
🔸سطوح و لایههای مختلف زبانآگاهی را میتوان بهصورت زیر نشان داد:
۱. از زباننشناسی ← به زبانشناسی
۲. از زبانندانی ← به زباندانی
۳. از روان ناخودآگاه ← به روان خودآگاه
۴. از ذهن ناسالم ← به ذهن سالم
۵. از ناهشیاری ← به بهشیاری
۶. از جامعۀ کمترپیشرفته ← به جامعۀ پیشرفته
۷. از کمدانشی ← به بیشدانشی
۸. از جهان ناشناخته ← به جهان شناختهشده
۹. از ظرف وجودی نامتسع ← به ظرف وجودی متسع
🔸در همۀ این لایهها زبان نقشی جدی و پررنگ دارد و اساساً حرکت میان آنها بدون زبان شدنی نیست.
منبع: کانال تلگرامی زبانشناسیک
🇮🇷 @linguiran