من جوانى را سُراغـــ داشتم سخت وابستهـــ لباس و قيافه‏ــــ اش بود. حتــى وسواســـى داشت كهـــ پارچه ‏اش از كجـــا باشـــد و دوختـــش از فلان و مدلــش از بهمان. براى دوستى با او همين بس كه از لباسش و اتويش و قيافهـــ ‏اش تحسين كنى و يا از طرز تهيهـــ ‏ى آن بپُـــرسى. او عاشق ظاهر سازى و سر و وضع مرتب بود و به اين خاطر از خيلى ‏ها بريدهـــ بود... تا اين‏كهــــ #عشـــقى_بزرگ‏تر در دلش ريختـــ و با دخـــترى آشِنا شــد و با هـــم سَفَرِىــــ كردند و در راه تصـــادفى. جوانَك در آن لحظهـــ بحرانى از رنجـــ‏هاى خودش فارغ بود و خودش را فراموش كردهــــ بود و بهـــ محبوبهــ ‏اش مى‏انديشــــيد و سخـــت به او مشـــغول بود. او به خاطر پانسمان محبوبش به راحتى لباس‏هايش را پارهــ مىــ‏كرد و زخمـــ‏ها را مى‏بـــست و راستىـــ سرخوش بود كه خطـــرى پيـــش نيامده است... هنگامى كه #عشقى_بزرگ‏تر دل را بگيرد، عشق‏هاى كوچك‏تر #نردبانِ_آن خواهند بود. 🖌 مرحوم صفایی حائری #عین_صاد #چشمه_جاری @mhmm110