eitaa logo
شعله ی طور
12.5هزار دنبال‌کننده
444 عکس
227 ویدیو
120 فایل
المکتوبات فی النجف‌الاشرف محمدهادی اصفهانی آرشیو جلسات: @esfahani_archive انصات: @ensaat_org طرح حیله های مدرن آپارات🔻 www.aparat.com/m_h_esfahani_aparat
مشاهده در ایتا
دانلود
زمانی انسان دچار قبض می‌شود، اصلاً نه می‌تواند نمازی بخواند، نه می‌تواند عبادتی کند، نه می‌تواند جایی برود، نه می‌تواند بگوید، نه می‌تواند بخندد.این ها رشحاتی از حال قبض در وجود انسان است. در این مواقع باید متوجه باشیم وجود ما با وجود پیغمبر اکرم (صلی‌الله) و با وجود امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) ‌خلق شده است. آن لحظه که بی‌دلیل دل‏مان می‌گیرد، مفتاح و کلید گشایش این حال و انقباض، فرو رفتن درون خود و جستجوی مقام ولایت است. اگر به آن نزدیک شدیم، این نور گسترش پیدا می‌کند و قلب را می‌گیرد و انفتاح پیدا می‌شود. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
در روایت داریم، کسی که به معرفت‌النفس برسد، کارش بالا می‌گیرد و آدم مهمی می‌شود. شاید من و شما نشناسیمش اما درونش، یک موجود رَبّانی بیدار شده‌‌ است. او دیگر بیش از اینکه حوصله صحبت کردن با ما را داشته باشد، میل نشست و برخاست با خدا و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را دارد. @m_h_esfahani
2.63M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
معرفت، یکسری صور ظاهری نیست؛ بلکه انقلابی باطنی و ایجاد وسعت وجودی است. معرفت، شدّت گرفتنِ حرکت باطنی و قرار گیری در محضر ولایت است. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
♦️عارفی رفیع مرتبه می‌فرمود: «درویشی، تصحیح خیال است.» یعنی غیر حق در دل نماند. الحق خوب می‌فرمود. چون حجاب جز خیال نیست. رفع حجاب به خیال باید کرد و شب و روز در خیالِ وحدت باید بود.(رسائل عرفانی) خیال در واقع مظهر اسم مصور الهی در وجود انسان است. گاهی در ابتدای فیلم‌ها می‌نویسند «یا مصور»؛ یعنی «ای صورتگر». پس خیال را مظهر اسم مصور الهی می‌دانند که در واقع در وجود انسان صورتگری ظاهری کرده و در برابر چشم به تصویر می کشد. امّا صورتگری کردن و مظهر مصور اسم الهی و خدای تبارک و تعالی بودن یعنی چه؟ این صورت‌ها فقط به معنای شکل نیست یعنی این که من می‌بینم نیست. صورت در معنای فلسفی دور از مناقشات، معنای دقیقی دارد و آن هم مدرَک است. یعنی فهمی که من از اشیاء و موجودات دارم یا کلاً ادراکاتی که می‌کنم همه صورت هستند. در واقع دیدنی‌های من می‌شود صورت، شنیده‌های من می‌شود صورت. چشایی، بینایی، لامسه و بویایی می‌شود صورت و قوه‌ی خیال؛ مظهر صورتگری (ادراکات) در انسان است. شما ببینید تصحیح خیال که منتهی به آغاز شهودات حقیقی می شود چه معنای بلندی دارد. بی دلیل نبود که امیرالمؤمنین علی علیه السلام طبق نقل حدیث حقیقت فرمودند: الحقیقه مَحْوُ الْمَوْهُوم مَعَ صَحْوِ الْمَعْلُوم تصحیح خیال با محو موهومات متفاوت است،خیال قوای باقی در انسان است که قابلیت تصحیح دارد و مدار برقراری و بهره وری اصلی از آن در بقاء بالله است. به تعبیری محو موهومات موجب از میان رفتن قوای خیال در انسان نمی شود بلکه جزء العله تصحیح آن است این بحث توضیحات می طلبد ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
♦️همراهی با اهل بیت علیهم السلام «و کونوا مَعَ‌الصادِقین» آیه قرآن است. با صادقین همراهی کنید؛ تنها نمانید. نگذارید این دنیا شما را با خودش ببرد. شما موجوداتی هستید که فطرت و باطن‌تان از تنهایی گریزان است. اما این شلوغی‌های دوروبرتان، خیلی از آدم‌ها، شبکه‌های مجازی، پول، شهوات و کثرات، شما را تنها کرده و تنهاتر خواهد کرد. خودتان را نجات دهید. به دعوت قرآن؛ با صادقین همراهی کنید! و طبق روایات صادقین وجود ذی جود اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است. بی‌درنگ لحظه‌ای باید خاموش شد، به خود آمد، در این آیه‌ی شریفه عمیق شد و به این باور رسید که پس می‌شود با اهل بیت علیهم السلام در همین دنیا هم بود. آن وقت دیگر بهانه نمی‌آوری که خوشا به‌ حال آن‌ها که ۱۴۰۰ سال قبل با بدن عنصری امامان نشست و برخاست داشتند. خیر! عمیق شدن در این آیه و تثبیت آن در وجود، بهانه تراشی‌ها را برای کوتاهی در تلاش برای تحقق هم جواری واقعی و حقیقی با اهل بیت علیهم السلام در این دنیا از بیخ و بن خواهد سوزاند و ملکه‌ی عزم برای حرکت را در بنیان وجود استوار خواهد ساخت. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
♦️انسان خالق آن چیزی است که با آن مواجه می شود مهندس نفسِ تو، و ترکیبی که در برآیند شاکله ی وجودی ات با آن مواجه هستی،تنها و تنها و تنها خودت هستی. این را باید پذیرفت. این برآیند اقتضائاتی را برایت در زندگی ایجاد کرده و خواهد کرد. کارهایی با خودت کرده‌ای که مشکلات خانوادگی، زندگی و‌ مالی برایت ایجاد شده است. تنبل آن شخصی است که اگر کاری به او واگذار شود، برای او سخت است که صبح بلند شود و آن کار را انجام دهد. می‌گوید کار نیست.اما نمی داند که مشکل از بیرون نیست بلکه مشکل از درون و ساختاری که خودش ایجاد کرده نشئت میگیرد. بعضی وقت‌ها یک سری از مشکلاتی که ما داریم مربوط به پرورشی است که به نفسمان داده ایم و برای حل آن به دنبال مسائل بی ربط هستیم. البته این عمومیت ندارد و در کنار سنجه تقدیرها برای ارتقای وجودی باید دیده شود اما این مطلب منافاتی با نتیجه ی ساختار وجودی در مواجهه های خارجی ندارد. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
حقیقت وجودی انسان متعلق به عالَمِ ملکوت و جبروت است، نه عالَمِ ظلمت و ناسوت! ملکوت جایی است که شدت مِلکیّت خدای تبارک و تعالی قابل رؤیت است. کسی که وارد عالَمِ ملکوت می‌شود همه چیز را می‌بیند. اما عالَمِ ناسوت از نسیان سرچشمه می‌گیرد، عالمی که پُر از هیچ است، پُر از فراموشی است. شدت فراموشی در آن بیداد می‌کند، افسوس که چشم‌های ما به این عالم عادت کرده و از دیدن ملکوت غافل شده‌ایم، اما اگر از این آب و گل خود را جدا کنیم، می‌توانیم به طبقات بالاتر سفر کنیم. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
♦️نصیب از دنیا بعضی‌ها، نصیب ما از دنیا را فقط در ثروتمند شدن، خوشحال بودن ظاهری،موفقیت های مقطعی و از این جنس حرف‌ها معنی می‌کنند. اما تو بیا و فراموش نکن آن جان ملکوتی و‌ آسمانی ات که در حصار این بدن آمده، روزگاری‌ست که گرفتارِ دنیا شده است. حسرت زده و کتک خورده نشسته این طرف را نگاه می‌کند، در می‌بیند،آن طرف را نگاه می‌کند دیوار می‌بیند. بالای سرش را نگاه می‌کند، بدهی‌ها و مشکلاتش را می‌بیند و خودش را محبوس آنچه تو برایش رقم زده ای می یابد. آنقدر فشار آورده ای که آن جان آسمانی را هم به این گمان انداخته ای که حتما باید ابتدا این تعلقات مادی رفع شود تا بهره و نصیبی از دنیا ببرد و بعد از آن بتواند مسافر حقیقت و جایی که از آن آمده است شود. هر چند او گوهر درخشانی است که ذاتش دستخوش خیالاتی که برایش ساخته ای نمی شود و شب و روز در حال التماس کردن است که او را رها سازی.اما تو همچنان لنگ آن هستی که اسباب بیشتر به قفس کشیدنش را فراهم کنی و تعجب آن که در عدم موفقیت از تکمیل این حصار غمناک نشسته ای. خیر! نصیب آسمانی روح ملکوتی ما این است که از این حصارها بیرون بیاید. در همین دنیا؛ در میان همین مشکلات؛ از حصار بدن رها شود و منزل به منزل سیر اکناف آسمان ها کند و شکارچی تجلیات اسماء و صفات حق تعالی از منظومه ی وجودی ساحت ولایت باشد. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
