کارگاه عملی آنلاین «سیستماتیک مترجمی» لیکو
✅ ظرفیت کلاس: ۱۰ نفر
🚨 ظرفیت باقی‌مانده: ۴ نفر
📣 مهلت ثبت‌نام: تا ۱ مهر
🕰️ طول دوره: ۶۰ ساعت
ترم‌های دوره به ترتیب:
👈🏻 گرامر زیربنای مترجمی
👈🏻 ترجمه انگلیسی به فارسی پیشرفته
👈🏻 ویراستاری مکمل مترجمان
👈🏻 مترجم فارسی به انگلیسی حرفه‌ای
مدرک معتبر دانشگاه دولتی
چاپ کتاب پروژه پایان‌ترم، به نام دانشجو
امکان همکاری با تیم ترجمه #لیکو در پایان دوره
با تخفیف ویژه کانال #زبان‌شناسی_همگانی شروع کنید.
اگر مشتاقید بیشتر بدانید و ثبت‌نام کنید، به پشتیبانی تلگرام پیام دهید:
@Leeko_Support
🔗 https://B2n.ir/k40965 🔗
🇮🇷 @linguiran
انگشت در شیشه مربای هم نزنیم!
دوستانی که تجربه زندگی خوابگاهی دارند، می‌دانند که یکی از واقعیت‌های تلخ خوابگاه همین است که وقتی غذایی در یخچال می‌گذاشتیم از ناخنک‌های دیگران در امان نبود. یکی از آشنایان تعریف می‌کرد این وضعیت در اوایل برایش بسیار اسفناک و مشمئزکننده بود و نمی توانست باور کند که آخر چجوری کسی راضی می‌شود دست به این کار بزند. او همیشه این داستان تکراری‌اش را با لبخند تلخی پایان می‌داد و می‌گفت که «در نهایت، در اواخر زندگی خوابگاهی دیدم که خودم به یکی از همین ناخنک‌زن‌های یخچال‌های خوابگاه تبدیل شده‌ام و حتی اینقدر ماهر شده بودم که گاهی «آش را با جاش» غیب می‌کردم.» وقتی نوشته «قلی‌خان خان نبود» را همکار عزیز، آقای سوری برایم قبل از چاپ فرستاد تا بخوانم و نظر بدهم، به این فکر می‌کردم واقعاً چه رابطه‌ای بین این ناخنک‌زدن‌ها به مقاله و کتاب این و آن و آن هبیتوس معیوب زندگی خوابگاهی وجود دارد، به نظرم شاید قصه از همان ناخنک‌زدن‌ها در خوابگاه شروع می‌شود و بعدها وقتی وارد بازار کار می‌شویم باز آن عادتواره به گونه‌ای دیگر در ما سربرمی‌آورد.
در بازار نشر علوم شناختی که در چند سال اخیر، باب شدن این حوزه باعث شده است که هر کسی که هوس تالیف و ترجمه دارد، نهیبی به خود بزند که «وای نات! حالا که قراره مولف/مترجم بشم باید برم در یه حوزه باب روز مثل علوم شناختی بنویسم» و همین باعث شده که به طرز چشم‌گیری بازار علوم شناختی از حوزه تخصص خود در تالیف و ترجمه خارج شود و بیشتر شبیه بازار سیاهی شود که در آن کالای دزدی از کتاب‌های خارجی یا ترجمه گوگل ترنسلیتی به وفور یافت شود. هرچند آمار نشر کتاب‌ها در این حوزه به کار سازمان‌ها و نهادهایی می‌آید که به دنبال آمارسازی و ادعای استقلال در این حوزه هستند اما متاسفانه به هیچ‌وجه نه به کار علم می‌آید نه به کار دانشجو و پژوهشگر.
https://t.me/leilaardebili
🇮🇷 @linguiran
مراسم بزرگداشت و رونمایی از آخرین اثر استاد دکتر #کورش_صفوی
یکشنبه ۱۵ مهر، ساعت ۱۳، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی، سالن شهید مطهری
🇮🇷 @linguiran
هدایت شده از زبان‌شناسی همگانی
✅ دانلود فایل رایگان...
هول می‌زنیم برای دانلود فایل رایگان. جسارت نشود خودم را می‌گویم. می‌میریم برای فایل رایگان. جسارت نشود خودم را می‌گویم.
