🔅 امیرالمؤمنین #امام_علی علیه السلام: ✍️ اكتَسِبوا العِلمَ يُكسِبْكُمُ الحَياةَ؛ 🔴 دانش به دست آوريد تا به شما زندگى بخشد. 📚 میزان الحکمه، جلد ۱، صفحه ۷۱۰

✍️رســول الله(ص): اگر بنده «خدا» مى دانست ڪه در ماه رمضان چيست چه بـــرڪتى وجـود دارد دوست مى داشت ڪه تـــــمام ســــال، رمضــــان باشــــد. 📚بحارالانـوار ج ۹۳ ص ۳۴۶

✍️امام حسن علیه السلام نعمت‌هاي خداوند يك آزمون است اگر شكر و حق آن ادا شود براي انسان نعمت و اگر ناسپاسي كرد (همان نعمت) برايش نقمت و عذاب خواهد بود. 📚 بحار، ج ۷۸، ص۱۱۳

🎬 #سخنرانی استاد #رائفی_پور 🔖 «جنود عقل و جهل - جلسه ۳۱» 🗓 ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰

✅امام رضا ع میفرمایند:خدارحمت کند بنده ای که امر ما را زنده کند. ❓ پرسیدم چگونه امر شما را زنده کنند؟ فرمودند: علوم ما را فرا بگیرد و به مردم بیاموزد اگر مردم زیبایی های کلام ما را بدانند از ما پیروی میکنند. عیون اخبارالرضا ج1ص307

✍️امام صادق (علیه السلام): ‌ هر كس براى خدا دانش بياموزد و به آن عمل كند و به ديگران آموزش دهد، از او در ملكوت آسمان ها، به بزرگى ياد می شود. و می گويند: براى خدا آموخت و براى خدا عمل كرد و براى خدا آموزش داد. ‌ 📚كافى، ج ۱، ص ۳۵

✅آثار شوم گناهان ✍️خدای عزوجل در قرآن ميفرمايد : هر مصيبتی که به شما مي رسد برای کاری است که به دست خود کرده ايد و خدا از بسياری ( از معصيت ها ) هم گذشت ميکند. 📚سوره شوری ،آیه۳۰ امام صادق (ع) فرمودند : هيچ رگی نزند و پائی به سنگ نخورد و سر درد و مرضي پيش نيايدمگر به جهت گناهی که انسان مرتکب شده است. 💥امام (ع) فرمودند : آنچه خدا از آن مي گذرد از آنچه از آن مواخذه ميکند بيشتر است. يعنی آن گناهاني که خدا از آن ميگذرد بيشتر است از آن گناهانی که خدا بوسيله آن گناه عذاب ميکند. مجازات کردن در همین دنیا،نشانه لطف و رحمت خداوند به بندگانش هست که با مجازاتهای دنیایی مارا تنبیه و گناهانمان را ذوب میکند تا بار پرونده برای قیامت سنگین نباشد. 📚اصول کافي،ج۳،ص370

