🌐 آب حیات ▫️ شب قدر است، شب معناست. خدای عالم آمده است تا #ظرف_جان ما را با این معانی پر کند. ما در فضای نفس که رابط ما با آن حقائق همین نفس است، باید تلاش کنیم نفس را آزاد کنیم. بله خدای عالم کریم است، عفوّ است و می بخشد «اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّی‏»،[1] یکی از اذکار ویژه شب های قدر همین ذکر است «اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّی‏»؛ خدایا تو کریم هستی، عفو می کنی و بخشندگی را دوست داری از تو می خواهیم که ما را ببخشی! ▫️ دو نوع بخشش داریم: یک بخششی است که به گناهان ما، لغزش های ما و خطاهای ما بر می گردد، اینها را خدای عالم با کرامتش با تفضلش می بخشد. خدایی که با این درگاه از رحمت در #شب_قدر تجلّی کرده است قطعاً بندهای که در پیشگاه خدا آمده و از او آرزوی آمرزش دارد لطف خدا بیکران است، اما آنکه باید تلاش بکنیم و در شب های قدر او را داشته باشیم مسئله #آزادسازی_نفس است، آزادسازی جان و روح است. ما دست و پا را اگر باز کنیم اما جان در گرو اعمال ما و اخلاق بد ما باشد این قدرت پرواز ندارد ﴿كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهینٌ﴾[2] ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾[3] ما باید از خدا در شب قدر این #آزادی_روح و آزادی جان و نفس را طلب کنیم تا در سایه این آزادی آن #معنای_آزاد اتفاق بیافتد و آن معنا وقتی اتفاق افتاد ارتباط با جهان غیب برقرار می شود. ▫️ سرّ اینکه ما از شب قدر می آییم بیرون و فردا ـ معاذالله ـ دوباره به گناه آلوده می شویم برای اینکه درست است که دست و پا و اعضا و جوارح تطهیر شدند اما نفس همچنان سیاه است، نفس همچنان درگیر خُلقیات و اخلاق و رذائل است و باید از خدای عالم چنین آزادی و رهایی را مسئلت کنیم که رسول گرامی اسلام فرمود «إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ»؛[4] فرمود که انفس شما و جان های شما درگیر است جانتان را آزاد کنید در شب قدر از خدا بخواهید که خدا آنها را آزاد کند چون #استغفار میتواند به اعضا و جوارح باشد می تواند به جان باشد «فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ». ▫️ آنهایی که در چنین شبهایی آن معنا و حقیقت را یافتند فرمودند: دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند ٭٭٭ واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند ٭٭٭ باده از جام تجلی صفاتم دادند چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی ٭٭٭ آن شب قدر که این تازه براتم دادند[5] این بزرگانی که چند قرن میمانند امثال جناب حافظ بر سر سفره شب قدر نشستند به آن معنا رسیدند، رسیدند به جایی که بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند ٭٭٭ باده از جام تجلی صفاتم دادند چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی ٭٭٭ آن شب قدر که این تازه براتم دادند. [1] . اقبال الاعمال، ج1، ص133. [2] . سوره طور، آیه21. [3] . سوره مدثر، آیه38. [4] . عیون الاخبار، ج1، ص295. [5] . دیوان حافظ، غزل183. #استاد_مرتضی_جوادی_آملی ◀️ سخنرانی در ماه مبارک رمضان تاریخ: 1400/02/11 🆔 @m_vaezjavadi