م در حالي که آن از تو است و به سوي خودت آشکار شده؟ و يا چگونه از برآورده‌شدن آرزوهايم نااميد شوم در حالي‌که آن‌ها به درگاه تو وارد مي‌شوند؟ و يا چگونه ممکن است احوال مرا نيکو نگرداني، در حالي که به نور تو قائم است. إِلَهِي مَا أَلْطَفَكَ بِي مَعَ عَظِيمِ جَهْلِي وَ مَا أَرْحَمَكَ بِي مَعَ قَبِيحِ فِعْلِي. خدايا! چقدر با آن‌همه جهل من نسبت به تو، تو به من لطف داري، و چقدر با آن‌همه بي‌ادبي نسبت به ساحت قدسي‌ات، تو به من مهرباني. در اين فراز به خدا عرضه مي‌داري: با ديدن غفلت‌هاي خود نسبت به تو، نه‌تنها ضعف‌هاي خودم برايم نمايان گشت، از آن مهم‌تر لطف و رحمت بي‌کرانة تو برايمان نمايان شد، تا اميدوارانه راه بندگي تو را ادامه دهم. إِلَهِي مَا أَقْرَبَكَ مِنِّي وَ أَبْعَدَنِي عَنْكَ وَ مَا أَرْأَفَكَ بِي فَمَا الَّذِي يَحْجُبُنِي عَنْكَ. خدايا! چه اندازه تو به من نزديکي، و چه اندازه من از تو دورم! و چه اندازه نسبت به من رأفت داري! پس آخر چه‌چيز مرا از تو اين‌همه دور کرده و حجاب بين من و تو شده است؟ به عبارت ديگر جايي براي نظرکردن به تو براي من نمي‌ماند. إِلَهِي عَلِمْتُ بِاخْتِلافِ الْآثَارِ وَ تَنَقُّلاتِ الْأَطْوَارِ أَنَّ مُرَادَكَ مِنِّي أَنْ تَتَعَرَّفَ إِلَيَّ فِي كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى لا أَجْهَلَكَ فِي شَيْءٍ. خدايا! متوجه شده‌ام که مراد تو از به‌پاداشتن حوادث گوناگون و تغييرات موجود، آن است که خود را در همه‌چيز به من بشناسي تا آن‌که از هيچ جهت به تو جاهل نباشم، و تو را با همة اسماء‌ات بشناسم و با همة اسماء‌ات عبادت کنم. به هر رنگي که خواهي جامه مي‌پوش.... که من آن قد رعنا مي‌شناسم إلَهِي كُلَّمَا أَخْرَسَنِي لُؤْمِي أَنْطَقَنِي كَرَمُكَ وَ كُلَّمَا آيَسَتْنِي أَوْصَافِي أَطْمَعَتْنِي مِنَنُكَ. خدايا! هرگاه نظر به ضعف و ناقابلي‌ام، مرا در مقابل تو لال کرد و جرأت سخن‌گفتن را از من گرفت، کرم تو مرا به سخن در آورد. و هرگاه اخلاق و اوصافم مرا از اصلاح خود نااميد کرد، منت‌هاي تو مرا اميد بخشيد. در اين فراز زيباترين شکل ارتباط عبد با رب به ظهور مي‌رسد تا پوچي‌ها بر انسان غلبه نکند و راه ارتباط با خدا همواره باز بماند. گفت: تو مگو ما را به آن شه راه نيست...... با کريمان کارها دشوار نيست إِلَهِي مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِيَ، فَكَيْفَ لا تَكُونُ مَسَاوِيهِمَسَاوِيَ، وَ مَنْ كَانَتْ حَقَائِقُهُ دَعَاوِيَ، فَكَيْفَ لا تَكُونُ دَعَاوِيهِ دَعَاوِيَ. خدايا! کسي که خوبي‌هايش نسبت به لطف تو کوتاهي و بدي محسوب مي‌شود، چگونه کوتاهي‌ها و بدي‌هايش، بدي محسوب نشود؟ و کسي که حقيقت‌گويي‌اش ادعاهايي بيش نيست - چون همة حقيقت نزد تو است - پس چگونه ادعاها و مجازگويي‌هايش، ادعا به حساب نيايد و از حقيقت خالي نباشد؟ پس يک راه بيشتر نيست اي حقيقت مطلق، که فقط تو در صحنه باشي و ديگر هيچ. پيش شيري آهوئي بي‌هوش شد..... هستيش در هست او روپوش شد إِلَهِي حُكْمُكَ النَّافِذُ وَ مَشِيَّتُكَ الْقَاهِرَةُ لَمْ يَتْرُكَا لِذِي مَقَالٍ مَقَالا وَ لا لِذِي حَالٍ حَالا. خدايا! آنچه حکم کني، نافذ و تأثيرگذار است، و آنچه اراده فرمايي، بر هر مانعي غلبه کند، نه هيچ سخني براي صاحب‌سخني باقي گذارد، و نه هيچ حالي براي صاحب حالي. آنچه در صحنه مي‌ماند حکم و ارادة تو است و اين‌که من تمام جانم را در معرض حکم تو قرار دهم تا ارتباط من که عين فقر مي‌باشم، با تو که عين غنا هستي برقرار شود. إِلَهِي كَمْ مِنْ طَاعَةٍ بَنَيْتُهَا وَ حَالَةٍ شَيَّدْتُهَا، هَدَمَ اعْتِمَادِي عَلَيْهَا عَدْلُكَ بَلْ أَقَالَنِي مِنْهَا فَضْلُكَ. خدايا! چه بسيار طاعتي که بنا کردم آن را، و چه بسيار حالتي که آراستم آن حال را، ولي نظر به عدل تو آن‌ها را ويران ساخت، بلکه فضل تو بود که مرا اميدوار کرد به پذيرش عذرم، زيرا چگونه آن عبادات و حالات را از خود بدانم و به آن‌ها اعتماد کنم و اميد ثواب داشته باشم، در حالي‌که همه از سر توفيقي است که تو لطف مي‌کني، مگر اين‌که به فضل تو اميدوار باشم. هر عنايت که داري اي درويش..... هديه حق بدان نه کرده خويش إلَهِي إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنِّي وَ إِنْ لَمْ تَدُمِ الطَّاعَةُ مِنِّي فِعْلا جَزْما فَقَدْ دَامَتْ مَحَبَّةً وَ عَزْما. خدايا! تو خوب مي‌داني اگر اطاعت‌هاي من به صورت دائم ادامه ندارد ولي از لحاظ علاقه و تصميم پايدار است و يک لحظه در عزم انجام آن‌ها کوتاه نيامده‌ام. پس مرا بر آن اساس بنگر که همواره توجه به تو دارم. إِلَهِي كَيْفَ أَعْزِمُ وَ أَنْتَ الْقَاهِرُ وَ كَيْفَ لا أَعْزِمُ وَ أَنْتَ الْآمِرُ. خدايا! چگونه تصميم بر انجام عبادات بگيرم، در حالي‌که همه‌چيز در سيطرة تو است، و چگونه اراده را رها کنم، در حالي‌که تو فرمان داده‌اي با ارادة خودم آن اعمال را انجام دهم؟ پس بين جبر و تفويض و بين خوف و رجاء، اميدوارم در مسير رضاي تو قدم زنم. إِ

که تنها از اوست و به سوي او. چنانچه ملاحظه فرموديد در اين فراز از دعاي عرفه انساني با خداي خود در حال مناجات است که پروردگارش شراب طهور به او نوشانيده و ضميرش از نظر به غير ساقي نه‌تنها طاهر که مُطهِر نيز هست.[2] زيرا قلب او چنان به حُبّ ساقي شيفته بود که جايگاهي براي محبت به ديگري در آن يافت نمي‌شد و در اين دعا اين شيفتگي را پايدار مي‌دارد. چنين دعايي شايسته است مقصد همة فعاليت‌هاي فرهنگي باشد، زيرا مقصودي جز شناخت معبود از طريق خودِ معبود در آن نيست، و راه صحيح همين است، زيرا خداي سبحان با ذات خود بر ذات خويش دلالت مي‌کند و همچنان‌که قبلاً به عرض رسيد حضرت اميرالمؤمنين(ع)در دعاي صباح همين نکته را وصف مي‌کنند و مي‌فرمايند: «يا مَنْ دَلَّ عَلي ذاتِهِ بِذاتِه»، اي آن‌که به ذات خودت، خود را مي‌نماياني و ممکن نيست که اگر دليل عين مدلول