♦️دنبال چه هستیم انسانی که سر رشته را گم کند آرام نخواهد بود و در هيچ امری موفق نمی‌گردد، نه در ورزش، نه در خانه و نه در زندگی. امّا شخصی که ذره‌ای سر رشته را گرفته باشد، اموراتش منظم می‌شود. سر رشته را نباید رها کرد؛ سر رشته کجاست؟ قرآن می‌فرماید: «أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ». قلب‌ها، به ذکر و یاد خدا اطمينان پيدا می‌کند و آرام می‌شود. به راستی ما به دنبال چه هستيم؟! مرحوم آیت الله سیدعلی قاضی (رحمة‌الله) می‌فرموده اند: «خسته نشوید، رها نکنيد، حتی یک عمر هم که شده ادامه دهيد، بالاخره این در را به وقتش باز می‌کنند». ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
♦️فرار از خویش بعضی‌ها می‌گویند کاش من بمیرم و همه چیز درست شود! این افراد نمی‌دانند با مرگ چیزی تغییر نمی‌کند، مالکیت خدا همین است که هست. اگر تو می‌خواهی کسی باشی، همین الان که زنده‌ای باید کسی بشوی! اگر با این حالت، آن طرف هم بروی، همان بدبختی هستی که این جا بودی. پس الان بلند شو و فکری به حال خودت بکن که در این دنیا سرعتِ کار و رسیدن به نتیجه بیشتر است. اگر آن طرف بروی، هر عملی هم بخواهی انجام بدهی و نتیجه بگیری، بیشتر طول خواهد کشید. سیر استکمالی در برزخ جریان دارد لکن دامنه و بُرد سلوک در دنیا کجا و عوالم بعد از آن کجا. دنیا عالم مندمج و به هم پیچیده ای است که بلندای حرکت به سمت توحید در آن فقط و فقط هنگامی هویدا می شود که لایه های آسمان ها در پیشگاه انسان باز گردد.برای اولیاء و اهل معرفت در دنیا و برای دیگران در منازل و عرصات پس از آن. از این رو است که مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: الدنیا متجر اولیاء الله ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
5.16M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️نشانی مهم از ارتباط با ولایت وقتی خوب نگاه می‌کنیم می‌بینیم چیزی که دنیای مدرن از ما دزدیده، این است که نمی‌توانیم صبر بر تنهایی و صبر بر عزلت کنیم! خودِ این موضوع، نشان می‌دهد یا از عقل محروم شده‌ایم یا از ولایت... ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani
5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️قدرت ها و صورت های نفس اگر نفس قدرت و تجلی پیدا کند و صاحب قوای قوی‌تری شود، می‌تواند در درون خود، عالم خارج را ببیند و بر آن، اثراتی بگذارد. به تعبیر مرحوم آیت الله سیدعلی قاضی ره این امور نقل و نبات های مسیر عبودیت است. خوشا آنان که جهان خارج را در خویش یافتند اما ذره ای توجه صرف آن نکردند. آن بزرگ فرمود عارف کسی که اگر هفت آسمان با وسعتشان در قلب کسی بیدار شود اصلا متوجه آن نگردد چه برسد بخواهد توجهش که بزرگترین سرمایه است را معطوف آن کند. فکری کنیم به حال خودمان که چرا با دیدن چند صورت در خواب و بیداری که مربوط به آسمان دنیا یا فرش عالم مثال است احساس میکنیم کسی شده ایم و زمین و زمان باید مطیع ما باشند. شاید ما سوار بر مرکب خیالیم و راه توحید را نمیشناسیم که دل خوش به رویاها یا مکاشفاتیم. خداوندِ مالک نفوس،عقل عبودیت و بندگی و قدرت نزع صور عنایت کند. ♦️المحاضرات فی النجف الاشرف @m_h_esfahani