✅ حیات انسانی 💬 آیت الله جوادی آملی 🔸 یک وقت از محضر حضرت آیت ‌الله‌ العظمی #بهجت (قدس الله نفسه الزّکیة) سؤال شد چه کار کنیم که خدمت حضرت برسیم؟ فرمود: بزرگان گفتند شما #آدم_خوبی_باشید حضرت شما را می ‌بیند، عمده آن است که او ما را ببیند، نه ما او را ببینیم! کم نبودند کسانی که در مسجد پیامبر که بعد از مسجدالحرام مهم ‌ترین مسجد روی زمین است و نماز پنج وقت را پشت سر حضرت می‌ خواندند، گاهی با حضرت مصافحه می ‌کردند، حضرت را پنج بار در شبانه روز می‌ دیدند، این پیغمبر خدا بود، اما پیغمبر آنها را نمی ‌دید! این بزرگوار فرمودند که بزرگان اهل معرفت می ‌گفتند شما آدم خوب باشید حضرت شما را ببیند، وگرنه صرف #دیدن_ظاهری حضرت چه اثر دارد؟! مگر نبودند در صدر اسلام کسانی که پیامبرشان را می‌ دیدند ولی حُسن خاتمه نداشتند؟! پس عمده آن است که او ما را ببیند نه ما او را ببینیم. 🔸 ما درباره خدای سبحان بارها می ‌گوییم «یا الله»، اما او باید با ما حرف بزند. فرمود خدا با بعضی ها #حرف نمی ‌زند بعضی ها را #نگاه نمی ‌کند، با اینکه او ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ بَصیر﴾[1] است! ﴿عَلَی كُلِّ شَی‏ءٍ شَهِیدٌ﴾[2] است! مگر می ‌شود چیزی معلوم خدا نباشد؟! مشهود خدا نباشد؟! مُبصَر خدا نباشد؟! مسموع خدا نباشد؟! این شدنی نیست. در چند جای قرآن فرمود خدا با بعضی ها حرف نمی ‌زند ﴿لاَ یكَلِّمُهُمُ اللّهُ یوْمَ الْقِیامَةِ﴾،[3] خدا یک عده را نگاه نمی ‌کند ﴿لاَ ینْظُرُ إِلَیهِمْ﴾.[4] این تکلم تشریفی است، این #نظر_تشریفی برای خواص است؛ خلیفه خدا هم این چنین است، با اینکه هر کاری می ‌کنیم او می ‌بیند ﴿وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُون‏﴾[5] که به اهل بیت (علیهم السلام) تفسیر شده است،[6] هر کار بکنیم به اذن خدا آنها می ‌بینند، اما آن نگاه تشریفی را، آن نگاه تکریمی را با خواص دارند، فرمودند شما در مسیرتان باشید ولی‌ّ عصر نگاه می ‌کند و آن #زندگی_عقلی می‌ شود. وقتی حیات، حیات عقلی و انسانی شد، مرگ هم مرگ انسانی است. [1]. سوره ملک، آیه19. [2]. سوره مائده، آیه117؛ سوره حج، آیه17 و ... . [3]. سوره بقره، آیه174. [4]. سوره آل عمران، آیه77. [5]. سوره توبه، آیه105. [6]. تفسیر القمی، ج‏1، ص304.

🔴 #چشم_زخم ✍️امام رضا علیه السلام: چشم زخم حقیقت دارد و اگر چشم زخمی به تو رسید، دستت را مقابل صورتت بالا ببر و سوره حمد، توحید و معوذتین ( سوره های ناس و فلق ) را بخوان و روی پیشانی خود مسح کن؛ همانا نافع است به اذن خدای متعال. 📚 مکارم الاخلاق، ص ۴۱۳

🚫 چه کارهایی زمان مرگ را جلو می‌آورد؟ ✍️انجام برخی از گناهان همچون آزار پدر و مادر، پرخوری و خوردن پس از سیری، قطع صله رحم، دروغگویی و ... موجب می شود فرد به مرگ طبیعی از دنیا نرفته و زودتر از موعد مشخص گرفتار مرگ شود. روایت از امام صادق (علیه السلام) وارد شده که: آنها که بر اثر گناه میمیرند بیش از آنهایند که به مرگ الهى از دنیا می روند و کسانى که بر اثر نیکوکارى عمر طولانى پیدا می کنند، بیش از کسانى هستند که بر اثر عوامل طبیعى عمرشان زیاد مى‏شود. 📚سفینة البحار، ج ۱، ص ۴۸۸

