عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد خلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست مرا به هر چه کنی، دل نخواهی آزردن که هر چه دوست پسند به جای دوست رواست #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود وان چنان پای گرفتست که مشکل برود دلی از سنگ بباید به سر راه وداع تا تحمل کند آن روز که محمل برود چشم حسرت به سر اشک فرو می‌گیرم که اگر راه دهم قافله بر گل برود سهل بود آن که به شمشیر عتابم می‌کشت قتل صاحب نظر آنست که قاتل برود نه عجب گر برود قاعده صبر و شکیب پیش هر چشم که آن قد و شمایل برود کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود سعدی ار عشق نبازد چه کند ملک وجود حیف باشد که همه عمر به باطل برود #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

نظر آوردم و بردم که وجودی به تو ماند همه اسمند و تو جسمی همه جسمند و تو جانی #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

خوش آن ساعت نشیند دوست با دوست که ساکن گردد آشوب رقیبان #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا فراغت از تو میسّر نمی‌شود ما را تو را در آینه دیدن جمال طَلعت خویش بیان کند که چه بودَست ناشکیبا را بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را به جایِ سرو بلند، ایستاده بر لب جوی چرا نظر نکنی یار سرو بالا را؟ شمایلی که در اوصاف حسن ترکیبش مجال نطق نمانَد زبان گویا را که گفت در رخ زیبا نظر خطا باشد؟ خطا بُوَد که نبینند روی زیبا را به دوستی که اگر زهر باشد از دستت چنان به ذوقِ ارادت خورم که حلوا را کسی ملامت وامق کند به نادانی حبیب من، که ندیدَست روی عَذرا را گرفتم آتش پنهان خبر نمی‌داری نگاه می‌نکنی آب چشم پیدا را؟ نگفتمت که به یغما رود دلت سعدی؟ چو دل به عشق دهی دلبران یغما را هنوز با همه دردم امید درمان‌ست که آخری بُوَد آخر، شبان یلدا را #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

کسی که روی تو بیند نگه به کس نکند ز عشق سیر نباشد ز عیش بس نکند #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

مرا از آن چه که بیرون شهر صحرایی‌ست قرین دوست به هرجا که هست خوش جایی‌ست کسی که روی تو دیدست از او عجب دارم که باز در همه عمرش سر تماشایی‌ست امید وصل مدار و خیال دوست مبند گرت به خویشتن از ذکر دوست پروایی‌ست چو بر ولایت دل دست یافت لشکر عشق به دست باش که هر بامداد یغمایی‌ست به بوی زلف تو با باد عیش‌ها دارم اگر چه عیب کنندم که بادپیمایی‌ست فراغ صحبت دیوانگان کجا باشد تو را که هر خم مویی کمند دانایی‌ست ز دست عشق تو هرجا که می‌روم دستی نهاده بر سر و خاری شکسته در پایی‌ست هزار سرو به معنی به قامتت نرسد و گرچه سرو به صورت بلندبالایی‌ست تو را که گفت که حلوا دهم به دست رقیب به دست خویشتنم زهر ده که حلوایی‌ست نه خاص در سر من عشق در جهان آمد که هر سری که تو بینی رهین سودایی‌ست تو را ملامت سعدی حلال کی باشد که بر کناری و او در میان دریایی‌ست #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

✨ چه جُرم رفت که با ما سخن نمی‌گویی؟ جنایت از طرف ماست یا تو بدخویی؟! #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد ترس تنهایی‌ست ورنه بیم رسواییم نیست #سعدی ‌ 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

خفتگان را خبر از محنتِ بیداران نیست تا غمت پیش نیاید، غمِ مردم نخوری... #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی که به دوستان یک دل سر دست برفشانی دلم از تو چون برنجد که به وهم در نگنجد که جواب تلخ گویی تو بدین شکردهانی نفسی بیا و بنشین سخنی بگو و بشنو که به تشنگی بمردم بر آب زندگانی غم دل به کس نگویم که بگفت رنگ رویم تو به صورتم نگه کن که سرایرم بدانی عجبت نیاید از من سخنان سوزناکم عجب است اگر بسوزم چو بر آتشم نشانی؟ دل عارفان ببردند و قرار پارسایان همه شاهدان به صورت تو به صورت و معانی نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم همه بر سر زبانند و تو در میان جانی اگرت به هر که دنیا بدهند حیف باشد و گرت به هر چه عقبی بخرند رایگانی تو نظیر من ببینی و بدیل من بگیری عوض تو من نیابم که به هیچ کس نمانی نه عجب کمال حسنت که به صد زبان بگویم که هنوز پیش ذکرت خجلم ز بی زبانی مده ای رفیق پندم که نظر بر او فکندم تو میان ما ندانی که چه می‌رود نهانی مزن ای عدو به تیرم که بدین قدر نمیرم خبرش بگو که جانت بدهم به مژدگانی بت من چه جای لیلی که بریخت خون مجنون اگر این قمر ببینی دگر آن سمر نخوانی دل دردمند سعدی ز محبت تو خون شد نه به وصل می‌رسانی نه به قتل می‌رهانی #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal