#بازدید_نمایشگاه_اینوتکس امروز بالاخره فرصت شد تا بازدیدی از #نمایشگاه_اینوتکس داشته باشم. نمایشگاهی که تبلور اکوسیستم خلاقیت و نوآوری کشور بوده و با حضور ذی نفعان این اکوسیستم برگزار می شود. قطعاً فروکاست جریان علمی کشور به اینوتکس امر اشتباهی است چرا که ابعاد و کمیت و کیفیت حضور شرکت ها و نهادها و ذی نفعان این حوزه نشان دهنده کوتاه قامتی این اکوسیستم در کشور است. 🚫 اما به صورت خاص، وضعیت زیست بوم صنایع خلاق و فرهنگی بس اسفناک تر بود. از فضایی که در اختیار آنها قرار گرفته بود، تا عدم حضور بسیاری از فعالان این حوزه در نمایشگاه، تا حضور نامناسب مجموعه های بخش خصوصی فرهنگی به دلیل نیازمندی های مالی و تا تکراری بودن تیم ها و استارتاپ های موجود در آنها. علاوه بر اینکه نمایشگاه به هیچ عنوان تصویری از یک #زیست_بوم را به ذهن شما القاء نمی کند، بلکه مجموعه ای از عناصر فعال در این حوزه که نسبت هایی بین آنها وجود نداشته و یا حداقل در نمایشگاه قابل درک نیست! #پی_نوشت تصویر حضور در غرفه شتابدهنده ستاپ (وابسته به موسسه رزمندگان اسلام) که بناست ان شاء الله رویدادها و اتفاقات خوبی را به صورت مشترک برگزار نماییم. 🆔️ @m_rahmani_g

#یادداشت_انتقادی 🏫دیروز به دعوت مدرسه برای اخذ کارنامه پایانی جواد و عباس به مدرسه غیر انتفاعی قرآنی حافظان وحی رفتم. مدرسه ای که از سال گذشته با تغییر در تیم اجرایی، کیفیت خدمات خود را بهبود بخشیده و عمده خانواده ها از آن راضی بودند. اما یک چالشی که همواره در مواجهه با این مدارس وجود دارد این است که اصولاً «مدرسه تا کجا حق برنامه ریزی و راهبری جریان تربیت برای کودکان ما را دارد⁉️» ◀️ توضیح اینکه اگر متولی اول تربیت کودکان، خانواده آنها می باشد آیا اصلا نظام حکمرانی به صورت کلان و یا مدارس به صورت خرد، می توانند به راسه و بدون دخالت دادن والدین در یک فرآیند دیالکتیک، برنامه ریزی تربیتی انجام داده و صرفاً از ما انتظار پشتیبانی داشته باشند؟ حقیقتاً نظام حکمرانی آموزش و پرورش ما خود را همواره یک دانای کل می داند. در عین اینکه سخن از خانواده به میان می آورد ولی به ابزارهای مختلف او را مجبور می کند که تن به نظام طرح ریزی اش داده و دست وی را از برنامه ریزی برای کودکان می بنند. نمونه آن هم اجباری بودن حضور کودکان در برنامه های تابستانه ‼️ #پی_نوشت امسال شهریه مدارس غیرانتفاعی بس وحشتناک افزایش یافته است. 🆔️ @m_rahmani_g

زیست در جهان الگوها ما حاضریم در کدام جهان رویا پردازی کنیم؟ 🌐 امروز با مفهومی به نام «فن فیکشن» Fan fiction آشنا شدم. فن فیکشن ها داستان های تخیلی و عامیانه ای هستند که علاقه مندان به یک کتاب، فیلم، سریال یا شخصیت با زبان خود آنها را ساخته و پرداخته می کنند. در حقیقت حجم جذابیت یک پدیده می تواند به حدی باشد که شما را وارد در دنیای خویش کرده و منجر به رویاپردازی شما در آن دنیا شود 🤔 🔅نکته ای که وجود دارد این است که ما امروزه در کدام دنیا، قابلیت رویا پردازی داریم ⁉️ کدام دنیا را می توانیم پرورش دهیم، درباره ی آن خلاقیت به خرج دهیم و با فکر کردن مدام به آن، خلق تصویر کنیم ⁉️ 🌀به گفته یکی از دوستان شاید سنتی ترین واقعه ای که در طول تاریخ برای جامعه ما به حدی تاثیرگذار بوده که منجر به تولید فن فیکشن های متعدد در آن شده است واقعه کربلا و عاشورا باشد که داستان هایی در قالب شرح حال و زبان حال در تاریخ برای آن مفصل تولید شده بود. عاشورا توانسته است در هویت جامعه ما به گونه ای نفوذ کند که تخیل ما را برانگیخته و منجر به خلق تصویر شود. 🔆اما ظرفیت های زیادی از وقایع تاریخی و شخصیت های مرتبط با آن وجود دارد که هنوز به این حد ما را درگیر خود نکرده است. چطور می شود: - دفاع مقدس - شهدای هسته ای - شهدای مدافع حرم - دانشمندان و بزرگان دینی و علمی - درنوردیدن مرزهای دانشی و هزاران واقعه و شخصیت دیگر را چنان درگیر ذهن نوجوان کرد که منجر به خلق امتداد شود⁉️ 👈 #پی_نوشت: «بیش از ۸۰ هزار داستان از هری پاتر را این جا بخوانید.» این جمله ای است که بالای سایت «هری پاتر فن فیکشن» نوشته شده است. مدرسه هاگوارتز مدت هاست تعطیل شده، لرد ولدمورت، جادوگر سیاه، هم به پایان کار رسیده، رولینگ هر آن چه در چنته داشته روی کاغذ آورده و همه آن ها به بیش از ۶۷ زبان زنده دنیا ترجمه شده اند. اما حالا تازه اول راه است؛ اکنون دیگر طرفداران هری پاتر دست به قلم شده اند. بر اساس آماری که در سایت هری پاتر فن فیکشن آمده، ۸۴ هزار و ۸۵۷ داستان دیگر وجود دارد. این وب سایت بیش از ۹۹ هزار عضو دارد. اما جالب ترین نکته تعداد نویسندگان آن است؛ طبق آماری که در گوشه این سایت آمده، ۳۸ هزار و ۶۸۱ نفر نویسنده داستان های بعدی هری پاتر هستند. یعنی نزدیک به ۴۰ هزار رولینگِ بالقوه وجود داشته که به کمک این سایت بالفعل شده است. 🆔 @m_rahmani_g

#گزارش_رویداد امروز توفیق شد تا با جمعی از فعالین اکوسیستم خلاقیت و نوآوری در تعلیم و تربیت به میزبانی #مرکز_نوآوری_ستاپ رویداد بذری ایده ها رو برگزار کنیم. رویدادی که ۱۷ تیم از سراسر کشور در آن ثبت نام کرده بودند تا ایده های خود را به معرض نقد داوران قرار داده و در نهایت پنج تیم سرمایه اولیه ۱۰۰ میلیونی رو دریافت کنند. تنوع بالای تیم ها جالب بود. تیم هایی که در حوزه های: ▫️طراحی نرم افزارها و سامانه های آموزش-سرگرمی ▫️ارائه خدمات طراحی محصول ▫️ارائه محصولاتی مانند کتاب و پادکست و ... ▫️خدمات روانشناسی و حل مساله و... ایده های خود را به نقد گذاردند. اما چند نکته فراگیر در تیم های اینگونه وجود دارد: 1️⃣ عدم اعتباربخشی علمی به شیوه های مورد استفاده در ارائه محصول 2️⃣ عدم دقت به ابعاد اقتصادی و منطق مالی 3️⃣ خلط بین جریان نوآوری اقتصادی و نوآوری اجتماعی 4️⃣ عدم خلاقیت و نوآوری و شناخت رقبا ☘️ توصیه ی عمومی من: حتما با مجموعه های مشاور و مراکز نوآوری در ارائه خدمات مرتبط شوید #پی_نوشت: عکس از تیم منتورینگ چهارباغ در رویداد (اعضای شتابدهنده متیس) 🆔 @M_rahmani_g