سالانه در شبکه‌های اجتماعی‌مان (کلوپ‌های زیرزمینی مجازی) از ده‌ها زن آبرومند جامعه ما، هتک حرمت میشه. در بسیاری از موارد خود اون خانوم‌ها هیچ تقصیری ندارند و تنها ولنگاری در فراهم بودن فضا مجازی همراه با بی تقوایی فردی یک نفر، باعث آبروریزی میشه. (یک نفر فیلم یا عکسی رو در فضایی که اینترنت ما دسترسی می ده، انتشار می ده و بعد یک تعداد قابل توجهی از مصرف کننده‌های، عموما نوجوان، به بازدید و انتشارش ضریب می‌دن تا جایی که دیگه نمیشه جمعش کرد). هیچ کسی هم نیست بپرسه اصلا چرا باید این فضا اینقدر ولنگار باشه؟ چه کسی یا کسانی از این ولنگاری سود می‌برند؟ #اینترنت_پاک نه مسئله حجاب، آزادی بیان و .. است که به فرض گفته بشه منفعت عمومی بودنش محل بحثه و نه منفعتی کوچکه که بشه لابه‌لای انبوهی از مسئله‌ها گمش کرد. اگر جمهوری اسلامی باشی «ایمان عمومی» از این جهت که نرم افزار حفظ ساختار سیاسی تلقی میشه ورود به این مسئله جدی و فوریه. اگر حتی جمهوری اسلامی هم نباشی باید توجه کنی که #امنیت_جنسی_زنان در کشورهای توسعه یافته در آستانه بحرانی شدنه. آینده‌پژوهانه باید گفت همه پیشران‌ها مسئله بودگی‌اش را تایید می‌کنند. به یه معنا اگر دیندارانه هم نخوایم به مسئله نگاه کنیم حداقل با نگاه سکولار باید گفت: دین یک فرصت بوده و تونسته این ابربحران رو کنترل و عقب بندازه. باید جدی گرفت و پیش‌دستی کرد. 🔻کلیپ، صحبت‌‌های همسر خانمی‌ه که در مقابل دانشگاه حاشیه ساز شد؛ از مردم خواهش میکنم این فیلم را منتشر نکنند؛ مادر دو بچه است و از لحاظ روحی روانی خیلی مشکل دارد. ✍محمدجواد مردانی https://eitaa.com/m_rahii