نباشد بتوان بر همه مدلول به معني واقعي و بدون حجاب، آگاهي يافت. در دعاي رفيع عرفه چنين نکته‌اي به چشم مي‌خورد که حضرت به خدا بر خدا استدلال مي‌کند و او را از ذات آشکارش مي‌شناسد و اظهار مي‌دارد، ظهوري براي غير خداي‌تعالي نيست تا آشکارکنندة خداوند باشد. «اين دعا برهان صديقين را به حکماي اسلامي تعليم داد، و عرفا را نيز به شهود تشويق کرد، و متعبدان را هشدار داد و سالکان را بيدار کرد تا در وادي ايمن دوست قدم گذاشته و راهي را بپيمايند که عين هدف است، زيرا از خدا به خدا رسيدن، يعني از مقصد به مقصود نايل آمدن. به وصال و شهود مزبور، ديگران نيز همچون ائمه معصومينh مي‌توانند نايل شوند، گرچه هرکسي راهي ويژه براي نيل به حق دارد. بعضي از راه‌ها بسيار وسيع و روشن و برخي ديگر باريک است. پس راه و رابطه‌اي ويژه بين هر انساني با خدا هست که غير خدا در آن راه ندارد، چنان‌که اميرالمؤمنينu به خداوند عرض مي‌کند: خدايا! اجازه ندادي بعضي از گناهانِ مرا حتي فرشتگانِ مأمور ثبت عقايد و افکار و اخلاق و اعمال، بفهمند و بنويسند «وَ الشَّاهِدَ لِمَا خَفِيَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِكَ أَخْفَيْتَهُ وَ بِفَضْلِكَ سَتَرْتَهُ».[3] پس هر انسان با پرودگار جهان رابطه‌اي ويژه دارد که بر ملائکه نيز پوشيده است».[4] پس چنانچه بخواهيم فعاليت‌هاي فرهنگي، عبادي ما در مورد خود و ديگران گرفتار پوچي و بي‌ثمري نشود بايد آن را به عالم قدس متصل کرد و فراموش نفرماييد که خداوند در رابطه با ملاقات جمال ربوبيتش فرمود: «فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا»[5] هرکس اميد آن دارد که پروردگار خود را ملاقات کند، بايد به عمل صالح مبادرت ورزد و اَحدي را در عبادت پروردگار خود سهيم نکند. پس جاي اميدواري جهت ملاقات خدا، براي هميشه باقي است. «والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته» 1 - «صهباي حج»، آيت‌الله‌جوادي‌آملي، ص 429. 2 - اشاره به سوره انسان، آيه 21 دارد که خداوند در وصف اهل بيت عصمت و طهارتh فرمود: «وَ سَقاهُمْ رَبُّهُم شَراباً طَهوراً» پروردگارشان به آن‌ها شرابي طَهور نوشانيد که هم پاک بوده و هم پاک‌کننده. (اَلطَّهُور اي يتَطَهَّرُ به). 3 - «مفاتيح‌الجنان»، دعاي کميل. 4 - «صهباي حج»، آيت‌الله‌جوادي، ص 432. 5 - سوره کهف، آيه 110. 🌐http://lobolmizan.ir/post/1243 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan 📱sapp.ir/lobolmizan 📱eitaa.com/lobolmizan

🔸 #کیمیای_وصال 🔸 #جلسه173 🔹آیت الله محمد شجاعی (ره) 🔹فطرت ودین فطری 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #کیمیای_وصال:درس اخلاق: سیروسلوک 🔸درمحضر آیت الله محمد شجاعی(ره) 🔹 #جلسه173 🔹فطرت ودین فطری 📱sapp.ir/lobolmizan 📱eitaa.com/lobolmizan

