صبــح شـد بـاز دلم تنگــ تـــو از دور ســــلاام ... تـــو نیــاز و ضرباانِ دلمـــــے ختم ڪلامــ... 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

طلوع چشم و نگاهت که نور دیده‌ی ماست چراغِ مجلسِ اُنسِ به شب رسیده‌ی ماست خیال ماه جمالت غنیمتی به شب است رفیق راه خطرها به جان خریده‌ی ماست نمای آینه گردانِ قبله‌‌ات هرجا به هر طرف که کند رو همان عقیده‌ی ماست شراب کهنه‌ی شب‌های بی‌قرار منی دوام حالِ پریشانِ رُخ پریده‌ی ماست ترانه‌ای که به گوشت زسینه می‌شنوی بدان که پای خرامان دلِ رمیده‌ی ماست چگونه بار فراغت به دوش خود بکشم گواه بی‌رمقی بر تن خمیده‌ی ماست اگرچه غنجه‌ی دلتنگی‌ام به گلُ ننشست ولی به یاد تو بودن همیشه ایده‌ی ماست به سوز سینه بساز و به ساز دل "نظری" بزن که نای حزین شرحی از جریده‌ی ماست #محمدحسین_نظری 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

بیـٰاکِه‌رنج‌فـِرآقت‌بریدامـٰان‌مـَرا بِه‌یـُمن‌آمـَدنت‌تـٰازـہ‌کن‌جھـٰان‌مـَرا..! 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

🎥 | شعرخوانی خانم فاطمه ناصری‌فر حریر پوست، گل خنده، مخمل دهنش شکوفه های خجالت ، طراوت بدنش زن جوان، که غم شاعران منزوی است دریف بوده همیشه طنین آمدنش 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

🕯 روز وصالش خوشا شاه و خوشا روز وصالش خوشا خورشید روی بی مثالش خدایش ناصر و یار و معین باد به هر حالی کند حفظ از زوالش عجب کرده است دام صید دل ها مسلسل گیسوی مشکین و خالش همی خواهم که دیدارش ببینم شوم مفتون (۱) آن سحر جلالش دهد گر دست تا پایش ببوسم به مژگان رو به می خاک نعالش (۲) خداوندا به یادش چند نالم درافکن پرده از روی جمالش ز لطف خویش گر دستم بگیرد شوم مشمول الطاف و نوالش (۳) سرشک (۴) از دیده حیران چند ریزد که شاید شه شبی پرسد ز حالش ⬅️ دیوان حیران؛ علامه محمدحسن میرجهانی طباطبائی(۵)، صفحه ۴۴ (۱). مفتون: دلباخته، عاشق (۲). نعال: کفش ها (۳). نوال: بخشش (۴). سرشک: اشک (۵). علامه میرجهانی از دلباختگان امام زمان (عج) بودند که خدمت امام زمان (عج) هم تشرف داشته اند. 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

خانه دلتنگِ غروبی خفه بود مثلِ امروز که تنگ است دلم پدرم گفت چراغ و شب از شب پُر شد من به خود گفتم یک روز گذشت مادرم آه کشید؛ زود بر خواهد گشت. ابری آهسته به چشمم لغزید و سپس خوابم برد که گمان داشت که هست این همه درد در کمینِ دلِ آن کودکِ خُرد آری، آن روز چو می رفت کسی داشتم آمدنش را باور من نمی دانستم معنیِ هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر؟ آه ای واژه ی شوم خو نکرده ست دلم با تو هنوز من پس از این همه سال چشم دارم در راه که بیایند عزیزانم، آه #هوشنگ_ابتهاج 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

🍁 تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم 🍁من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت کاول نظر به دیدن او دیده‌ور شدم 🍁 بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم 🍁او را خود التفات نبودش به صید من من خویشتن اسیر کمند نظر شدم 🍁گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم. 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد خلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست مرا به هر چه کنی، دل نخواهی آزردن که هر چه دوست پسند به جای دوست رواست #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

الا یا ایهاالساقی... 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

باباطاهر عریان عارف و شاعر قرن پنجم هجری قمری و معاصر با طغرل شاه سلجوقی است. البته در باب حوادث زندگی و احوالات بابا طاهر اطلاعات مبسوطی در دست نیست. برخی تذکره‌نویسان وی را معاصر عین‌القضات همدانی (یعنی حدود سال ۵۲۵ هجری قمری) و برخی وی را هم عهد خواجه نصیر (۶۷۲ هجری قمری) دانسته‌اند. از باباطاهر علاوه بر دوبیتیهای معروف او، مجموعه کلمات قصاری نیز به زبان عربی به نام «اشارات» به جای مانده است. از اشعار باباطاهر مجموعهٔ موثقی در دست نیست، به همین جهت نمی‌توان در صحت انتساب تمام اشعاری که به او نسبت می‌دهند به یقین حکمی کرد. #باباطاهر 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

خداوندا بفریاد دلم رس تو یار بیکسان مو مانده بیکس همه گویند طاهر کس نداره خدا یار مو چه حاجت کس #باباطاهر 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

زود به کردم من بی‌صبر داغ خویش را اول شب می‌کشد مفلس چراغ خویش را گر نباشد زخم شمشیرم حمایل گو مباش هیکل تن کرده‌ام چون لاله داغ خویش را می‌گساران دیگر و خونابه‌نوشان دیگرند بر حریفان زان نپیمایم ایاغ خویش را حیرتی دارم که در فصل چنین دهقان وصل بر تماشایی چرا در بسته باغ خویش را خشک شد مغزم ز سودا غمزه ساقی کجاست تا زخون خویش تر سازم دماغ خویش را #قدسی_مشهدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal