میگه «یکی از سختترین امتحانهای دورهی آخرالزمان، ناامیدیه. هیچی مثل ناامیدی نیست واسه آدم. اول امیدوارت میکنه، بعد ناامیدت میکنه که بازم میایستی پاش یا نه...»
دارم به خودم میگم تو وایسادی پاش یا نه؟
@maae_maein
مـاء معـین
#و_اما_بعد... ۳ روایتِ کوهها کوه را برای سرسختیش، برای استواریش، برای پایداری و ماناییش، برای ا
#و_اما_بعد... ۴
روایتِ چهرهها
• آینه را بردار، صورتت را ببین! پشت این خطوط چهره، یک آدمِ خوشحال یا ناراحت، امیدوار یا ناامید و افسرده، باطراوت و پرانرژی یا خسته میبینی، نه؟! راست گفته کسی که گفته: رنگِ رخساره خبر میدهد از سرّ درون. چهره آدمها انگار تابلویی باشد که ورای همه نقشها و رنگهاش میشود حکایتها خواند و نوشت. میشود غمها و شادیها، اضطرابها و اطمینانها، امیدها و ناامیدیها، حتّی پاکیها و ناپاکیها، نورها و تاریکیها را از پس خطوط به ظاهر مبهمِ چهرهها فهمید.
• توی آستانه زندگی جاودانه ما، توی آستانه آن انتقال عظیم، توی آن روز بزرگ، چهرهها به روایتِ آیهها ماجراهایی دارند برای خودشان. انگار آن روز بیشتر از هر وقتِ دیگری میشود حال و هوای آدمها از روی چهرههاشان خواند. روزی که چهرهها، نشانهاند؛ پر از تضاد و و تقابل و تباین.
• آن روز بعضی از چهرهها سیاهاند و بعضی چهرهها سفید. تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ. (آل عمران، ١٠۶) بعضی چهرهها شاد و خرماند، تر و تازهاند. بعضی چهرهها عبوس و گرفته و درهم کشیده ، وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ… وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (قیامت، ۲۲و ۲۴) بعضی چهرهها روشن و گشادهاند، خندان و مسرور؛ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ضَاحِکَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (عبس، ۳۸و۳۹) بعضی چهرهها اما انگار رویشان غبار نشسته، انگار تاریکی فراگرفتدشان وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَة.ٌ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (عبس، ۴۰و۴۱) بعضی چهرهها ذلتبارند، خسته و رنجورند؛ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ. عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (غاشیه، ۲و۳) بعضی چهرهها امّا باطراوتاند و حاکی از نعمت؛ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ. (غاشیه، ۸)
• آینه را بردار و صورتت را ببین. هزاری هم که خسته و رنجور و ناراحت و نامید باشد، عمقش به خستگیها و ناامیدیها و رنجهای آن روز نمیرسد. هزاری هم که گشاده و خوشحال و شادان و باطراوات باشد، عمقش به خوشحالیها و شادیها و طراوتهای آن روز نمیرسد. چهرهات را که نگاه میکنی، زیرِلب، آرام دعا کن؛ خدایا، توی آن روزی که بعضی از چهرهها سیاه و عبوس و درهمکشیده و غبارگرفته و تاریک است، چهره من را سفید و گشاده و باطراوت و خندان و روشن کن!
اللهمّ بیّض وَجهی یومَ تسودّ فیه الوجوه و لا تسوّد وَجهی یَوم تَبیضّ فیه الوُجوه. قسمتی از دعای هنگام وضو.
#سمت_نور
- مریم روستا
@maae_maein
«فَاذْكُرْ عِبادَنا اولِىِ الْايْدِى وَ الْابْصارِ»؛
به ياد آوردن اولياى خدا كه صاحبان چشم و دست بودند، كمكى است از ناحيهى او، حتّى اگر چشمهاى آنها را با تير زدند و دستهاى آنها را بريدند، اينها صاحبان يد هستند و بابالحوائجاند و ذكر آنها در انسان تحوّل ايجاد مىكند و اينها هستند كه به مقامِ وفا رسيدند؛ كه ذكر عباس علیهالسلام، دل را زنده مىكند.
- عین.صاد
@maae_maein
میگفت؛
تا وقتی که آدمها فکر کنن خودشون میتونن درستش کنن ظهور اتفاق نمیافته.
این که بگویید امام زمان میآید و همهی کارها را درست میکند! این، خراب کردن عقیده است. این، تبدیل کردن موتور محرکی به یک چوب لای چرخ است؛ تبدیل کردن یک داروی مقوی، به یک داروی مخدر و خواب آور است.
امام زمان میآید و انجام میدهد یعنی چه؟!
امروز تکلیف شما چیست؟ شما امروز باید چه بکنی؟ شما باید زمینه را آماده کنی، تا آن بزرگوار بتواند بیاید و در آن زمینه آماده اقدام فرماید. از صفر که نمیشود شروع کرد! جامعهای میتواند پذیرای مهدی موعود باشد که در آن آمادگی و قابلیت باشد، واِلّا مثل انبیاء و اولیای طول تاریخ میشود. چه علتی است که بسیاری از انبیای بزرگ اولوالعزم آمدند و نتوانستند دنیا را از بدی پاک و پیراسته کنند؟
چرا؟
چون زمینه آماده نبود…
- سیدعلی خامنهای
@maae_maein
امام صادق علیهالسلام:
یَتَرَدَّدُ بَینَهُم وَ یَمشی فی اَسواقِهِم وَیَطَا فُرُشَهُم وَلایَعرِفُونَهُ
مهدی بین مردم رفت و آمد میکند، در بازارهای ایشان راه میرود، و روی فرشهای آنان قدم میگذارد..
ولی او را نمیشناسند…
- بحارالانوار؛ ۵۲:۱۵۴
@maae_maein
مـاء معـین
امام صادق علیهالسلام: یَتَرَدَّدُ بَینَهُم وَ یَمشی فی اَسواقِهِم وَیَطَا فُرُشَهُم وَلایَعرِفُونَ
از کجا معلوم؟ شاید ما هم امام زمانُ دیده باشیم... تو حرم وقتی داشتیم سلام میدادیم، تو یه مسجد بینراهی وقتی وضو میگرفتیم، تو یه امامزاده کوچیک و دورافتاده وقتی مسحور سکوت و سادگی فضاش شده بودیم، تو بازار وقتی داشتیم چونه میزدیم، تو مترو شونهبهشونهش نشسته باشیم...
زیارت قبول
مـاء معـین
از کجا معلوم؟ شاید ما هم امام زمانُ دیده باشیم... تو حرم وقتی داشتیم سلام میدادیم، تو یه مسجد بین
تا زمانی که آدما از بن دندان زجر یتیمی و بیامام بودن رو نچشن خدا ظهور ولیعصر رو مقدّر نمیکنه. همه پیامبران و اولیای الهی مسخره کردیم و زجر دادیم اما صاحب الامر برای خدا فرق میکنه. این، پلن آخره. زبونمون نه، تا دلمون نخوادش خدا بهمون نمیدتش.
به خدا حق بدیم، آخرین ذخیرشه؛ عزیزشه، باید مطمئن بشه که مثل حسینِش تنها نمیمونه.