💐🍃💐🍃💐🍃 حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) یقین داشت که خداوند بر بندگانش ظلم نمی‌کند؛ اگرچه او را در میدانی قرار دهد که در معرض ظلم ظالمان باشد. ایشان در میان تمام آن ستم و مصیبت، دنبال اراده و رضای خدا بود تا در مسیر بندگی محبوبش حرکت کند. برای چنین کسی هر اتفاقی بیفتد، عین زیبایی است و حتی اگر کسی ظاهراً به او ظلم کند، برایش زیبا و مایۀ رشد و تعالی است؛ هرچند که آن ظلم، برای خود آن شخص ظالم، بد است و خلاف رضای خدا و موجب سقوط به ادنی مرتبۀ انسانی. اگر ما هم خود به سمت ظلم در حرکت نباشیم، ظلم دیگران هرگز در درونمان اثر ندارد و نمی‌تواند به روح ما آسیب وارد کند؛ پس چه جای ترس و ناله و شکایت؟! اما اگر اهل ظلم به نفس، یعنی گناه باشیم، بینشمان و به تبع آن اخلاق و افعالمان توحیدی نخواهد بود و از ظلم دیگران، قطعاً آزرده خاطر و متأثر خواهیم شد. برگرفته از کتاب #تقابل_حق_و_باطل 💐🍃💐🍃💐🍃