[نگاه]

-♡

گودشب ملت

[امروز]

-

درحال فروپاشی روانی*

تو اعماق وجودم شدیدا و عمیقا ناراحتم ولی حل شدنی نیست دیگه.. دیگه نمیشه که بشه و دیگه مهم نیست مهم نیست چقدر شرایط بدجور پیش بره؛ من قرار نیست حالم بهترشه و خیلی چیزا مثل قبل شه.

از [آدما] متنفرم.

چرا همش من؟ چرا همش‌من از نگرانی بمیرم؟ چرا همش‌من باید احساساتم نادیده گرفته بشه؟ چرا همشش‌من از کارام بزنم ب‌خاطرشون؟ چرا همششش‌من باید تو کل ثانیه‌هام به‌کارا و رفتاراشون فکرکنم؟ چرا همشششش‌من باید انقدر خل بشم و درگیر بشم؟ و چرا در‌نهایت همش‌منم که له میشم و مقصر میشم؟ واقعا چرا؟ خیلی سواله واسم:) مسخرس

-