👆👆👆 اما #اصلاح_طلبان؛ این جریان یک طیف بسیار گسترده ای را شامل می شوند؛ یعنی برخلاف اصول گرایان که حضور و مشارکت در انتخابات را قطعی و ضروری می دانند و لیست هم خواهند داد، جریان اصلاح طلبان از تحریم صد درصدی انتخابات تا مشارکت صد درصدی را در دستور کار دارند. بنده صرفا گروه هایی که برای حضور در انتخابات اعلام حضور کرده اند، مطرح می کنم: • یکی از مجموعه های مهم این جریان، "#حزب_اعتماد_ملی" است که قبلا آقای #کروبی محوریت آنرا بر عهده داشتند و آقای #حضرتی نیز دبیرکل آن بودند. این جریان معمولا بصورت مشروط در میدان انتخابات حاضر می شود و به میزان نامزدهای موجودش یا شرایطی که موجود است، اعلام موضع می کند. • جریان بعدی "#حزب_ندای_ایرانیان" است که آقای #طباطبایی محوریت آنرا بر عهده دارند. اثر کمتری بین اصلاح طلبان دارند، در انتخابات مشارکت خواهند داشت و فهرستی مشترک با حزب اتحاد ملی ارائه خواهد نمود. فعلا اعلام رسمی نداشته اند، لیکن فعالیت های سیاسی خودشان را در دو ماه گذشته بشدت بالا برده اند. شخص آقای #خاتمی محوریت فکری این جریان را برعهده دارد و خانم #آذر_منصوری هم دبیرکل آن است. در دو ماه گذشته، حداقل ۳ جلسه مهم انتخاباتی برگزار کرده اند و تصمیمات جدی ای هم اتخاذ نموده اند. اخیرا شورای مرکزی آنها تشکیل جلسه داد، آقای #خاتمی پیام داد و صحبت کرد و خلاصه اینکه بطور جدی وارد موضوع انتخابات‌ شدند. تمایل به مشارکت دارند، ولی احتمالا مثل دو دورۀ گذشته مشارکتشان را بصورت مشروط انجام خواهند داد. احتمالا لیست مستقل نخواهند داد و از لیست های جریان اصلاحات حمایت خواهند نمود. • جریان بعدی، که به اعتقاد بنده رقیب اصلی اصول گرایان است "#حزب_اعتدال_و_توسعه" است، که قطعا با ترکیبی از نیروهای اعتدالی و اصلاح طلب لیست خواهد داد و سرلیست آنها در انتخابات مجلس، آقای #نوبخت خواهد بود. اگر ساز و کار دست خود اعتدال و توسعه باشد، شاید حتی بعضی از نیروهای اصولگرایان مانند آقای #باهنر را هم در فهرست خود بگذارد، که قطعا اصلاح طلبان با این امر مخالف هستند و موجب اختلاف اصلاح طلبان و حزب اعتدال خواهد شد. • در این جریان، "#کارگزاران" هم هستند، که شاید عینا فهرست اعتدال و توسعه را تایید کنند. • مجموعۀ "#نهضت_آزادی" هم جزو جریان اصلاح طلبی است، که اعلام کرده اند در انتخابات مشارکت سیاسی مستقلی نخواهند داشت و نامزد معرفی نمی کنند، لیکن در انتخابات حضور خواهند داشت. لذا اینها در کنار جریان های اصلاح طلب، صرفا از لیست ها حمایت خواهند کرد. • در پایان این بخش، این نکته را هم اشاره کنم که هدف جریان اصلاحات - که خودشان هم اعلام کرده اند - ، در اختیار گرفتن مجلس نیست، بلکه کسب یک اقلیتِ قدرتمند در مجلس، و زمینه سازی برای ریاست جمهوری آینده است؛ مشخصا دنبال ۳٠ تا ۵٠ کرسی یا بیشتر هستند. ❓لطفا در مورد آقای #لاریجانی و آقای #سیدحسن_خمینی هم توضیح بفرمایید. 👈از جمله چهره هایی که نمی شود او را در یکی از دو جریان اصول گرا و اصلاح طلب دانست، آقای #لاریجانی است. ایشان هنوز موضع دقیقی اعلام نکرده است. اخیرا یک بیانیه منتسب به ایشان مطرح شد، که تکذیب کردند و با توجه به ساز و کارهایی که اعلام شده، بنده بعید می دانم ایشان فهرست جداگانه ای ارائه کنند. اما در این خصوص که در کدام طرف قرار می گیرند، باید عرض کنم که مشی ایشان به حزب اعتدال نزدیک است، ولی اینکه با اصلاح طلبان همراه بشود مورد تردید است، چرا که هنوز یک فاصله ای بین اینها وجود دارد. البته اگر مجموعه اعتدال بتواند با مجموعه ای از اصولگرایان به توافق برسد، احتمالا آقای #لاریجانی هم در کنار آنها قرار خواهد گرفت، و الا شاید به عنوان یک فرد، صرفا علام موضع بکند. آقای #سیدحسن_خمینی هم تاکنون اعلام نظر ویژه ای نداشته، اما طبعا کنار اصلاح طلبان می ایستد‌. ❓لطفا در خصوص فعالیت یا عدم فعالیت دولتی ها در انتخابات توضیح بیشتری بفرمایید. 