#حضرت_ام_البنين #مرثیه_حضرت_ام_البنین #حضرت_عباس ببین باید چه دریایی از ایمان و یقین باشی که همراه امیری، چون امیرالمؤمنین باشی ببین باید چقدر احساس باشد در دل شیرت، که در بین زنان، تنها تو عباس‌آفرین باشی شجاعت را، شرافت را، بلاغت را، ولایت را خدا، یک‌جا به تو بخشید، تا اُمّ البنین باشی همه عالم، پسر دارند، تو قرص قمر داری مگر بی‌نور می‌شد، مادر زیباترین باشی؟ مگر بی‌نور می‌شد، در دل خورشید بنشینی؟ تمام عمر با عباس و زینب همنشین باشی گرفتی دستِ ماهی را که از ما دست می‌گیرد رسیدی، باغبانِ غیرةٌ للعالمین باشی رسیدند و فقط پرسیدی از زینب: حسینم کو؟ تویی اُمّ الادب؛ آری! تو باید اینچنین باشی پسرهای تو را کشتند، اما اِرباً اِرباً، نه! نبودی شاهد تکرار اکبر، بر زمین باشی هوای پر کشیدن سوی حق داری و حق داری پس از کرببلا سخت است که اُمّ البنین باشی 🔸شاعر: #قاسم_صرافان 📚به ماهنامه مبلغان بپیوندید👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan

#حضرت_علی_اکبر #مدح_حضرت_علی_اکبر باز هم آسمان این خانه‌ شب پر رفت و آمدی دارد باز هم کوچه‌ی بنی هاشم بوی عطر محمدی دارد در شبستان زلف تو ترسا، خال بر گونه‌ی تو هندوکش طاق زیبای ابرویت محراب، وه که لیلا چه معبدی دارد کار چشم تو مبتلا کردن، خاک را با نظر طلا کردن این زلیخای نفس ما یوسف ! عاشق توست هر بدی دارد خَلق تو خُلق تو تعالی الله!، چه شکوهی است در تو  یا الله! این علی تا که می‌رسد به خدا صلوات محمدی دارد *** می‌آیی و لیلا شده مجنون عطر و بوی تو دستی به رویت می‌کشد، یک دست بر گیسوی تو نه بر نمی‌دارد کسی یک لحظه چشم از روی تو یک چشم زینب بر حسین آن چشم دیگر سوی تو هم باده نوش کوثری، هم مست از جام علی باز، ای محمد! می‌رسی، این بار با نام علی یا رب و یارب ساغرت، یا حق و یا حق باده‌ات از مستی لب‌های تو میخانه شد سجاده‌ات یک دم علی گل می‌کند در آن لباس ساده‌ات یک دم محمد می‌رسد با زلف تاب افتاده‌ات می‌آید از در مصطفی امشب که مستم با علی! حالا که تو هر دو شدی پس یا محمد! یا علی! تسبیح زیبایت دل روح الامین را می‌برد آن قد و بالایت دل اهل زمین را می‌برد ناز قدمهایت دل سلطان دین را می‌برد موج نگاهت کشتی اهل یقین را می‌برد غرقند قایق‌های ما در بهت اقیانوس تو بال ملک می‌سوزد از «یا نور و یا قدوس» تو وقتی رجز خوان می‌شوی، انگار حیدر می‌رسد یک لافتای دیگر از نسل علی سر می‌رسد ای نسخه دوم! ـ که با اصلش برابر می‌رسد ـ پیش تو می‌لرزد زمین، گویی که محشر می‌رسد صف می‌کشد یک شهر تا شاید تماشایت کند مه می‌رسد تا یک نظر در صبح سیمایت کند شهزاده! دل را می‌بری از شهر با یک گوشه لب ای مرد! تو یا یوسفی یا احمدی،  یا للعجب! چشم انتظارت کوچه‌ها، ای ماه زیبای عرب! صبح یتیمان می‌رسد تا می‌رسی تو نیمه شب دستان تو میراثی از دست کریم مجتبی اصلا تو گلچینی شدی از گلشن آل عبا تا پرده‌های خیمه را ماه جوان وا می‌کنی هم دشمن و هم دوست را غرق تماشا می‌کنی با شرم و خواهش یک نظر در چشم بابا می‌کنی از او چه می‌خواهی؟ چرا این پا و آن پا می‌کنی؟ ای کربلایی این تو و این لحظه‌ی دلخواه تو ای شیر مست هاشمی اینجاست جولانگاه تو می‌خواستت در خاک و خون اصلا خدای کربلا اصلا سرشتت از گِلی خونین برای کربلا تا باز باشی بهترین، در روضه‌های کربلا اما در این توفان امان از ناخدای کربلا با خواهش چشمان تو تا اذن میدان می‌دهد با رفتنت آرام جان! دارد پدر جان می‌دهد 🔸شاعر: #قاسم_صرافان 📥📚در ماهنامۀ مبلغان، میهمان ما باشید!👇 🌐https://eitaa.com/m_moballeghan