🔸 #گوش_سپردن_به_ندای_بی_صدای_انقلاب_اسلامی ⏱تاریخ:97/5/21 🌸جلسه:هفدهم 🔮استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1226 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #گوش_سپردن_به_ندای_بی_صدای_انقلاب_اسلامی ⏱تاریخ:97/5/21 🌸جلسه:هفدهم 🔮استاداصغرطاهرزاده 📱 sapp.ir/lobolmizan 📱eitaa.com/lobolmizan

🔸 #گوش_سپردن_به_ندای_بی_صدای_انقلاب_اسلامی ⏱تاریخ:97/5/28 🌸جلسه:هجدهم 🔮استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1226 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #گوش_سپردن_به_ندای_بی_صدای_انقلاب_اسلامی ⏱تاریخ:97/5/28 🌸جلسه:هجدهم 🔮استاداصغرطاهرزاده 📱 sapp.ir/lobolmizan 📱eitaa.com/lobolmizan

🔸15ذی الحجه-ولادت امام هادی علیه السلام قالَ عليه السلام : لا تُخَيِّبْ راجيكَ فَيَمْقُتَكَ اللّهُ وَ يُعاديكَ. فرمود: كسى كه به تو اميد بسته است نااميدش مگردان ، وگرنه مورد غضب خداوند قرار خواهى گرفت. 🌸نگاهی کوتاه به نقش تاریخی امام هادی«علیه‌السلام» 🔮استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/leaflet/1542 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🌸نگاهی کوتاه به نقش تاریخی امام هادی«علیه‌السلام» 🔮استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/leaflet/1542 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #کیمیای_وصال 🔸 #جلسه175 🔹آیت الله محمد شجاعی (ره) 🔹محبت وخوف خدا(1) 🔺جلسه174دردسترس نبود 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #کیمیای_وصال:درس اخلاق: سیروسلوک 🔸درمحضر آیت الله محمد شجاعی(ره) 🔹 #جلسه175 🔹محبت وخوف خدا(1) 📱sapp.ir/lobolmizan 📱eitaa.com/lobolmizan

📚شرح کتاب #عقل_و_ادب_ادامه_انقلاب_اسلامی_در_این_تاریخ ⏱زمان:۴شنبه ساعت 18الی19 🌸جلسه77 مکان:خ بزرگمهر-قصرگل-چشمه باقرخان -بسمت خ گلزار-روبروی کانون فکری کودکان ونوجوانان-مسجدقمر بنی هاشم 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1156 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 شرح کتاب #عقل_و_ادب_ادامه_انقلاب_اسلامی_در_این_تاریخ 💎شاخصه های بلوغ انقلاب اسلامی 🔮استادطاهرزاده ⏱جلسه77(97/5/17) 📱sapp.ir/lobolmizan 📱Eitaa.com/lobolmizan

📚شرح کتاب #عقل_و_ادب_ادامه_انقلاب_اسلامی_در_این_تاریخ ⏱زمان:۴شنبه ساعت 18الی19 🌸جلسه78 مکان:خ بزرگمهر-قصرگل-چشمه باقرخان -بسمت خ گلزار-روبروی کانون فکری کودکان ونوجوانان-مسجدقمر بنی هاشم 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1156 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 شرح کتاب #عقل_و_ادب_ادامه_انقلاب_اسلامی_در_این_تاریخ 💎راز متلاشی شدن فرهنگ مدرن 🔮استادطاهرزاده ⏱جلسه78(97/5/24) 📱sapp.ir/lobolmizan 📱Eitaa.com/lobolmizan