واقعا در همین لحظه چند نسخه کتاب رایگان دانلود کرده‌ایم و در حافظه موبایل‌مان جای داده‌ایم و قرار است روزی فرصت کنیم و آن را بخوانیم؟ چند پادکست رایگان؟ چند کتاب صوتی رایگان؟ بیاییم با خود صادق باشیم. چند نسخه pdf را بیشتر از بخش مقدمه تورق کرده‌ایم؟
حرف من این است:
جامعه‌ای که از صبح تا شب در گوش ما خواند
پول کم هست، صندلی دانشگاه کم هست، موقعیت شغلی کم هست، آب کم هست...
ذهنیت "قحطی زده" را در بند‌بند وجود ما جای داد. هم‌چون قحطی‌زدگان در هر صفی می‌ایستیم. برای هر چیزی که واژه "رایگان" را یدک بکشد هول می‌زنیم. چه کسی خبر دارد فایل رایگان بی‌مصرف با ما چه می‌کند؟
من می‌گویم:
📌 تجربه شکست را به ما انتقال می‌دهد.
هر کتاب رایگان خوانده نشده به تو پیام می‌دهد؛ هزار تا کار نکرده داشته‌ای؛ هزار پرونده باز روی میزت داری؛ تو به هیچ جایی نمی‌رسی.
❌ پرونده باز دانلود نکنیم لطفا.
حداقل تا وقتی تکلیف پرونده‌های قبلی را روشن نکرده‌ایم. یا بخوانیم‌شان یا گوش دهیم و یا خیلی ساده حذف کنیم. مینیمالیسم وار.
می‌دانی #مینیمالیسم چه می‌گوید؟
می‌گوید:
"کمتر داشتن هنر است"
"کمتر بیشتر است"
می‌گوید آن چیزی را در زندگی‌ات نگه دار که برایت "ارزشی" تولید کرده است.
شاید دو تا کتاب خوب داشتن بهتر از کتابخانه صد هزار جلدی است.
دوتا دوست خوب داشتن بهتر از پانصد به اصطلاح دوستی است که چشم دیدن‌مان را هم ندارند.
برای یک سال یک کتاب را تکرار کردن بهتر است از ماهی ده کتاب قطور را خواندن.
دو تا پادکست خوب گوش دادن و آن را هزار بار تکرار کردن، بهتر است از هزار کتاب صوتی رایگانی، که هرگز حتی فرصت یک ثانیه، به هر یک از آنها پرداختن را نداریم.
به خدا که قحطی در کار نیست.
فایل‌های رایگان تا ابد رایگان باقی می‌مانند.
قحطی‌زده نباشیم.
#گیلدا_بروجردی
🇮🇷 @linguiran
روز جهانی ناشنوایان
برای اولین‌بار در سال ۱۹۵۱ فدراسیون جهانی ناشنوایان به‌عنوان یک موسسه غیر دولتی برای رسیدگی و حمایت از افراد ناشنوا در شهر رم ایتالیا تأسیس شد.
از سال ۱۹۵۷ میلادی هم روز ۳۰ سپتامبر، مصادف با هشتم مهرماه به‌عنوان روز جهانی ناشنوایان نامگذاری شده است. این روز گرامیداشت سالروز درگذشت دکتر شرایر، اولین رئیس فدراسیون ناشنوایان است.
هدف از این کار حمایت از حقوق ناشنوایان، گسترش فرهنگ ارتباط با آنها، هم‌چنین آگاهی مردم از مشکلات پیش روی ناشنوایان است.
از سال ۱۳۸۰ خورشیدی در ایران به پیشنهاد شورای فرهنگ عمومی، به‌طور رسمی روز هشتم مهرماه روز جهانی ناشنوایان تعیین شد.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی هم‌اکنون بیش از ۳۶۰ میلیون نفر در جهان به کم‌شنوایی مبتلا هستند و با افزایش طول عمر در جهان، تعداد افرادی که از ناشنوایی و کم‌شنوایی رنج می‌برند افزایش یافته است.
تاکنون نزدیک به یک‌سوم افراد بالای ۶۵ سال شنوایی خود را از دست داده‌اند و تعداد افراد کم‌شنوا یا ناشنوا در میان کودکان زیر ۱۵ سال نیز به ۳۲ میلیون نفر می‌رسد.
🇮🇷 @linguiran
در روز جهانی ترجمه، ناشر بسیار محترم کتابهام پیغام داده بعد از این دیگه درصد پشت جلد رو از دوازده بکنیم چهار... بعد از هجده نوبت چاپ آخه... کاش روز دیگری رو برای این ظلم ناروا انتخاب می‌کردید!
#لیدا_هادی
مترجم ادبیات کودک و نوجوان
https://t.me/kaaghaz
🇮🇷 @linguiran