✅ معنای #توکل 💬 آیت الله جوادی آملی 🔸 معنای توكّل این نیست كه تا آنجا كه به حسب ظاهر معلوم و مقدور انسان است بگوید من خودم انجام می‌ دهم، آن حوادث پیش‌بینی نشده را به خدا واگذار ‌كند؛ این #تبعیض_در_توكل است كه با #توحید سازگار نیست. توكّل معنایش این است كه انسان خدا را وكیل خود قرار بدهد. 🔸 هر آدم عاقلی وقتی می‌خواهد كاری را انجام بدهد كه به همه شئون آن كار آگاهی ندارد (یك) بر فرض آگاهی، توان آن را ندارد (دو) وكیل می‌ گیرد (سه). ما نسبت به همه كارهایمان این سه امر را باید رعایت كنیم، چون هیچ كاری نیست كه ما به جمیع شئونش آگاه باشیم، هیچ كاری نیست كه ما نسبت به جمیع شئون آن توانمند باشیم، چون به جمیع شئون علم نداریم و به جمیع شئون آن كار توانایی نداریم چاره جز این نیست كه #وكیل بگیریم ﴿وَكَفَی بِاللَّهِ وَكِیلاً﴾.[1] پس معنای توكل این نیست كه آن مقداری كه می توانیم به خودمان اسناد بدهیم و آن مقداری كه نمی ‌دانیم و نمی ‌توانیم توكّل كنیم. 🔸 اگر ما در همه امور به خدای سبحان توكّل كردیم، آن‌گاه آن مدیر و مدبّر گاهی خود ما را اداره می ‌كند، آن بخشی كه به حسب ظاهر معلوم و مقدور ماست؛ گاهی دیگران را تسخیر می‌كند، آن بخشی كه معلوم و مقدور ما نیست؛ آن وقت اگر ما به او توكّل كردیم و او را وكیلِ مفَوَّض و مطلق قرار دادیم او شروع به كار می ‌كند؛ او خود ما را #تدبیر می ‌كند، دیگران را تدبیر می ‌كند، از مجموعه این دو تدبیر آن مقصد صحیح به دست می ‌آید؛ لذا در سورهٴ <طلاق> فرمود:﴿وَمَن یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾ پس معنای توكّل، تبعیض یا تشریك در كار نیست. 🔸 اگر در سورهٴ <طلاق> فرمود:﴿وَمَن یتَّقِ اللَّهَ یجْعَل لَهُ مَخْرَجاً ٭ وَیرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لاَ یحْتَسِبُ وَمَن یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾ برای اینكه ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَی‏ءٍ قَدْراً﴾[2] آن وقت توكّل ما ثمربخش می ‌شود. 🔸 پس توكّل، تبعیض در وظیفه نیست كه بخشی از كارها را خودمان انجام بدهیم، آن مقداری كه مقدور ما نیست به عنوان حوادث پیش ‌بینی نشده توكّل كنیم. چرا خدا كافی است؟ برای دو جهت، چرا ﴿مَن یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾/ برای دو جهت: یكی اینكه ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ﴾، یكی اینكه ﴿ قد جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَی‏ءٍ قَدْراً﴾ او #مهندسی_عالم را به عهده گرفته برای هر چیزی یك اندازه مشخص قرار داده (یك)، نسبت به همه چیز هم قدرت مطلق دارد (دو). خب پس خود ما هم از این دو نظر زیرمجموعه این دو اصل هستیم؛ یعنی اینكه فرمود: ﴿قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَی‏ءٍ قَدْراً﴾ برای ما هم یك قدر مشخّصی است كه او قرار داده است. اگر فرمود: ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ﴾ خدای سبحان مقصد خود را بالأخره می ‌رسد و می‌ رساند، ما هم جزء مقاصد او هستیم در مقام سوم یعنی مقام فعل. بنابراین اگر كسی خدا را وكیل مطلق قرار داد چه اینكه باید او را وكیل مطلق قرار بدهیم، خود ما را او دارد #اداره می ‌كند. وقتی ما را او دارد اداره می‌كند ما دیگر نباید نگران باشیم! [1] . سوره نساء، آیات 81 ،132 ،171 ؛ سوره احزاب، آیات 3 و 48. [2] . سوره طلاق، آیات 2 و 3 📚 سوره فرقان جلسه ۲۳ تاریخ: ۱۳۹۰/۱۱/۳۰