🔸#تفسیر_قرآن 🔸سوره #مائده ⏱زمان:شنبه ها-قبل ازنمازجماعت مغرب وعشاء 🌸جلسه2 مکان:اصفهان-سه راه سیمین-مسجدانبیاء 🔮استادطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1274 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #تفسیر_قرآن 🔸سوره #مائده 💎جنون سرمایه داری وعدم وفای به عقود الهی وپیمانهای انسانی 🔮استاد اصغر طاهرزاده ⏱جلسه2(97/5/20) 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan 📱sapp.ir/lobolmizan

🔸 #اطلاعیه 🔸 جلسات تفسیر قرآن از هفته آینده، بعداز نماز مغرب وعشاء در مسجد النبیاء واقع در سه راه سیمین برگزار خواهد شد. 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #یادداشت_ویژه 🔹غدیرونجات انسان دوران مدرن از بی جهانی 💠استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/post/1583 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #یادداشت_ویژه 🔹غدیرونجات انسان دوران مدرن از بی جهانی 💠استاداصغرطاهرزاده ✅بسمه تعالی مشکل انسان دوران مدرن، «بی‌جهانی» است. «بی‌جهانی» لازمه‌ی اصالت‌دادن به تقابل «سوژه- اُبژه» است که به حذف هستی و در عمل به نیست‌انگاری منجر می‌شود. 🔺انسان، ذاتاً «جهان‌مند» است و راهِ نجات انسان در این دوران یافتن جهانی است که از او پنهان شده است. انسان قبل از دوران مدرن با هستی، هم‌خانه بود و به راز آن آشنا، حقیقتِ جهان را می‌دانست و متوجه بود که هستی به سوی او گشوده است. هستی برای او جلوه داشت و پوشیده نبود. 🔺در افلاطون با طرح ایده، حقیقت از دسترس انسان دور شد و عملاً تاریخ مابعدالطبیعه که تاریخِ غفلت از هستی است به میان آمد و راهِ رهاییِ ما عبور از همین مابعدالطبیعه است. 🔺این حوالت تاریخی ما است که در این دوران اگر بشر به تباهیِ جهان خود دست زد، راهِ نجات را نیز در همین بستر بیابد یعنی در این تاریخ راهِ گشوده‌ای که خداوند به سوی حقیقت آشکار کرده است نیز از طریق انقلاب اسلامی به ظهور آمده که به فعلیت‌آمدنِ «غدیر» در این تاریخ است و انقلاب اسلامی در معنای حقیقی خود آن‌طور که امام شهداء و شهداء یافتند و با آن رابطه برقرار کردند، آشکارگیِ راز هستی است. امام شهداء و شهداء در این تاریخ با تأسی به مولایشان علی«علیه‌السلام» نشان دادند قدرتِ نجات‌دهنده‌ی انسان جدید در چیزی نهفته است که انقلاب اسلامی بدان اشاره دارد. زیرا از این طریق جهان به وسعتی که ملائکة اللّه در آن نیز در رفت و آمدند برای انسان‌ها آشکار می‌شود و این، آن جهانِ گم‌شده‌ای است که با انقلاب اسلامی می‌توان به سراغش رفت. 🔺انقلاب اسلامی ما را مانند شهداء فرا می‌خواند، اما به چه چیز؟ به هستی. اندیشیدنِ واقعی هم نسبتی است که انسان با هستی برقرار می‌کند به همان معنایی که انقلاب اسلامی وسیله تقرب به راز وجود شد و جهانی را در مقابل بشر امروز گشود و حجاب‌ها را از رُخِ هستی کنار زد و رازهای بزرگی را بر ملا نمود. جهانی که انقلاب اسلامی در مقابل ما می‌گشاید از این رو اصیل است که ما را از روزمرّگی‌های دوران مدرن به در می‌آورد. 🔺جهانی که انقلاب اسلامی یعنی فعلیت‌یافته‌ی «غدیر» در مقابل ما می‌گشاید، جهان تعصب‌ها نیست، جهانِ گشودگی ها است تا جهان، رازِ هستی را در گوشِ ما نجوا کند . هرچند به حسب ظاهر رزمندگان و شهداء بودند که انقلاب اسلامی را آفریدند، اما در واقع این انقلاب است که رزمندگان و شهداء را در مقابل حقیقت قرار داد. 🔺انقلاب اسلامی به سبکِ مخصوصِ به خود به انسان‌ها امکان می‌دهد تا خود را به همان معنای حقیقی‌شان به صحنه آورند و از این رو حجاب نفس امّاره را کنار بزنند و به حقیقت هستی تقرب جویند. 🔺انقلاب اسلامی توانست جهانِ حقیقی مردم این دوران را نشان دهد. نشان داد عالَم انسان‌های وارسته چه عالمی است. آن‌طور که عالَم شهید محمدحسین محمدخانی یعنی آن عمّار حلب نشان داده شد تا مردم این دوران بتوانند خودشان ، خودشان را درست مشاهده کنند. مثل شهید محمدحسین محمدخانی که خودش خودش را از شهدای مدافع حرم می‌دید. انقلاب اسلامی همه‌ی جوانب حیات اصیل این قوم را گِرد آورد تا معلوم کند شیوه‌ی زیستن در این دوران به گذشته برگشتن نیست، بلکه به آینده‌ای باید نظر کرد که ماوراء دنیای مدرن برای ما تقدیر شده است، آینده‌ای که برقراری با حقیقت هستی است. 🔺همان‌طور که «غدیر» به عهده گرفته بود، انقلاب اسلامی جایگاه انسان‌ها را در جهان حقیقی‌شان نشان می‌دهد تا بهترین رابطه را با یکدیگر و با محیط و با زمین برقرار کند و در حقیقت، پرده از هستی برکشند و متوجه باشند حقیقت جهان در دوره‌ی دفاع مقدس که یک مرحله از انقلاب اسلامی بود، چگونه بود و چگونه رازی از رُخ حقیقت کنار رفت و حقیقت به آن شکل فوق‌العاده زیبا به ظهور آمد؛ به امید ظهور حقایق دیگر از این جهان در مراحل بعدیِ انقلاب اسلامی تا آن‌جایی که حقیقتاً «غدیر» با ظهور مهدی«عجل‌اللّه‌تعالی‌فرجه» محلِ به‌ظهورآمدنِ همه‌ی حقایقی شود که زمین ظرفیت آن را دارد. 🔺انقلاب اسلامی هنر عبور از مابعدالطبیعه و مُثُلِ افلاطونی که در آن دوردست‌ها است را به بشر عطا نمود و جهان تازه‌ای را در مقابل او گشود، جهانی که دیگر قابل وصف نیست ولی قابل احساس هست. نسبتی است که رزمندگان ما در این تاریخ با هستی برقرار کردند و توانستند جهان خود را محل مأوای خود قرار دهند. 🔺امروز این انقلاب اسلامی است که وطن و مأوای ما می‌تواند باشد و راز تقدیر ما را بر ملا کند و نشان دهد که انسان چه جایگاهی باید برای خود بیابد و چگونه بر زمین مأوا گزیند تا در نسیم هستی گوشش قصه‌ی اُنس با حقیقت و بیرون‌شدن از نیهیلیسم را بشنود. گوش‌سپردن به حقیقت هستی در بستر انقلاب اسلامی معنایِ اندیشیدن در این تاریخ است. اندیشیدنی که به یک معنا مأواگزیدن است و اجازه می‌دهد تا هرچیز همان باشد که هست. 🔺نزدیکی

با حقیقت قابل اندازه‌گیری نیست بلکه در آغوشِ آن قرارگرفتن است. به خودی خود قرارگرفتن در جهانی است که امروز، انقلاب اسلامی برای ما شکل داده است، جهان حقیقی انسان اصیل این دوران. 🔺انسانِ فردا انسانی است که انقلاب اسلامی می‌پروراند. آن انسان نه حیوان ناطق است، نه انسانِ خودبنیاد و نه انسان دکارتی که گمان می‌کند چون فکر می‌کند، هست. انسانی است که از دلِ دنیای مدرن، راه به سوی حقیقت گشوده است و آزاد از دوگانگی سوبژه و اُبژه با حقیقت مأنوس است. انسانی که شهداء بدان اشاره کردند تا ما امروزمان را با نظر به آن آینده رونق ببخشیم، آینده‌ای که در فرهنگ مهدوی فرهنگ «غدیر» رجعت می‌کند. بدین وسیله فرا رسیدن عید غدیر را که راهِ عبور از دوگانگی بین انسان و حقیقت است به همه‌ی عزیزان که در انتظار تحقق چنین عیدی است؛ تبریک می‌گویم.                                                                                      والسلام 🌐http://lobolmizan.ir/post/1583 📱 sapp.ir/lobolmizan 📱 eitaa.com/lobolmizan

🔸 #یادداشت_ویژه 🔹غدیراسلام آزاد از سکولاریته 💠استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/post/1541 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan

🔸 #یادداشت_ویژه 🔹غدیراسلام آزاد از سکولاریته 💠استاداصغرطاهرزاده ✅بسم الله الرحمن الرحیم   الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دينا 1ـ وقتی متوجه‌ی نقش تاریخی و حضور تاریخی جریان غدیر باشیم و آن را با جریان سقیفه مقایسه نماییم، می‌فهمیم که موضوع به دو نوع اسلام نظر دارد. 2ـ با رحلت رسول خدا«صلوات‌اللّه‌علیه‌وآله» به جای ادامه‌ی اسلام از طریق آن‌چه رسول خدا در غدیر متذکر شدند، سقیفه به صحنه آمد و هر چند موجب شد عبادات اسلامی ادامه یابد ولی جهت دیگرِ اسلام یعنی روحیه‌ی تمدن‌سازیِ آن که در آن زمان در مقابل جریان جاهلیتِ حاکم به صحنه آمده‌بود، به حاشیه رفت و عملاً فرهنگ جاهلیت توانست در صحنه بماند در حالی‌که اگر فرهنگ غدیر از طریق امامی معصوم به میان می‌آمد، علاوه بر آن‌که عبادات شرعی به عالی‌ترین شکل در میان می‌ماند، هویتِ تمدنیِ اسلام که چیزی غیر از هویت فرهنگ جاهلیت بود، به ظهور خود ادامه می‌داد. 3ـ آری با آمدن سقیفه، به عنوان نحوه‌ای از اسلامیت، عبادت بت به حاشیه رفت و عبادت‌های دینی به میان آمد ولی ملاحظه می‌کنید اُمویان که طلایه‌دارانِ حیات جاهلیت‌اند با حفظ هویت خود در صحنه می‌مانند تا آن‌جایی که ادامه‌ی سقیفه، کار را به حاکمیت یزیدی می‌رساند که در مقابل سرِ مبارک حضرت سیدالشهداء«علیه‌السلام» می‌گوید: لَعِبَتْ هاشِمُ بِالْمُلْك فَلا             خَبَرٌ جاءَ وَ لا وَحْي نَزَلَ يعنى؛ بنىهاشم(پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم و خانوادهاش) با مُلك و حاكميّت بازى مىكردند- اينها دنبال حكومت بودند- وحى و خبرى از طرف خدا در كار نبود. 4ـ سکولارشدنِ دین آینده‌ای که آینده‌ی تاریخی دین باشد و موجب هویت تاریخی دین در آینده گردد را بر نمی‌تابد، هرچند در مورد عبادات ـ ‌به هرشکل می‌خواهد باشد ‌ـ حساسیتی از خود نشان نمی‌دهد. 5ـ حضرت سیدالشهداء«علیه‌السلام» به عنوان کسی که نظر به «غدیر» دارد می‌فرمایند: «اَیُّهَا النّاسُ؛ اِنَّ رَسُولَ اللّهِ«صلوات‌اللّه‌علیه‌وآله»   قالَ: «مَنْ رَاى سُلْطاناً جائراً مُسْتَحِلاًّ لِحُرُمِ اللهِ، ناکِثاً لِعَهْدِ اللهِ، مُخالِفاً لِسُنَّهِ رَسُولِ اللهِ، یَعْمَلُ فِی عِبادِاللهِ بِالاِثْمِ وَ الْعُدْوانِ فَلَمْ یُغَیِّرْ عَلَیْهِ بِفِعْلٍ، وَ لاَ قَوْلٍ، کانَ حَقّاً عَلَى اللهِ اَنْ یُدْخِلَهُ مَدْخَلَهُ» اى مردم! پیامبر خدا«صلوات‌اللّه‌علیه‌وآله»  فرمودند: «هرکس سلطان ستمگرى را ببیند که حرام خدا را حلال شمرده، پیمان الهى را شکسته و با سنّت رسول خدا مخالفت ورزیده، در میان بندگان خدا به ستم رفتار مى کند و او با زبان و کردارش با وى به مخالفت بر نخیزد، سزاوار است خداوند او را در جایگاه آن سلطان ستمگر بیاندازد.» 6ـ معنای سخن فوق آن است که نمی‌توانیم بدون فرهنگ غدیر جامعه‌ی اسلامی به معنای واقعی آن داشته باشیم وگرنه ناخواسته گرفتار یک نوع سکولاریته‌ی پنهان هستیم. بدین معنا که حاکمیت سیاسی و اقتصادی را به غیر از دین سپرده‌ایم و شیعه با توجه به چنین امری دائماً نظر به «غدیر» دارد تا این موضوع از صحنه‌ی حیات دینی او به حاشیه نرود زیرا به خوبی روشن است که هرگز مشکلات و مسائل جامعه‌ی ما به عنوان جهان منطقه‌ی غرب آسیا مرتفع نمی‌شود مگر با آموزه‌های قدسی و دینی که نظر به حضور تاریخی «دین» دارد و در همین رابطه جایگاه انقلاب اسلامی را می‌توان روشن نمود و هزینه‌هایی که برای تحقق فرهنگ غدیر داده شده است را تحلیل کرد، از جمله هزینه‌ی شهادت شهدای کربلا که تا امروز نیز ادامه دارد تا غدیر فراموش نشود. 7ـ ما، در مسیر بالندگیِ خود باید بدانیم از چه چیزهایی عبور کنیم و به چه چیزهایی رجوع داشته باشیم تا در بی‌آیندگی و بی‌تاریخی قرار نگیریم. از طریق انقلاب اسلامی و سلوک ذیل شخصیت اشراقی حضرت امام خمینی«رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه» اشاراتی در این تاریخ به میان آمده است که زبانِ تفکر انتزاعی، توانِ ارائه‌ی آن را ندارد و زبانِ احساسات معمولی نیز آن را می‌کاهد، نیاز به زبانی داریم که حقیقت را در این تاریخ نشان می‌دهد و این با نزدیک‌شدنِ حقیقت و تاریخ ممکن است، به همان معنایی که قرآن توصیه می‌کند سیر در زمین بکنید و رازِ سقوط جوامع و تمدن‌هایی که نسبت خود را با حقیقت شکل نداده‌اند را، بیابیم  و عبرتی باشد برای دولت‌مردانی تا بیش از پیش در تحقّق آرمان‌های غدیری که حضور تاریخی انقلاب اسلامی بیرون از گردونه‌ی تمدن غربی‌ است فکر کنند زیرا مسلّم عبادات دینی منهای حضور تاریخی انقلاب اسلامی در این تاریخ آن نتایجی که ملت ما به دنبال آن‌ هستند را برایشان در بر ندارد. والسلام 🌐http://lobolmizan.ir/post/1541 📱 sapp.ir/lobolmizan 📱 eitaa.com/lobolmizan

🔸 #صوت 🔹غدیراسلام آزاد از سکولاریته 💠استاداصغرطاهرزاده 🌐http://lobolmizan.ir/post/1541 📱 @lobolmizan 📱 @sound_lobolmizan