از اطراف، خیلیا، هرجور شده خودشون رو میرسونن؛ خیلی وقتا، ایام خلوت هم سخت جا گیر میاد باید بگردی تو صحن، قدر دو رکعت جا پیدا کنی وسط جمعیت، گم شدن، له شدن، چشم چرخوندن برای اینکه دوباره نگاهت گیر کنه به یه گوشه از شش گوش اینا هر کدوم برای خودش یه دنیا لذته

تازه این ظاهرشه حضرت فرمودن اولین زائر شب جمعه کربلا خود خداست... دلت برای خدا هم تنگ شه باز باید دنبال این باشی شب جمعه راهی کربلا شی! بعد انبیاء بعد ملائکه...

اینجوری کارم سخت تره البته باید خیلی بیشتر مراقب باشی؛ شب جمعه ای، تو بین الحرمین، روضه حضرت علی اکبر خونده بود شبش خواب دید مادرشون تشریف آوردن فرمودن فلانی با این روضه ای که خوندی ما از حال رفتیم!

بریم یه سلام بدیم...

آقاجان داریم به زیارت های از راه دور عادت می‌کنیم اما شما نپسند صدای ما را از دور بشنوی؛ راستی اگر صدایمان آزار دهنده است قول می‌دهیم، تنها یک گوشه بایستیم شش گوشه را نگاه کنیم، کلامی هم به زبان نیاوریم؛ حرفی هم اگر بود آن را اشک می‌کنیم و از دیده جاری شاید به زمین برسد، خود را به پای زائری برساند به شما نزدیک و نزدیک تر شود

شب آخر هرکی یک دغدغه داشت عمدتا مشغول عبادت بودن روایت میگه لهم دوی کدوی النحل چطور از لونه زنبور صدا میاد صوت دعا و مناجات این چند ده نفر، اینطور بلند بود

میگه نیمه های شب از خیمه زدم بیرون دیدم آقا وسط تاریکی هی خم میشن، هی راست میشن تعجب کردم

رفتم جلوتر، دیدم دارن از رو زمین خار بر میدارن...

آخه فردا عصرش هر کی باید یه گوشه فرار می‌کرد دیگه...

آقا انگار عاشورا رو گذاشتن برای اینکه به فکر بقیه باشن

شب فکر رقیه عصر فکر علی اصغر تو گودی هم یه طور؛

میومدن تو گودال میگفتن فلانی مال این کارا نیستی برگرد