💠 دو کمک #خدا برای حوادث سخت زندگی
🔸 #خداوند دو وسیله به ما هدیه کرده است، او فرمود: در برابر ناملایمات و سختىها، از صبر و نماز کمک بگیرید
🔸 اگرچه خداوند با هرکس و در هر جایى حضور دارد؛ «هو معکم اینما کنتم» و لکن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و یارى رسانى خداوند به صابران است. «انّ #اللّه مع الصابرین»
🔸 صبر و نماز، وسیله جلب حمایتهاى الهى هستند. «استعینوا بالصبر والصلوة انّ اللّه مع الصابرین»
🔸 اصولاً انسانِ محدود، در میان مشکلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهى نباشد، متلاشى و منکوب مىشود و انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختىها، خود را نمىبازد و براى او حوادث، بزرگ نمىنماید. کسى که نماز را با حضور #قلب و با توجّه مىخواند، به معراج مىرود. هرچه پرواز #معنوى او بیشتر باشد و بالاتر رود، دنیا و مشکلات آن و حتّى خوشىهاى آن کوچکتر مىشود.
🎋🎋🦋🎋🎋🎋
✨ @Lootfakhooda ✨
داســتــان #مـعـنــوی
«جوون» غلام سیاهى که امیرمؤمنان
على علیه‌السلام او را خریدارى کرد
و به ابوذر غفارى بخشیده بود
او در ربذه تبعیدگاه ابوذر همراه ابوذر بود
و پس از شهادت ابوذر در سال ۳۲ هجرى
به مدینه بازگشت
و در خدمت امیرمؤمنین علیه‌السلام
و سپس امام حسن مجتبى علیه‌السلام
و پس از آن در خدمت امام حسین علیه‌السلام بود
او به همراه امام از مدینه به مکه آمد
امام علیه‌السلام در روز عاشورا به وى فرمود:
تو از جانب ما آزادى
تو در جستجوى عافیت با ما همراه بودى
پس خویش را در راه ما گرفتار مکن
«جوون» خود را به پاهاى حضرت انداخت
و ملتمسانه عرض کرد:
پسر پیامبر در خوشی‌ها خانه شما بودم
حال در گرفتارى رهایتان کنم؟
آنگاه افزود:
بخدا سوگند میدانم بویَم ناخوشایند
حَسَبم ناچیز و چهره‌ام سیاه است
پس بهشت را بر من ارزانى دار تا بویَم خوش
و حَسَبم شریف و سیمایم سفید گردد
به خدا سوگند از شما جدا نخواهم شد
تا این خون من با خون شما بیامیزد
پس از این گفتار امام به وى اجازه داد
او شادمان به سوى میدان شتافت
سپس جنگید تا به فیض شهادت نائل آمد
امام بر بالین وى حاضر شد
و اینگونه در حقش دعا کرد:
خدایا چهره او را سفید گردان
و بوى او را خوش گردان
و او را با اَبرار محشور کن
و بین او و محمد و آل محمد در بهشت
آشنایى برقرار ساز
از امام سجاد علیه‌السلام نقل شده است:
آنگاه که جمعى براى دفن شهیدان کربلا
حاضر شدند، پیکر «جوون» را در حالى یافتند
که با گذشت چند روز بوى بسیار خوشى
از آن به مشام می‌رسید
یه غلام هم داشت ابی عبدالله
به نام واضح که حافظ قرآن بود
به میدان رفت پس از آنکه به زمین افتاد
امام علیه‌السلام بر بالینش حاضر شد
و چون مشاهده کرد غلام نسبت به آن
حضرت اظهار علاقه می‌کند امام گریان شد
و در کنارش نشست و صورت بر جبینش نهاد
غلام که از این همه محبت به وجد آمده بود
شادمان شد و فریاد زد: کیست همانند من
که پسر پیامبر صورتش را بر صورتم قرار داده
این را گفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد
یکسان رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت:
در دین ما سیه نکند فرق با سپید
در اینجا امام علیه‌السلام در لحظه شهادت
صورت بر صورت غلامش میگذارد
یعنى همان ابراز محبتى را که درباره فرزند
شجاع و دلبندش علی اکبر علیه‌السلام می‌کند
درباره غلامش نیز روا داشت
یعنى اینها همه مجاهدان و شهیدان راه خدا
هستند و همه آنها عزیز و گرامیاند
و همه در یک مسیر و براى یک هدف
جهاد کردند و شربت شهادت نوشیدند
↲برگرفته از كتاب نفس المهموم
🎋🎋🦋🎋🦋
@Lootfakhooda