👈آقای رئیس جمهور اعلام کرده اند که دولت ورودی در انتخابات نخواهد داشت، و همه هم انتظار دارند که همین گونه باشد. ولی تجربۀ گذشته نشان می دهد که فضای انتخابات مجلس برای دولتی ها مهم است. بالاخره هنوز از دولت دو سال باقی مانده و احتمال تداوم دولت هم که وجود دارد، و لذا احتمال دارد دولت انتخابات را از چشم دور ندارد، اما انتظار نداریم که گزینۀ مستقیمی را از سوی دولت برای مجلس شاهد باشیم؛ لذا یا مجموعه شریان به شرحی که بیان شد، نقش انتخاباتی دولت را ایفا خواهد کرد، یا اینکه بدنه ای از گروه های علاقه مند به دولت، در قالب هایی دیگر ترکیب می شوند و از افراد و مجموعه های مختلف حمایت می کنند. 👇👇👇

مانیفست نواصلاح طلبی امروز (دوشنبه ۲۴ اردیبهشت) آقای #روحانی رییس جمهور سابق، در واکنش به نامه اعلام دلایل رد صلاحیتش در انتخابات خبرگان، طی یک نامه سرگشاده تفصیلی به آن واکنش نشان داد. تحلیل محتوای این رنجنامه مکتوب که به جای #شورای_نگهبان، خطاب به مردم بویژه حامیانش در انتخابات های ۹۲ و ۹۶ نوشته شده بود را می توان در چند سطح مدنظر قرار داد. سطح نخست آن پاسخ هایی است که به اتهامات خود داده و از موقعیت خود دفاع نموده و از موضع مدعی، برخی از آنها را از افتخارات خود نیز دانسته است. اما در سطحی بالاتر نامه روحانی را می توان به #مانیفست_نواصلاح_طلبی تعبیر کرد که در عصر #پساهاشمی و در دوران بازنشستگی سیاسی #خاتمی ادعای رهبری جریان انتقادی را مطرح ساخته و همزمان، قدمت کنش‌گری هایش را مساوی با قدمت جمهوری اسلامی و در تراز یکی از بنیانگذاران آن معرفی می کند و در مقام یک عالیجناب و پدرخوانده سیاسی، فراتر از رسیدگی به اتهامات خود، حقوق استیفا نشده #لاریجانی و #ظریف را مطالبه می کند. بیانیه روحانی، آشکارا اعلام نامزدی او برای رهبری جریان #جمهوری_خواه در #دوقطبی قابل تصور #جمهوریت - #اسلامیت است که در آینده نزدیک و در #انتخابات_ریاست_جمهوری_۱۴۰۴ احتمال خودنمایی دارد. روشن است که روحانی نه از موضع یک نامزد احتمالی که از جایگاهی بالاتر و در مقام رهبر یک جریان سیاسی و فکری درصدد احیای رای ۲۳ میلیونی خویش به سود گفتمانی است که در چالش های کنونی مشارکت و کارآمدی ممکن است بر سپهر سیاسی کشور حاکم شود. بی شک چالش های روحانی در این مسیر فراوان است که از جمله آنها می توان به باورپذیری چنین جایگاهی از سوی جامعه گریزان شده از سیاست از یکسو و کنش‌گران اصلاح طلب معتدل و پذیرش روحانی به عنوان بدیل خاتمی از سوی دیگر اشاره کرد. چنانکه پیش از این، افرادی چون #جهانگیری با طرح جایگاه رابط #اصلاحات با رهبر انقلاب، ادعای برادرخواندگی اصلاح طلبان را مطرح نموده بودند که با واکنش سردی روبرو شد. در کنار این دو چالش، مخالفت و مقاومت طیف رادیکال اصلاحات از یکسو و رد و طرد مخالفان سیاسی و فکری روحانی  از سوی دیگر نیز قابل تامل خواهد بود. در گام مهم آخر نیز پذیرش روحانی به عنوان زبان تازه جریان منتقد و به رسمیت شناختن این نقش از سوی مقامات عالی نظام بزرگترین چالش سیاسی اوست که می تواند به او عمر سیاسی تازه ای ببخشد یا بازنشستگی اجباری او را نیز رقم بزند. منبع: ♕ 『🇮🇷در ایتا همراه #مامردم باشید↯ 『🆔@ma_mardom_pakdasht